This paper studies the concept of a ‘fragile state,’ its origins, uniqueness, and the circumstances determining the changing dynamics of the presented subject, as well as the possibility of its application in the practice of International Relations (IR). The analysis of the conceptualization process, as well as the instrumental treatment of the idea of state’s fragility structures by decision-makers responsible for shaping foreign policy - especially in the context of the global development and security strategy - underlines the complexity and incoherence of the fragile state’s concept, which is currently considered as one of the most ‘wicked problems’ of the modern world, often torn by numerous brutal military conflicts. The author of the piece uses the term ‘fragile state’ to describe not only the form and conditions of disintegration of the state’s political and social ties and the dismantling of its state-legal infrastructure, but also analyzes issues related to the economic collapse, poverty, hunger, humanitarian disasters, armed conflicts, as well as numerous cases of elementary civil liberties and human rights violations. The article argues that deepening the comprehending of the fragile state’s idea, along with emphasizing its conceptual vagueness and complexity, concerning the ‘politically correct’ discourse on the problems of ‘fragility’ and states’ weakness, is necessary for a better awareness of the ambiguous and the perplexing nature of state power operating within the most politically unstable and insecure regions of the so-called ‘Third World.’
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Sformalizowany konstytucjonalizm ogarnął prawie cały glob, a zatem także państwa byłego Trzeciego Świata. Weszły one na drogę wymoszczoną przez twórców Ustawy Zasadniczej USA. Najpierw wkroczyły na nią latynoamerykańskie państwowości oraz będąca „afrykańską kopią” Stanów Zjednoczonych Liberia. Następnie do tego grona dołączyły zdekolonizowane państwa Czarnego Lądu, Azja wraz z Chinami i Indiami oraz Oceania. Szczególny obszar „biednego Południa” konstytuują islamskie kraje, w których wciąż jeszcze najważniejsze prawo dyktuje Koran. W większości wypadków mamy do czynienia z ubraną w konstytucyjną szatę monokracją, będącą pierwotnym czy też naturalnym ustrojem tworzonej przez ludzi wspólnoty politycznej, i trudno oczekiwać, żeby ten stan rzeczy uległ zmianie, skoro konstytucjonalizm oraz liberalne ludowładztwo przestały się rozwijać.
EN
Formalised constitutionalism actually is present in almost the whole World, as is also the case in the states of the former Third World. They march in the way indicated by the creators of the Anglo-Saxon Constitution in Philadelphia — initially the statehoods of Latin America and Liberia as “African America”. Later constitutionalism conquered Asia, with China and India, as well as Oceania. The specific sphere of the “poor South” constitutes Islamic countries, where persistently the main law is based on the Koran. In most cases we observe a formally constitutionalised monocracy, which is the natural form of political community. Over the next years it is likely that this situation will be similar, because constitutionalism and liberal democracy are in the phase of decadence.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.