Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Trapped by the Medium: Language and the Social in Relational Sociology

100%

Bucholc M.

Stan Rzeczy

|

2017

|

nr 1(12) The Relational Turn in Sociology: Implications for the Study of Society, Culture, and Persons

95-113

EN

This paper discusses the philosophical background and socio-theoretical affinities of Pierpaolo Donati’s relational sociology, focusing particularly on language as a missing element in relational social ontology. Following a discussion of Norbert Elias’s and Charles Wright Mills’s ideas of modernity as a counterpart to Donati’s theorizing, the paper criticizes the concept of relational society and the limitations to its applicability. The author argues that the communicational aspect of social relations calls for linguistic normativity as the basis of all normativity in a society that Margaret Archer and Donati call “morphogenic.”

2

Fenomenologiczny projekt Ludwiga Wittgensteina

72%

Piekarski M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2012

|

tom 48

|

nr 2

87-108

EN

In this article the Author presents phenomenological aspects of Ludwig Wittgenstein’s philosophy. Wittgenstein’s phenomenology was a radical project, which concerned linguistic experience of the non linguistic world. The author considers this conception and its relationship with Edmund’s Husserl and positivistic theory of phenomenology. He answers the question why Wittgenstein abandoned this project.

PL

Artykuł dotyczy ewolucji myśli Ludwika Wittgensteina z tzw. średniego okresu jego twórczości filozoficznej, tj. pism z lat 1929–1933. Autor, korzystając z tekstów wydanych przez samego Wittgensteina jak i ze spuścizny wydawanej po jego śmierci, tzw. „Nachlass”, rekonstruuje fenomenologiczny projekt wiedeńskiego filozofa. Wittgenstein rezygnując ze znanej z „Traktatu logiczno – filozoficznego” metafizycznej koncepcji związku języka i świata, zastanawia się w jaki sposób zdanie, a ściślej system zdań, wiąże się ze sferą przedmiotową. Wysuwa postulat fenomenologii – nauki opisowej, a nie wyjaśniającej, której zadaniem jest wskazanie podstawowych zjawisk czasowo–przestrzennych, które konstytuują doświadczenie. Fenomenologia Wittgensteina była projektem wciąż rozwijanym i zmienianym. Wittgenstein z jednej strony korzystał z dorobku filozofujących fizyków (Mach, Boltzmann, Hertz) zaś z drugiej, szereg stawianych przez niego tez pozwala łączyć jego stanowisko z fenomenologią Edmunda Husserla. Zdaniem autora niniejszego tekstu skonfrontowanie fenomenologii Wittgensteina z fenomenologią Husserlowską pozwala zobaczyć to, co jest wspólne filozofii języka i fenomenologii. Wittgenstein w okresie fenomenologicznym nieustannie balansował pomiędzy nastawieniem naturalnym – typowym dla filozofii analitycznej, a nastawieniem transcendentalnym charakterystycznym dla tradycji kantowsko–husserlowskiej. Na koniec autor wskazuje dlaczego Wittgenstein musiał zrezygnować z projektu analizy fenomenologicznej i przejść na pozycje analizy gramatycznej znanej najlepiej z „Dociekań filozoficznych”.

3

Can action be normative? Some preliminary remarks

58%

Piekarski M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2016

|

tom 52

|

nr 3

97-108

EN

This article concerns the problem of the normativity of action. In what sense can we say that actions are normative? Can we explain the normativity of action by reference to some established norms, by a relation to the language-user’s knowledge, or through regularities of social practice? Engaging with Robert Brandom, who distinguishes two ways of understanding the relation between rules and their application (regulism and regularism), the author claims that rules are a kind of actions that are normative per se. This view entails that those actions can establish norms and rules of action. Hence, it seems that Brandom’s distinction doesn’t exhaust the realm of all possible relations between actions and norms.

4

Problem formy logicznej: Wittgenstein a Leibniz

58%

Piekarski M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2015

|

tom 51

|

nr 1

99-121

EN

The article is an attempt at explaining the category of logical form used by Ludwig Wittgenstein in his "Tractatus logico-philosophicus" by using concepts from Gottfried Wilhelm Leibniz’s "Monadology". Between those works there are many similarities and analogies, and the key concept for them is the category of the inner and acknowledged importance of consideration based on basic categories of thinking about the world. The Leibnizian prospect allows for a broader look at Wittgenstein’s analysis of relation between propositions and facts, between language and the world. Using the Hanoverian philosopher’s terminology allows for the demonstration of the ambivalence of the concept of logical form in the philosophy of Wittgenstein and also the metaphysical nature of his first book.

PL

Artykuł jest próbą wyjaśnienia kategorii formy logicznej użytej przez Ludwiga Wittgensteina w "Traktacie logiczno-filozoficznym" za pomocą pojęć zaczerpniętych z "Monadologii" Gottfrieda Wilhelma Leibniza. Pomiędzy oboma dziełami zachodzą liczne podobieństwa oraz analogie, a kluczowe jest dla nich pojęcie tego, co wewnętrzne, i uznanie ważności rozważań nad podstawowymi kategoriami myślenia o świecie. Perspektywa leibnizjańska pozwala w sposób szerszy spojrzeć na wittgensteinowskie analizy relacji zachodzącej pomiędzy zdaniem a faktem, językiem a światem. Wykorzystanie terminologii hanowerskiego filozofa, pozwoli wykazać ambiwalencję pojęcia formy logicznej w filozofii Wittgensteina oraz metafizyczny charakter jego pierwszej książki.