Mimo ogromnego rozwoju i postępu na świecie, tylko nielicznych współczesnych twórców przyszłe pokolenia będą pamiętać i podziwiać na równi z Michałem Aniołem, Rembrandtem, Monetem czy Beethovenem. Do tego wąskiego grona niewątpliwie należy architekt modernizmu Frank Lloyd Wright (1867-1959), już za życia uznany za jednego z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych architektów XX w.
Bryła budynku Muzeum Gugenhaima Franka Lloyda Wrighta tworzy dzięki swemu językowi form morfologiczny wizerunek architektury. Z punktu widzenia wiedzy metodologii projektowania, w budowli Muzeum Gugenheima F. L. Wrighta staje się widoczny wpływ pierwotnej geometrycznej idei formy i związanego z nią procesu projektowania na ostateczną formę tej bryły architektonicznej i jej morfologię. Język form architektury Muzeum Gugenheima wynika z jej morfologicznej budowy.
EN
The solid of building Museum Gugenheima of F. L. Wrighta imaging morphological architecture. From methodological viewpoint language of forms Museum is effecting particularly the achitectural conception and architectural process.
Artykuł jest wprowadzeniem w obszar kompatybilności - zjawiska, które w historii architektury pojawiało się kilkukrotnie, ale nigdy nie przybrało zadowalającej formy. To spojrzenie na problem od dokonań Palladia do niezwykle interesujących doświadczeń Franka Lloyda Wrighta. To poszukiwania rozwiązań nie tyle w obszarze estetyki, ile w metodologii projektowania. Problem cały czas otwarty, dający szansę na nowe spojrzenie.
EN
The article is an introduction into the area of compatibility, a phenomenon that has occurred several times in the history of architecture, however, it never reached a satisfactory conclusion or form. The author is looking at this problem by examining both Palladio’s accomplishments and the experiences of Frank Lloyd Wright. It is a search for solutions not as much in the area of aesthetics as in the methodology of design. This dilemma is open and ever-changing which gives a chance for a new perspective.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The problem of environmental noise pollution concerns many Americans whose homes are near highways and busy streets. A famous American Architect, Frank Lloyd Wright, designed houses that have been noted for their architectural splendor and alleged acoustical superiority over more traditional designs. Mr. Wright's acoustical knowledge was tested by taking acoustical measurements and comparisons of traffic noise transferred from the adjacent highway (U S State Route 231). The sample home was a Usonian home and two traditionally designed houses located adjacent to Mr. Wright's design. Noise levels were significantly lower in the Usonian home (called SAMARA by Mr. Wright) compared to the traditionally designed houses. A difference of about 10 dBA existed due to Mr. Wright's unique architectural design. Significant design concepts contributing to this reduction included the excavation depth of the house, screening by the carport, and screening by other natural screens like wintergreen trees and shrubs.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Stosowany u schyłku pierwszego ćwierćwiecza XX wieku system wznoszenia budynków z prefabrykowanych elementów (tzw. textile block system) był jedną z najbardziej wyrazistych i oryginalnych w swej idei architektonicznej technologii, opartej na zasadach standaryzacji i modularności. Na szczególną uwagę zasługuje sposób, w jaki architekt traktował fakturę betonu, czyniąc z niej ważny element estetycznego wyrazu formy budynku. W artykule starano się przybliżyć pionierski wkład F.L. Wrighta w estetyczny rozwój i upowszechnianie prefabrykowanych technologii betonu dla potrzeb architektury mieszkaniowej.
EN
Used at the close of the first quarter of the 20th century, the system of erecting buildings from prefabricated elements (so-called “textile block system”) was one of the most distinct and original systems in its idea of architectonic technology based on the rules of standardization and modularity. Particular attention should be paid to the way in which the architect treated the texture of the concrete, making it a very important element of aesthetic expression of a building form. This paper tries to bring us closer to F.L. Wright’s pioneering contribution in the aesthetic development and dissemination of prefabricated technologies of concrete for the needs of housing architecture.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.