RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of my article is to present the notion of cultural memory as applied to both the English society as well as the English sense of humour, and to examine these in relation to WW2 by means of the cognitive integration theory, aka blending. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The presented research problem hinges around the term of memory, specifically the collective memory of the English, as perceived with regard to its multimodal conceptualization with the culture, together with its inextricable link with the English sense of humour. All this has been scrutinised by a linguistic method, i.e. conceptual integration theory, and the references to the literature in question. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Having defined the goal of my paper, and the basic concepts pertaining to it (memory, collective memory, English sense of humour), I proceed to the brief explanation of the linguistic paradigm, i.e. blending theory, which is employed within this study. Then, I present the analysis of the English humour tackling the subject of the Second World War, which is performed with the aid of the blending theory. RESEARCH RESULTS: The result of this argumentation is the preservation of the glorious memories of the British past via the English sense of humour, which helps to deal with the trauma and the not‑so‑glarious moments of the English history. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: This analysis confirmed that conceptual integration theory can be utilized as a tool with which to analyse the collective memory of the English and their sense of humour. It also proved that the English nation employs their humour into the processing of the historical past, which softens the blow of the horrendous events, and makes it possible for the English to glorify and idealise their role within the world’s arena.
Memories of World War II (WW2) have a deeply cultural dimension and therefore are interesting for intercultural studies. This paper is based on an interpretative analysis of some field and desk research data, carried out in Poland by an interdisciplinary team of social scientists, educators and historians in 2018–2020. It is focused on socio-educational factors in the transfer of knowledge and memory of WW2. The researchers try to distinguish socio-educational factors responsible for the preservation of this memory across a range of age cohorts. Sources of knowledge, school curricula and socio-demographic aspects are set against the measured levels of historic facts concerning WW2. The data sets derive from questionnaires, telephone interviews and in-depth interviews with diverse groups of respondents along with a review of teaching history curricula in 1946–2020. On the basis of the findings, it is argued that a successful transfer of memory and knowledge of WW2 goes beyond teaching history at schools and beyond the contemporary political agenda. This article is meant to serve as a barometer of social changes in respect to fading memories of WW2.
This is a book review of "STRANGERS IN A STRANGER LAND: How One Country's Jews Fought an Unwinnable War Alongside Nazi Troops…and Survived"; by John B. Simon; Rowman and Littlefield; 2019 (originally published in Finnish as Mahdoton sota, "The Impossible War," by Siltala Publishing, 2017). The review was written for the Jewish Book Council by a Professor Emeritus of English and contains both historical and pedagogical reflections on the educational messages emmerging from the book. This is important not only for memory studies and for identity politics but also when looking deep into the complex issues of socialization and education after the WWII. The book contains a story of the contradictory role of Finland's Jewish community in the wars against the Soviet Union and Germany.
Mgr inż. elektryk, wybitny konstruktor radiowego sprzętu wojskowego i cywilnego od 1928 r. wykładowca i autor fundamentalnych podręczników radiotechniki, profesor politechnik Wrocławskiej i Warszawskiej, wybitny uczony i uczestnik ruchu oporu w Jugosławii w czasie drugiej wojny światowej, działacz SEP. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (1924-29). Przed wojną pracował równocześnie jako konstruktor na rzecz wojska i jako st. asystent w katedrze Radiotechniki PW. Skonstruował popularny odbiornik kryształkowy "Detefon", wyprodukowany w liczbie ponad 500 tys. szt. do roku 1939. W czasie wojny, w Jugosławii walczył przeciwko Niemcom, w oddziałach partyzanckich marszałka Josipa Broz-Tito jako inżynier łączności. Po wojnie powrócił do Polski (1945). Uruchomił Państwową Fabrykę Odbiorników Radiowych w Dzierżoniowie. Zorganizował: Szkołę Radiotechniczną w Dzierżoniowie (1946), produkcję pop. odbiornika superheterodynowego marki "Pionier" (1948) oraz podjął wykłady na Politechnice Wrocławskiej (1948). Opublikował słynną "Technikę Odbioru Radiowego" w trzech tomach, stworzył wrocławską szkołę radiotechniki. Przeniósł się do Warszawy (1964), gdzie wykładał na Wydz. Elektroniki PW.
EN
Master of Science in electrical engineering, a prominent designer of military and civilian radio equipment, since 1928, lecturer and author of fundamental textbooks about radio engineering, a professor at the Wroclaw University of Science and Technology and at the Warsaw University of Technology, an outstanding scholar and participant in the resistance movement in Yugoslavia during the Second World War. He studied at the Faculty of Electrical Engineering at Warsaw University of Technology (1924-1929). Before the WW2 he worked at the same time as a constructor for the army and as the Assistant Professor in the Cathedral of Radio Engineering at WUT. He constructed a popular crystal radio receiver "Detefon", which had been produced in the number of over 500 thousand pieces till 1939. During the war in Yugoslavia fought against the Germans in guerrilla organization of Marshal Josip Broz Tito as a communications engineer. After the war, he returned to Poland (1945). He launched the National Radio Receivers Factory in Dzierżoniów. He organized: School of Radio Engineering in Dzierżoniów (1946), manufacturing of the popular superheterodyne receiver "Pionier" (1948) and started giving lectures at the Wroclaw University of Science and Technology (1948). He published the famous "Technique of Radio Receiving" in two volumes, created the Wroclaw school of radio engineering. He moved to Warsaw (1964), and he taught at the Faculty of Electronics at WUT.
Poezja patriotyczna sięgająca do historii wskazuje relacje pomiędzy wydarzeniami z przeszłości a współczesnością, interpretując je zarazem. Rolę tę wypełniała twórczość środowiska poetyckiego działającego w 2 Korpusie Polskim, w okresie II wojny i pierwszych latach powojennych. Podejmowała ona wątki oparte na wojennych przeżyciach i doświadczeniach poetów: zesłańczych, tułaczych i typowo żołnierskich, wpisując je w tradycję literacką i doświadczenia poprzednich pokoleń walczących o niepodległość. Patriotic poetry referring to history indicates the relationship between events from the past and the present, and at the same time interprets them. This role was fulfilled by the literary works of the poetic group formed within the Second Polish Corps during World War II and the first post-war years. The group took up topics based on the war experiences of the of poets, such as exile, wandering and soldiery life, inscribing them into the literary tradition and experiences of earlier generations fighting for independence.
The article presents an outline of the history of the harbour towns that for centuries had been the target of military attacks of regular naval forces and pirates. In antiquity the attacks were launched, inter alia on the ports of Phoenicia, Greece and Egypt, and in the first century BC the fluvial transport of corn was almost paralysed in the countries of the eastern part of the Mediterranean Sea. The ports and harbour towns of the Baltic Sea were under threat, too. The author provides examples that illustrate the development of seaside settlements in the West Pomerania since the 11th century, which after being included into the territory of the Polish state gained access to the Polish economic resources and started developing rapidly and transformed themselves into towns, such as Wolin/Wollin, Szczecin/Stettin, Stargard or Świnoujście/Swinemünde. A special attention was paid to the fact that the seaside towns under threat in most cases were situated in the ‘heated’ borderland and a busy trade route; therefore, for defensive reasons they had to be turned into fortified towns or create an organised defensive structure in alliance with other towns. The seaside towns, together with their naval ports, were an important element of naval conflicts, which was presented in the article from the angle of WW1 and WW2. The article also deals with the present-day seaside towns, which are important strategic and tourist points, and might become centres of organised crime engaged in smuggling and robbing and targets of terrorist attacks. The centres of gravity, i.e. the elements essential for the functioning of the town, which are to be found in all big urbanised areas, have to be properly protected against natural threats and the ones posed by people.
PL
W artykule przedstawiono zarys historii miast portowych, które od stuleci stanowiły cel ataków militarnych regularnych sił morskich i piratów. Ataki prowadzono w okresie starożytnym, m.in. na porty Fenicjan, Greków i Egipcjan, a w I wieku p.n.e. piraci nieomal sparaliżowali rzeczny transport zbóż w krajach wschodniej części Morza Śródziemnego. Zagrożenia portów i miast portowych obejmowały także obszar Morza Bałtyckiego. Autor ukazał przykłady rozwoju osad nadmorskich na Pomorzu Zachodnim od XI wieku, które po włączeniu w obszar państwa polskiego uzyskują naturalne zaplecze gospodarcze i wraz z szybkim rozwojem ekonomicznym i przeobrażają się w miasta. Za przykład posłużył Wolin, Szczecin, Stargard czy Świnoujście. W artykule zwrócono uwagę na fakt, iż zagrożone atakiem nadmorskie miasto często było położone na „gorącym” pograniczu i uczęszczanym szlaku handlowym. W celu obrony musiało przeobrazić się w punkt ufortyfikowany lub tworzyć zorganizowaną strukturę obronną w sojuszu z innymi miastami. Miasta nadmorskie, z portami wojennymi, stanowiły także bardzo ważny składnik konfliktów morskich, co przedstawiono w artykule głównie przez pryzmat wydarzeń militarnych I i II wojny światowej. W artykule odniesiono się również do współczesnych miast nadmorskich, które stanowią ważne punkty strategiczne oraz turystyczne i mogą stać się skupiskami przestępczości zorganizowanej o charakterze przemytniczym i rabunkowym oraz celem ataków terrorystycznych. „Punkty ciężkości”, tj. elementy ważne dla życia miasta, które występują we wszystkich wielkich aglomeracjach, muszą być właściwie chronione przed zagrożeniami naturalnymi i ze strony ludzi, co autor starał się ukazać w artykule.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.