Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Od wychowania estetycznego do pedagogiki kultury

100%

Gajda J.

|

tom 62(4 (246))

72-83

PL

This article shows the author’s development path. In the first part of the text: Significant inspirations. From early childhood to doctoral thesis, the author discusses the impact of the most significant people from his family background and intellectuals on the current level of his general theoretical knowledge and practice in aesthetic education, including the multiple experiences of working in agricultural schools as well as the ministerial pedagogical supervision. In the second part: Pedagogy of culture as an inspiration for educational theories and practice, the author shows the stages from 1995 to the revived pedagogy of culture, signalling its multiple effects, also in the field of aesthetic education.

2

Historyczne znaczenie i aktualność poglądów Bogdana Suchodolskiego na temat wychowania przez sztukę

100%

Pankowska K.

|

nr 3(233)

95-102

EN

Suchodolski places education through art in the context of important questions and the pedagogic tasks of the 20th century. He deals with the issues of aesthetic education from the perspective of historical transformations. He pays particular attention to the new meaning of art in the new situation of access to culture by broad masses who had previously been deprived of such a privilege. He was among the first to draw attention to the new pedagogic challenge of managing people’s leisure time. As he points out, the new technologies of reproducing pieces of art aid the popularisation of art among the masses. Suchodolski sees the role of art in three dimensions: (1) cognitive, (2) compensational, and (3) hermeneutical, concerning the understanding of the conflict between man and the man-made world. The value of art and its educational power is related to posing major existential questions. It points to an important role of school in education through art.

3

Narodziny i rozwój polskiej teorii wychowania estetycznego

88%

Gogłuska-Jerzyna M.

|

2015

|

tom 60(3 (237))

21-33

PL

The polish conception of aesthetic education began in the 1960s. The grounds of this theory were formulated by Bogdan Suchodolski, who recognised it as an integral part of general education. According to this theory, aesthetic education encompasses two areas: education for art, i.e. education for aesthetic sensibility and aesthetic culture, and education through art, i.e. development of full personality, also in the intellectual, moral, social, educational, imaginative and creative areas. Essential for the Polish theory of aesthetic education are the proposals and conclusions presented by Irena Wojnar, particularly her recognition of education through art as a creating an “open mind” attitude. A distinctive feature of Irena Wojnar’s pedagogical reflection on art is its interdisciplinary nature, which takes into account not only the educational one, but also the aesthetic, psychological and social perspective on the educational values and functions of art. The conceptions of visual art and musical education developed within the “general” theory of aesthetic education have been used in designing the music and visual arts curricula. The contemporary Polish theory of aesthetic education joined the stream of new educational thinking, in the perspective of cultural pluralism and new ethical and social obligations to individuals and to the world. The so perceived aesthetic education, recognised by UNESCO as an important part of education for culture, including the so-called human culture, deserves both the attention and interest of theorists as well as innovative practical solutions.

4

About visual education in the context of artistic illustration: historical and contemporary aspect

88%

Boguszewska A.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2020

|

tom 587(2)

14-23

EN

This article presents the aspect of aesthetic education using issue of artistic book graphics for pre-school children and early school education students. It presents the assumptions of education in this field. Particular attention was focused on the educational impact of book illustrations. A brief historical outline of Polish artistic illustration in the children's book was presented. Key development trends and representative figures of Polish illustration have been pointed out. Examples of the use of an outstanding author's book by the authors for workshop forms of book culture animation among children were presented. They constitute a reference and justification of activities initiated in the implementation of the “ZA PROGIEM – wyprawy odkrywców” project at the pedagogical faculty of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin and “Warsztaty językowo-czytelnicze” [en. “Language and reading workshops”] conducted by Małgorzata Centner-Guz. In the era of new media, which for the young generation are an extremely important element of their life, not just communication life, for the youngest recipients contact with the book is still important.

5

Dehumanizacja Obcego. Rola sztuki popularnej w uświadamianiu problemu na przykładzie Men Against Fire (2016)

63%

Lisiecka A.

|

tom 20

|

nr 1

132-143

PL

Dehumanizacja to – w najbardziej ogólnym sensie – proces zanegowania człowieczeństwa drugiej osoby. Problem ten, rozpatrywany przede wszystkim na gruncie psychologii społecznej, posiada silne konotacje pedagogiczne. Celem artykułu jest ukazanie potencjalnego znaczenia sztuki popularnej dla edukacji międzykulturowej, a dokładnie ukazanie roli, jaką sztuka ta może pełnić w uświadamianiu problemu dehumanizacji Obcego. Aby osiągnąć zamierzony cel, w tekście wskazano na zasadność obecności sztuki popularnej w edukacji, przedstawiono pojęcie Obcego, czyli osoby znajdującej się poza horyzontem doświadczenia danego człowieka, poza daną społecznością, poznawczo niebezpiecznego, oraz zarysowano zagadnienie dehumanizacji. Egzemplifikację przeprowadzono na przykładzie piątego odcinka trzeciej serii brytyjskiego serialu science fiction Black Mirror – Men Against Fire (2016). Rozważania prowadzone są z perspektywy nowocześnie rozumianej edukacji estetycznej, nawiązującej koncepcyjnie do polskiej teorii wychowania estetycznego. Zorientowana humanistycznie, nowoczesna edukacja estetyczna musi być realizowana w duchu pluralizmu i międzykulturowości; powinna także przyczyniać się do rozwijania całokształtu osobowości człowieka: od jego wrażliwości estetycznej i orientacji moralnej, po zdolność krytycznego myślenia i kreatywność. Artykuł wskazuje na możliwości wykorzystania sztuki popularnej w edukacji poprzez budowanie teoretycznych kontekstów interpretacyjnych.

EN

Dehumanization is – in the broadest sense – the process of depriving a person of positive human qualities. This problem, considered mainly in the field of social psychology, has strong pedagogical significance. The article is aimed to show the potential importance of popular art for intercultural education, precisely: to show the role that popular art can play in raising the awareness of the problem posed by dehumanization of the Other. To achieve the intended goal, the author indicates the justified presence of popular art in education, introduces the concept of the Other, i.e. a person who is beyond the horizon of a given person’s experience, who is outside a given community or is cognitively dangerous, and outlines the issue of dehumanization. The exemplification was conducted on the example of the episode of the British science fiction series Black Mirror – Men Against Fire (2016). The considerations are carried out from the perspective of contemporary aesthetic education, which refers conceptually to the Polish theory of aesthetic education. Humanistically oriented, contemporary aesthetic education must be conducted in the vein of pluralism and interculturalism; it should also contribute to the development of a person’s holistic personality: from their aesthetic sensitivity and moral orientation, to their ability of critical thinking and creativity. In the article, the possibilities are indicated of using popular art in education by building theoretical interpretive contexts.

6

Są jak „skrzydła” dla młodego muzyka. O utworach literackich Joanny Kulmowej w psychologiczno-pedagogicznym wsparciu ucznia podstawowej szkoły muzycznej

63%

Sławińska A.

|

tom 1

|

nr 20

101-113

EN

Alongside many benefits, education in a primary music school comes with potential risks, as young musicians often exhibit symptoms of anxiety, stress, and a fear of stage performance. The reason is that students experience frequent social exposure in the form of individual musical public performances – exams, competitions, concerts – during which they are subject to formal evaluation. Bearing in mind that such students constitute a group highly sensitive to the beauty of visual arts, literature, and music, it should be assumed that they require psychological and pedagogical support tailored to their specific needs. For this purpose, the school psychologist, school counselor, as well as other adults significant in a student’s life, can apply non-standard therapeutic methods, communicating with students through the language of art, being the closest to children educated in music. The author, therefore, proposes it to be the language of Joanna Kulmowa. The works of the mentioned poetess have therapeutic functions beneficial for the psyche of young musicians, somewhat fitting into the goals of fairy tale therapy and they introduce students to the world of spiritual and aesthetic values. The article is the first part of a series devoted to the use of Joanna Kulmowa’s creative work in music education. Its purpose is to present and analyze the volume titled “Fairy Tales” in terms of the function it can play in the psychological and pedagogical support of students in a primary music school.

PL

Obok wielu korzyści, edukacja w podstawowej szkole muzycznej wiąże się z czynnikami ryzyka, ponieważ wśród dziecięcych muzyków występują objawy lękowe, stres i trema. Powodem tego jest fakt, że uczniowie doświadczają częstej ekspozycji społecznej w formie indywidualnych muzycznych występów publicznych – egzaminów, konkursów, koncertów, podczas których zostają oni poddani mniej lub bardziej formalnej ocenie oraz rywalizacji. Pamiętając, że uczniowie ci stanowią grupę wysoko wrażliwą na piękno plastyki, literatury, muzyki, przyjąć należy, iż potrzebują oni wsparcia psychologiczno-pedagogicznego dopasowanego do ich szczególnych potrzeb. W tym celu psycholog i pedagog szkolny, a także inne dorosłe osoby, znaczące w życiu ucznia, mogą zastosować niestandardowe metody terapeutyczne, czyli zwrócić się do uczniów językiem sztuki, bo taki dzieciom kształconym muzycznie jest przecież najbliższy. Autorka proponuje zatem, aby był to język poezji Joanny Kulmowej. Utwory wspomnianej poetki posiadają funkcje terapeutyczne, korzystne dla psychiki młodego muzyka, wpisujące się niejako w cele bajkoterapii, oraz wprowadzają one uczniów w świat wartości duchowych i estetycznych. Artykuł jest pierwszą częścią cyklu poświęconego wykorzystaniu twórczości Joanny Kulmowej w szkolnictwie muzycznym. Jego celem jest przedstawienie oraz analiza tomu Bajki skrzydlate pod kątem funkcji, jaką może on pełnić w psychologiczno-pedagogicznym wsparciu uczniów podstawowej szkoły muzycznej.

7

Uczucia i emocje w pedagogice i psychologii Stefana Szumana

63%

Polak R.

|

tom 34

|

nr 2

29-41

EN

The article is devoted to the issues of feelings and emotions and contained in the rich scientific heritage of Stefan Szuman, described in the context of his pedagogical and psychological achievements. It presents the scholar’s biography, and then characterizes his scientific achievements in the field of psychology and pedagogy. Due to Szuman’s particular interest in children’s artistic creation, his views in this field were discussed, with particular emphasis on the importance of feelings and emotions that accompany children and young people in creating and receiving works of art. Then, the characteristics of teachers’ personal traits according to Szuman were also made. In his opinion, teachers’ professional work should focus on good aesthetic education of students in schools. The views of the Polish psychologist on the role of art in adult life were also presented. The article indicates those elements of Szuman’s views in which he spoke about the participation of feelings in the process of creating and receiving works of art.

PL

Artykuł poświęcony jest zagadnieniom uczuć i emocji zawartym w bogatej spuściźnie naukowej Stefana Szumana, opisanym w świetle jego dorobku pedagogicznego i psychologicznego. Przedstawiono w nim biografię uczonego, a następnie scharakteryzowano jego dorobek naukowy z zakresu psychologii i pedagogiki. Ponieważ Szuman w sposób szczególny interesował się twórczością artystyczną dzieci, omówiono jego poglądy w tej dziedzinie, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia uczuć i emocji, które towarzyszą tworzeniu i odbiorowi dzieł sztuki przez dzieci i młodzież. Następnie dokonano charakterystyki cech osobowych nauczycieli według Szumana, którego zdaniem nauczyciele w swojej pracy zawodowej powinni się zajmować dobrym wychowaniem estetycznym uczniów w szkołach. Zaprezentowano także poglądy polskiego psychologa na rolę sztuki w życiu dorosłego człowieka. W artykule zaakcentowano te elementy poglądów Szumana, w których wypowiadał się o udziale uczuć w procesie powstawania i odbioru dzieł sztuki.

8

Implementacje teoretycznych założeń wychowania estetycznego w pozainstytucjonalnej edukacji plastycznej w latach 80. XX wieku na przykładzie działalności grupy pARTner

63%

Florczykiewicz J.

Kultura i Wychowanie

|

2017

|

tom 12

147-164

EN

The article presents the idea of innovative actions in the field of artistic education, which were developed in the eighties in the twentieth century by members of the pARTner group. Proposed actions, while respecting demands developed the concept in Poland grown on the basis of aesthetic education, went beyond institutional forms of art classes. Differences also focused on its objectives and views on the role of the creative process in education. Analysis of the status of art in the contemporary theory of aesthetic education, which preceded these considerations, create the theoretical framework for the presented problem.

PL

W tekście zaprezentowano ideę nowatorskich działań z zakresu edukacji plastycznej, rozwijanych w latach 80. przez członków grupy pARTner. Proponowane przez nich działania, respektując postulaty rozwijanych wówczas w Polsce koncepcji wyrosłych na gruncie wychowania estetycznego znacznie wykraczały poza instytucjonalne formy zajęć plastycznych. Różnice dotyczyły również stawianych im celów i poglądów na rolę procesu twórczego w edukacji. Poprzedzająca te rozważania analiza statusu sztuki we współczesnej teorii wychowania, tworzy teoretyczny kontekst dla prezentowanego zagadnienia.

9

Edukacja muzealna – wychowanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze

51%

Pater R.

|

2017

|

tom 1

PL

Autorka prezentuje na podstawie przeglądu literatury przedmiotu działania edukacyjne w muzeach skierowane do dzieci i młodzieży, jak również do różnych grup osób dorosłych i starszych. W kontekście pedagogiki kultury, edukacji kulturowej i kulturalnej, wychowania estetycznego, wychowania przez sztukę, edukacji historycznej ukazuje muzeum jako ważny obszar badań edukacyjnych, który w Polsce stosunkowo mało jest eksplorowany, w szczególności przez środowisko pedagogów. Zwracając uwagę na dynamiczny rozwój muzealnictwa w Polsce w ostatniej dekadzie, na wybranych przykładach działań prowadzonych przez muzea i z literatury przedmiot wskazuje na muzeum jako aktualną i ważną przestrzeń dla wychowania do aktywnego uczestnictwa w kulturze. Zwraca uwagę na potrzebę podejmowania badań nad edukacją muzealną przez środowisko pedagogów, nauczycieli w aktywnej współpracy z muzealnikami i animatorami kultury.

EN

The author presents, on the basis of literature review, educational activities in museums addressed to children and youth as well as to various groups of adults and older people. In the context of pedagogy of culture, culture and cultural education, aesthetic education, art education, historical education, the author presents museum as an important area of educational research, which is relatively little explored by pedagogical community in Poland. Noting the dynamic development of museums in Poland in the last decade, on the basis of exemplary activities in museums and literature, the author highlights museum as actual and important space for education for active participation in culture. She draws attention to the need to undertake research on museum education by pedagogues and teachers in active collaboration with museum experts and cultural animators.

10

Koncepcja estetyczna Richarda Shustermana i jej konsekwencje dla edukacji estetycznej

51%

Świętek E.

|

tom 17

|

nr 4(68)

119-130

EN

The conception of aesthetic education and its consequences by Richard Shusterman were presented in this article. On the basis of this neopragmatist’s philosophy, it was considered as a need for changes within the sphere of this education and education in general. Education ought to be based on somaesthetics and changes should provide aesthetical experience and aesthetical perception. Thanks to this, a human may derive a pleasure from art, what in consequence may lead to the approval of its practical character. Those changes may also include popular art and draw attention to the problem of legitimacy of the art in the curriculum. Furthermore, it also should put under consideration the problem of carnality and bodymind dualism. Aesthetic education, having Shusterman’s conception, may affect human development and better understating of body. Moreover, it can affect self-creation and may lead to practicing the philosophy, sometimes even starting a lifestyle based on the aesthetical model of life.

PL

W artykule została przedstawiona koncepcja edukacji estetycznej R. Shustermana oraz jej konsekwencje dla edukacji estetycznej. Na podstawie filozofii tego neopragmatysty uznano potrzebę zmian zarówno w tej edukacji, jak w edukacji w ogóle. Edukacja ma być oparta na założeniach somaestetyki, a zmiany mają uwzględnić doświadczenie estetyczne i percepcję estetyczną, dzięki czemu człowiek może czerpać przyjemność ze sztuki, a w konsekwencji uznać praktyczny charakter sztuki. Zmiany mają także uwzględnić sztukę popularną i zwrócić uwagę na problem uprawomocnienia tej sztuki w programie nauczania, oraz problem cielesności i dualizmu ciała-umysłu (bodymind). Edukacja estetyczna uwzględniająca koncepcję estetyki R. Shustermana wpłynie na rozwój człowieka, zrozumienie ciała i lepsze kierowanie nim, samokreację oraz może zachęcić do praktykowania filozofii, a nawet prowadzić do sztuki życia opartej na estetycznym modelu życia.

11

O ilustracji literatury dla dzieci Janusza Korczaka

51%

Boguszewska A.

|

tom 1

|

nr 20

85-99

EN

The study highlights the illustrator’s creativity in the literary works of Janusz Korczak and picture books related to the life of J. Korczak. A selection of Polish most popular illustrations for young readers has been presented as well as synthetic formal analysis has been carried out. The selection of books ranges from the publications from early afterwar period until the present day, when there appears a picture book. A description characteristic of scientific qualitative research has been used.

PL

Opracowanie poświęcone jest twórczości ilustratorskiej do utworów literackich Janusza Korczaka oraz książkom obrazkowym związanym z życiem J. Korczaka. Zaprezentowano wybór polskich, reprezentatywnych, najpopularniejszych ilustracji dla młodego czytelnika, Dokonując ich syntetycznej analizy formalnej, uwzględniono publikacje ukazujące się od lat międzywojennych aż po czasy współczesne, w których obecna jest książka obrazkowa. Zastosowano opis charakterystyczny dla naukowych badań jakościowych.

12

Czas wolny w (dla) edukacji kulturalnej dzieci

51%

Pater R.

|

nr 1(35)

11-31

PL

Współcześnie pojęcie czasu wolnego jest przedmiotem badań specjalistów wielu dziedzin nauki: ekonomii, psychologii, filozofii, socjologii, pedagogiki. Pedagogika czasu wolnego, czy edukacja do czasu wolnego jest szczególnie istotnym obszarem badań w kontekście rozwijanych teorii społeczeństwa czasu wolnego. Obecnie czas wolny definiowany jest częściej poprzez wzrost egzystencjalnej przyjemności, dokonywania własnych, wolnych wyborów, związanych z autosterownością, samodzielnym zarządzaniem dowolnie i dobrowolnie wybranymi zajęciami, przekłada się tym samym na wybór i realizacje wolicjonalnie wyznaczanych celów i zadań. Czas pracy i czas wolny przeplatają się i warunkują wzajemnie. W niniejszym artykule przedstawiono koncepcje rozumienia i definiowania czasu wolnego w ujęciu historycznym, wskazując na szczególne znaczenie w jego planowaniu i wykorzystaniu działań podejmowanych przez dzieci w edukacji kulturalnej, rozumianej jako aktywność kulturalna w szerokim rozumieniu rozwoju kompetencji kulturowych. Wyzwania przyszłości stawiają współczesnej edukacji wymagania, w której upatruje się antidotum na problemy człowieka XXI wieku. Twórczość, innowacyjność to terminy często wymieniane w kontekście rozwoju społeczeństwa i potrzebnych kompetencji w mierzeniu się z wyzwaniami współczesności. Autorka podkreśla wartość edukacji artystycznej, wychowania przez sztukę, partycypacji kulturalnej w planowaniu, organizowaniu i przeżywaniu czasu wolnego dzieci, który to w istotnej mierze zależy od kultury czasu wolnego dorosłych. Ważnym aspektem edukacji kulturalnej są działania podejmowane przez instytucje kultury. Szczególnie dynamiczne działania w zakresie edukacji kulturalnej, artystycznej podejmują muzea, przygotowując programy i kierując docelowe działania, dla zróżnicowanych grup odbiorców, w tym dzieci i młodzieży. Czas wolny jest w tych instytucjach spędzany i przeżywany w sposób szczególny, gdyż ma za każdym razem wymiar poznawczy i w pewnym stopniu wychowawczy. Odwołując się do programów i statystyk muzealnych autorka wskazuje na istotne zmiany, jakie dokonują się współcześnie poprzez podejmowane działania instytucjonalne w obszarze kreowania kultury czasu wolnego. Autorka analizując badania i prace dotyczące czasu wolnego, wskazuje na konieczność edukacji i wychowania najmłodszych do kultury czasu wolnego. Podkreśla potrzebę przygotowania do partycypacji w kulturze czasu wolnego. Umiejętność organizacji i odpowiedzialnego zarządzania czasem wolnym na każdym etapie życia ma kluczowe znaczenie dla „jakości życia” rozumianej tutaj jako ars vivendi.

EN

Nowadays, the idea of leisure time is the subject of research for the scientists of many fields such as economy, psychology, philosophy, sociology and pedagogy. The pedagogy of free time or the education to leisure activities especially are under the research in the context of developing theories of the leisure time society. Recently, free time is much more often defined by the rise of existential pleasure, making unconstrained and free decisions which are connected not only with expressing own intentions but also with an unassisted management of independently chosen activities. It is translated into the choice and realization of volitionally appointed goals and tasks.Work time and spare time intertwine and condition each other. In the article the conception of understanding and defining leisure time is presented from the historical perspective. It is shown that planning the free time and making use of actions undertaken by the children in the cultural education, which is conceived as cultural activity in the broad sense of the development of cultural competence are highly important.The challenges of the future demand a lot from the education of the recent times, which is sought as the antidote to the problems of the 21st century human beings. Creation and innovations, these are the terms often mentioned in the context of the society development and the competence facing the challenges of the recent world. The author underlines the values of the artistic education, the education through art as well as the cultural participation which are highly meaningful in planning, organizing and experiencing the children’s free time that essentially is depended on the free time culture of the adults.

13

Lalka w teatrze lalek

51%

Tomaszewska E.

|

nr 2(48)

183-194

PL

Teatr jest stałym elementem edukacji dzieci i młodzieży. Jednak teatr lalek jako forma artystycznego dialogu prowadzonego za pośrednictwem formy plastycznej (lalki) nie cieszy się dziś zainteresowaniem pedagogów. Autorka artykułu postawiła sobie za cel przekonanie edukatorów do tej specyficznej formy teatru i jej możliwości komunikowania się z wychowankiem zarówno poprzez tworzenie spektaklu w ramach laboratorium teatralnego, przez rozmowę o spotkaniu z teatrem profesjonalnym, jak i jako sposób komunikacji interpersonalnej. Wykorzystując badania teatrologiczne i antropologiczne, analizuje możliwości budowania metafory teatralnej za pomocą lalki, a w oparciu o analizę recenzji i opisów widowisk lalkowych oraz obserwację własną współczesnej twórczości lalkowej – dokonuje przeglądu form lalek i sposobu ich istnienia w teatrze. Pokazuje ogromną różnorodność możliwości i wskazuje siłę pobudzania wyobraźni zarówno twórcy, jak i widza. Zwraca uwagę na najnowszą koncepcję „materialnego performansu”, który należy rozumieć jako swoisty dialog interpersonalny między kreatorem a odbiorcą za pośrednictwem materialnego obiektu. Z jednej strony mobilizuje się dzieci do zainteresowania realnym światem, który stanowi przecież naturalne środowisko człowieka. Ma to szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez nowe technologie i wirtualne światy. Z drugiej strony materialny pośrednik ma również walor terapeutyczny, to znaczy pozwala na szczerą i prawdziwą rozmowę, stając się wartościowym narzędziem w pracy edukatora.

EN

Theatre is a constant element of children’s and teenager’s education. But puppet theatre treated as a form of artistic dialogue conducted through a material form (puppet) seems not to be of interest to pedagogues. The aim of the author is to convince educators of the value of this specific form of theatre and of its possibilities in terms of communication with pupils. This communication takes place in three forms: through creating a spectacle in a theater lab at school; in conversations about the professional performances; in interpersonal communication. Using the relevant theatrological and anthropological research, the author analyzes the possibilities of building a theater metaphor with a puppet and – based on the analysis of theatrical reviews, the description of contemporary performances and personal theatrical observation –the author makes a review of different puppet forms and their manner of animation. She shows the huge diversity of possibilities and points out the power of stimulating the imagination of both the creator and spectator. She also draws attention to the new concept entitled “material performance” which should be understood as a kind of interpersonal dialogue between the creator and the recipient through means of the material object. On the one hand, it motivates children to be interested in the real world which is the natural human environment. It is very important in a reality dominated by new technologies and virtual worlds. On the other, this material intermediary has also therapeutic significance i.e. it allows more honest and genuine communication and thus becoming a valuable tool in the work of the educator.

14

Koncepcja geografii malowniczej

51%

Mentel K.

|

2011

|

tom 2

90-97

EN

„Picturesque geography” is an original expression of Wacław Nałkowski, which probably has no counterpart in the whole history of geographical thought. It clearly shows Nałkowski’s belief that the materials utilized in the process of education should have a beautiful shape. This is also a very convincing expression of his romantic sensibility and the testimony of his great literary talent. Romantic aspects in works of Nałkowski are thought to be very important, since geography is a field which was founded as a modern science, and was established as an academic discipline just in the era of Romanticism. Despite this, most of the authors perceive Nałkowski mainly as an outstanding representative of positivism – the philosophy derived directly from the Enlightenment, which in many respects is the opposite of Romanticism. The article presents the „picturesque geography” concept against the background of contemporary discussions concerning the aesthetic education.

PL

„Picturesque geography” is an original expression of Wacław Nałkowski, which probably has no counterpart in the whole history of geographical thought. It clearly shows Nałkowski’s belief that the materials utilized in the process of education should have a beautiful shape. This is also a very convincing expression of his romantic sensibility and the testimony of his great literary talent. Romantic aspects in works of Nałkowski are thought to be very important, since geography is a field which was founded as a modern science, and was established as an academic discipline just in the era of Romanticism. Despite this, most of the authors perceive Nałkowski mainly as an outstanding representative of positivism – the philosophy derived directly from the Enlightenment, which in many respects is the opposite of Romanticism. The article presents the „picturesque geography” concept against the background of contemporary discussions concerning the aesthetic education.

15

Metoda sióstr Agazzi w wychowaniu przedszkolnym

51%

Kuchnicka K. E.

|

tom 17

|

nr 1

165-192

EN

Italy was not interested in children’s education for a very long time. The first center for them was founded in 1828 in Cremona by Fr. Ferrante Aporti. In the years 1895-1917, another institution was opened by the Agazzi sisters in Nave, a small province of Brescia. The children they dealt with came from a very difficult environment. They told young teachers that their job was delicate and often involved all personal resources, requiring physical energy, attitudes and strong character. According to Agazzi, the teacher should be prepared to perform humbly her work without showing signs of resentment in the presence of children. Agazzi used poor and commonly materials when working with children, the child could create from scratch and do something independently with his own hands and imagination. Those which we colloquially call „needlework” today had great educational value. They accompanied the child in discovering the world through the ability to build and create more consciously. Playing with everything that was natural offered the child the opportunity to fully express his creativity. Organizing and washing hands was also an ideal way to have fun and learn. This is how was created „Rupieciarnia”. This method proved to be a great success and began to expand in many kindergartens in Italy.

PL

Włochy przez bardzo długi okres nie interesowały się edukacją dzieci. Pierwsze centrum opieki nad nimi zostało założone w 1828 roku w Cremonie przez ks. Ferrante Aportiego. W latach 1895–1917 kolejną instytucję otworzyły siostry Agazzi w Nave, niewielkiej prowincji Bresci. Dzieci, którymi się zajmowały, pochodziły z bardzo trudnego środowiska. Założycielki powtarzały młodym nauczycielkom, że ich zadanie jest delikatne i często angażujące wszystkie osobiste zasoby, wymagając przy tym fizycznej energii, niezłomnych postaw i silnego charakteru. Według Agazzi, nauczycielka powinna być przygotowana do spełniana z pokorą zadań, bez okazywania w obecności dzieci oznak niechęci. Agazzi w pracy z dziećmi wykorzystywały proste i powszechnie używane materiały, dziecko mogło tworzyć od zera i robić coś samodzielnie własnymi rękoma i wykorzystując wyobraźnię. Czynności, które dziś potocznie nazywamy robótkami ręcznymi, miały wielką wartość edukacyjną. Towarzyszyły dziecku w odkrywaniu świata, kształtując umiejętność budowania i coraz bardziej świadomego tworzenia. Zabawa wszystkim tym, co naturalne, oferowała dziecku możliwość pełnego wyrażania swojej kreatywności. Również porządkowanie, mycie rąk – były idealnym sposobem na zabawę i naukę. W taki sposób powstała „rupieciarnia”. Metoda ta okazała się wielkim sukcesem i zaczęła być stosowana w wielu przedszkolach na terenie Włoch.