The embedded systems are increasingly becoming a key technological component of all kinds of complex technical systems and an exhaustive analysis of the state of the art of all current performance with respect to architectures, design methodologies, test and applications could be very interesting. The Advanced Encryption Standard (AES), based on the well-known algorithm Rijndael, is designed to be easily implemented in hardware and software platforms. General purpose computing on graphics processing unit (GPGPU) is an alternative to recongurable accelerators based on FPGA devices. This paper presents a direct comparison between FPGA and GPU used as accelerators for the AES cipher. The results achieved on both platforms and their analysis has been compared to several others in order to establish which device is best at playing the role of hardware accelerator by each solution showing interesting considerations in terms of throughput, speedup factor, and resource usage. This analysis suggests that, while hardware design on FPGA remains the natural choice for consumer-product design, GPUs are nowadays the preferable choice for PC based accelerators, especially when the processing routines are highly parallelizable.
The VINCY Cyclotron is the main part of the TESLA Accelerator Installation. The diameter of the pole of this machine is 2000 mm. Its bending constant is 145 MeV while its focusing constant is 75 MeV. The radiofrequency system of the machine consists of two l/4-resonators with the eigenfrequency in the range from 17 to 31 MHz. Ions coming from a heavy ion source or a light ion source will be injected into the machine axially. They will be introduced into its median plane by a spiral inflector. Heavy ions accelerated in the machine will be extracted from it by a foil stripping system or by an electrostatic deflection system. Light ions will be extracted from it by the foil stripping system. The first programs of use of the VINCY Cyclotron are related to routine and experimental production of radioisotopes and radiopharmaceuticals, and to biomedical research with ion beams. The first beam extracted from the machine will be the proton beam of the energy of 22 MeV obtained from the H2+ beam extracted from the light ion source. This beam will be used first for production of radioisotope 18F and radio-pharmaceutical 18FDG, to be employed for positron emission tomography
ILC machine–International Liner Collider, is one of two accelerators e+e-just under design and advanced consideration to be built with final energy of colliding electron and positron beams over 1 TeV. An alternative project to ILC is CLIC in CERN The ILC machine is an important complementary addition for the research potential of the LHC accelerator complex. The required length of ILC is minimally 30 km, but some versions of the TDR estimates mention nearly 50km. Superconducting RF linacs will be built using well established 1,3 GHz TESLA technology using ultrapure niobium or Nb3Sn resonant microwave cavities of RRR class, of ultimate finesse, working with gradients over 35MV/m, while some versions of the design mention ultimate confinement as high as 50MV/m. Several teams from Poland (Kraków. Warszawa, Wrocław – IFJ-PAN, AGH, UJ, NCBJ, UW, PW, PWr, INT-PAN) participate in the global design effort for this machine – including detectors, cryogenics, and SRF systems. Now it seems that the ILC machine will be built in Japan, during the period of 2016-2026. If true, Japan will turn to a world super-power in accelerator technology no.3 after CERN and USA. The paper summarizes the state-of-the-art of technical and administration activities around the immense ILC and CLIC machines, with emphasis on potential participation of Polish teams in the global effort of newly established LCC –The Linear Collider Consortium.
W pracy przedstawiono nowy kierunek wiedzy, obecnie intensywnie rozwijany, jakim jest umacnianie warstw wierzchnich przez wprowadzenie na duże głębokości cząstek innego materiału z prędkościami znacznie przewyższającymi prędkość dźwięku. Opisano niektóre typy akceleratorów, struktury i mechanizmy wnikania cząstek opartych na założeniu, iż wnikanie ich w podłoże na duże głębokości może dokonywać się tylko pod warunkiem wywoływania w podłożu specyficznego stanu energetycznie wysoko wzbudzonego, charakteryzującego się naruszeniem krystalicznej budowy materiału.
EN
The intended aim of the paper is to present a new line of knowledge and research under an intense development nowadays, i.e. the hardening of surface layers by means of introducing another material deep into the basis metal with a high-speed impact. What has been given consideration is accelerators, structures and mechanisms of penetration as based on the assumption that the penetration of particles deep into the basis metal can proceed provided that some specific, high excited energy state has been induced, namely the one featured with some disarrangement of crystal structure of the material.
Kompaktowy Solenoid Mionowy CMS jest jednym z głównych detektorów akceleratora LHC. Kompleks akceleratorowy w CERN został właśnie wyłączony na dwa lata, po dwóch latach eksploatacji, i zostanie ponownie uruchomiony w roku 2015. Podczas tej przerwy szereg jego elementów będzie podlegać intensywnej modernizacji. Nie tylko sam LHC, ale także elementy boostera i detektory. W szczególności zwiększona zostanie dwukrotnie jasność wiązki i energia zderzeń cząsteczkowych. Oznacza to ok. 10 krotnie większą jasność zintegrowaną, do poziomu ok. 250 lub nawet 300 fb-1/rok. Potencjał odkrywczy maszyny ulegnie znacznemu zwiększeniu. Ten potencjał będzie eksploatowany ponownie niemal bez przerwy przez dwa lata. Artykuł przedstawia wprowadzenie w tematykę badawczą akceleratora LHC oraz wybrane aspekty modernizacji detektora CMS. W budowę i modernizację CMS zaangażowana jest grupa warszawska z IFD WF UW, NCBJ oraz ISE WEiTI PW.
EN
The Compact Muon Solenoid CMS is one of the major detectors of the LHC accelerator. The second is Atlas. The accelerator complex in CERN has just be shut down for two years, after two years of exploitation, and will resume its work in 2015. During this brake, called long shutdown LS1 a number of the complex components will be intensely refurbished. Not only the LHC it-self but also the booster components and detectors. In particular, the beam luminosity will be doubled, as well as the colliding beam energy. This means tenfold increase in the integrated luminosity over a year to 250 fb-1/y. Discovery potential will be increased. This potential will be used for subsequent two years, with essentially no breaks, till the LS2. The paper presents an introduction to the research area of the LHC and chosen aspects of the CMS detector modernization. The Warsaw CMS Group is invoived in CMS construction, commissioning, maintenance and refurbishment. The Group consists of members form IFD WF UW, NCBJ and ISE WEiTI PW.
Najpotężniejszy obecnie na świecie, Amerykański Laser Rentgenowski LCLS (Liniac Coherent Ligt Source), czyli liniakowe koherentne źródło światła, działa od roku 2009, jako urządzenie badawcze i użytkowe, i jest dalej rozwijane do postaci LCLS II na terenie narodowego Amerykańskiego laboratorium SLAC przy uniwersytecie Stanforda, zlokalizowanego w miejscowości Menlo Park w Kalifornii. W pewnym sensie LCLS II jest odpowiedzią na budowę maszyny EXFEL. Jest to źródło światła piątej generacji. Przewiduje się uruchomienie EXFEL w latach 2015/16, kosztem znacznie ponad 1 mid Euro. LCLS II, którego projekt rozpoczął się w 2010, będzie uruchomiony w roku 2017. Lasery LCLS, LCLS II oraz EXFEL, wykorzystują metody SASE oraz SEED do generacji światła, i są zasilane liniakami elektronowymi, LCLS ciepłym a EXFEL zimnym, o energii kilkanaście GeV i długości ponad 2 km. Liniak EXFEL wykorzystuje technologię nadprzewodzącą SRF TESLA o częstotliwości 1,3 GHz. Prototypem maszyny EXFEL jest laser FLASH. Laboratorium SLAC korzysta z ponad 50-letniego doświadczenia budowy i eksploatacji liniowych akceleratorów elektronowych. W roku 2009 fragment największego, 3 km elektronowego akceleratora liniowego SLAC został wykorzystany do budowy maszyny LCLS. Dla maszyny LCLS II budowana jest nowa infrastruktura dla dwóch nowych wiązek laserowych. W badaniach i budowie największych światowych akceleratorów liniowych i pierścieniowych oraz laserów FEL takich jak LCLS (Stanford), EXFEL (DESY) i CEBAF (JLab) biorą udział specjaliści i młodzi uczeni z Polski.
EN
The most powerful now in the world, American X-ray laser LCLS (Linac Coherent Light Source), has been working as a research and user facility since 2009. It is further developed to LCLSII machine at the Stanford National Accelerator Laboratory SLAC in Menlo Park CA. In a certain sense, LCLS is a response to the EXFEL machine and a logical extension of LCLS. All these machines are light sources of the fifth generation. EXFE-Lis expected to open user facility in 2016, at a cost of over 1 bil Euro. LCLS II, which design started in 2010, will be operational in 2017. The lasers LCLS, LCLS II and EXFEL use SASE and SEED methods to generate light and are powered by electron liniacs, LCLS by a wrm one, and EXFEL by a cold one. The liniacs have energies approaching 20 GeV, and are around 2 - 3 km in length. EXFEL liniac uses SRF TESLA cavity technology at 1,3GHz. A prototype of EXFEL was FLASH laser. SLAC Laboratory uses effectively over 50-years experience in research, building and exploitation of linear electron accelerators. In 2009, a part of the largest 3 km SLAC liniac was used to build the LCLS machine. For the LCLS II machine a new infrastructure is build for two new laser beams and a number of experimental stations. A number of experts and young researchers from Poland participate in the design, construction and research of the biggest world linear and elliptical accelerators and FEL lasers like LCLS (Stanford), EXFEL (DESY) and CEBAF (JLab), and a few more.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.