Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 2013

1 Świniarski J.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: antywojna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Filozoficzne umocowanie zasady „odpowiedzialności za ochronę” („R2P”) w kształtowaniu współczesnego bezpieczeństwa

100%

Świniarski J.

tom R. 3, Nr 4

11--46

Opracowanie prezentuje filozoficzne umocowanie zasady „odpowiedzialności za ochronę” określanej w literaturze i współczesnej refleksji angielskim określeniem responsibility to protect lub „RtoP”, albo „R2P”. Ten nowy problem aksjologiczny, skłaniający do wyróżnienia, obok tradycyjnego już prawa do wojny (ius ad bellum) wskazującego „sprawiedliwe jej przyczyny”, prawa wojennego i humanitarnego (ius in bello) określającego dopuszczalne sposoby jej prowadzenia, (ius post bellum) wskazującego na „sprawiedliwe” jej kończenie, także nowego prawa i zwyczaju międzynarodowego, a mianowicie prawa do antywojny (w pojęciu Tofflerowskim) lub „wojny uprzedzającej”. Podstawy tego prawa do antywojny czy też odpowiedzialnej ochrony, prewencji lub interwencji stara się budować doktryna Responsibility to Protect. Doktryna opracowana w roku 2001, przedstawiona przez Komisję Interwencji i Suwerenności Państw (ICISS) – powołaną przez rząd kanadyjski w sprawie reagowania na masowe naruszenia praw człowieka i rozprzestrzenianie się tzw. konfliktów niestrukturalizowanych, jest w formie rozbudowanej obecną doktryną ONZ. Zdaniem autora w zasadzie „odpowiedzialności za interwencję” („R2P”) znaleźć można reperkusje starych unormowań prawa do wojny, prawa w wojnie i prawa po wojnie, a nawet ich nowoczesne ukonkretnienia.

The elaboration presents philosophical legitimacy of the “responsibility to protect” defined in literature and contemporary reflections with the English term “Responsibility to Protect” or “RtoP” or “R2P”. It is a new axiomatic problem that leads to, in addition to the traditional law of war, establishment of the rules of fair causes of war, within the laws of war and humanitarian law (ius in bello), specifying acceptable methods of acctions. These rules (ius post bellum) indicate “fair” deeds, the new law and customary international law, namely the right to an anti-war (Tofflerian concept) or “prevenient war”. Basis for this law of anti-war or the responsibility for protection or intervention, can be found in the doctrine of “Responsibility to Protect”. This doctrine developed in 2001, presented by the Commission for Intervention and State Sovereignty (ICISS) – committee appointed by the Canadian government as response to the massive violations of human rights and spread of so-called non-structured conflicts. It was incorporated in 2005 by the United Nations. It puts priority to prevention before intervention and progressive application of force. At the same time, according to author, in the principle of “responsibility to intervene” (“R2P”) we can find the repercussions of the old regulation of the right to war, law of war and law after the war, and more in their modern concretization.