Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zjednoczone Królestwo
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Wyjście Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (tzw. Brexit) to jedno z najważniejszych wydarzeń w procesie integracji europejskiej. Wiąże się z wieloma doniosłymi konsekwencjami – zarówno dla UE, jak i dla samej Wielkiej Brytanii. Brexit m.in. wpłynie na bezpieczeństwo i Zjednoczonego Królestwa, i UE. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze: jak wyjście Wielkiej Brytanii z UE wpłynie na wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony UE? Aby odpowiedzieć na tak postawione pytanie, dokonana zostanie identyfikacja czynników, które są najistotniejsze z punktu widzenia znaczenia Zjednoczonego Królestwa dla polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Pozwoli to pokazać, jak zmieni się potencjał UE w zakresie polityki bezpieczeństwa i obrony gdy Wielka Brytania znajdzie się poza tą organizacją. Najważniejsze wnioski zawarto w podsumowaniu.
EN
The exit of the United Kingdom from the European Union (so-called Brexit) is one of the most important events in the process of European integration. It has a lot of extremely remarkable implications – both for the EU and for the United Kingdom. Among other, Brexit will affect the security of the United Kingdom and the EU. The aim of the study is to answer the research question: how will Britain’s exit from the EU influence the EU common security and defence policy? In order to answer this question, the factors that are most relevant to the United Kingdom’s significance for the EU’s security and defence policy will be identified. This will show how the EU’s potential of the security and defence policy will change when the UK leaves this organisation. The most important conclusions are included in the summary.
PL
We wrześniu 2014 r. odbyło się w Szkocji referendum niepodległościowe. Kilka lat później, już po przełomowym referendum w sprawie członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii Europejskiej, Nicola Sturgeon, pełniąca wówczas funkcję szefowej Szkockiej Partii Narodowej i Pierwszej Minister Szkocji, stała się twarzą kampanii na rzecz drugiego referendum na drodze do odzyskania przez Szkocję statusu suwerennego państwa. Padła nawet konkretna obietnica przeprowadzenia głosowania w październiku 2023 r. Kolejne brytyjskie rządy zdecydowanie sprzeciwiły się jednak wysiłkom Edynburga. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy ustrojowo-prawnego i politycznego kontekstu tego swoistego ‘przeciągania liny’ pomiędzy władzami w Londynie i Edynburgu, z uwzględnieniem procesów dewolucji, niepodległościowych aspiracji Szkotów oraz konsekwencji Brexitu. Podstawowy problem badawczy dotyczy określenia ustrojowych warunków i przeszkód, jakie towarzyszą mieszkańcom Szkocji na ich drodze do niepodległości, szczególnie w związku z coraz bardziej antagonistycznym układem relacji pomiędzy brytyjskimi a szkockimi ośrodkami władzy.
EN
In the 2014 referendum Scottish voters were asked whether Scotland should be an independent country. Several years and one Brexit referendum later Nicola Sturgeon, the then popular and charismatic leader of the Scottish National Party and First Minister of Scotland, was making a convincing case for another independence referendum. She even proposed October 2023 as its date. But the United Kingdom government and successive Conservative prime ministers have consistently said “no”. This article analyses that constitutional and political ‘tug-of-war’ in the context of devolution settlement, pro-independence aspirations of Scottish people, consequences of Brexit, and growing tensions between Edinburgh and London. The most fundamental constitutional question within that frame of reference is what Scotland’s viable path to independence should be and in other words, under what circumstances the independence vision could be implemented.
3
100%
PL
Artykuł poświęcony jest zmianom, jakie następują w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej po opuszczeniu przez nie Unii Europejskiej, co ostatecznie miało miejsce 31 stycznia 2020 roku. Jak się okazało, jednym ze skutków ubocznych Brexitu stało się naruszenie jedności państwa brytyjskiego – pod tym względem jego przyszłość, w kształcie w którym funkcjonuje ono obecnie, stanęła pod znakiem zapytania. Utrzymanie tej jedności należy traktować jako jedno z najważniejszych wyzwań stojących dziś przed brytyjskimi elitami politycznymi. Celem artykułu jest analiza stanu aktualnego jeśli chodzi o jedność państwa brytyjskiego – przede wszystkim w kontekście tendencji separatystycznych w Szkocji oraz potencjalnego ponownego zjednoczenia Irlandii, a także, choć w mniejszym stopniu, w kontekście rozwoju nacjonalizmu walijskiego oraz angielskiego. Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie na ile w dłuższej perspektywie czasowej Brexit może wpłynąć na tę jedność i czy może doprowadzić do rozpadu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. By odpowiedzieć na tak postawione pytanie badawcze Autor posługuje się metodą historyczną, metodą analizy instytucjonalno-prawnej, a także metodą analizy treści. Przeprowadzona analiza prowadzi Autora do wniosku, że Zjednoczone Królestwo w najbliższym czasie czeka pogłębiona dewolucja, a co za tym idzie – ewolucja w kierunku klasycznego państwa federalnego. Tego rodzaju reforma konstytucyjna wydaje się być dziś ceną utrzymania jedności tego państwa.
EN
The article is devoted to the changes that take place in the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland after it left the European Union, which finally took place on January 31, 2020. As it turned out, one of the side effects of Brexit was the violation of the unity of the British state – in this respect, its future, in the shape in which it currently operates, has become questionable. Maintaining this unity should be treated as one of the most important challenges facing the British political elites today. The aim of the article is to analyze the current state of the unity of the British state – primarily in the context of separatist tendencies in Scotland and the potential reunification of Ireland, and also, to a lesser extent, in the context of the development of Welsh and English nationalism. The author tries to answer the question of how much Brexit can affect this unity in the long term and whether it can lead to the disintegration of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. To answer this research question, the author uses the historical method, the institutional and legal analysis method, as well as the content analysis method. The conducted analysis leads the author to the conclusion that the United Kingdom will face a deepened devolution in the near future, and thus – evolution towards a classic federal state. This kind of constitutional reform seems today to be the price of maintaining the unity of this country.
EN
The “Construction 2025” is a United Kingdom (UK) Government Strategy introduced in 2013 to improve the construction industry in the United Kingdom by meeting outlined performance targets by 2025. However, with only a few years left to reach the targets, it is unclear how much industry is advancing to meet them. This paper reviews the progress to achieve the Strategy targets. The data collected from 96 UK construction professionals was utilised to assess the key barriers to achieving the UK “Construction 2025” Strategy targets. Results indicate that industry professionals are uncertain about reaching the reduction in overall cost and time targets by 2025. However, they are more positive about reducing greenhouse gas emissions and the trade gap. In terms of the key barriers, the results revealed a reluctance to adopt change, lack of implementation of new technology, fragmentation in the industry, and failure to adopt modern construction methods as the key barriers to the Strategy targets. The research is the first attempt at a comprehensive assessment of the progress and barriers to the UK “Construction 2025” Strategy. The results reinforce the call for government initiatives to transform the industry.
5
100%
PL
The article presents the analysis of activities of politicians associated with the Labour Party undertaken in favour of leaving the European Union by the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in the context of the June 2016 referendum campaign. There are presented the historical roots of the critique of European Communities drawn from this ideological-political perspective (the opposition towards the European Economic Community in 1975 referendum), but above all the argumentation used more than four decades later by the opponents of staying in the EU. On the basis of conducted analysis, the specific elements of the main ideological poles that shape left-wing critique of the EU with regard to the British example have been distinguished. Artykuł dotyczy działań polityków Partii Pracy podejmowanych na rzecz głosowania za wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej w kontekście referendum w tej sprawie, które odbyło się w czerwcu 2016 r. W tekście przedstawiono historyczne zakorzenienie krytyki Wspólnot Europejskich z tych pozycji ideowo-politycznych (w postaci sprzeciwu wobec Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w referendum 1975 r.), przede wszystkim jednak argumentację przeciwników pozostania w Unii ponad cztery dekady później. Na podstawie przeprowadzonej analizy skonstruowane zostały wyznaczniki zasadniczych biegunów ideowych kształtujących lewicową krytykę Unii na przykładzie brytyjskim.
6
Content available remote Solitude of the United Kingdom towards Europe – Notes from my Diary
100%
|
|
tom 1/45
225-
EN
Referring to autoethnography, I contemplate the consequences of Brexit in the individual dimension. I do not consider this process as affecting only the life of UK citizens; rather, I treat Brexit as an impulse to form the concept of solitude policy.
PL
Odwołując się do autoetnografii, zastanawiam się nad konsekwencjami Brexitu w wymiarze indywidualnym. Nie uważam tego procesu za mający wpływ na życie jedynie mieszkańców Wielkiej Brytanii. Traktuję Brexit jako asumpt do sformowania koncepcji polityki samotności.
|
2021
|
tom 142(2)
48-60
PL
Od 2012 r. rząd Wielkiej Brytanii corocznie publikuje dane dotyczące liczby przestępstw z nienawiści zarejestrowanych przez policję w Anglii i Walii. Przez ostatnie pięć lat liczba tych przestępstw rosła z roku na rok i obecnie jest na rekordowym poziomie. Niektórzy określają tę sytuację mianem kryzysu. Niniejszy artykuł stara się zbadać czynniki i przyczyny tego stanu rzeczy, aby spróbować lepiej zrozumieć, jak wygląda przestępczość z nienawiści w dzisiejszym Zjednoczonym Królestwie. Po pierwsze, artykuł ten rozważa i kontekstualizuje obecny stan wiedzy na temat przestępstw z nienawiści w Wielkiej Brytanii. Po zidentyfikowaniu pewnych korelacji, zbadano związek między wzrostem liczby przestępstw z nienawiści a wystąpieniem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (brexit), atakami terrorystycznymi, pandemią COVID-19 i międzynarodowym ruchem Black Lives Matter. Próbując wyjaśnić te zależności, zastosowano model „przyzwolenia na nienawiść” B. Perry. W podsumowaniu autor niniejszego artykuł argumentuje, że chociaż liczba przestępstw z nienawiści jest obecnie na rekordowym poziomie, jest wysoce prawdopodobne, że będzie ona nadal rosła, przynajmniej w dającej się przewidzieć przyszłości. Ten aktualny i niezmiernie istotny współcześnie artykuł przedstawia nowe spojrzenie na przestępczość motywowaną nienawiścią w Wielkiej Brytanii i jej oczywistą korelację z wydarzeniami, które mają miejsce w przestrzeni społeczno-politycznej tego kraju.
EN
The article presents the origins and evolution of social policy programmes in Scotland since the referendum in 1997. Regional authorities in Scotland obtained significant prerogatives in payment of social benefits. They actively exercised the rights granted by the UK legislation and the partial decentralisation of the social security system in the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland has become a fact. This decentralisation is not complete, because the administration of pensions and unemployment benefits remains the sole responsibility of London’s central government. One of the features of British social policy has become territorial asymmetry, consisting of partially different programmes and social policy institutions in other parts of the UK. The most important effect of the reforms is the creation of institutions and draft social policy programs that can be put into effect, when the process of political emancipation in Scotland will lead to a new regional referendum.
PL
W artykule przedstawiono genezę i ewolucję programów polityki społecznej w Szkocji od referendum w 1997 r. Władze regionalne w Szkocji uzyskały znaczne prerogatywy w zakresie wypłaty świadczeń społecznych, aktywnie korzystały ze stworzonych przez brytyjskie ustawodawstwo uprawnień, w efekcie czego częściowa decentralizacja systemu zabezpieczenia społecznego w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stała się faktem. Nie jest to decentralizacja pełna, ponieważ w wyłącznych kompetencjach rządu centralnego w Londynie pozostaje administrowanie świadczeniami emerytalnymi, zasiłkami z tytułu bezrobocia i ubóstwa oraz rodzinnymi. Jedną z cech brytyjskiej polityki społecznej stała się terytorialna asymetryczność, polegająca na występowaniu częściowo odmiennych programów i instytucji polityki społecznej w poszczególnych częściach Zjednoczonego Królestwa. Najważniejszym efektem reform jest stworzenie od podstaw instytucji oraz projektów programów polityki społecznej, które mogą zostać wdrożone w życie w momencie, w którym proces emancypacji politycznej w Szkocji doprowadzi do nowego referendum regionalnego.
PL
W artykule przedstawiono genezę i ewolucję programów polityki społecznej w Szkocji od referendum w 1997 r. Władze regionalne w Szkocji uzyskały znaczne prerogatywy w zakresie wypłaty świadczeń społecznych, aktywnie korzystały ze stworzonych przez brytyjskie ustawodawstwo uprawnień, w efekcie czego częściowa decentralizacja systemu zabezpieczenia społecznego w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stała się faktem. Nie jest to decentralizacja pełna, ponieważ w wyłącznych kompetencjach rządu centralnego w Londynie pozostaje administrowanie świadczeniami emerytalnymi, zasiłkami z tytułu bezrobocia i ubóstwa oraz rodzinnymi. Jedną z cech brytyjskiej polityki społecznej stała się terytorialna asymetryczność, polegająca na występowaniu częściowo odmiennych programów i instytucji polityki społecznej w poszczególnych częściach Zjednoczonego Królestwa. Najważniejszym efektem reform jest stworzenie od podstaw instytucji oraz projektów programów polityki społecznej, które mogą zostać wdrożone w życie w momencie, w którym proces emancypacji politycznej w Szkocji doprowadzi do nowego referendum regionalnego.
EN
The article presents the origins and evolution of social policy programmes in Scotland since the referendum in 1997. Regional authorities in Scotland obtained significant prerogatives in payment of social benefits. They actively exercised the rights granted by the UK legislation and the partial decentralisation of the social security system in the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland has become a fact. This decentralisation is not complete, because the administration of pensions and unemployment benefits remains the sole responsibility of London’s central government. One of the features of British social policy has become territorial asymmetry, consisting of partially different programmes and social policy institutions in other parts of the UK. The most important effect of the reforms is the creation of institutions and draft social policy programs that can be put into effect, when the process of political emancipation in Scotland will lead to a new regional referendum.
PL
The article presents the analysis of activities and ideological motivations of politicians and political formations connected to those parts of non-Labour British left, that appealed during the 2016 referendum to vote for leaving the European Union by the United Kingdom. It points to key ideological pillars of this heterogenic political milieu with its common and divergent elements. The thesis is put forward in the text that, as in the case of Labour politicians, also among the left-wing outside the Labour Party, we can point to two ideological and political poles that decide to opt for leaving the EU by the UK: socialist universalism and national-identity particularism. Their key determinant was the views on immigration control, also affecting their attitude to cooperation with the anti-EU right-wing political milieu. W artykule poddane analizie zostają działania i motywacje ideowe polityków i formacji politycznych związanych z tą częścią lewicy brytyjskiej, istniejącej poza Partią Pracy, która w referendum 2016 r. wzywała do głosowania za wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej. Wskazane zostają zasadnicze filary odniesień ideowych tych środowisk, ich elementy wspólne i różnicujące. W tekście postawiona zostaje teza, że podobnie, jak w przypadku laburzystów, także wśród lewicy poza Partią Pracy można wskazać na dwa bieguny ideowo-polityczne determinujące opowiedzenie się za opuszczeniem UE przez UK: socjalistycznego uniwersalizmu i narodowotożsamościowego partykularyzmu. Przy czym ich kluczowym wyznacznikiem były poglądy w kwestii kontroli imigracji, mające wpływ także na stosunek do współpracy ze środowiskami antyunijnej prawicy.
PL
Artykuł poświęcony jest specyficznemu sposobowi głosowania w parlamencie brytyjskim. Jest on określany mianem „podziału”, gdyż zarówno posłowie jak i Lordowie są dosłownie dzieleni na dwie grupy – zwolenników i przeciwników kwestii, która jest poddawana pod głosowanie – i oddają swój głos w specjalnych pomieszczeniach, zwanych kuluarami do głosowań. Autor przedstawia przebieg takiego „podziału”, a także wyjaśnia dodatkowe kwestie związane z głosowaniem oraz zasadami ustalania jego ostatecznych wyników. W artykule opisane są również udane i nieudane próby zmiany tego systemu, które miały miejsce na przełomie XX i XXI wieku. Posługując się metodą analizy instytucjonalno-prawnej Autor wyjaśnia, dlaczego system ten jest tak trwały i udowodnia tezę, że pomimo pewnych drobnych modyfikacji nie należy się spodziewać, że zostanie on zastąpiony jakąś formą głosowania elektronicznego.
EN
The paper is devoted to the method of voting, which is typical for the British Parliament. This method is referred to as “division”, because both Members of Parliament (MPs) and Lords are literally divided into two groups – supporters and opponents of the issue being voted – and cast their vote in special rooms called division lobbies. The author presents the process of such “division” and explains some additional issues related to voting and the rules that are used to determine its final results. The paper also describes successful and failed attempts to change this system that took place at the turn of the 20th and 21st centuries. Using legal and institutional analysis method, the author explains why this system is so persistent, and proves the thesis that despite some minor modifications that have been made to it, one should not expect it to be replaced by some form of electronic voting.
12
Content available Migration dissensus among tweeters at #BrexitDay
80%
|
|
tom 7
|
nr 4(28)
83-104
PL
Państwa liberalne prowadzą politykę zachęcania do imigracji i jednocześnie kontrolowania jej. Demokracja reprezentatywna, państwo narodowe, konstytucjonalizm i kapitalizm - każdy z tych systemów wymaga konkretnej strategii migracyjnej. Poprzednie badania skupiały się na postawach wobec migracji, wykorzystywały metody ilościowe, których celem było analizowanie wartości i percepcji wpływających na opinie społeczeństwa. Stąd różnorodność i złożoność nastrojów społecznych jest mniej znana. Artykuł ma na celu przedstawienie perspektyw opartych na tweetach w ostatnim dniu (i okolicach) członkostwa Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej (31stycznia 2020 r.). Dane zebrano za pomocą NCapture - rozszerzenia przeglądarki internetowej, które pobierało tweety z hashtagami #Brexit, #BrexitDay i #BrexitEve i importowało je bezpośrednio do NVivo. Siedmiokrotnie przechwycono tweety w dniach 30-31stycznia i 1, 7-10 lutego; zbierając 250 095 tweetów opublikowanych między 23 stycznia a 10 lutego. Wszystkie retweety, duplikaty, tweety w jęz. innym niż angielski i spam zostały usunięte; pozostawiono 888 tweetów do analizy. Tweety zostały zakodowane dwukrotnie; stosunek do brexitu zakodowano jako pozytywny (n = 203), negatywny (n = 586) lub neutralny (n = 99). Przeprowadzono również analizę tematyczną. Wyniki pokazały, że podział dyskursu na temat migracji był bardziej skomplikowany niż tylko debata "za" i "przeciw" imigracji. Co ciekawe wyniki wskazują także na przesunięcie się granicy w brytyjskiej debacie migracyjnej od rozważania korzyści i wad imigracji po przyszłe, dwustronne zasady migracji między Wielką Brytanią a Unią Europejską.
EN
Liberal states simultaneously pursue policies of encouraging and controlling (un)desired immigration. Forces of representative democracy, nationhood, constitutionalism, and capitalism - each call for a distinct migration strategy. Previous research focusing on attitudes towards migration used quantitative methods examining values and perceptions that influence people's opinions. Still, it did not explore the diversity and complexity of sentiments. This paper aims to provide a more nuanced perspective based on tweets on and around the last day of the British membership in the European Union (31 January 2020). Data were collected using NCapture - a web-browser extension that downloaded tweets with hashtags #Brexit, #BrexitDay, and #BrexitEve, and imported them directly to NVivo. Seven batches of tweets were captured on 30-31 January and 1, 7-10 February; extracting 250,095 published between 23 January and 10 February. All retweets, duplicates, non-English tweets, and spam were removed, leaving 888 tweets for the analysis. The dataset was coded twice, assigning sentiments towards Brexit as positive (n = 203), negative (n = 586), or neutral (n = 99), and using inductive thematic analysis. The findings showed the division of discourse on migration was more complicated than merely in favor and against immigration. Interestingly, they also exhibited the shift in the British debate from benefits and drawbacks of immigration to the reciprocity of migration policies in the future relations between the United Kingdom and the European Union.
|
|
nr 4
53-64
EN
The purpose of this paper is to analyse British policy, and position and their evolution in the context of the activities of Robert Schuman as French Prime Minister and Minister of Foreign Affairs. The general framework of the analysis encompasses the period between 1947, when Robert Schuman was appointedPrime Minister of France, and 1950, when the Schuman Plan was presented. To a limited extent, the analysis is continued until 1954, that is up to the collapse of the European Defence Community project.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza polityki i stanowiska brytyjskiego oraz ich ewolucji, w kontekście aktywności Roberta Schumana, jako premiera i ministra spraw zagranicznych Francji. Ramy analizy należy zakreślić na rok 1947, kiedy to Robert Schuman obejmuje stanowisko premiera Francji. Natomiast jako ichkoniec należy wskazać zasadniczo rok 1950, czyli moment zaprezentowania planu Schumana. Tylko w ograniczonym zakresie analiza jest prowadzona do roku 1954, czyli upadku projektu Europejskiej Wspólnoty Obronnej.
PL
W artykule poddane analizie zostają działania i motywacje ideowe polityków i formacji politycznych związanych z tą częścią lewicy brytyjskiej, istniejącej poza Partią Pracy, która w referendum 2016 r. wzywała do głosowania za wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej. Wskazane zostają zasadnicze filary odniesień ideowych tych środowisk, ich elementy wspólne i różnicujące. W tekście postawiona zostaje teza, że podobnie, jak w przypadku laburzystów, także wśród lewicy poza Partią Pracy można wskazać na dwa bieguny ideowo-polityczne determinujące opowiedzenie się za opuszczeniem UE przez UK: socjalistycznego uniwersalizmu i narodowotożsamościowego partykularyzmu. Przy czym ich kluczowym wyznacznikiem były poglądy w kwestii kontroli imigracji, mające wpływ także na stosunek do współpracy ze środowiskami antyunijnej prawicy.
EN
The article presents the analysis of activities and ideological motivations of politicians and political formations connected to those parts of non-Labour British left, that appealed during the 2016 referendum to vote for leaving the European Union by the United Kingdom. It points to key ideological pillars of this heterogenic political milieu with its common and divergent elements. The thesis is put forward in the text that, as in the case of Labour politicians, also among the left-wing outside the Labour Party, we can point to two ideological and political poles that decide to opt for leaving the EU by the UK: socialist universalism and national-identity particularism. Their key determinant was the views on immigration control, also affecting their attitude to cooperation with the anti-EU right-wing political milieu.
|
2017
|
tom 17/2
67-81
EN
Great Britain is an important member state of the European Union (EU), that is why its decision to leave the EU may weaken the position of the grouping in global trade and in negotiations of access to foreign markets. The aim of the article is to try to determine Brexit’s effects on the European Union’s trade with countries that are important partners from both the point of view of the grouping and the United Kingdom. The article presents the Brexit approach in selected concepts of international integration. Then the position of the European Union in global trade after Great Britain’s leaving the grouping was determined. The initial analysis of the potential Brexit effects for the European Union’s trade with selected countries belonging to the economics developed as well as developing countries allowed to determine the scope of changes and identify the directions of necessary actions.
PL
Wielka Brytania, jest ważnym państwem członkowskim Unii Europejskiej, dlatego też jej decyzja o opuszczeniu Unii Europejskiej może osłabić pozycję ugrupowania w globalnej wymianie handlowej i w negocjacjach warunków dostępu do rynków zagranicznych. Celem artykułu jest próba określenia skutków Brexitu dla wymiany handlowej Unii Europejskiej w kontekście relacji z krajami będącymi ważnymi partnerami zarówno z punktu widzenia ugrupowania, jak i Zjednoczonego Królestwa. W artykule zaprezentowano ujęcie Brexitu w wybranych koncepcjach integracji międzynarodowej. Określono pozycję Unii Europejskiej w globalnej wymianie handlowej po wyjściu Wielkiej Brytanii z ugrupowania. Przeprowadzona wstępna analiza potencjalnych skutków Brexitu dla wymiany handlowej Unii Europejskiej z wybranymi krajami należącymi do grupy rozwiniętych gospodarczo, jak również rozwijających się pozwoliła określić zakres zachodzących zmian i zidentyfikować kierunki koniecznych działań.
EN
The upcoming withdrawal of the United Kingdom from the European Union is a source of tensions within the political system of the UK. Devolution is most likely to be affected by Brexit which can lead to conflicts between the UK as a whole and Scotland as its part. The Sewel Convention is a political constitutional norm establishing non-legal rules of cooperation between these two political bodies. Despite having been written in a statute, the Sewel Convention remains unenforceable by the courts. Nonetheless, the political consequences of diminishing it may be severe. The discrepancy between the political strength of Scottish nationalism, confirmed in the latest general election, and constitutional lack of Scottish “voice” in regard to Brexit may lead to a severe political crisis within the UK.
XX
Nadchodzące wystąpienie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej jest źródłem napięć w ramach systemu politycznego tego kraju. Brexit z dużym prawdopodobieństwem wpłynie na dewolucję w UK, powodując konflikty pomiędzy Zjednoczonym Królestwem jako całością oraz Szkocją jako jego częścią. Konwenans Sewela jest polityczną normą konstytucyjną ustanawiającą pozaprawne reguły współpracy pomiędzy oboma ciałami politycznymi. Pomimo tego, że konwenans został umieszczony w ustawie, nie jest możliwy do wyegzekwowania przez sądy, polityczne konsekwencje jego złamania mogą być jednak znaczne. Rozdźwięk pomiędzy siłą polityczną szkockiego nacjonalizmu, potwierdzoną w ostatnich wyborach parlamentarnych, a konstytucyjnym brakiem „głosu” Szkocji w odniesieniu do Brexitu może doprowadzić do poważnego kryzysu politycznego w Zjednoczonym Królestwie.
PL
Artykuł poświęcony jest analizie polityki zagranicznej Zjednoczonego Królestwa po wystąpieniu z Unii Europejskiej, co ostatecznie dokonało się 1 lutego 2020 roku. Brexit zrodził konieczność redefinicji brytyjskiej polityki zagranicznej, w tym także modyfikacji strategii mającej na celu nie tylko utrzymanie, ale wręcz wzmocnienie pozycji globalnej Zjednoczonego Królestwa. Kluczowym elementem tej nowej strategii wydaje się wzmocnienie sojuszu amerykańsko-brytyjskiego, tradycyjnie określanego mianem „specjalnych relacji”. Autor podejmuje próbę udowodnienia tezy, że dla brytyjskiego rządu pogłębienie współpracy ze Stanami Zjednoczonymi stanowi jeden z najważniejszych sposobów na przeciwdziałanie negatywnym skutkom brexitu. Dotychczasowe doświadczenia pokazują jednak, że wcale nie jest to takie łatwe, gdyż po wystąpieniu z Unii Europejskiej Zjednoczone Królestwo stało się dla Stanów Zjednoczonych, z wielu względów, mniej atrakcyjnym partnerem.
EN
The article is devoted to the analysis of the United Kingdom’s foreign policy after its withdrawal from the European Union, which finally took place on February 1, 2020. Brexit made it necessary to redefine British foreign policy, including modification of the strategy aimed not only at maintaining but even strengthening the global position of the United Kingdom. A key element of this new strategy seems to be the strengthening of the US-British alliance, traditionally referred to as the Special Relationship. The author tries to prove the thesis that for the British government, reinforcing the cooperation with the United States is one of the most important ways to counteract the negative effects of Brexit. The experience so far shows, however, that it is not so easy, because after leaving the European Union, the United Kingdom has become for the United States, for many reasons, an increasingly less attractive partner.
|
2019
|
tom 2019(1)
23-36
PL
The paper is devoted to the method of voting, which is typical for the British Parliament. This method is referred to as “division”, because both Members of Parliament (MPs) and Lords are literally divided into two groups – supporters and opponents of the issue being voted – and cast their vote in special rooms called division lobbies. The author presents the process of such “division” and explains some additional issues related to voting and the rules that are used to determine its final results. The paper also describes successful and failed attempts to change this system that took place at the turn of the 20th and 21st centuries. Using legal and institutional analysis method, the author explains why this system is so persistent, and proves the thesis that despite some minor modifications that have been made to it, one should not expect it to be replaced by some form of electronic voting.
PL
Niniejszy esej poświęcony jest głównie stylowi królowej Elżbiety oraz wcześniejszym i późniejszym rudymentom szeroko rozumianego stylu Tudorów. Wielowiekowa kontynuacja stylu Tudorów i jego rozmaitych pochodnych, kierunku trwającego od lat osiemdziesiątych XV wieku, aż po wiek XX (np. budownictwo jednorodzinne), jest fenomenem brytyjskiej kultury architektonicznej, wydaje się być zjawiskiem bez precedensu. Należy zaznaczyć, iż styl Tudorów znalazł, w różnych epokach i w różnych krajach, licznych naśladowców, natomiast styl elżbietański pozostał zjawiskiem mającym raczej charakter precedensu.
EN
This essay is devoted mainly to the style of Queen Elizabeth I as well as the earlier and later rudiments of the broadly understood Tudor style. Centurieslong continuation of the Tudor style and its various derivatives, a trend lasting from the 1480s to the 20th century (e.g. single-family housing) is a phenomenon of British architectonic culture, and seems to be unprecedented. It ought to be emphasized that the Tudor style found numerous imitators in various epochs and countries, while the Elizabethan style has remained a precedent.
|
2015
|
nr 4 (204)
123-140
EN
The article deals with a new legal institution recall of member of parliament that was established in 2015 in the UK. The aim of this institution is to give voters of a constituency a right to force a by-election, if they are unhappy with their MP. They can use it, however, only if certain conditions are fulfilled. According to the bill it becomes possible to initiate the recall procedure when a member of parliament: 1) is convicted by a UK court of an offence and receives a custodial sentence not more than 12 months, 2) is suspended by the House of Commons for more than 10 sitting days or more than 14 calendar days, 3) is convicted of an offence described in Parliamentary Standards Act 2009. These three restrictive provisions indicate that the recall procedure was not drafted as a mechanism of political accountability of deputies. The real intention of lawmaker was, as may be assumed, protection of ethical standards in the parliamentary life of the UK. As a matter of fact, with recall procedure voters can get rid of a member of parliament who broke some ethic elementary rules while holding his/her mandate. Analyzing the content of the new regulations and their ratio legis, the author tries to answer a question what role the new institution can play in functioning the constitutional system of the UK and following in its political life as well. His general conclusion is that even though we consider the new rules as a kind of revolutionary move in legal dimension (like for example the adjustment of the parliamentary mandate characteristics), we cannot expect any revolution in practice.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.