Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dlaczego Wiedeń pozostaje Wiedniem?

100%

Olenderek J.

|

2007

|

tom Z. 11

103-116

PL

Historia rozwoju miejskiej struktury Wiednia, który liczy ponad 2000 lat, była do drugiego tureckiego oblężenia w 1683 roku zawsze tylko historią budowy 1. Okręgu (1. Bezirk). I do tego znamiennego faktu wiedeńczycy bezustannie nawiązują, nasycając śródmiejską przestrzeń wciąż nowymi formami architektonicznymi. Od czasów baroku Wiedeń jest nierozłącznie związany z pojęciem GroBstadt (Wielkie Miasto). Jako centrum kulturalne „podwójnej" austriacko-węgierskiej monarchii pełnił rolę głównego miasta w Europie. Ta funkcja środkowoeuropejskiej stolicy kultury stanowi wciąż zasadniczy czynnik miastotwórczy, decydujący o niegasnącej atrakcyjności, również turystycznej, miasta. Metropolitalny układ urbanistyczny Wiednia jest rezultatem przemysłowej rewolucji 19. wieku. Ówcześni kreatorzy przestrzeni, jak m.in. Otto Wagner uznali kształtowanie GroBstadt za wielkie wyzwanie nowoczesnej architektury. Niezmiernie istotne w procesie identyfikacji miasta są budo wie reprezentatywne dla jego tożsamości - ikony architektury. W przypadku Wiednia stanowią one dorobek tworzony drogą ewolucji, w myśl zasady mądrego przekształcania przestrzeni poprzez kontynuację istniejących elementów struktury miasta.

EN

Vienna is over 2000 years old. It ows this age to it's strategic location. The history of the development of urban structure until the second Turkish siege in 1683 was always only the history of building the lsl District (1. Bezirk). This is a characteristic fact to which the people of Vienna refer to, filling the urban space with new architectural forms. Since the baroque Vienna has been inseparably tied to the GroBstadt term (the Great City). As a cultural centre of the double Austrian-Hungarian monarchy it played the role of the main European city. This function of the Central-European capital of culture is still a fundamental city-building factor, which is additionally decisive about the always shining attraction, such as the tourism. The Metropolitan urban setting of Vienna is a result of the Industrial revolution of the 19-th century. The spatial designers of that time, such as e.g. Otto Wagner aknowledged the shaping of GroBstadt as the great challenge of the modern architecture. The icons of architecture, as the representative buildings of the city identity, are extremely important in the process of identifying the city. In the case of Vienna, they are an achievement gained through evolution, in living up to the principle of the wise spatial transformation through the continuation of the existing city structure elements.

2

Odpady w rytmie walca

80%

Fiedorow M.

|

2001

|

tom nr 7

24-25

PL

Nie tylko sernik, kawa i jajka mogą być po wiedeńsku - także sposoby na gospodarkę śmieciami. Wiedeński system zagospodarowania odpadów należy do najlepszych w Europie. A że trzeba równać do najlepszych, dlatego poznańscy radni wybrali się do stolicy Austrii podpatrywać dobre wzorce, by zastosować je na swoim podwórku.

3

Rozbudowa termicznej utylizacji w Wiedniu

80%

Staszczyk J.

|

2002

|

tom nr 8

67-67

PL

Wiedeń stawia na dalszą rozbudowę termicznej utylizacji tzw. odpadów pozostałych. Metropolia wiedeńska znana jest nie tylko z katedry, rozrywek kulturalnych, Kalembergu i Grinzingu, ale również z bardzo dobrze zorganizowanej gospodarki odpadami komunalnymi. Jednym z elementów tego przedsięwzięcia jest termiczna utylizacja odpadów, prowadzana w dwóch spalarniach odpadów - w Spittelau i Flötzersteig.

4

Zasady kompleksowej gospodarki odpadami organicznymi na przykładzie Wiednia

80%

Rogalski W.

|

1998

|

tom nr 12 dod.

112-115

PL

Odpady organiczne towarzyszyły ludzkości od samego początku jej istnienia. W czasie rozwoju ewolucji powstał skomplikowany system ekologiczny, w którym wszystkie odpady poddawane były pełnemu wtórnemu wykorzystaniu. Dopiero gwałtowny rozwój ekonomiczny zachwiał tę równowagę. Przykład wiedeński pokazuje jak w dużej aglomeracji miejskiej realizować można lokalnie zamkniętą gospodarkę odpadami organicznymi, uwzględniając przy tym wszystkie aspekty nowoczesnego życia społecznego.

5

SOHO in Ottakring

80%

Schneider U.

|

2007

|

tom Nr 6

61-70

6

Upgrading Brunnenviertel: Urban revitalization and renewal in "Brunnenviertel" area Vienna

80%

Tunc N.

|

2007

|

tom Nr 6

49-60

PL

Pierwsze mieszkania komunalne w Wiedniu wybudowano na początku XX w. Obecnie w przybliżeniu czwarta część ogółu mieszkań to lokale komunalne, a ponad jedna trzecia wszystkich lokali mieszkalnych pochodzi sprzed pierwszej wojny światowej, z tego wiele wymaga natychmiastowej renowacji. Projekt obejmuje budowę nowych i renowację istniejących budynków, reorganizację i budowę nowych parkingów, wprowadzenie strefy ograniczonej prędkości w całej dzielnicy, utworzenie ciągu pieszego na obszarze rynku ulicznego, powiększenie przyległego parku i budowę nowych urządzeń do rekreacji na jego obszarze, budowę placu zabaw. Całość projektu przeprowadzana jest w porozumieniu z i przy udziale lokalnych mieszkańców i najemców. Poszczególne elementy projektu zostały sfinansowane przy udziale miasta, lokalnych grup interesów oraz z funduszy europejskich, a szacunkowy koszt prac remontowo-budowlanych przekroczył 25 milionów Euro. Wiedeński model rewitalizacji ukierunkowanej na mieszkańców został uznany za przykład najlepszej praktyki przez ONZ.

7

Wiedeń - metropolia ekologii przykładem dla Polski w drodze do Unii Europejskiej

70%

Kruk M.

|

2002

|

tom R. 73, nr 7-8

63-66

8

Bezwykopowe technologie w wodociągach wiedeńskich

70%

Weyrer F.

|

2012

|

tom nr 6

36-38

9

O recyklingu w dobie kryzysu

51%

Strzyżyński P.

|

2010

|

tom nr 1

30-31

PL

Wraz z kryzysem gospodarczym nadeszło osłabienie, żeby nie powiedzieć - załamanie na rynkach surowców wtórnych. Nie może zatem dziwić, że kwestii tej wiele uwagi poświęcono podczas IX Międzynarodowego Kongresu Gospodarki Odpadami, który odbył się w dniach 16-18 listopada 2009 r. w Wiedniu.

10

Odpowiednią przestrzeni dać miarę, czyli o nowoczesnych formach architektonicznych w aspekcie tożsamości Wiednia

41%

Olenderek J.

|

2012

|

tom Z. 25

19-25

PL

W interesującym nas przedziale czasowym obejmującym ostatnie dwudziestolecie historii budowania tożsamości Wiednia widać, że wyjątkowo intrygujący charakter przestrzeni w tym mieście uzyskano dzięki spójności idei i celów, odpowiedzialności i umiejętności. Mecenat cesarski wraz z projektantem, wykonawcą i użytkownikiem wspólnie dążyli do najlepszych efektów budowania przestrzeni miejskiej. Proces ten był również wzbogacany przez twórczo myślących młodych projektantów, inżynierów i artystów, kształtujących nowe spojrzenie na formę, funkcję i wartości użytkowe projektowanej przestrzeni zamkniętej i elementów wyposażenia otwartych przestrzeni publicznych. Współczesny Wiedeń jest przykładem miasta, w którym urzeczywistnia się zasadę dyskursu mieszczan na temat realizacji przedsięwzięć mających na celu utrzymanie charakteru wielkomiejskości i zachowanie miejsca przyjaznego dla awangardy architektonicznej.

EN

In the last hunderd years, the time frame which interests us, the history of building the Vienna identity clearly shows thar the most interesting nature of the space was achived through the cohesion of ideas and goals, responsebility and ability. The Emperor's patronage, along with the deaigner and the user, aimed to achieve the best possible urban space building design. This aim was further aided by young and creative designers, shaping the new view of managing the form, function and design value of closed space and furnishing open public space. The contemporary Vienna is an example of a city which listens to its inhabitants in order to achieve the urban character and preserve a place open yo architectural vanguard.

11

Konflikt aspektów. Ferdinanda Ebnera „myślenie w odniesieniach”

26%

Methlagl W.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

tom 1/35

41-61

PL

Istnieją spore trudności w oszacowaniu miejsca Ferdinanda Ebnera w ramach życia intelektualnego, kulturalnego i religijnego jego epoki. Niektórzy widzą w nim wręcz – niesłusznie – odgrodzonego od świata samotnika zanurzonego w „ciemnościach ducha”, z uporem maniaka powtarzającego ciągle to samo. Równie niesłuszne jest jednak ujmowanie go w kategoriach typowego wykształconego „człowieka nauki”. Specyfikę Ebnera można próbować uchwycić od strony jego „myślenia w odniesieniach”, jako myśliciela stawiającego w centrum swą „myśl podstawową” i zgłębiającego w sposób niedopuszczający dyletanctwa najrozmaitsze, lecz wnoszące coś nowego dziedziny, by odnieść je do swego centrum oraz do siebie nawzajem i znaleźć conflicting aspects – wzajemne sprzeczności wewnątrz tych zjawisk oraz między nimi a jego myślą podstawową. I tak dostrzegamy, że Ebner znajduje się na szpicy rozwijającego się właśnie w Austrii „krytycznego modernizmu”. U podstaw wszystkich ruchów purystycznych, które do niego prowadziły, leżała tendencja do usunięcia wszystkiego, co zbyteczne, poboczne, zarówno z procesu językowego, jak i artystycznego, architektonicznego czy muzycznego, a w końcu ze społecznego samorozumienia, docierając aż do granicy tego, co da się jeszcze przedstawić i powiedzieć, aby dokonać mediacji za pomocą jak najprostszych środków. I Ebner w tym sensie zarówno znajduje się w „formie życia” (pojęcie Wittgensteina) swojej epoki, jak i ją kształtuje, szczególnie gdy chodzi o filozofię, kulturę, jak i religię.

EN

There are substantial difficulties in assessing the place of Ferdinand Ebner in the intellectual, cultural, and religious life of his epoch. Some authors see in him merely – though unfairly – a hermit cut off from the world, immersed in „the darkness of the spirit“, obstinately repeating the same statements. Another unfair interpretation would be to define him as a typical, educated man of science. What was specific for Ebner was his „thinking in references“. Setting a basic idea in the center of his thought, he went on to study professionally the most various and informative topics. Then, he referred the results to the basic idea, as well as he juxtaposed them with each other. The purpose was to find „the conflicting aspects“, mutual contradictions between the analyzed elements. Hence, Ebner can be called a leading representative of „critical modernism“ that was developing in Austria at that time. All the purist movements which contributed to that current focused on removing everything that was needless and secondary from the linguistic, artistic, architectonic, and musical processes. Thanks to that also social self-understanding was to become simplified. Any content to be presented or spoken out should be mediated by the simplest means. In this sense Ebner is both part of a „living form“ of his epoch, and a creator of the philosophy, culture, and religion proper to that period.