Artykuł jest wnikliwym opisem demonstracji organizowanych w różnych miastach w Polsce przez Strajk Kobiet w końcu 2020 roku i na początku roku 2021 jako zjawiska kulturowego. Owe demonstracje i manifestacje miały charakter widowiska, spektaklu i posługiwały się językiem, który był krytykowany w dyskursie publicznym związanym tym wydarzeniem – przede wszystkim przez komentatorów negujących założenia protestów (telewizja publiczna, prasa prawicowa). Wykorzystywane w demonstracjach hasła oraz komunikacyjny aspekt protestów wprowadziły istotne przegrupowania w taksonomii kulturowej i komunikacji publicznej. Użycie haseł o charakterze wulgaryzmów, przekleństw, formuł postulatywnych i życzeniowych służyło symbolicznemu wykluczeniu aktualnej władzy politycznej, która niedługo przed protestami Strajku Kobiet wprowadziła do prawa polskiego faktyczny zakaz aborcji. Komunikacyjnie i semiotycznie aspekty demonstracji można włączyć w porządek kultury wernakularnej, gdyż realizują one przypisane jej cechy oraz właściwości. Analiza funkcjonowania protestów została przeprowadzona za pomocą narzędzi semiotycznych i metodologii stosowanej w socjologii komunikowania publicznego.
EN
The article is an insightful description of demonstrations organised in many Polish cities by Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) at the end of the year 2020 and at the beginning of 2021 viewed as a cultural phenomenon. The demonstrations and manifestations were shows and performances in their nature, and made use of the language that was severely criticised in political discourse connected with these events, primarily by the commentators who negated the assumptions of the protests (public television, right-wing press). The use of the slogan in the demonstrations and communicative aspect of the protests brought about substantial groupings cultural taxonomy and public communication. Using slogans of vulgar character, swear-words as well as postulate and wish formulas aimed at a symbolic exclusion of the present political power that shortly before the protests of Strajk Kobiet (All-Poland Women’s Strike) introduced to the Polish law a complete ban of abortion. Communicative and semiotic aspects of demonstrations can be included into the order of vernacular culture as they retain the features and properties attached to it. The analysis of the protests was carried out with semiotic tools and the methodology applied to public communication sociology.
Artykuł powstał na podstawie analizy dwudziestu pięciu wywiadów jakościowych z kobietami popierającymi protest obywatelski przeciwko orzeczeniu TK z 22 października 2020 zakazującemu aborcji z powodu przesłanek embriopatologicznych. Jest on poświęcony rekonstrukcji dynamiki emocji doświadczanych przez kobiety – początkowo indywidualnie, a następnie w ramach wspólnoty buntu na różnych etapach jej trwania i rozpadu. Autorki zaprezentowały kontekst emocji przeżywanych zarówno indywidualnie jak i kolektywnie oraz pokazały, jak utrata poczucia bezpieczeństwa ontologicznego w konsekwencji wyroku prowadziła do pojawiania się lęku i smutku u badanych. W tekście opisano również, jak wspominane uczucia ewoluowały w gniew mobilizujący do zaangażowania w protest. Pokazano, jak początkowa energia wspólnych manifestacji zaczęła się wypalać i skutkowała rozczarowaniem, kiedy podstawowy cel protestów nie został osiągnięty. Autorki wskazały, że pomimo rozgoryczenia sytuacją, kobiety ani w czasie manifestacji ani później nie były „uwięzione” w trudnych emocjach i wytwarzały strategie przywracania stabilności emocjonalnej i budowania poczucia wolności pomimo systemowych ograniczeń.
EN
The article is based on the analysis of twenty-five qualitative interviews (IDI) with women supporting the civil protest against the ruling of the Constitutional Tribunal from October 22, 2020, prohibiting abortion due to embryo-pathological premise. It addresses the emotional dynamics experienced individually and within a community of rebellion at various stages of its duration and disintegration. The authors analyzed the context of emotions and demonstrated how the loss of ontological safety resulting from the ruling led to the respondents’ anxiety and grief that transformed into anger. The latter mobilized women to participate in the protest. The article describes how the energy of demonstrations diminished, leading to disappointment when the goal of the protests was not achieved. The authors indicate that despite the resentment, women were not “trapped” in difficult emotions during the demonstrations and afterward, and they developed the strategies aimed to restore emotional stability and build a sense of freedom despite systemic constraints.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.