Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Antifeedant and toxicity effects of some plant extracts on Yponomeuta malinellus Zell. [Lep.: Yponomeutidae]

100%

Erturk O. , Sekeroglu V. , Koc A. , Kalkan Y.

Journal of Plant Protection Research

|

2004

|

tom 44

|

nr 3

165-174

EN

The insecticidal and antifeedant activity of extracts derived from different plants of the Liguidamber orientalis Mill. (Hamamelidaceae), Tanacetum vulgare L. (Compositae), Achillea coarctata Willd. (Compositae), Buxus sempervirens L. (Buxaceae), Diospyros kaki L. (Ebenaceae), Arum italicum Mill. (Araceae), Achilea biebersteinii Willd. (Compositae), Origanum vulgare L. (Labiatae), Hypericum androsaemum L. (Hypericaceae) and Ocimum basilicum L. (Labiatae). are reported. The 70% alcohol extracts of plants were tested for toxicity against the 3–4th instar larvae of the Yponomeuta malinellus Zell. (Lepidoptera.: Yponomeutidae). Antifeedant activity of the extracts was assessed through tests conducted on the larvae of Y. malinellus by the feeding protection bioassay. In tests carried out on the larvae of Y. malinellus, L. orientalis, O. basilicum and A. coarctata extracts showed high toxicity within 48 hour LC50’s of 75, 75 and 65% respectively. The toxicity effects of the other extracts were determined as 60, 50, 50, 50, 45, 45 and 40% within the same period, respectively. No mortality was noticed in control groups. Alcohol extract from L. orientalis, T. vulgare and B. sempervirens showed high antifeedant activity (80.90, 46.12) on the larvae of Y. malinellus. In addition to both T. vulgare and L. orientalis extracts caused decrease consumption of food per 1 mg of larvae body weight decrease showed high –8.465, –0.845, mg respectively. The highest consumption (557.6 mg) was observed with alcohol extract from, D. kaki whereas the minimum one was using alcohol extract from L. orientali. The other tested extracts showed similar activity.

PL

W niniejszej pracy omówiona została aktywność insektycydowa oraz przeciw żerowaniu owadów ekstraktów otrzymanych z różnych roślin: Liguidamber orientalis Mill. (Hamamelidaceae), Tanacetum vulgare L. (Compositae), Achillea coarctata Willd. (Compositae), Buxus sempervirens L. (Buxaceae), Diosperos kaki L. (Ebenaceae), Arum italicum Mill. (Araceae), Achilea biebersteinii Willd. (Compositae), Origanum vulgare L.(Labiatae), Hypericum androsaemum L. (Hypericaceae) and Ocimum basilicum L. (Labiatae). Roślinne, 70% ekstrakty alkoholowe były testowane w kierunku toksycznościna larwach Yponomeuta malinellus Zell. (Lepidoptera.: Yponomeutidae) w 3–4 stadium rozwoju. Aktywność ekstraktów przeciw żerowaniu określano poddając larwy Y. malinellus ‘feeding protection bioassay’. W testach przeprowadzonych na larwach Y. malinellus, ekstrakty z L. orientalis, O. basilicum, i A. coarctata wykazały wysoką toksycznaość w ciągu 48 godzin a wartościLC50 wynosiły odpowiednio 75, 75 i 65%. Toksyczność pozostałych ekstraktów w tym samym czasie wynosiła odpowiednio 60, 50, 50, 50, 45, 45 i 40%. W grupie kontrolnej nie zaobserwowano żadnej śmiertelności larw. Alkoholowe ekstrakty z L. orientalis, T. vulgare, oraz B. sempervirens wykazały aktywność przeciw żerowaniu (80,90, 46,12) larw Y. malinellus. Dodatkowo, oba ekstrakty z B. sempervirens i L. orientalis powodowały obniżenie konsumpcji w przeliczeniu na 1 mg masy ciała larwy odpowiednio, –8,465 i –0,845 mg. Najwyższą konsumpcję (557,6 mg) obserwowano w przypadku ekstraktu alkoholowego z D. kaki a najniższą dla ekstraktu z L. orientali. Pozostałe ekstrakty wykazały podobną aktywność.

2

The effect of methanolic extracts of selected plant species on feeding of large pine weevil Hylobius abietis (L.) beetles

100%

Korczynski I. , Kuzminski R.

|

nr 1

EN

The aim of the study was to verify whether methanolic extracts prepared from plants of 26 selected species contained substances reducing feeding of Hylobius abietis beetles on shoots of Pinus sylvestris. Experiments were conduced under laboratory conditions. A statistically significant reduction in the size of damage was recorded on pine twigs treated with methanol extracts of leaves of Trifolium repens, Lupinus polyphyllus, Robinia pseudoacacia, Tanacetum vulgare, Nicotiana tabacum, Sambucus nigra, Convallaria majalis and Lycopersicon esculentum. Probably the strongest antifeedants were methanolic extracts of leaves of Lupinus polyphyllus, Robinia pseudoacacia and Convallaria majalis.

PL

Celem badań było sprawdzenie czy ekstrakty metanolowe wykonane z 26 gatunków roślin zawierają substancje zmniejszające żerowanie chrząszczy Hylobius abietis na gałązkach Pinus sylvestris. Badania zostały wykonane w warunkach laboratoryjnych. Wykazano statystycznie istotne zmniejszenie wielkości uszkodzeń na gałązkach sosnowych traktowanych wyciągiem metanolowym z liści Trifolium repens, Lupinus polyphyllus, Robinia pseudoacacia, Tanacetum vulgare, Nicotiana tabacum, Sambucus nigra, Convallaria majalis, Lycopersicon esculentum. Prawdopodobnie najsilniejszymi antyfidantami były wyciągi metanolowe z liści Lupinus polyphyllus, Robinia pseudoacacia i Convallaria majalis.

3

Feeding deterrent activity of alpha-methylenelactones against the lesser mealworm [Alphitobius diaperinus Panzer]

100%

Szczepanik M. , Szumny A. , Grudniewska A. , Wawrzenczyk C.

|

2005

|

nr 4

25-32

4

Effect of terpenoid lactones with di- and trimethylcyclohexane systems on the behaviour of green peach aphid Myzus persicae

100%

Dancewicz K. , Gabrys B. , Halarewicz-Pacan A. , Grabarczyk M. , Wawrzenczyk C.

|

2005

|

nr 4

17-23

5

Enantiospecific effect of limonene and limonene-derived bicyclic lactones on settling and probing behaviour of the peach potato aphid Myzus persicae [Sulz.]

100%

Halarewicz-Pacan A. , Gabrys B. , Dancewicz K. , Wawrzenczyk C.

Journal of Plant Protection Research

|

2003

|

tom 43

|

nr 2

6

Feeding deterrent activity of lactones with di - and trimethylcyclohexane system against lesser mealworm, Alphitobius diaperinus Panzer and Colorado potato beetle, Leptinotarsa decemlineata Say

100%

Szczepanik M. , Grabarczyk M. , Szumny A. , Wawrzenczyk C.

Journal of Plant Protection Research

|

2003

|

tom 43

|

nr 2

7

Biostable analogs of insect kinin and insectatachykinin neuropeptides: A review of novel classes of antifeedants and aphicides

80%

Nachman R. J. , Smagghe G.

Pestycydy

|

2011

|

nr 1-4

EN

Neuropeptides are regulators of critical life processes in insects, but are subject to rapid degradation by peptidases in the hemolymph (blood), tissues and gut. This limitation can be overcome via replacement of peptidase susceptible portions of the insect neuropeptides with non-natural residues or moieties to create analogs with enhanced biostability. Two neuropeptide families, the insect kinins and insectatachykinins, stimulate gut motility and Malpighian tubule fluid secretion in certain insects but unmodified members demonstrate little or no effect when fed to pea aphids (Acyrthosiphon pisum) in an artificial diet. Nonetheless, biostable analogs developed via the strategic introduction of either bulky Aib residues and/or β-amino acids demonstrate potent antifeedant and aphicidal effects when administered orally; whereas other biostable analogs are inactive. Although the precise mechanism of action has not been delineated, the activity may be associated with disruption of the physiological processes that these neuropeptides regulate in insects. The most active of the biostable insect kinin and insectatachykinin analogs show LC50 values of 0.063 nmole/μl (LT50 = 1.68 days) and 0.0085 nmole/μl (LT50 = 1.1 days), respectively; matching or exceeding the potency of some commercially available aphicides. The biostable analogs represent important leads in the development of alternative, environmentally sound aphid control agents.

8

Wplyw ekstraktu lubinowo-nikotynowego na stonke ziemniaczana i bielinka kapustnika

80%

Wyrostkiewicz K. , Wawrzyniak M. , Gulewicz K.

Progress in Plant Protection

|

1996

|

tom 36

|

nr 2

43-46

9

Chromenes, chromanones and alkyl substituted phenols as antifeedants to storage pests and aphids

80%

Gabrys B. , Halarewicz-Pacan A. , Nawrot J. , Pradzynska A. , Aniol M. , Szumny A. , Wawrzenczyk C.

Journal of Plant Protection Research

|

2001

|

tom 41

|

nr 3

EN

The aim of the work was to study the feeding deterrent activity of precocenes, their synthetic analogues, and some related compunds to storage pests: Sitophilus granarius L., Tribolium confusum Duv., Trogoderma granarium Ev., and aphids: Myzus persicae (Sulz.). Among all tested compounds precocenes I and II exhibited the best feeding deterrent activity against all tested insects. 4-Chromanols (16, 17 and 18), alcohols 19, 20 and 3-chromanone ( 15) showed high deterrence towards the larvae of T. confusum. The best antifeedant activity towards the adults of both T. confusum and S. granarius was observed for substituted phenols with methoxy group at benzene ring. The biological tests carried out on aphids showed that the presence of methoxy group in the molecule was a crucial structural factor for the appearance of antifeedant activity against these insects.

PL

Prekoceny i ich analogi oraz niektóre związki fenolowe poddano testom biologicznym na aktywność deterentną. Badania przeprowadzono na trzech szkodnikach magazynów zbożowych: larwach skórka zbożowego (Trogoderma granarium Ev.), larwach i chrząszczach trojszyka ulca (Tribolium confusum Duv.), chrząszczach wołka zbożowego (Sitophilus granarius L.) oraz na mszycy brzoskwiniowo-ziemniaczanej (Myzus persicae Sulz.). Testy wykazały, że najbardziej aktywnymi antyfidantami w stosunku do larw trojszyka ulca są 4-chromanole (16, 17 i 18), alkohole 19 i 20 oraz 3-chromanon (15). Fenole z grupami metoksylowymi wykazały wysoką aktywność zarówno w stosunku do larw, jak i chrząszczy trojszyka ulca. Połączenia te okazały się również, jako jedyne z testowanych, aktywne w stosunku do mszyc. Wskazuje to na grupy metoksylowe jako elementy strukturalne decydujące o aktywności deterentnej badanych połączeń fenolowych.

10

Reactions of large pine weevil - Hylobius abietis [L.] cockchafers to the aroma of infusions made of flowers of selected plant species

80%

Kuzminski R.

|

nr 2

11

Characterisation of the two-spotted spider mite [Tetranychus urticae Koch, Acari: Tetranychidae] response to aqueous extracts from selected plant apecies

80%

Dabrowski Z. T. , Seredynska U.

|

nr 2

EN

Characterisation of two-spotted spider mite (Tetranychus urticae Koch, Acari: Tetranychidae) response to aqueous extracts from selected plant species. Aqueous extracts from four plant species of known insecticidal activity on arthropods were tested against two-spotted spider mite females to describe their mode of action on the spider mite. The extracts effects on: (a) the mite establishment on host plant; (b) initiation of feeding (probing behaviour); (c) initiation of permanent feeding and (d) the mite mortality (a toxic effect) was measured using various experimental techniques. The highest toxic action was shown by NeemAzal-T/S (an extract from Azadirachta indica; production of Trifolio-M GmbH company) and repellent by water extract from Allium sativum and Urtica dioica. NeemAzal T/S also shown a strong activity as a feeding suppresant for T. urticae.

PL

Badano wpływ wyciągów wodnych wybranych gatunków roślin, zalecanych w ochronie roślin przed szkodliwymi gatunkami owadów, na przędziorka chmielowca w celu scharakteryzowania ich sposobu działania. Wykorzystano różne metody doświadczalne w celu określenia: (a) zasiedlania traktowanych liści fasoli przez przędziorki; (b) zachowania związanego ze wstępnym żerowaniem (próbami); (c) okresu rozpoczęcia permanentnego żerowania i (d) śmiertelności testowanych roztoczy (efekt toksyczny). Najsilniejsze toksyczne działanie stwierdzono dla roztworów komercyjnego preparatu NeemAzal® - T/S firmy Trifolio-M GmbH (ekstrakt z nasion miotli indyjskiej, Azadirachta indica) a działanie repelentne wodnych ekstraktów czosnku, Allium sativum i pokrzywy, Urtica dioica. NeemAzal T/S również wykazał silne działanie jako czynnik zapobiegający żerowaniu („feeding suppressant").

12

Alkilo podstawione gamma- i delta-laktony jako deterenty pokarmowe w stosunku do mszyc

61%

Dancewicz K. , Gabrys B. , Halarewicz-Pacan A. , Obara R. , Wawrzenczyk C.

Progress in Plant Protection

|

2006

|

tom 46

|

nr 1

305-311

13

Alternatywne metody kontroli liczebnosci szkodnikow i patogenow

61%

Duda M. , Dubert F.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

413-430

PL

Najczęstszym źródłem mechanicznych uszkodzeń roślin jest żerowanie owadów - agrofagów, których liczebność musi być kontrolowana. Przez ponad 50 lat dominującą strategią zwalczania szkodników było stosowanie pestycydów, które jednak w wyniku długotrwałego stosowania indukują odporność agrofagów na te chemikalia. Skuteczność zintegrowanych metod zwalczania szkodnika wymaga, aby insektycydy były używane z minimalnym wpływem na środowisko i naturalnych wrogów agrofagów (ich pasożytów lub drapieżców). Podejmowane są badania nad zastąpieniem pestycydów nietoksycznymi produktami pochodzenia biologicznego, wprowadza się także zmodyfikowane genetycznie rośliny (GMO), posiadające geny odporności na szkodniki i choroby. Rośliny dysponują szeregiem mechanizmów odporności, jak lignifikacja ściany komórkowej, synteza wosków pokrywających powierzchnię liści, wytwarzanie toksyn i metabolitów wtórnych oraz uruchamianie sygnałów chemicznych emitowanych w celu wabienia naturalnych wrogów agrofagów. Manipulowanie zależnościami w układzie roślina-agrofag-drapieżca/pasożyt agrofaga może usprawnić kontrolę szkodników i zredukować ilość zużywanych pestycydów. Praca zawiera przegląd różnych biologicznych metod zwalczania szkodników.

EN

Many kinds of pests are one of the main reason of the yield loss of crop plants. Their quantity have to be under control. Fight against pest organisms with toxic chemicals has been the prevailing pest control strategy for over 50 years. However, a prolonged application of pesticides in agriculture often induced parasite resistance to these chemicals. Efficient integrated pest control requires that any insecticide used has an effect on the environment and the natural enemies of the pest as minimum as possible. The intensive studies are undertaken towards the substitute of traditional pesticides for non-toxic biological products. Genetically modified plants with introduced genes of the resistance to pests and diseases are more and more widely used, as well as biological control with a full spectrum of organisms and natural products including pheromones and volatile compounds emitted by plants. Plants possess a range of resistance mechanisms such as a cell wall lignification, synthesis of leaf waxes, toxins and secondary metabolites, and induction of chemical signals in injured plants to attract natural enemies of agro phages. Manipulating with the relations of plant-pest-predator/parasite of agrophage may result in better pest control and the reduced amount of pesticides used.