Niniejszy artykuł przedstawia analizę dwóch zjawisk składniowych, które są podporządkowane tzw. regule drugiej pozycji: zjawiska V2 obserwowanego we wszystkich językach germańskich oprócz angielskiego oraz klitycyzację drugiej pozycji (Wackernagela), która występuje w niektórych językach słowiańskich. Autor artykułu wskazuje na konieczność rozróżnienia dwóch odrębnych typów reguły drugiej pozycji: pierwszy z nich dotyczy finitywnych form czasownika oraz klityk zaimków osobowych i czasowników posiłkowych, a drugi typ jest odpowiedzialny za występowanie klityk zdaniowych w zdaniach wyrażających nacechowaną formę siły ilokucyjnej. Ponadto niniejszy artykuł nawiązuje do generalizacji Boškovića (2016) dotyczącej pozycji klityk w zdaniu. Zgodnie z tą generalizacją klityki drugiej pozycji występują jedynie w językach bez przedimków. Artykuł ten wykazuje, że chociaż generalizacja ta jest empirycznie poprawna, to nie uwzględnia ona dystrybucji klityk czasowników posiłkowych i nie jest ona poparta obserwacjami diachronicznymi. W artykule zaproponowano alternatywną generalizację, która wiąże obecność klityk przyczasownikowych w języku z dostępnością wykładników morfologicznych czasu.
EN
This paper accounts for the distribution of two second position effects, the V2 (verb second) order observed in continental Germanic languages and second position cliticization, attested in some Slavic languages. It shows that it is necessary to distinguish two types of second position effects: one of them affects finite verbs and pronominal and auxiliary clitics, whereas the other one is restricted to the contexts of marked illocution and is observed among a small class of so-called operator clitics. Furthermore, this paper addresses Bošković’s (2016) generalization concerning the distribution of clitics, which states that second position pronominal and auxiliary clitics are found only in languages without articles. This paper shows that although this generalization is empirically correct, it does not account for the distribution of auxiliary clitics and is not supported by diachronic considerations. It proposes an alternative generalization, which restricts verb-adjacent cliticization to tensed environments.
Niniejszy artykuł przedstawia analizę dwóch zjawisk składniowych, które są podporządkowane tzw. regule drugiej pozycji: zjawiska V2 obserwowanego we wszystkich językach germańskich oprócz angielskiego oraz klitycyzację drugiej pozycji (Wackernagela), która występuje w niektórych językach słowiańskich. Pierwsza część artykułu (Migdalski 2018), opublikowana w poprzednim numerze czasopisma, wskazała na konieczność rozróżnienia dwóch typów efektu drugiej pozycji: pierwszy z nich dotyczy finitywnych form czasownika oraz klityk zaimków osobowych i czasowników posiłkowych, a drugi typ jest odpowiedzialny za występowanie klityk zdaniowych w zdaniach wyrażających nacechowaną formę siły ilokucyjnej. Ponadto, pierwsza część artykuł nawiązywała do generalizacji Boškovića (2016) dotyczącej pozycji klityk w zdaniu. Generalizacja ta mówi, że klityki drugiej pozycji występują jedynie w językach bez przedimków. Artykuł ten wykazuje, że chociaż generalizacja ta jest empirycznie poprawna, to nie uwzględnia ona dystrybucji klityk czasowników posiłkowych i nie jest ona poparta obserwacjami diachronicznymi. Druga część artykułu, która jest zamieszczona poniżej proponuje generalizację alternatywną, która wiąże obecność klityk przyczasownikowych w języku z dostępnością wykładników morfologicznych czasu.
EN
This paper accounts for the distribution of two second position effects, the V2 (verb second) order observed in continental Germanic languages and second position cliticization, attested in some Slavic languages. The first part of this paper (Migdalski 2018), published in the previous issue of this journal, showed that it is necessary to distinguish two types of second position effects: one of them affects finite verbs and pronominal and auxiliary clitics, whereas the other one is restricted to the contexts of marked illocution and is observed among a small class of so-called operator clitics. Furthermore, the first part of Migdalski (2018) addressed Bošković’s (2016) generalization concerning the distribution of clitics, which states that second position pronominal and auxiliary clitics are found only in languages without articles. It showed that although this generalization is empirically correct, it does not account for the distribution of auxiliary clitics and is not supported by diachronic considerations. The second part of this paper proposes an alternative generalization, which restricts verb-adjacent cliticization to tensed environments.
Niniejsza praca koncentruje się na wpływie języka obcego na język ojczysty na poziomie gramatycznym. W ramach badania poprzecznego przeprowadzono test akceptowalności gramatycznej, w którym wzięło udział 25 Polaków uczących się języków niemieckiego i angielskiego oraz grupa kontrolna 16 jednojęzycznych Polaków. Test obejmował dwa zjawiska gramatyczne: zaimki anaforyczne wewnątrz zdania w funkcji dopełnienia (zjawisko na styku składni i pragmatyki) oraz pozycję czasownika w pytaniach szczegółowych (zjawisko należące do ścisłej składni). Wyniki ukazują, że zaimki anaforyczne, które nie mogą przyjąć formy anafory zerowej wewnątrz zdania w językach niemieckim i angielskim, są istotnie częściej akceptowane przez wielojęzycznych uczniów niż przez jednojęzyczną grupę kontrolną. Zaimki dopełnieniowe w języku ojczystym zdają się być zatem zjawiskiem podatnym na wpływ języka obcego w przeciwieństwie do właściwości o charakterze czysto składniowym. Niniejsze badanie nie tylko stanowi potwierdzenie tezy, według której zjawiska na styku modułów językowych są bardziej podatne na wpływy międzyjęzykowe niż zjawiska należące do ścisłej składni, ale również rozszerza ją na wpływ języka obcego na język ojczysty.
EN
This study investigates L2 effects on L1 grammar in foreign language learners. As part of a cross-sectional study, 25 Polish native speakers learning English and German, and 16 Polish monolingual speakers participated in an acceptability judgment test in Polish. The test involved two grammatical phenomena: anaphoric object pronouns which lie at the syntax-pragmatics interface, and verb placement in wh-questions, which is a property of narrow syntax. The analysis shows that multilingual learners accepted overt anaphoric object pronouns in a sentence-internal position significantly more frequently than monolingual speakers from the control group. Object pronouns in the native language seem to be an element open to the influence of a foreign language, in contrast to linguistic properties which are solely syntactic. This study thus confirms that interface phenomena are more prone to cross-linguistic influence than purely syntactic features, but it also extends this thesis to include L2 effect on L1.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.