The office of the Plenipotentiary Ombudsman for Human Rights was established in Tajikistan on the basis of a relevant bill adopted on March 20, 2008. Statutory regulations normalize every important issue concerning the organization and modes of operation of the ombudsman. Fundamentally they generally meet the standards of analogous acts in force in democratic states. In the normative dimension, one can only object to the method of selecting the Ombudsman, dependent on the President of Tajikistan, which, in turn, questions his independence from the presidential center of power. On the other hand, in the practical dimension, within the reality of the authoritarian system functioning in Tajikistan, the Ombudsman's institution is a façade and is not able to fulfill the functions for which it was appointed. This is evidenced by the Ombudsman's reports, clearly lacking cases relating to first-generation human rights.
EN
Instytucję Pełnomocnego Rzecznika do Spraw Praw Człowieka ustanowiono w Tadżykistanie na podstawie stosownej ustawy, przyjętej 20 marca 2008 r. Regulacje ustawowe normują wszystkie istotne kwestie dotyczące organizacji i trybu funkcjonowania Rzecznika. Zasadniczo spełniają one na ogół standardy analogicznych aktów obowiązujących w państwach demokratycznych. W wymiarze normatywnym można mieć jedynie zastrzeżenia do sposobu wyboru Rzecznika, zależnego od Prezydenta Tadżykistanu, co z kolei podaje w wątpliwość jego niezależność od ośrodka prezydenckiego. Natomiast w wymiarze praktycznym, w realiach funkcjonującego w Tadżykistanie systemu autorytarnego, ombudsman jest instytucją fasadową i nie jest w stanie spełniać funkcji, do jakich został powołany. Świadczą o tym raporty Rzecznika, w których wyraźnie brakuje spraw odnoszących się do praw człowieka pierwszej generacji.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedmiotem artykułu jest dwuizbowy parlament (Madżlisi Oli) Republiki Tadżykistanu. Omówione zostały podstawy prawne wyboru obu izb, statusu członka Madżlisi Milli i Madżlisi Namojandagon. Najwięcej uwagi poświęcono jednak organizacji wewnętrznej i trybowi pracy parlamentu, a także jego uprawnieniom. Ustrojodawca tadżycki pod koniec lat 90. ubiegłego wieku zdecydował się na odejście od parlamentu unikameralnego na rzecz bikameralizmu, co było ówcześnie typowe dla państw Azji Środkowej. Tadżycka dwuizbowość jest zbudowana na zasadzie względnej równowagi między izbami. Izby posiadają zarówno uprawnienia w realizacji których uczestniczą wspólnie (czasem na wspólnych posiedzeniach), jak też uprawnienia wyłączne. Tadżycka dwuizbowość jest przemyślana zarówno pod względem kształtowania składu, który pozwala na wyrażanie odmiennych interesów politycznych, jak też uprawnień. Jednakże ze względu na jeszcze nie w pełni ukształtowany porządek demokratyczny nie jest tam jeszcze w pełni realizowany model konstytucyjny.
EN
The subject of the article is bicameral parliament (Majlisi Oli) of the Republic of Tajikistan. The study discusses the legal basis for the selection of both chambers, the status of member of the Milli Majlis and the Majlis Namojandagon. Most attention is devoted, however, internal organization and mode of work of parliament and its powers. Tajik constitucional legislator in the late 90s of last century, decided to move away from the parliament unikameralnego to bikameralizmu which was then typical of Central Asian states. Tajik bicameral is built on the principle of relative balance between the chambers. Chambers have both privileges in the realization of which participate together (sometimes joint meetings), as well as power only. Tajik bicameral is thought in terms of shaping the composition, which allows for the expression of different political interests as well as rights. However, due to not yet a fully formed democratic order is not there yet fully implemented constitutional model.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.