The significance of the Weimar Triangle as a platform for cooperation and solving the most important problems of continental Europe has been changing since the day it was established. Despite a number of significant and spectacular achievements and answers given to the most crucial questions, there are still a lot of controversial issues in which the agreement cold not be achieved.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
With the intention of the German, French and Polish foreign ministers to bring their countries closer together after the fall of the Iron Curtain, the Weimar Triangle was founded in 1991. This setting has enabled an institutionalised regional cooperation on the governmental level as well as between the respective civil societies. However today, in a Europe of permanent crises and protracted uncertainty, a risky divergence between Germany, France and Poland seems to emerge. Since the Polish national elections in October 2015 has brought the right‑wing, nationalist Law‑ and‑Justice‑party (PiS) into power, we are also witnessing a rising relevance of domestic political determinants for mutual contacts. Facing this new period of tension, where more closeness and trust would be required, discursive attitudes and strategies of ‘othering’ might gain ground and lead to increasing alienation. Based on the assumption that the portrayal of a country could be both the first step towards creating and obtaining a more inclusive or exclusive identity, this paper aims to find out the following: in how far are German and French media about to pre‑ cook patterns of asymmetry and alienation? Or follow they rather an inclusive and comprehensible approach towards Poland? These questions are exemplified by the biggest centre‑left and centre‑right German and French daily newspapers Süddeutsche Zeitung, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Le Monde and Le Figaro, whereas the corpus of data is limited to the period of the year 2016. By making use of the critical discourse analysis, this paper provides information about to what extent Poland is considered to be a close and indispensable partner as well as to where we can identify mechanisms of putting the country aside as a significant other.
The article presents the origins of the Weimar Triangle and its role in the integration of Europe after the end of the Cold War. On the subject of the Weimar Triangle, although thirty years have passed since its creation, the literature on the subject in Poland, Germany and France still contains contradictory opinions and opinions. On the one hand, its great importance in the process of Poland’s accession to the Euro-Atlantic structures, i.e. to NATO and the European Union (EU), is emphasized, and on the other hand, its role in the reorientation of Poland’s foreign policy after 1989 is emphasized, emphasizing that the raison d’etat of Poland has been subordinated to interests of Germany and France. Both in Poland, as well as in Germany and France, the Weimar Triangle has often been and is still treated instrumentally, especially by politicians who use it for current international politics and in bilateral relations. Meanwhile, there is no doubt that it played a large role not only in the process of creating the EU, but also determined its enlargement and deepening, although its potential and possibilities were not fully used. It can be said that it played a large role in integrating Europe after the end of the Cold War. An analysis of the activities of the Weimar Triangle as well as its successes and failures shows that it is still an indispensable entity in international relations and should play an important role in the processes of European integration. It should also continue to play a fundamental role in strengthening the trilateral Polish-German-French cooperation and strengthening the position of the European Union in international relations, the activity of which has decreased significantly in recent years. The renaissance of the Weimar Triangle is not only possible, but even indispensable in the current international situation in Europe and in the world, which is determined by Russia’s aggression against Ukraine and the threat of World War III.
PL
Artykuł przedstawia genezę Trójkąta Weimarskiego i jego rolę w integracji Europy po zakończeniu zimnej wojny. Na temat Trójkąta Weimarskiego, choć minęło już trzydzieści lat od jego utworzenia w literaturze przedmiotu w Polsce, Niemczech i Francji nadal krążą sprzeczne oceny i opinie. Z jednej strony podkreśla się jego duże znaczenie w procesie akcesji Polski do struktur euroatlantyckich, tj. do NATO i Unii Europejskiej (UE), a z drugiej strony deprecjonuje się jego rolę w reorientacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku podkreślając, że racja stanu Polski została podporządkowana interesom Niemiec i Francji. Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech czy Francji Trójkąt Weimarski często był i jest nadal traktowany instrumentalnie, zwłaszcza przez polityków, którzy wykorzystują go do bieżącej polityki międzynarodowej i w relacjach dwustronnych. Tymczasem nie ulega wątpliwości, że odegrał on dużą rolę nie tylko w procesie utworzenia UE, ale również determinował jej poszerzanie i pogłębianie, choć jego potencjał i możliwości nie były w pełni wykorzystane. Można stwierdzić, że odegrał on dużą rolę w integrowaniu Europy po zakończeniu zimnej wojny. Analiza działalności Trójkąta Weimarskiego oraz jego sukcesów i porażek pokazuje, że jest on wciąż niezbędnym podmiotem w stosunkach międzynarodowych i powinien odgrywać istotną rolę w procesach integracji Europy. Nadal też powinien odgrywać zasadniczą rolę w umacnianiu trójstronnej polsko-niemiecko-francuskiej współpracy i umacnianiu pozycji Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych, której aktywność w ostatnich latach mocno zmalała. Renesans Trójkąta Weimarskiego jest nie tylko możliwy, ale wręcz niezbędny w obecnej sytuacji międzynarodowej w Europie i na świecie, którą determinuje agresja Rosji na Ukrainę oraz groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.