Dextran-polycaprolactone nanoparticles were prepared and the influence of catalyst on particle diameter was investigated. Nanoparticles were synthesized by the simple one-pot reaction of spontaneous dextran modification with ɛ-caprolactone. Afterwards, nanoparticles were purified by dialysis, spray-dried and checked for cytotoxicity by the MTT assay. Prepared particles are a promising carrier for anticancer drug due to their biocompatibility and a narrow size distribution.
PL
Otrzymano nanocząstki dekstranowe z użyciem polikaprolaktonu jako czynnika zwijającego oraz zbadano wpływ ilości katalizatora na ich średnicę. Synteza składa się z prostej jednostopniowej reakcji, w czasie której zachodzi polimeryzacja ε-kaprolaktonu na łańcuchu dekstranowym, a następnie spontaniczne zwinięcie łańcucha w cząstkę. Nanocząstki oczyszczono poprzez dializę, suszono rozpyłowo i przebadano pod kątem cytotoksyczności testem MTT. Otrzymane nanocząstki są obiecującym nośnikiem dla leków przeciwnowotworowych ze względu na wąski rozkład średnic oraz biokompatybilność.
Konwencjonalne terapie, tj. chemioterapia i radioterapia, stanowią "złoty standard" w leczeniu chorób nowotworowych. Jednakże, potencjalne skutki uboczne oraz możliwa toksyczność tych metod ugruntowują potrzebę odkrycia alternatywnych strategii. Wykorzystanie bakterii w leczeniu nowotworów stanowi nową opcję terapeutyczną ze względu na ich unikalne właściwości (tj. obecność toksyn i enzymów zewnątrzkomórkowych, ruchliwość, beztlenowy tryb życia, immunostymulacja, łatwość modyfikacji genetycznych i ich eliminacji przez antybiotyki). W niniejszym artykule podsumowano najnowsze doniesienia naukowe dotyczące roli bakterii, tj. Salmonella sp., Clostridium sp., Listeria monocytogenes, Escherichia coli i Corynebacterium diphterioe w regresji guza.
EN
Conventional therapies, such as chemotherapy and radiotherapy, are still the "gold standard" in the cancer treatment. However, their potential side effects and toxicity reinforce the need to discover alternative strategies. The use of bacteria in the cancer treatment is a new therapeutic approach due to their unique properties (i.e. presence of toxins and extra cellular enzymes, mobility, anaerobic lifestyle, immunostimulation, case of genetic modification and their elimination by antibiotics). This article summarizes the latest scientific reports on the role of bacteria such as Salmonella sp., Clostridium sp, Listeria monocytogenes, Escherichia coli and Corynebacterium diphteriae in tumor regression.
In recent years intensive research has been dedicated to the Epidermal Growth Factor Receptor (EGFR) due to its significant role in the pathogenesis of malignant tumors. In many types of cancers intracellular pathways modulated by EGFR have been identified as crucial factors influencing tumor survival and development. On the other hand, EGFR has also been shown to be a promising molecular target for potential therapeutic agents. Attempts to modify the signal transduction exerted by EGF have been made either by blocking the activity of certain elements of the EGFR pathway or by direct inhibition of the EGF receptor itself. It has also been demonstrated that the use of monoclonal antibodies to block the EGF receptor increases the effectiveness of conventional anticancer agents such as cisplatin. Thus, many anticancer therapies based on inhibitors of the selected components of the EGFR signaling pathway have been established, and many of them apply monoclonal antibodies.
PL
Receptor naskórkowego czynnika wzrostu EGFR (Epidermal Growth Factor Receptor), ze względu na jego ważny udział w patogenezie nowotworów złośliwych, jest obiektem intensywnych badań naukowych ostatnich lat. W wielu typach nowotworów wewnątrzkomórkowe szlaki sygnalizacyjne pobudzane przez EGFR mają wręcz kluczowe znaczenie w ich rozwoju. Z drugiej strony wykazano, iż EGFR może stanowić bardzo obiecujący punkt uchwytu dla czynników terapeutycznych. Podjęto próby modyfikacji transdukcji sygnału przekazywanego przez aktywny EGFR wewnątrz komórek poprzez blokowanie aktywności elementów tego szlaku bądź samego receptora. Wykazano też, że blokowanie receptora EGFR przez przeciwciała monoklonalne podwyższa efektywność stosowanych w terapii kon-wencjonalnych czynników przeciwnowotworowych, np. cisplatyny. Dodatkowo opracowano wiele terapii przeciwno-wotworowych opierając się na zastosowaniu inhibitorów wybranych, kluczowych składowych szlaku sygnalizacyj-nego EGFR, z których wiele bazuje na zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.