Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  arogancja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Źródłem kryzysu środowiskowego jest nie tylko brak uznania wewnętrznej wartości świata poza-ludzkiego, ale również niepowodzenie w kultywowaniu cnoty. Słowo "cnota" jest staromodne i dziś kojarzy nam się głównie z dyskusją akademicką. Jednak termin ten wiąże się nie tylko z tradycyjną refleksją etyczną; dziś jesteśmy świadkami ożywienia dyskursu cnót w etyce środowiskowej i rodzenia się etyki cnót środowiskowych. W artykule analizuje się problem kardynalnych wad i próbuje się odpowiedzieć na pytanie, które z nich są odpowiedzialne za kryzys ekologiczny. W tekście omówiono pięć kluczowych wad środowiskowych: egoizm, chciwość, arogancję, niewiedzę i apatię.
EN
The root of environmental crisis is not only the failure to recognize the intrinsic value of the non-human world, but it can also be perceived as a failure in moral excellence and in the cultivation of virtue. The word “virtue” is an old-fashioned one, representing tradition and today we mostly associate it with academic discussion. However, the term is not only connected with traditional ethical reflection; nowadays, we can witness a revival of virtue discourse in environmental ethics, namely in environmental virtue ethics. The paper analyses the problem of cardinal virtue and vice, and tries to answer which vices are the most responsible for the environmental crisis. Thus the five crucial environmental vices are defined as egoism, greed, arrogance, ignorance and apathy.
3
Content available remote Pogarda czy troska. Strategie wobec architektury MoMo na Górnym Śląsku
67%
PL
Górny Śląsk odegrał i odgrywa istotną rolę w rozwoju architektury MoMo w Europie Środkowej, na każdym etapie: od protomodernizmu i wczesnego modernizmu (jugend stil, secesja, nowa estetyka fabryczna, ekspresjonizm) przez dojrzały modernizm (Neues Bauen, funkcjonalizm), jego późną fazę (socmodernizm) aż po najnowszy nurt tzw. nowego modernizmu. W obszarach ochrony obiektów modernistycznych można zaobserwować tu 4 podstawowe modele relacji i odniesień, jak np.: 1. arogancja – negacja, likwidacja, zniszczenie, eksterminacja, wymazywanie z pamięci; 2. bierna tolerancja – obojętność, akceptacja egzystencji z pominięciem zabiegów ochronnych, ignorancja, skazywanie obiektu na powolną śmierć techniczną; 3. akceptacja – dostrzeganie wartości obiektu w środowisku arch.-urb., ochrona prawna, modernizacja, konserwacja, utrzymywanie właściwego stanu technicznego; 4. kontynuacja – dostrzeganie wybitnych wartości obiektu w środowisku arch.-urb., ochrona prawna, modernizacja, konserwacja, twórcze kultywowanie wartości kulturowych w nowych obiektach. Geneza negatywnych zachowań związana jest z wszechobecnym syndromem zrywania ciągłości historycznej. To nie tylko choroba o zasięgu regionalnym, ale wręcz narodowa epidemia.
EN
Upper Silesia has been played quite important role in developing MoMo architecture in Central Europe at every stage: from protomodernism and early modernism (jugend stil, art nouveau, a new factory aesthetic, expressionism) by mature stage of modernism (Neues bauen, functionalism –international style), the late stage of modernism – socialist modernism, called “socmodernism” to the latest trend – new modernism. In the areas of conservation of modernist buildings you can see 4 basic models of relationships and references, such as: 1. arrogance – negation, elimination, destruction, extermination, erasing the memory; 2. passive tolerance – indifference, acceptance of life without the protective treatments, ignorance, convict object to a slow technical death; 3. acceptance – perception of values of object in environment, law protection, modernization, maintenance of proper technical state; 4. continuance – perception of excellent object values in environment, law protection, modernization, maintenance, cultivating a creative cultural values to new objects. Origin of negative behavior is linked to the ubiquitous syndrome severing of historical continuity. It is not just a disease of the regional, but even the national epidemic.
|
2023
|
tom 70
|
nr 1
63-83
PL
Na początku 2014 roku, podczas jednej z porannych medytacji, papież Franciszek, nawiązując do znanej wypowiedzi Piusa XII, stwierdził, że utrata poczucia grzechu jest złem tej cywilizacji, złem, które umacnia chrześcijańską przeciętność i jest odwrotnie proporcjonalne do uwagi i budowania Królestwa Bożego wśród ludzi. Kategorie poczucia grzechu i poczucia winy, przynajmniej teoretycznie i bez uogólnień, mogą być zrozumiałe w ramach doświadczenia chrześcijańskiego i sumienia kościelnego, ale gdy rozszerzy się horyzont ludzki, te dwa pojęcia nie znajdują racji bytu, ponieważ kwestia tak naprawdę nie pojawia się w rzeczywistości. Dzieci i twórcy współczesnej kultury, mężczyźni i kobiety naszych czasów, choć ukierunkowani na Królestwo Boże, są silnie dotknięci mentalnością zeświecczoną, globalistyczną i pluralistyczną, która negatywnie wpływa na ich postawy, zachowania i ekspresje egzystencjalne. Kościół, zarówno ad intra, jak i ad extra, staje przed problemem, jak przemienić przejawy tej nowej antropologii na wartości ewangeliczne; problem polega nie tyle na tym, jak przywrócić poczucie winy i grzechu, ile na tym, jak przywrócić lub wzbudzić wiarę w sercach ludzi. Skuteczna ewangelizacja ma na celu przywrócenie Ewangelii w sercach ludzi i wychowanie ich w sensie Boga, tak aby współcześni ludzie mieli wyższy paradygmat (Jezusa), z którego mogliby czerpać inspirację.     
EN
At the beginning of 2014, during his morning meditations, Pope Francis, when referring to a famous phrase by Pius XII, stated that losing the sense of sin is the evil of this civilisation, an evil that strengthens Christian mediocrity and is inversely proportional to directing attention towards – and constructing – the Kingdom of God among men. The categories of sense of sin and sense of guilt, at least in theory and without generalisations, become understandable in the context of the Christian experience and the ecclesial consciousness; yet, when the human horizon is extended, the two concepts do not find a right to citizenship because the question is not even raised. The children and creators of contemporary culture, the men and women of our time, although directed towards the Kingdom of God, are strongly influenced by the global and plural secularist mentality, and this has a negative impact on their attitudes, behaviour and expressions of their existence. The Church, both within herself and outside herself, poses to herself the question of how she can redirect the expressions of this unprecedented anthropology towards Gospel values. The problem is not so much how to bring to the surface the sense of guilt and sin but, rather, how to restore or generate faith in the hearts of men. Effective evangelisation has the task of bringing back the Gospel into men’s hearts and educating in a sense of God so that contemporary man can have a higher paradigm (God) on which to base himself.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.