Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Viking Age
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
2015
|
tom 10
241–270
EN
By comparing archaeological finds with literary evidence this article seeks to reconstruct the role of drinking horns during the Viking Age. After an overview of drinking horns as represented in archaeology, several literary texts, predominantly Medieval Icelandic sagas, will be studied to shed further light on how drinking horns were seen and used. Drinking horns were used as a literary motif in these texts, but it can be demonstrated that they can also be linked to the archaeological evidence from the Viking Age, thus improving our understanding of the archaeological record.
|
2015
|
tom 10
77–98
EN
The article is a short summary of the author’s PhD thesis, analysing the late Viking Age cemetery of Kopparsvik on the island of Gotland, Sweden. The cemetery of Kopparsvik has to be seen in close relation to an early emporium as predecessor of present-day Visby, and its evaluation and publication will give new insights into the establishment and function of an early trading community. Furthermore, many burials at Kopparsvik show unusual features – namely, an astonishingly high number of prone burials and tooth modification, that demonstrate the consolidation of new social and religious ideologies at the threshold between the heathen Scandinavian Viking Age and the Christian European Middle Ages
EN
This paper focuses on a copper-alloy goad discovered in 2017 in Lubniewice in Lubuskie Voivodeship, Poland. An interdisciplinary analysis has shown that the goad was originally part ofa lavishly decorated copper-alloy spur representing a type known from high-status West Slavic graves (e.g. Lutomiersk, Ciepłe) and settlement sites. Because objects of this kind are made of costly material, and because expert skills were required to produce them, it is argued that they were commissioned by a very specific group of people who used them as “material markers” of their distinct cultural and religious identity. It is not unlikely that the owners of such spurs were members of the elite retinue of the Piasts who played important roles on and off the battlefield.
EN
The early medieval sword from Košice-Krásna is one of the most well-preserved examples of weaponry from the region of modern-day Slovakia. Discovered in 1971 during dredging activities along the river Hornád, this sword has been the subject of several studies, yet lacked comprehensive material-technological analysis until now. The sword, attributed to Petersen’s type T2, features intricate inlay decoration and high-quality blade, indicating its high craftsmanship. This study revisits the sword’s archaeological context, provides a detailed metallographic analysis, and explores its typological and chronological features. The findings suggest that the sword was constructed using advanced blacksmithing techniques, involving a complex assembly of different steel types to optimize its functional properties. Additionally, the contextual analysis implies that the sword’s deposition in the river may reflect ritual practices rather than merely accidental loss. This research contributes to the broader understanding of early medieval metallurgy and the cultural significance of weapon depositions in riverine environments
5
Content available Magnus Barefoot - the Last Viking King of Norway?
86%
|
|
tom 12
27-41
PL
W powszechnej opinii, śmierć Haralda Srogiego w bitwie pod Stamford Bridge w 1066 roku postrzegana jest często jako symboliczny koniec epoki wikingów. Jednakże, moment ten można przesunąć w czasie do 24 sierpnia 1103 roku, gdy, po dziesięcioletnim panowaniu w Norwegii, wnuk Haralda Magnus poległ w starciu w wyniku zasadzki, do jakiej doszło w Ulster. Niektóre ze staroskandynawskich przekazów, które opisują panowanie Magnusa, dokonują swoistego porównania obu władców, ukazując Magnusa jako prawdziwego i zadeklarowanego naśladowcę swojego dziada. Nie dziwi więc, że okoliczności, w jakich Magnus poległ, często przedstawiane są jako najpełniejszy przejaw tego wizerunku, zarówno w pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu. Król Norwegii jawi się jako osoba niezwykle zainteresowana tym, aby jego rządy były postrzegane jako bezpośrednia kontynuacja czasów Haralda Srogiego. Tendencja ta dotyczy nie tylko jego działań politycznych w ogólności, ale także sfery propagandowej. Ta ostatnia był zaś zdominowana przez skaldów komponujących na rzecz króla.
DE
Im Allgemeinen wird angenommen, dass der Tod von Harald III. dem Harten in der Schlacht von Stamford Bridge im Jahr 1066 oft als ein symbolisches Ende der Wikingerzeit angesehen wird. Dieser Moment kann jedoch auf den 24. August 1103 verschoben werden, als Haralds Enkel Magnus, nach zehnjähriger Herrschaft in Norwegen, in Ulster in einen Hinterhalt geriet und im Gefecht ums Leben kam. Einige der altskandinavischen Überlieferungen, die die Regierungszeit von Magnus beschreiben, stellen eine Art Vergleich zwischen den beiden Herrschern her und zeigen Magnus als einen echten und überzeugten Nachahmer seines Großvaters. Es ist daher nicht verwunderlich, dass die Umstände, unter denen Magnus fiel, oft als der vollste Ausdruck dieses Bildes, im sowohl positiven als auch negativen Sinne, dargestelltwerden. Es scheint, dass es dem norwegischen König sehr daran lag, dass seine Herrschaft als die direkte Fortsetzung der Regierungszeit von Harald dem Harten betrachtet wird. Diese Tendenz betrifft nicht nur seine politischen Aktivitäten im Allgemeinen, sondern auch die Propagandasphäre. Diese wurde von den Skalden dominiert, die für den König komponierten.
EN
In common opinion, Harald Hardrada’s death in the battle of Stamford Bridge in 1066 is perceived as a symbolic end of the Viking Age. However, that moment could be moved to 24 August 1103, when, after ten years of his reign in Norway, Harald’s grandson, Magnus dies in an ambush in Ulster. Some of Old Norse records that describe Magnus’s reign compare both rulers and depict Magnus as the true and determined follower of his grandfather. For that reason it is not surprising that the circumstances of Magnus’s death are often shown as the fullest manifestation of that picture, including both its positive and negative facets. The king of Norway appears to be deeply interested in making his reign perceived as a direct continuation of Harald Hadrada’s times. That tendency concerns not only his political actions in general, but also the area of propaganda. The latter was in turn dominated by skalds composing for the king.
EN
This paper seeks to provide a new contribution to the debates on Viking Age women by focusing on a rather controversial notion of ‘female warriors’. The core of the article comprises a preliminary survey of archaeological evidence for female graves with weapons (axes, spears,swords and arrowheads) from Viking Age Scandinavia. Attention is focused not only on the types of weapons deposited with the deceased, but first and foremost on the meanings which similar practices may have had for the past societies. The author discusses why, where and how the weapons were placed in female graves and attempts to trace some patterns in this unusual funerary behaviour. In addition to exploring the funerary evidence, the iconographic representations of what could be regarded as ‘female warriors’ are also briefly considered. Lastly, a few remarks are also made on the notion of armed women in the textual sources
PL
Celem niniejszego artykułu jest dyskusja nad ograniczeniami rozpoznania numizmatycznego Europy Północnej i Wschodniej we wczesnym średniowieczu/okresie wikińskim. Sam ogrom materiału – ze znalezisk pochodzi prawie 900 tysięcy monet oraz srebra niemonetarnego – może skłaniać do przekonania, że wszystko jest już udokumentowane. Jednak głębsza refleksja pokazuje, że jest to przekonanie błędne. Niektóre regiony, okresy bądź kategorie znalezisk są dobrze rozpoznane, jednak stan rozpoznania innych pozostawia wiele do życzenia. Artykuł przedstawia serię przypadków, w których nowe znalezisko, nowa technologia (np. wykrywacz metalu), nowe podejście metodologiczne (np. badania połączeń stempli) lub po prostu bardziej szczegółowe badanie materiału przyniosły nowe i nieoczekiwane spostrzeżenia. Niektóre przytoczone przypadki dotyczą etapu produkcji, zaś inne etapu obiegu monet. Wykraczając poza numizmatykę widzianą jako samodzielną dyscyplinę, wyniki informują nas o ekonomicznych, politycznych i społecznych strukturach dawnego społeczeństwa, a tym samym podkreślają wkład numizmatyki w badanie historii. W efekcie nowe ustalenia otwierają nowe ścieżki badawcze i co istotne, uświadamiają nam istnienie potencjalnie podobnych przypadków w nierozpoznanych jeszcze obszarach. Pomagają również w planowaniu przyszłych badań. W niektórych przypadkach można nawet przeprowadzić ekstrapolację wyników konkretnego studium przypadku na bardziej ogólne założenia. Artykuł w szczególności zwraca uwagę na niebezpieczeństwo wyciągania wniosków wynikających z braku dowodów. Przedstawiono kilka przykładów, w których rzekomy brak znalezisk lub produkcji monet okazał się wynikiem nieodpowiednich metod badawczych lub technologii poszukiwania materiału w ziemi. W innych przypadkach, odkrycie skarbu zmieniało z dnia na dzień obraz z braku lub niedostatku źródeł na ich obfitość. Jeżeli wnioski mają być wyciągane z braku dowodów, minimalnym wymogiem byłoby sprawdzenie czy zastosowano odpowiednie metody badawcze.
EN
The aim of this paper is to make us aware of the limits of the numismatic documentation of Northern and Eastern Europe during the Early Middle Ages/the Viking Age. The sheer mass of material – almost 900,000 coins are recorded from finds along with numerous non-monetary silver artefacts – may induce us to think that everything is documented already, but at a closer scrutiny, this turns out to be wrong. Some regions and periods and some find categories are well covered by the material, others not. The paper presents a series of cases where a new find, a new technology (e.g. metal detector), a new methodological approach (e.g. die studies) or simply a more detailed study of the material brought new and unexpected insights. Some of the cases concern the coin production, others the coin circulation. Going beyond numismatics seen in isolation, the results inform us about the economic, political and social structures of the past society and thus highlight the contribution of numismatics to the study of history. In turn, these knowledge break-throughs open new paths of research and, significantly, make us aware of potential similar parallel cases of not yet recognized insights. This will help us to guide future research. In some cases, it would even be safe to extrapolate from the specific innovative case study to more general assumptions. In particular, the paper highlights danger of drawing conclusions from absence of evidence. Several examples are presented where the supposed lack of finds or of coin production turned out to be the result of inadequate research methods or technologies for finding the material in the ground. In other cases, the hazard of the discovery of a hoard changed the situation from absence or scarcity to abundance overnight. If conclusions are to be draw from absence of evidence, a minimum requirement would be to check that adequate research methods have been applied in order to ascertain that the absence is real and not the result of present day factors.
EN
This article discusses typological and chronological issues relating to an unusual sword recovered from the Szczecin Lagoon. The likely origins of the weapon are considered with comparative objects bearing similar characteristics.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.