The aim of the article is to provide an overview of Germany’s post-Cold War policy towards Russia, especially in the context of such epoch-making political events in Ukraine as the Orange Revolution, the Russian annexation of Crimea and the conflict in eastern Ukraine, and Russia’s February 2022 invasion of Ukraine, as well as the accompanying announcements of a breakthrough in German foreign and security policy under the Zeitenwende banner. Therefore, the following research hypothesis can be put forward: Russian military actions against Ukraine in 2022 appear to mark a turning point in German policy towards Russia that signifies a major divergence from the German perception of Russia as a link promoting the stability of the global environment. They also portend a potential bigger turn in German foreign policy toward assuming more responsibility for international security matters. Although Russia’s image in Germany had been undergoing gradual changes in the previous years, the new phase of the conflict (since February 2022) radically accelerated this process. The monographic method was used in the preparation of the article, which allowed for discussion of the facts cited, including their cause and effect sequence, and this in turn facilitated an analysis of the key aspects of the evolution of German policy towards Russia. Content analysis method was also employed to examine program documents, statements, selected legislative acts and studies.
It substantiates theoretical and methodological basis of the comprehensive political science analysis of the transformation of new systems «balance of power» in Central Europe. The different theoretical and conceptual approaches to the understanding of the international relations system in the late XX – early XXI century and described a new balance of power model. The essential characteristics of the European security paradigm in the dimensions of establishing a «balance of power» new system in Central Europe are revealed. It is stated that against the background of changes in the international system, there is a need to revise theoretical and conceptual approaches to the study of the concept of «balance of power», the theoretical foundations of which were laid in different from today’s world-political conditions. Analysis of the concept of «balance of power» shows that over time, its interpretation significantly changed and supplemented by new arguments, which led to the conceptual ambiguity and even blurriness. It is also noticeable differences in approaches to the «balance of power» in the foreign policy practice of different states. The very concept of force in international relations, as well as the ways of its application, evolved. It turns out that it is safe to speak of the historicity of the principle of balance of power, the structure and content of which have changed throughout world history. The classical interpretation of political realism (the approach of G. Morgenthau) was based on the bipolar world order, the presence of two superpowers (the USSR and the USA) and two military-political blocs (NATO and ATS) in the international system. The destruction of the bipolar system forced the researchers to seek new interpretations of the balance of power. So there were modifications to the principle of balance of power for a unipolar and multipolar world. Proponents of neo-realism began to present the concept of «balance of power» through the prism of their individual concepts of a new world order, thus distorting the original meaning of the principle (K. Waltz, M. Kaplan, E. Haas). The annexation of Crimea in the context of the destruction mechanism of «balance of power» in Central Europe is analyzed. The annexation of Crimea sets a very dangerous precedent for the future security environment in Europe, and in post-Soviet space especially. The Ukrainian conflict has also exposed weaknesses in international law, agreements and treaties, as these often allow for contradictory interpretations. The factors and potential negative consequences of forces imbalance are identified not only in Central Europe, but also in the global arena in general. The Russian aggression against Ukraine undermined the system of international relations that had been built for decades, violated the principles of regional and global security. The annexation of the Crimea, the situation in the east of Ukraine brought fundamental changes not only in the Central European region, but also de facto in the European and transatlantic defense complex. These strategic changes not only changed the situation that existed since the end of the Cold War, but led to a paradigm shift in security policy.
The paper reports The 3R (Three Ukrainian Revolutions) Symposium: Revolution, War and Their Consequences, which took place in Warsaw (Poland) on March 16-17, 2018. This multilayer event was organised as a part of the project named The 3R (Three Ukrainian Revolutions), initiated in the College of Europe in Natolin (Warsaw) in 2015, to provide the comparative studies over three revolutions witnessed in Ukraine in the last three decades. The 2018 conference gathered current and former politicians, diplomats, practitioners, scientists, journalists and social activists coming from mostly Ukraine and Poland, as well as the other states around the globe.
This article analyses classic issues of public international law on the recent example of Crimea's unification with the Russian Federation. Legal claims of both sides involved in this territorial contention have been scrutinized, in particular whether Crimeans are entitled to external self-determination or the principle of sovereignty and territorial integrity of Ukraine should prevail. In addition, this article argues that the self-determination right is subjected to certain limitations, which ex lege exclude its legality. Such would be the Russian military intervention, which is hardly justifiable in terms of exceptions accepted by customary international law (intervention by invitation, protection of own citizens abroad). One would rightly ask why the Russian minority in Ukraine is devoid of independence taking into account the partially successful secession of Kosovo, where ethnic Albanians achieved statehood in the aftermath of the 1999 NATO military intervention. The two wrongs by no means create a right, but a deeper insight into the different treatment in similar situations could not go without attention in this article. In conclusion, the deliberations over the potential future of Crimea are put forward, where again the unresolved problem of facts confronting the legality returns, which in this case is additionally augmented by the involvement of the global Great Power and permanent member of the UNSC, the Russian Federation, in the contention.
Rozpoczęty w 2014 roku konflikt na Ukrainie doprowadził do najpoważniejszego kryzysu bezpieczeństwa w Europie od czasu zakończenia zimnej wojny. Podważyło to ład oparty na prawie międzynarodowym oraz ideę budowania bezpieczeństwa europejskiego we współpracy z Rosją. Autor przedstawia omawiany konflikt w kontekście sposobu postrzegania przez władze rosyjskie miejsca Rosji w światowym porządku oraz jej stosunków z Zachodem. Dowodzi on, że ich głównym celem jest stworzenie odpowiednich politycznych i ekonomicznych struktur oraz podporządkowanie sobie Ukrainy przez włączenie jej do projektów integracyjnych realizowanych pod egidą Rosji. Ponieważ Ukraina jest kluczowym krajem na obszarze postradzieckim, jej przystąpienie do struktur zachodnich położyłoby kres nadziejom prezydenta Władimira Putina na przywrócenie hegemonii Rosji na tym obszarze oraz ustanowienie nowego ładu międzynarodowego w Europie. W artykule przedstawiono również analizę prospektywną rozwoju sytuacji na Ukrainie.
EN
The conflict in Ukraine has caused the most serious security crisis in Europe since the end of the Cold War. It has undermined the rules-based international order and the idea of building European security in co-operation with Russia. The author puts the conflict in the context of Moscow's perception of its place in world affairs and Russia's relations with the West. He argues that Kremlin's primary goal is to create political and economic structures and to subordinate the countries of the post-Soviet space by incorporating them into Russian-led integration projects. Since Ukraine is the key country in that group, its integration into Western structures would end Vladimir Putin's hope to restore hegemony in the post-Soviet space and set up a new international order in Europe. The article also presents a prospective analysis of the further development of the situation in Ukraine.
The subject of the analysis are the circumstances and attitude of NATO towards the military policy of Russia in Ukraine. The article discusses issues such as relations between NATO and Russia after the Cold War, relations between NATO and Ukraine after the Cold War and the Alliance’s response to Russia’s military policy in Ukraine. The article is intended to answer the question of whether NATO’s response was appropriate and sufficiently determined to protect NATO’s eastern flank states from Russia, effectively discourage it from provoking members of the Alliance and force it to change its policy towards Ukraine? Actions taken by NATO in response to Russia’s military policy in Ukraine focus on strengthening security and confirming the readiness to collective defense of Alliance members. Assistance to Ukraine is of a secondary and limited nature, and its scale is insufficient to force Russia to change its policy towards that country. The events in Ukraine led to a crisis in relations between Russia and NATO, as well as reduced the chances of Ukraine to join the Alliance.
PL
Przedmiotem analizy są okoliczności i postawa NATO wobec polityki militarnej Rosji na Ukrainie. W artykule omówiono zagadnienia takie jak relacje między NATO i Rosją po zimnej wojnie, relacje między NATO i Ukrainą po zimnej wojnie oraz reakcja Sojuszu na politykę militarną Rosji na Ukrainie. Artykuł ma dać odpowiedź na pytanie czy reakcja NATO była odpowiednia i wystarczająco zdecydowana, żeby zabezpieczyć przed Rosją państwa wschodniej flanki NATO, skutecznie zniechęcić ją do prowokacji wobec członków Sojuszu oraz zmusić do zmiany polityki wobec Ukrainy? Działania podjęte przez NATO w odpowiedzi na politykę militarną Rosji na Ukrainie koncentrują się na wzmocnieniu bezpieczeństwa i potwierdzeniu gotowości do kolektywnej obrony członków Sojuszu. Pomoc Ukrainie ma charakter wtórny i ograniczony, a jej skala jest niewystarczająca, aby zmusić Rosję do zmiany polityki wobec tego państwa. Wydarzenia na Ukrainie doprowadziły do kryzysu w relacjach między Rosją i NATO, jak również zmniejszyły szansę Ukrainy na przyjęcie do Sojuszu.
Autor dokonał analizy skali zdrady wśród funkcjonariuszy i urzędników państwa ukraińskiego podczas aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w 2014 r. Głównym problemem badawczym była próba wyjaśnienia anomalii w działalności służb specjalnych w postaci przyjęcia do rosyjskiej Federalnej Służby Bezpieczeństwa 1400 funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Próbując wyjaśnić ten ewenement w działalności służb specjalnych, autor posłużył się teorią wywiadu i kontrwywiadu ofensywnego rozwijaną w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich od początku lat 20. XX w. oraz ustaleniami psychologii poznawczej dotyczącymi projekcji jako głównego mechanizmu tłumaczenia przez ludzi zachowań innych osób. Na podstawie analizy dorobku teoretycznego sowieckich służb i ustaleń psychologii autor wysunął hipotezę o masowym werbunku przez Rosjan funkcjonariuszy SBU na Krymie na długo przed aneksją. Zdaniem autora głównymi mechanizmami pozyskiwania agentury w celu opanowania organizacji przeciwnika były szeroko rozumiana korupcja oraz kumoterstwo, które to zjawiska są charakterystyczne dla obszaru postsowieckiego.
EN
The author analysed the scale of betrayal among the officers and officials of the Ukrainian state during the annexation of Crimea by the Russian Federation in 2014. The main research problem was an attempt to explain the anomaly in the activities of the special services in the form of recruiting 1,400 officers of the Ukrainian SBU to the Russian FSB. In an attempt to explain this phenomenon in the practice of secret services, the author used the theory of offensive intelligence and counter-intelligence created and developed in the USSR from the early 1920s, as well as the findings of cognitive psychology regarding the phenomenon of projection as the main mechanism for explaining the behavior of other people. Thanks to the synthesis of psychology and the analysis of the theoretical achievements of the Soviet secret services, the author put forward a hypothesis about the mass recruitment of the SBU officers in the Crimea long before the annexation. According to the author, the main mechanisms of mass recruitment of agents in order to control the opponent’s organisation were broadly understood corruption and cronyism characteristic to the post-Soviet area.
11
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Autorzy analizują podstawowe czynniki i okoliczności, które sprzyjały Federacji Rosyjskiej w aneksji Krymu. Określają, jaki charakter miały działania powszechnie nazywane hybrydowymi. Charakteryzują główne problemy w obszarach politycznym, ekonomicznym, militarnym, społecznym i informacyjnym (PEMSI), odzwierciedlające rzeczywistość i problemy niepodległej Ukrainy. Ukazują zależności i powiązania między wymienionymi obszarami oraz wskazują na brak zdolności Ukrainy do podjęcia skutecznego przeciwdziałania agresji. Autorzy wyjaśniają ideę działań hybrydowych, określają ewentualne sposoby przeciwdziałania im oraz wskazują na możliwe działania potencjalnego agresora.
EN
The authors analyze basic factors and circumstances that were favorable to the Russian Federation to the process of annexing Crimea. They determine the character of conducted operations that are commonly referred to as hybrid. They characterize main problems in the areas of politics, economy, the military, social affairs and information technology (PEMST), which reflect the reality and problems of independent Ukraine. They present the relationship and interconnections between the mentioned areas, and point to the ability of Ukraine to undertake effective actions against the aggression The authors explain the idea of hybrid operations, determine possible ways of fighting against them and indicate probable actions of the potential aggressor.
The article presents changes in the institutional system of national security of Ukraine, resulting from the „revolution of dignity”, the annexation of Crimea and the war in Donbass. The subject of the analysis was the concept of national security system in science and Ukrainian strategic documents, transformation of the militia into the National Police of Ukraine, establishment of the National Guard of Ukraine and volunteer battalions, and institutionalization of the fight against corruption.
The article presents the influence of international treaties and international institutions on the observance of human rights in Ukraine. The first part discusses the issues of international legal protection of refugees and the issue of internally displaced persons. The second part presents the scale of the mentioned phenomenon in Ukraine. The third part provides relevant solutions to the problem in the Ukrainian legislation. On the basis of a holistic analysis of the work conclusions were formulated.
PL
Tekst pokazuje wpływ umów międzynarodowych i międzynarodowych instytucji na przestrzeganie praw człowieka na Ukrainie. W pierwszej części omówiono zagadnienia z zakresu międzynarodowoprawnej ochrony uchodźców oraz zarysowano problematykę uchodźców wewnętrznych. W drugiej części przedstawiono skalę wspomnianego zjawiska na Ukrainie. W trzeciej części zaprezentowano odpowiednie rozwiązania prawa ukraińskiego. Całość opracowania zwieńczono konkluzjami.
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę działań sił zależnych od Federacji Rosyjskiej na terenie Ukrainy po 2014 roku. Celem tej pracy jest naświetlenie kontekstu i wyeksponowanie powiązań rządu Federacji Rosyjskiej z wydarzeniami na Krymie oraz w Donbasie. Autor rozpatruje te wydarzenia w kontekście tak zwanej ,,maskirovki” czy doktryny Gierasimowa, wzbogacając swoje rozważania ukazaniem szerszego tła stosunków cywilno-wojskowych w Rosji. Omówiono rolę Grupy Wagnera, będącej ważnym elementem działań rosyjskich zarówno przed, jak i po rozpoczęciu tak zwanej specjalnej operacji wojskowej przez Federację Rosyjską. Główne pytanie badawcze brzmi: w jakim zakresie i przy użyciu jakiego katalogu podmiotów Federacja Rosyjska oddziaływała na sytuację we wschodniej Ukrainie od 2014 roku?
EN
This article addresses the issue of actions by forces dependent on the Russian Federation in Ukraine after 2014. The aim of this article is to illuminate the context and highlight the factual connections between the Russian government and events in Crimea and Donbas. The author examines these events in the context of the so-called ‘Maskirovka’ or Gerasimov Doctrine, additionally enriching these considerations with a broader background of civil-military relations in Russia. Therefore, an equally important point of consideration in this article is the Wagner Group, a significant element of Russian actions both before and after the initiation of the ‘Special Military Operation’ by the Russian Federation. The primary research question is: to what extent and through what catalog of entities did the Russian Federation influence the situation in eastern Ukraine since 2014?
The author analysed the scale of betrayal among the officers and officials of the Ukrainian state during the annexation of Crimea by the Russian Federation in 2014. The main research problem was an attempt to explain the anomaly in the activities of the special services in the form of recruiting 1,400 officers of the Ukrainian SBU to the Russian FSB. In an attempt to explain this phenomenon in the practice of secret services, the author used the theory of offensive intelligence and counter-intelligence created and developed in the USSR from the early 1920s, as well as the findings of cognitive psychology regarding the phenomenon of projection as the main mechanism for explaining the behavior of other people. Thanks to the synthesis of psychology and the analysis of the theoretical achievements of the Soviet secret services, the author put forward a hypothesis about the mass recruitment of the SBU officers in the Crimea long before the annexation. According to the author, the main mechanisms of mass recruitment of agents in order to control the opponent’s organisation were broadly understood corruption and cronyism characteristic to the post-Soviet area.
PL
Autor dokonał analizy skali zdrady wśród funkcjonariuszy i urzędników państwa ukraińskiego podczas aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w 2014 r. Głównym problemem badawczym była próba wyjaśnienia anomalii w działalności służb specjalnych w postaci przyjęcia do rosyjskiej Federalnej Służby Bezpieczeństwa 1400 funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Próbując wyjaśnić ten ewenement w działalności służb specjalnych, autor posłużył się teorią wywiadu i kontrwywiadu ofensywnego rozwijaną w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich od początku lat 20. XX w. oraz ustaleniami psychologii poznawczej dotyczącymi projekcji jako głównego mechanizmu tłumaczenia przez ludzi zachowań innych osób. Na podstawie analizy dorobku teoretycznego sowieckich służb i ustaleń psychologii autor wysunął hipotezę o masowym werbunku przez Rosjan funkcjonariuszy SBU na Krymie na długo przed aneksją. Zdaniem autora głównymi mechanizmami pozyskiwania agentury w celu opanowania organizacji przeciwnika były szeroko rozumiana korupcja oraz kumoterstwo, które to zjawiska są charakterystyczne dla obszaru postsowieckiego.
Cele artykułu wiążą się z omówieniem dążeń Ukrainy do zbliżenia z Unią Europejską, zwłaszcza po „pomarańczowej rewolucji” z 2004 r. oraz w kontekście konfliktu z Rosją o Krym i wschodnią Ukrainę, jaki rozpoczął się w 2014 r. Ponadto został przybliżony zarys stanowiska Niemiec wobec samego konfliktu i relacji Ukrainy z UE. Autor podjął próbę rozstrzygnięcia problemu szans Ukrainy na przystąpienie do Unii w przewidywalnej perspektywie. Wykorzystane zostały przede wszystkim publikacje naukowe, prasowe oraz dokumenty Unii Europejskiej.
EN
The goals of the article are to discuss Ukraine’s aspirations for rapprochement with the European Union, especially after the „Orange Revolution” in 2004, and in the context of the conflict with Russia over Crimea and eastern Ukraine that began in 2014. In addition, to outline of Germany’s position toward the conflict and Ukraine’s relations with the EU. The author attempts to resolve the problem of Ukraine’s chances of joining the Union in a predictable perspective. First of all, scientific and press publications, as well as European Union documents were used.
The subject of the analysis is the attitude of the United States towards the annexation of Crimea by Russia and the war in Donbass in the post-Cold War era perspective regarding the conflict of values and interests. The article consists of two main parts. The first of these discusses the policy of the United States towards Ukraine and Russia after the Cold War. During the analysis, considerable attention was paid to the interests that the United States had towards the region of Eastern Europe, as well as the values of peace, stability and democracy promoted there. The second part of the article is devoted to the US reaction to Russia’s unlawful actions in the Crimea and Donbass, undermining the core values and principles of the international community, i.e. independence, sovereignty and territorial integrity of states. It analyzed the strategy of the United States’ response to the crisis in Ukraine, including its activities in the political, economic and military spheres. The analysis was to enable the answer to two basic research questions. First of all, were the principles of the international community violated by Russia and also the interests of the United States in Eastern Europe and the democratic values promoted in the region sufficient reason for Washington to take decisive action in defense of Ukraine? Secondly, are the actions taken by the US in cooperation with the international community enough to force Russia to change its policy towards Ukraine? The answer to both of the questions is negative. Russia’s actions in Ukraine did not undermine the vital interests of the United States, which is why it did not decide to resort to military solutions. The values promoted by Americans also were not a sufficient reason to use more decisive means of response. Washington’s moderate actions have negative consequences for Russia, but they are unable to force it to change its policy towards Ukraine. This is due to the importance of Moscow’s interests in Ukraine, which are particularly important in the context of rebuilding Russia’s superpower status and ensuring a safe and friendly neighborhood. Although the United States does not want to escalate the conflict excessively, its actions have deepened the negative trend in the development of relations between Moscow and Washington observed for almost two decades.
PL
Przedmiotem analizy jest postawa Stanów Zjednoczonych wobec aneksji Krymu przez Rosję i wojny w Donbasie w perspektywie pozimnowojennej w odniesieniu do kwestii konfliktu wartości i interesów. Artykuł składa się z dwóch głównych części. W pierwszej z nich omówiono politykę Stanów Zjednoczonych wobec Ukrainy i Rosji po zimnej wojnie. Podczas analizy znaczną uwagę poświęcono interesom, jakie Stany Zjednoczone miały wobec regionu Europy Wschodniej, jak również promowanym w nim wartościom pokoju, stabilności i demokracji. Druga część artykułu poświęcona została reakcji USA na bezprawne działania Rosji na Krymie i w Donbasie, podważające podstawowe wartości i zasady społeczności międzynarodowej, tj. niepodległości, suwerenności i integralności terytorialnej państw. Przeanalizowano w nim strategię odpowiedzi Stanów Zjednoczonych wobec kryzysu na Ukrainie, w tym działania w obszarze politycznym, gospodarczym i wojskowym. Analiza miała umożliwić odpowiedź na dwa podstawowe pytania badawcze. Po pierwsze, czy naruszone przez Rosję zasady społeczności międzynarodowej oraz interesy Stanów Zjednoczonych w Europie Wschodniej i promowane w regionie wartości demokratyczne były wystarczającą przesłanką do podjęcia przez Waszyngton zdecydowanych działań w obronie Ukrainy? Po drugie, czy podjęte przez USA działania realizowane we współpracy ze społecznością międzynarodową są wystarczające, aby zmusić Rosję do zmiany polityki wobec Ukrainy? Odpowiedź na oba z postawionych pytań jest negatywna. Działania Rosji na Ukrainie nie podważyły żywotnych interesów Stanów Zjednoczonych, dlatego nie zdecydowały się one sięgnąć po rozwiązania militarne. Również promowane przez Amerykanów wartości nie były wystarczającą przesłanką do zastosowania bardziej zdecydowanych metod odpowiedzi. Umiarkowane działania Waszyngtonu niosą za sobą negatywne konsekwencje dla Rosji, jednak nie są w stanie wymusić na niej zmiany polityki wobec Ukrainy. Wynika to z wagi interesów Moskwy wobec Ukrainy, która jest szczególnie istotna w kontekście odbudowy mocarstwowości Rosji oraz zapewnienia sobie bezpiecznego i przyjaznego sąsiedztwa. Mimo, że Stany Zjednoczone nie chcą nadmiernie eskalować konfliktu, to podjęte przez nie działania pogłębiają obserwowany od prawie dwóch dekad negatywny trend w rozwoju stosunków między Moskwą i Waszyngtonem.
Describing the outbreak of the conflict in eastern and southern Ukraine in 2014, the author puts forward a hypothesis that the social protests, which then turned into a severe phase of civil war secretly supported by the Russian Federation, were provoked by the Russian special services. According to the author, the socalled Korsun pogrom, repeal of the so-called the language act and the threat of forceful pacification of the east by one of the leaders of the Right Sector were the logical links of a political provocation aimed at maximum social polarization along political and linguistic lines. The social upheaval was then reinforced by the structures led by the Russian special services, which brought about losing Crimea and part of Donbas by Ukraine.
PL
Autor opisuje wybuch konfliktu na wschodzie i południu Ukrainy w lutym 2014 r. Wysuwa hipotezę, że protesty społeczne, które przekształciły się w wojnę domową, wspieraną niejawnie przez Federację Rosyjską, zostały sprowokowane przez rosyjskie służby specjalne. Zdaniem autora incydent korsuński, uchylenie tzw. ustawy językowej oraz groźby interwencji siłowej na wschodzie ze strony jednego z liderów ukraińskiego Prawego Sektora były logicznymi ogniwami prowokacji politycznej mającej na celu polaryzację społeczną wobec kwestii politycznych i językowych. Wzburzenie społeczne zostało następnie wzmocnione za pośrednictwem struktur kierowanych przez rosyjskie służby specjalne, co doprowadziło do utraty przez Ukrainę Krymu oraz części Donbasu.
Autor opisuje wybuch konfliktu na wschodzie i południu Ukrainy w lutym 2014 r. Wysuwa hipotezę, że protesty społeczne, które przekształciły się w wojnę domową, wspieraną niejawnie przez Federację Rosyjską, zostały sprowokowane przez rosyjskie służby specjalne. Zdaniem autora incydent korsuński, uchylenie tzw. ustawy językowej oraz groźby interwencji siłowej na wschodzie ze strony jednego z liderów ukraińskiego Prawego Sektora były logicznymi ogniwami prowokacji politycznej mającej na celu polaryzację społeczną wobec kwestii politycznych i językowych. Wzburzenie społeczne zostało następnie wzmocnione za pośrednictwem struktur kierowanych przez rosyjskie służby specjalne, co doprowadziło do utraty przez Ukrainę Krymu oraz części Donbasu.
EN
Describing the outbreak of the conflict in eastern and southern Ukraine in 2014, the author puts forward a hypothesis that the social protests, which then turned into a severe phase of civil war secretly supported by the Russian Federation, were provoked by the Russian special services. According to the author, the so-called Korsun pogrom, repeal of the so-called language act and the threat of forceful pacification of the east by one of the leaders of the Right Sector were the logical links of a political provocation aimed at maximum social polarisation along political and linguistic lines. eTh social upheaval was then reinforced by the structures led by the Russian special services, which brought about losing Crimea and part of Donbas by Ukraine.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.