Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Adoracja Matki Boskiej w asyście dwóch świętych Janów w zbiorach Katedry Wawelskiej

100%

Piwocka M.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

tom 10

EN

There is a canvas (98,5 x 222,5cm) in the Wawel Cathedral that is not connected with any existing or historically documented altars inside the church (il. 1-3). Owing to its shape it has so far been considered to have been a predella, which - taking into account its size and proportions - seems rather unlikely. It may have been the top of the middle part of a retable, possibly in an altar dedicated to the two St. Johns. The painting presents the Virgin Mary with the Child seated under a canopy, attended by the two Saints, adored by kneeling angels with censers in their hands. A graphic model of the scene has been found; it is an engraving by Jan Sadeler (1550-1600) based on a design by Hans von Aachen (1552-1615), released in Munich in 1589 (il. 4). In Albertina, in Vienna, a working copy of the graphic made by Hans von Aachen has been preserved (il. 5) as well as a composition sketch by the same artist at the Herzog Anton Ulrich-Museum in Braunschweig. An inscription on the drawing from 1589 reads: POENA ET PROEMIVM; there are also quotations from psalms and a dedication to Phillip Wilhelm (1576-1598), bishop of Regenzburg in 1589, later cardinal (1596), son of a Bavarian ruler Wilhelm V Wittelsbach (1548-1626). The young hierarch got it in the year of his consecration as a bishop. A pendant to it is the plate by Jan Sadeler of 1590, after Peter Candid (1548-1628), which was dedicated to Phillip Wilhelm’s younger brother - Ferdinand (1577-1650), later bishop of Cologne. The engraving also shows St. Mary with the Child in the company of St. Stephen and St. Laurence. Both works coincide with the artistic activity of Jan Sadeler and Hans von Achen in Munich, where they were summoned by Wilhelm V, and represent strictly planned art created for his court. Another painted version of Sadeler’s engraving was found in a Polish private collection. This is a small, good painting on panel, faithfully reproducing physiognomy and inscriptions known from the prototype. The picture in the Wawel Cathedral, probably painted in Cracow between 1600-1630 and based on the Munich model, is one of the examples of assimilating mannerist engravings from southern Germany in the Cracow environment. Their large influx into Little Poland at the end of the 16th and the beginning of the 17th century may be connected with animated contacts of Sigismund I ll’s court with Bavaria and its artistic centres such as Augsburg, the main purveyor of goldsmith’s work for the Polish king’s court.

PL

W katedrze na Wawelu znajduje się obraz na płótnie, w kształcie wydłużonego prostokąta o półkolistych zakończeniach z kwadratowymi wykrojami w narożnikach, formatem zbliżony do predelli. Izolowane dzieło, nie związane z żadnym z istniejących ołtarzy, nie występuje w inwentarzach i nie ma - jak dotąd - potwierdzonej katedralnej metryki. Jego obecność w świątyni może łączyć się z akcją gromadzenia zabytków sakralnych podjętą około roku 1900, z myślą o utworzeniu w Krakowie Muzeum Diecezjalnego. Wobec milczenia źródeł domniemana proweniencja spoza katedry, z szeroko pojętego terenu Małopolski, wydaje się bardziej prawdopodobna niż odłączenie malowidła od któregoś z wawelskich ołtarzy.

2

Duchowa sylwetka alumna Jana Ślęzaka na podstawie notatek rekolekcyjnych z lat 1935–1937

84%

Rąpała T.

|

nr 2

EN

The spiritual notes of seminarian Jan Ślęzak need to be read during the prayer. As a result, it would be easier to understand their deeper meaning that grew in the heart of a young boy, the heart, which was filled with the desire for sanctity. This desire, as he used to say, needs to be achieved with “the iron discipline.”After a lecture of Notatki… we can see that he was open for the seminary formation and he had a vision of the future. Jan submitted himself to the Word of God and worshipped Jesus Christ present in the Blessed Sacrament. This was a source of his spiritual life that he was discovering when we was a seminarian and remained faithful to it till the end of his life. Consequently, his priestly service was so fruitful. Many testimonies of his parishioners are the evidence of his outstanding work.A close relation with God in the prayer enabled seminarian Jan to discover very important issue: gifts that we receive from God. A person who is sensitive to God’s matters is grateful for all that comes from God. The person sees that his whole life and each day is a gift for others.A deeper look, which Jan had, is expressed in his notes on the topic of death. Life is a short period which we need to live in a total closeness to God. It means that death is a passage to the eternity, where the experience of God is in fullness of joy. A spiritual figure of Jan Ślęzak is an example for the present formation of seminarians. It is good to draw on the experience of people, for whom God was a center of every action.

PL

Ksiądz Jan Ślęzak, proboszcz w Ołpinach był człowiekiem, który realizował powołanie w sposób radosny i bardzo ofiarny. Rozpalała go miłość do Boga, a poprzez to do drugiego człowieka. Był księdzem „z powołania” – zgodnie z określeniem, którego wierni używają w odniesieniu do księży, którzy są dla nich, a nie dla siebie.Z Notatek rekolekcyjnych wiemy, w jaki sposób kształtował swe powołanie alumn Jan. Bardzo wyraźnie dostrzegamy jego zaangażowanie w formację ludzką, duchową i intelektualną. To właśnie w Seminarium Duchownym w Tarnowie odnalazł fundament na całe życie. Dlatego też posługa w parafii przynosiła tak wiele owoców.Ksiądz Jan Ślęzak wpisuje się w profil duchowy księdza diecezjalnego, który spala się w posłudze kapłańskiej dla wiernych, ogłaszając zmartwychwstałego Chrystusa. Tym profilem jest bycie dla ludu, bycie z ludem. I to ma najgłębszy sens.

3

Milczenie wobec tajemnicy Boga i teologia

67%

Królikowski J.

|

nr 1(36)

119-142

PL

Tradycja chrześcijańska, czerpiąc inspirację z Biblii, podkreśla, że milczenie stanowi jeden z kluczowych elementów duchowości oraz procesu poznawczego w teologii. Zarówno więc tradycja, jak i dzisiejsze zmaganie się z „dyktaturą hałasu”, domagają się, aby na nowo uzasadnić potrzebę milczenia. W artykule zwracamy uwagę przede wszystkim na potrzebę powrotu do milczenia w teologii, ponieważ pozwala ona uchwycić wymiar tajemnicy zawarty w objawieniu Bożym oraz otworzyć się na mówienie Boga i na jego właściwe rozumienie, aby mogło dojrzeć do miłości, kontemplacji i adoracji. Chodzi więc o najbardziej właściwe postawy człowieka w stosunku do Boga.

EN

Christian tradition, drawing its inspiration from the Bible, emphasises that silence constitutes one of the key elements of spirituality and the cognitive process in theology. Therefore, not only tradition but also today’s struggle with the „dictatorship of noise” call for a renewed justification of the need for silence. In this article we highlight the need for the return to silence in theology, since it provides the opportunity to grasp the dimension of the mystery included in God’s revelation and it helps us to open our ears to God’s voice and to get the correct understanding of it so that it would grow to love, contemplation and adoration. Thus, it is all concentrated around the most appropriate attitudes of man towards God.

4

Wyzwania moralne duchowości Najświętszego Serca Jezusowego

67%

Derdziuk A.

|

tom 1(38)

81-96

PL

Każdy kult chrześcijański posiada wymiar liturgiczny i egzystencjalny. Kult Najświętszego Serca Jezusowego także znacząco wpływa na postępowanie moralne człowieka. Oddawanie czci Bożemu Sercu prowadzi do poznania i naśladowania postawy moralnej Jezusa Chrystusa. Do najbardziej charakterystycznych elementów tej postawy należą: poświęcenie się i wynagrodzenie Sercu Jezusa oraz kontemplacyjna adoracja. Naśladując Jezusa Chrystusa, człowiek odnajduje w Nim nie tylko ideał i wzór cnót teologalnych i moralnych, ale też źródło i zachętę do ich realizacji.

EN

Every Christian cult has liturgical and existential dimension. Cult of the Sacred Heart of Jesus significantly affects one’s moral conduct. Honoring Sacred Heart leads to knowing and following the moral attitude of Jesus Christ. Among the most characteristic elements of such attitude are for example self-sacrifice and reparation to the Sacred Heart of Jesus and contemplative adoration. Following Jesus Christ human being finds in Him not only the ideal and model of theological and moral virtues but also source and encouragement to its fulfillment.

5

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI

51%

Szymik J.

|

tom 9

|

nr 2

5-21

EN

Ratzinger shows christological specificity of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specific spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defines what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.

PL

Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nie-istotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem.

6

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI

51%

Szymik J.

|

nr 2

5-21

PL

Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nieistotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem

EN

Ratzinger shows christological specifi city of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specifi c spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defi nes what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.