Motoori (1730–1801) often criticized China, saying “Adashi Michi (alien way)” or “Kara Gokoro (Chinese mind).”“In China, they often say heaven’s way, heaven’s order or heaven’s reason and regard them as the most reverential and awesome things … firstly heaven is … not a thing with the mind, there cannot be such a thing as heaven’s order …” He concludes that there is no “way of nature” in China. He also mentions in his essay Tamakatsuma [Beautiful Bamboo Basket]: “We think that heaven and earth grow all things, but this is not true. It is the deed of Kami that all things grow. Heaven and earth is only the place where Kami grows all things. It is not heaven and earth that grow them.” Kami in this case seems to be different from heaven and earth, but this Kami is one with “nature” and he does not mean that Kami is above “nature.” I think that Motori resumes the essence of Shinto, comparing the thoughts of China.
The aim of the article is to reflect on religious themes in contemporary Japanese comics. The manga Mieruko-chan by Tomoki Izumi is analyzed. The themes include the Japanese tradition of horror, derived from folk beliefs, as well as Shintō and Buddhist rituals. The author draws attention to religion as an important element of creating cultural reality and its function that makes it more attractive.
W artykule podjęty został problem grup nacisku i organizacji społecznych związanych z japońskim rządem, które wywierają realny wpływ na współczesną politykę pamięci. Analizie poddano takie grupy, jak Stowarzyszenia Świątyń Sintoistycznych (Jinja Honchō) oraz Japońskie Stowarzyszenie Rodzin, które Straciły Bliskich w Czasie Wojny Nihon Izokukai. W celu weryfi kacji hipotezy o wpływie tych organizacji na kształt polityki pamięci analizie poddane zostały ofi cjalne struktury wspomnianych grup nacisku. Ukazano przez to formalne zasady, jakimi kierują się one przy przyjmowaniu rozstrzygnięć w kontekście pomników i miejsc pamięci.
EN
In this article I focus on so called ‘pressure groups’ and social organizations related to the Japanese government, which have a real impact on modern memory politics. I analyzed two organizations, such as The Association of Shinto Shrines (Jinja Honchō), and The Japan War-Bereaved Families Association Nihon Izokukai. To verify the hypothesis about the impact of these organizations onto the shape of contemporary politics of remembrance, the offi cial structures of these pressure groups were analyzed to show the formal principles they pursue when taking decisions on diff erent memorials and places of remembrance.
Considering relation between law, state and religion in the Japanese culture, the problem here is not so much the concept of law itself or the concept of state, but the concept of religion. For sure there is no problem with the definition of Christianity. In the history of Japanese though is hard to distinguish philosophy from religion. The classic example can be Shinto, which can be considered as religion and as philosophy. In the Japanese context as religion will be counted Shinto, Confucianism and Buddhism. After the historic presentation of each religion and showing their influence on social and political life, in this article was presented relation between state and law to religion in Constitution Meiji (February 11, 1890) and in the Constitution Showa (May 3, 1947).
PL
Rozważając relację prawa, państwa i religii w kulturze japońskiej, nie mamy problemu z podaniem definicji państwa czy prawa, lecz z pojęciem religii. Na pewno nie będzie żadnego problemu z podaniem definicji chrześcijaństwa. W historii tradycyjnej myśli japońskiej trudno jest jednak wyraźnie oddzielić filozofię od religii. Klasycznym przykładem jest shintoizm, który nie jest ani wyłącznie religią, ani wyłącznie filozofią. Oprócz shintoizmu w historii kultury japońskiej ważne znaczenie miał również konfucjanizm i buddyzm. Dlatego też po ich historycznym przedstawieniu i ukazaniu wpływu na życie społeczne i polityczne w artykule tym została ukazana relacja państwa i prawa do religii w Konstytucji Meiji (11 lutego 1890) i w obecnie obowiązującej Konstytucji Showa (3 maja 1947).
Synkretyzm jest modelem pojęciowym, który oznacza sojusz, amalgamację lub połączenie założeń różnych systemów religijnych, filozoficznych i kulturowych, będąc przedmiotem zainteresowania w badaniach kulturowych, religijnych i społecznych. Niemniej jednak mniej uwagi poświęca się temu procesowi jako zjawisku edukacyjnemu. Celem artykułu jest przybliżenie problematyki związanej z japońskim synkretyzmem wyznaniowym. Zaprezentowane w nim zostaną główne nurty religijne i tradycje duchowe obecne we współczesnej kulturze Japonii, a także związane z ich specyfiką idiosynkrazje o charakterze potencjału nieformalnej edukacji międzykulturowej przekładającej się na swoiste cechy tożsamości kulturowej Japończyków o eklektycznym i inkluzyjnym walorze. W przeciwieństwie do negatywnych konotacji związanych z synkretyzmem w kontekście europejskiego kręgu kulturowego i chrześcijańskiej dynamiki, japoński synkretyzm w tym względzie ma pozytywne konotacje, ponieważ implikuje pojednanie między tradycjami religijnymi i społecznościami, które w innym przypadku byłyby uważane za konkurencyjne względem siebie. Wgląd w naturę synkretyzmu religijnego współczesnej Japonii jako procesu heterogenicznego fuzji wyznań i przekonań (oraz wynikających z tego tradycji, rytuałów i symboli) obecnych w przestrzeni publicznej i architekturze sakralnej, a zidentyfikowanych w dyskursie kulturowym, pozwoli wyartykułować kapitał dla międzykulturowego uczenia się i tolerancji międzywyznaniowej.
EN
Syncretism is a conceptual model that signifies the alliance, amalgamation, or combination of the assumptions of different religious, philosophical and cultural systems that are objects of interest in cultural, religious and social studies. Nevertheless, less attention has been paid to this process as an educational phenomenon. The purpose of this article is to provide an overview of the issues related to Japanese religious syncretism. It comprises the presentation of the main religious currents and spiritual traditions present in contemporary Japanese culture, as well as the idiosyncrasies associated with their peculiarities that carry the potential for informal cross-cultural education. This translates into some peculiar features of the cultural identity of the Japanese with their eclectic and inclusive qualities. In contrast to the negative connotations associated with syncretism in the context of the European cultural milieu and Christian dynamics, Japanese syncretism in this regard has positive connotations because it implies reconciliation between religious traditions and communities that would otherwise be considered as competing with each other. Insights into the nature of religious syncretism in contemporary Japan as a process of heterogeneous fusion of faiths and beliefs (and the resulting traditions, rituals and symbols) present in the public space and sacred architecture, and identified in cultural discourse, will specify the capital for cross-cultural learning and cross-religious tolerance.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.