Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  amylopectin
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In 2003 and 2004 the volume of 'Jonagold' and 'Gala Must' (Malus domestica Borkh.) apple fruitlets and their concentrations of starch, amylose and amylopectin were assessed at two -week intervals. The investigations started in the 7th or 8th week after full bloom (WFB) and continued until harvest. 'Gala Must' apples contained, on average, about 40% more starch than 'Jonagold' apples. The dominant starch form was amylopectin; its maximum content was 68% in 'Jonagold' and 63% in 'Gala Must' apples. The dynamics of the changes of the starch content and its components, in growing and maturing apples, revealed considerable differences in both years of the experiment. In 2003, the highest starch accumulation occurred in the 7th WFB for both apple cultivars, whereas in 2004, fruits of 'Jonagold' showed the highest starch accu­mulation in the 14th week, and those of 'Gala Must' in the 12th week. At this stage, apple fruit volume was 2.5 times smaller in 2003 than in 2004. It seems that higher than average temperatures at that time were the main factor determining considerable enhancing of starch accumulation in apple fruitlets in 2003. In both years, the period of starch breakdown in 'Jonagold' apples was two weeks shorter than in 'Gala Must' apples.
PL
W latach 2003 i 2004 w odstępach dwutygodniowych okre ślano objętość zawiąz­ków jabłek odmian 'Jonagold' i 'Gala Must' (Malus domestica Borkh.) oraz zawar­tość w nich skrobi, amylozy i amylopektyny. Badania rozpoczęto w 7 lub 8 tygodniu po pełnym kwitnieniu i wykonywano do zbioru. Jabłka 'Gala Must' zawierały średnio o około 40% więcej skrobi niż 'Jonagold'. Dominującą formą skrobi była amylopek- tyna, maksymalna jej zawartość w jabłkach 'Jonagold' wynosiła 68%, a w 'Gala Must' 63%. Dynamika zmian poziomu skrobi i jej składników w rosnących i dojrze­waj ących jabłkach wykazała znaczne różnice w obu latach doświadczenia. W roku 2003 okres największej kumulacji skrobi przypadł w 7 tygodniu po pełnym kwitnie­niu dla obu odmian jabłek, natomiast w roku 2004 w 14 tygodniu dla odmiany 'Jona­gold' i w 12 tygodniu dla odmiany 'Gala Must'. Objętość jabłek w tym stadium była 2,5 razy mniejsza w roku 2003 niż w roku 2004. Wydaje się, że decydującym czynni­kiem znacznego przyspieszenia kumulacji skrobi w zawiązkach jabłek w roku 2003 byty wyższe niż przeciętne temperatury w tym okresie. W obu latach badań okres destrukcji skrobi w jabłkach 'Jonagold' był o 2 tygodnie krótszy niż w jabłkach 'Gala Must'.
EN
Electron spin resonance (ESR) was used in order to study interaction of starch polysaccharides (amylose and amylopectin), their mixture and gelatinized potato starch with water molecules and lipids upon cooling. Different spin probes were used, on the one hand spin-labelled stearic acid (5-DSA), which limited lipids, and on the other hand the water soluble probe 4-hydroxy-2,2,6,6-tetramethylpiperidine-1- oxyl (Tempol), which was sensitive to changes in dynamic water phase associated with the temperature- induced polysaccharide gel formation. It was shown that interaction between gelatinized starches and lipids related to mainly on presence of amylose macromolecules in the system. On the other hand, interaction between amylopectin macromolecules and lipids takes place also.
PL
Za pomocą elektronowego rezonansu spinowego (ESR) zbadano, powstające po chłodzeniu, oddziaływania między polisacharydami skrobiowymi (amylozą i amylopektyną), skrobią i z żelowaną skrobią ziemniaczaną a wodą i lipidami. Zastosowano różne wskaźniki spinowe pozwalające badać zmiany w dynamice fazy wodnej związane z powstawaniem indukowanych temperaturą żeli. Pokazano, że w oddziaływaniach między z żelowaną skrobią i lipidami uczestniczy głównie amyloza chociaż obserwuje się też oddziaływania między lipidami i amylopektyną.
PL
Materiał badawczy stanowiła skrobia ziemniaczana (o wielkości gałeczek 5,0-112,2 µm), którą rozdzielono przy użyciu sit Retsch’a o wielkości otworów: 45 µm, 32 µm, 20 µm na 4 frakcje. W skrobi nierozsortowanej o raz w 4 uzyskanych frakcjach oznaczono: średnią średnicę wielkości gałeczek, udział frakcji amylozy i amylopektyny, zawartości pierwiastków żelaza, magnezu, wapnia, potasu i fosforu), wodochlonność i rozpuszczalność w wodzie w temperaturze 80°C, stopień scukrzenia uzyskany w wyniku działania α-amylazy i glukoamylazy oraz stopień retrogradacji 1% kleików. Wszystkie uzyskane frakcje charakteryzowały się znaczną jednorodnością wielkości gałeczek skrobiowych. Frakcje zawierające gałeczki duże odznaczały się większą zawartością amylozy w porównaniu do frakcji zawierających gałeczki małe. Zawartość fosforu, żelaza, magnezu, wapnia i potasu malała wraz ze wzrostem wielkości gałeczek. Wodochlonność i rozpuszczalność skrobi rosła wraz ze wzrostem wielkości gałeczek. Kleiki sporządzone z gałeczek dużych były w mniejszym stopniu hydrolizowane przez α-amylazę niż kleiki przygotowane z gałeczek małych. W najmniejszym stopniu zjawisku retrogradacji ulegały kleiki przygotowane z frakcji gałeczek małych, a w największym kleiki przygotowane ze skrobi o największych gałeczkach.
EN
Potato starch (starch granules 5.0-112.2 µm) was separated with the use of Retsch sieves: 45 µm, 32 µm, 20 µm into four fractions. The average diameter of granule size, amylose and amylopectin participation, element content (iron, magnesium, calcium, potassium and phosphorus), water absorption capacity and water solubility at the temperature of 80°C, degree of saccharification obtained as a result of α-amylase and glucoamylase treatment were determined in starch, which was not separated, and in four obtained fractions. All the obtained fractions were characterized by a high homogeneity of starch granules. Fractions containing big granules were characterized by a higher amylose content as compared with fractions containing small granules. The lower was the content of phosphorus, iron, magnesium, calcium and potassium, the higher were the granule size. The higher was the water absorption capacity and solubility of starch, the higher were the granule size. Analyzing the susceptibility of each fraction to α-amylase it was stated that pastes obtained from big granules were hydrolyzed to a lower degree than pastes prepared from small granules. Pastes prepared from fractions of small size granules were retrogradated at the lower degree than pastes obtained from fractions with big size granules.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.