Metoda dekompozycji wartości zagrożonej portfela, wprowadzona przez Garmana, a rozwinięta przez Hallerbacha pozwala na dokonanie analizy wrażliwości miary ryzyka portfela ze względu na zmiany udziałów (wag) jego składników. Umożliwia również oszacowanie, jaką część wartości miary ryzyka całego portfela możemy przypisać poszczególnym jego składnikom. Wymienione zagadnienia są szczególnie interesujące w przypadku zunifikowanych, stosowanych przez praktyków miar zagrożenia takich, jak Value-at-Risk. Celem opracowania jest zaprezentowanie miar wrażliwości względnej wartości zagrożonej return-VaR portfela, takich jak: wartość krańcowa, składowa i przyrost krańcowy oraz zastosowania i interpretacji przyrostu krańcowego na przykładzie portfela walutowego. (fragment tekstu)
W artykule zaprezentowano wnioski dotyczące rozpoznania interfejsu marketingowo-finansowego, wynikające z australijskich badań marketingowych. Uzupełniają je ogólne założenia i wstępne wnioski z badań prowadzonych metodą case study research w polskich przedsiębiorstwach. Firmy australijskie wykorzystywały więcej metod niż firmy polskie, które napotykały istotne bariery informacyjne. W procesie ewolucji interfejsu marketingu, finansów i IT stale wykorzystywane są kryteria zarówno finansowe, jak i niefinansowe oraz metody statystyczno-informatyczne. (abstrakt oryginalny)
EN
This article presents the recapitulation of Australian marketing research on the perception of marketing-financial interface and the same interface in empirical case study research of Polish enterprises. The Australian firms use more methods than Polish firms because in Poland there are different barriers limiting the availability of this portfolio methods. Since interface still evolves - in interface of marketing and finances should not be used only financial criteria but also non-financial and different statistical methodology. (original abstract)
W klasycznej jednoczynnikowej analizie portfelowej konstruując optymalny portfel papierów wartościowych, wykorzystuje się model jego budowy zaproponowany przez Sharpe'a. Podstawą tej teorii jest założenie, że stopa zwrotu danego waloru jest objaśniana stopą zwrotu portfela rynkowego poprzez zależność liniową. Wiadomo, że na zmienność cen walorów wpływ mają również inne (często trudne do zmierzenia) czynniki rynku. W klasycznym podejściu parametry zależności pomiędzy stopą zwrotu danego waloru a stopą zwrotu portfela rynkowego wyznaczane są z modelu prostej regresji, gdzie zaburzenie losowe jest dopuszczane tylko na wartości zmiennej objaśnianej. W proponowanym w pracy modelu obecność tych czynników uwzględniona jest jako zaburzenie na obu zmiennych losowych wchodzących do klasycznego modelu Sharpe'a. Przyjęto, że zarówno stopa zwrotu danego waloru jak i stopa zwrotu portfela rynkowego są pewnymi zaburzonymi już wartościami, między którymi istnieje zależność liniowa. Dla ilustracji zagadnienia porównano portfele składające się z dziewięciu spółek zbudowane w oparciu o klasyczną metodę Sharpe'a i proponowaną jej modyfikację. Jako portfel rynkowy przyjęto portfel leżący u podstaw indeksu giełdowego WIG. Analizę przeprowadzono na podstawie notowań archiwalnych od stycznia 2000 do marca 2006. Budując wyżej wymienione portfele miesięczne dokonano porównań przebudowując je co miesiąc uzyskując w ten sposób wektor składów do analizy porównawczej. (abstrakt oryginalny)
EN
In the paper we consider a modification of Sharpe's method used in classical portfolio analysis for optimal portfolio building. The key idea of the paper is the modification of the classical approach by application of the errors-in-variable model. We assume that both independent (market portfolio return) as well as dependent (given asset's return) variables are randomly distributed values related with each other by linear relationship and we build the model used for parameters' estimation. For model evaluation we made a comparison of portfolios comprising nine stocks from Warsaw Stock Exchange, which are built using classical Sharpe's and proposed method. (original abstract)
Materiał przedstawia efektywną formułę odnoszącą się do określenia elementów dij macierzy odwróconej do macierzy ogólnej oraz ich użycie w przekształcaniu na macierz E = 2(ST)G(k)S, która jest wynikiem zastosowania metody określania optymalnego portfela akcji Z. Hellwiga. Macierz S jest diagonalną macierzą z elementami Si, które są odchyleniami standardowymi ryzyka akcji.(abstrakt oryginalny)
EN
This study supplies effective formulae concerning the determination of elements dij of a matrix inverse to the universal matrix and their using for establishing a matrix converse to the matrix E = 2(ST)G(k)S which is applied in the Z. Hellwig method of determining the optimal shares portfolio. Matrix S is a diagonal matrix with elements Si that are standard deviations from the shares risk. (original abstract)
Każda instytucja finansowa musi skutecznie zarządzać sprzedażą swoich produktów. Może w tym celu wykorzystywać metody analiz portfelowych. Do najczęściej stosowanych zalicza się macierz BCG, w klasycznej i rozszerzonej postaci. Jest to metoda stosunkowo prosta i pozwalająca odpowiedzieć na pytanie, czy bank w odniesieniu do określonych produktów jest liderem na rynku, czy też ewentualnie zbliża się do osiągnięcia takiej pozycji. Metoda ta ma jednak wady. Nie uwzględnia na przykład wielkości rynku, poziomu rentowności i zyskowności, intensywności, sposobów konkurowania itp. Inna metodą analizy jest macierz GE. Można według niej określić atrakcyjność rynków, na których funkcjonuje firma, a następnie ocenić pozycję konkurencyjną przedsiębiorstwa.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The main goal of this chapter is to answer the questions how to analyze an existing research and development (R&D) portfolio in order to make decisions as to whether to add projects or remove projects from the existing set. This problem was considered recently by Graves and Ringuest (1996) who used a specific risk-averse utility function to demonstrate the necessity for considering new projects in the context of the existing portfolio. Their work shows the importance of portfolio context to evaluating R&D projects, but the need for explicit knowledge of the decision maker's utility function makes their approach impractical. Shalit and Yitzhaki (1994) however, have developed an analysis of stock portfolios which requires no knowledge of the decision-maker's utility function; they use conditional stochastic dominance to analyze the investor's decisions about an existing securities portfolio and show that a risk-averse investor should take into account the contents of an existing portfolio when deciding to add or remove a stock. In this chapter, we will apply this methodology to R&D portfolio. Shalit and Yitzhaki use historical market data to construct empirical probability distributions of returns for portfolio. Analogous empirical data are not available for R&D portfolios and it is impractical to analytically generate probability distributions of large portfolios. Therefore, we can use a simulation to construct probability distributions on R&D portfolio returns. (fragment of text)
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W nowoczesnej teorii portfelowej jest rozważany problem takiego doboru aktywów, aby wybrane statystyki portfela, takie jak np. oczekiwana wartość czy wariancja, przyjmowały określone wartości. W procesie tym explicite są pomijane własności predyktorów stóp zwrotu w takim sensie, że skład portfela nie zależy bezpośrednio od czynników mających pośredni wpływ na zmienność portfela. W artykule zaproponowano trzy algorytmy tworzenia portfela, które kładą główny nacisk na zmienność wyjaśnianą przez model prognostyczny użyty do szacowania przyszłych wartości stóp zwrotu. W algorytmach tych wariancja wyjaśniana przez model prognostyczny jest użyta do wyznaczania poszczególnych wag aktywów w portfelu. (abstrakt oryginalny)
EN
In this study was described a three algorithms which can be used to construction of the Maximally Predictable Portfolio (MPP). It in some way is related to the theory of orthogonal portfolios and eigenportfolios. Although we cannot assume that the resulting MPP will be create the efficient portfolio, according to modern portfolio theory, but for years this direction of research aroused interest among researchers. Unfortunately, the properties of used numerical methods can create a barrier to their use. The construction of the proposed algorithms trying to reduce these barriers by allowing determination of the MPP. This work has a theoretical character and it will be need to carry out a number of empirical studies which will verify the properties of the proposed algorithms. (original abstract)
Artykuł stanowi dokładny przegląd literaturowy metod odpornej estymacji portfeli odpornych wraz z propozycją dwóch nowych metod LTS i LMS opartych na koncepcji regresji odpornej. Praca zawiera również szczegółowy opis dotychczas otrzymanych najważniejszych wyników badań w tym zakresie. Dodatkowo zaprezentowano potencjalne problemy w praktycznym zastosowaniu portfeli odpornych wraz ze wskazaniem dalszych kierunków badań w tym zakresie, umożliwiających tworzenie portfeli kroczących, które są jednocześnie odporne i stabilne. (abstrakt autora)
EN
The article contains a thorough overview of the literature on robust estimation methods for robust portfolios, together with a proposal for two new methods, LTS and LMS, based on the concept of robust regression. The study also contains a detailed description of the most important research results obtained to date in this field then presents potential problems regarding the practical application of robust portfolios, together with an indication of further trends in this area, including the creation of rolling portfolios, which are at the same time robust and stable. (original abstract)
Celem niniejszej pracy jest opisanie podstawowych teorii portfelowych oraz przedstawienie przykładu - skutecznego wykorzystania jednej z metod na wysoce konkurencyjnym rynku Hongkongu. Przykład został opracowany na podstawie badań empirycznych autora w latach 1992-1996.
Stosowanie krańcowej stopy substytucji wymaga stosowania zasady ceteris paribus głoszącej niezmienność stanów pozostałych czynników. Besada i Vazquez przedstawili bardzo silne uogólnienie pojęcia krańcowej stopy substytucji pozwalające na rezygnację z ograniczeń spowodowanych stosowaniem zasady ceteris paribus oraz pozwalające na umieszczenie wartości wektora stanów x w dowolnej przestrzeni Banacha. Praca poniższa powstała na marginesie analizy wyników Besady i Vazqueza i jest próbą adaptacji pojęcia uogólnionej krańcowej stopy substytucji do potrzeb analizy portfelowej. (fragment tekstu)
W niniejszym opracowaniu przedstawiono możliwości wykorzystania modelu McKinseya do diagnozy portfela produkcji przedsiębiorstwa z branży piwnej. Analizie poddano wyodrębnione grupy asortymentowe, które zostały dobrane w sposób spełniający kryteria bycia strategiczną jednostką biznesu (SJB). Do wyodrębnienia pszczególnych SJB w analizowanym przedsiębiorstwie posłużono się dwoma kryteriami: rodzajem zaspokajania potrzeb klienta oraz używaną technologią. Dodatkowym kryterium podziału było posiadanie przez każdą SJB swoich własnych konkurentów.
W opracowaniu zaprezentowano dwie metody wspomagania wyboru portfela papierów wartościowych. Pierwszą z nich - metodę dominacji stochastycznej zastosowano w problemie selekcji akcji do portfela. Za pomocą powyższej metody oraz zaproponowanego dodatkowo algorytmu wyodrębniono zbiory efektywne spółek warszawskiej GPW dla inwestorów o różnych preferencjach. Drugą zaprezentowaną metodą wspomagania decyzji inwestycyjnych jest wielokryterialne interaktywne programowanie celowe (IMGP). W szczególnosci metodą tą posłużono się do ustalenia struktury portfela odpowiadającej indywidualnym preferencjom inwestora. W tym celu zaproponowano użycie modelu wielokryterialnego opartego na jednowskaźnikowym modelu Sharpe'a. W modelu tym uwzględniono poza standardowymi kryteriami oceny portfela: oczekiwanym zyskiem i ryzykiem, również dodatkowe kryteria zgodne z wymaganiami decydenta. Traktując problem wyboru portfela jako proces dwuetapowy: selekcji akcji oraz ustalania struktury portfela, można stwierdzić, że zaprezentowane metody pozwalają na dokonanie pełnej analizy wariantów inwestycyjnych na rynku papierów wartościowych. (fragment tekstu)
EN
The choice among risky investment options by an individual may be regarded as a two-step procedure: first, the investor chooses the efficient set and second he chooses the optimal portfolio from the efficient set. This article presents two methods that assist investor with the decision-making process. The stochastic dominance criteria let the investor choose the efficient set depending on the individual preferences and his attitude to risk In the next step the decision maker can use the interactive multiple goal programming procedures to adjust the efficient set to his detailed requirements and goals and in this way to create his optimal portfolio. The article presents both methods on the example of decision-making problem in Warsaw Stock Exchange. The basis of calculations are daily and monthly rates of return in a 1.06.1996-31.01.1998 period. (original abstract)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.