Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Treasury guarantees

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Credit Guarantee Funds. Opportunities for Polish Companies

100%

Skowronek-Mielczarek A.

2003

nr z. 33

70-77

Credit guarantee funds are treated by companies as a source of long-term capital. They are, however, not a standard source, since they are an indirect capital raising instrument. An institution granting a guarantee facilitates access to credits and bank loans by taking responsibility for the repayment in case of a borrower's insolvency. Guarantees are a convenient form of authenticating a contracting party without appropriate covering of its own. As we know, banks require potential borrowers to present specified security of repayment of both the credit and its covering. Many Polish companies are limited in their access to credit for financing both their operation and their investment, due to a lack of means to secure the repayment. Therefore, it is often worthwhile trying to obtain a guarantee from a credit guarantee fund, in order to improve company's credibility and increase access to external sources of capital. Guarantee funds reduce a risk of financing a company and help create a favourable credit history. Banking institutions gain access to information about the company, thus reducing the credit risk. That risk is shared between the credit-taker and the institution granting a guarantee. (fragment of text)

Rządowy program popierania i ochrony inwestycji kapitałowych RFN w krajach rozwijających się w latach 1969-1974

67%

Deszczyński P.

nr nr 124 Studia i przyczynki młodych pracowników nauki

83-100

Zmiany zachodzące w ekonomice Republiki Federalnej Niemiec są śledzone w naszym kraju ze szczególną uwagą. Zainteresowanie to wynika nie tylko ze specyfiki stosunków polsko-niemieckich, ale także z wagi problemu w zespole głównych czynników, determinujących układ warunków i tendencji rozwoju gospodarki światowej oraz tworzących generalne przesłanki dla układu sił politycznych zarówno wewnątrz systemu kapitalistycznego, jak i w przekroju międzynarodowym. Przesuwanie w coraz większym zakresie procesu rywalizacji i konfrontacji na wszystkich płaszczyznach, między Wschodem i Zachodem na obszar państw Trzeciego Świata spowodowało, że relacje ekonomiczne zachodzące między RFN, a krajami rozwijającymi się (zwłaszcza w odniesieniu do przepływów kapitałowych) nabrały jeszcze większego znaczenia. Brak w polskiej literaturze ekonomicznej opracowania poświęconego Rządowemu programowi popierania i ochrony inwestycji kapitałowych RFN w krajach rozwijających się skłoniły autora do napisania niniejszego artykułu. Składa się on z dwóch części: w pierwszej omówiono motywy działania rządu, natomiast w drugiej środki i narzędzia działania, obejmujące gwarancje państwowe, ulgi podatkowe i działalność Zachodnioniemieckiego Towarzystwa Rozwoju (Deutsche Entwicklungsgesellschaft). W artykule skoncentrowano się na przedstawieniu programu w okresie 1969-1974, powracając jednak dla pełniejszego zanalizowania rozpatrywanych zagadnień do lat sprzed 1969 roku. W latach 1969-1974 nastąpiły bardzo istotne zmiany w funkcjonowaniu programu, w większości wprowadzone z inicjatywy rządu socjalliberalnego Brandta/Scheela, które przyczaiły się do podwojenia zachodnioniemieckich lokat kapitałowych w omawianym okresie i pozwoliły do 1979 roku utrzymać na w miarę ustabilizowanym poziomie, udział lokat kapitałowych RFN w krajach rozwijających się w globalnym wywozie zachodnioniemieckiego kapitału za granicę. (fragment tekstu)

Kredytowy kanał transmisji polityki pieniężnej w Polsce: rola struktury własnościowej oraz bilansów banków

67%

Opiela T. P.

nr nr 6

18-37

W państwach transformujących gospodarkę, istnieje silny bankowy kanał kredytowy - banki są tam praktycznie jedynymi pośrednikami na rynku kredytów, a struktura bilansów banków jest słaba. W warunkach restrykcyjnej polityki pieniężnej, banki prywatne napotykają ograniczenia w mobilizowaniu alternatywnych funduszy; ograniczenia te zależą od struktury ich bilansów. Z drugiej strony, w związku z gwarancjami depozytowymi explicite i imlicite, przywilejami regulacyjnymi oraz faktem, iż banki państwowe mogą kierować się innymi motywami niż zysk, mogą one kontynuować akcję kredytową mimo restrykcyjnej polityki pieniężnej.