Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Studies on the pathogenicity of Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton for the leaves, stems and seeds of St.John's wort [Hypericum perforatum L.]

100%

Zimowska B.

|

nr 3-4

EN

The paper is concerned with the pathogenicity of four isolates of Seimatosporium hypericinum towards the leaves, stems and seeds of St. John's wort (Hypericum perforatum L.). The conidial spores of the tested fungus isolates growing on a glucose-potato nutrient medium were used in inoculation of the seeds stratified at the temperature of 0°C and disinfected superficially. The infection suspension contained 10" conidia/1 ml of sterile distilled water. The leaves and stems were infected through the injured and non-injured epidermis. The infection material consisted of 3 mm rings of the mycelium from 14-day-old sporulating cultures of the examined isolates of S. hypericinum. Artificially infected and control seeds and leaves were kept in moisture chambers at temperatures of 27°C and 22°C, respectively. Inoculation of the stems of St. John's wort took place in a climatic chamber. Positive results of reisolation of S. hypericinum from the artificially infected leaves and stems showed a possibility of infecting those parts by the tested isolates of the fungus. On the other hand, it was not possible to reisolate the fungus cultures from the artificially infected seeds of St. John's wort.

PL

Przebadano chorobotwórczy działanie czterech izolatów Seimatosporium hypericinum na liście, łodygi i nasiona dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.). Do inokulacji stratyfikowanych w temperaturze 0°C i powierzchniowo odkażonych nasion wykorzystano zarodniki konidialne testowanych izolatów grzyba wzrastających na pożywce glukozowo-ziemniaczanej. Zawiesina infekcyjna zawierała 10" konidiów/ I ml sterylnej wody destylowanej. Liście i łodygi zakażano przez uszkodzoną i nie uszkodzoną skórkę. Material infekcyjny stanowiły krążki grzybni o średnicy 3 mm, pochodzące z 14-dniowych zarodnikujących kultur badanych izolatów S. hypericinum. Sztucznie zainfekowane oraz kontrolne nasiona i liście przetrzymywano w komorach wilgotnościowych (odpowiednio w 27°C i 22°C). Inokułację łodyg dziurawca przeprowadzono w komorze klimatyzacyjnej. Pozytywne wyniki reizolacji S. hypericinum ze sztucznie infekowanych liści i łodyg wskazały na możliwość porażania tych organów przez testowane izolaty grzyba. Nie udało się natomiast zreizolować kultur grzyba ze sztucznie zakażanych nasion dziurawca zwyczajnego.

2

Wplyw warunkow hodowli na wzrost, zarodnikowanie i tworzenie struktur morfologicznych przez Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton

94%

Zimowska B.

Acta Agrobotanica

|

2002

|

tom 55

|

nr 1

401-410

EN

The present study deals with effects of the air temperature, and the type of medium on the growth and form morfological structures of six Seimatosporium hypericinum isolates tested. St Jonh's Wort extract agar, St Jonh's Wort plant agar and PDA, oatmeal agar has been recognized as most useful for growth and sporulation of S. hypericinum. Mineral agar, appeared the least useful for growth and form acervuli and conidia. S. hypericinum can develop in a wide range of temperature, but the optimum one for the growth and sporulation of the fungus vary between 20°C and 28°C.

PL

Wzrost 6 izolatów S. hypericinum badano w temperaturze 0°C, 5°C, 10°C, 16°C, 20°C, 24°C, 28°C na pożywce maltozowej. Ponadto w temperaturze 24°C obserwowano wzrost izolatów na pożywce maltozowej, mineralnej, PDA, Czapek- Dox, kukurydzianej, owsianej oraz na pożywce glukozowej z wodnym wyciągiem dziurawca i z fragmentami roślin dziurawca. Obserwacje wzrostu liniowego kolonii badanych izolatów prowadzono przez 14 dni, a tworzenie struktur morfologicznych do 42 dnia hodowli. Ustalono, że Seimatosporium hypericinum może wzrastać i tworzyć zarodniki konidialne w szerokim zakresie temperatury tj. od 5°C do 28°C. Jednakże ze względu na tempo wzrostu kolonii i intensywność tworzenia acerwulusów i konidiów za optimum termiczne grzyba można uznać temperaturę od 20°C do 28°C. Ze względu na intensywny wzrost i tworzenie typowych cech makro i mikroskopowych za najodpowiedniejsze podłoża dla wzrostu grzyba, można uznać pożywki glukozową z wodnym wyciągiem dziurawca oraz z fragmentami roślin dziurawca, pożywkę PDA i owsianą. Pożywka kukurydziana oraz Czapek-Dox, ze względu na tworzenie jedynie grzybni substratowej, oraz zgrubień strzępek, nie są odpowiednimi podłożami dla wzrostu S. hypericinum. Pożywka mineralna okazała się najmniej odpowiednią dla wzrostu i tworzenia acerwulusów i konidiów przez S. hypericinum.

3

Impact of some fungicides on growth and development of morphological structures of Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton in vitro

84%

Zimowska B.

Herba Polonica

|

2006

|

tom 52

|

nr 1-2

EN

The object of the research work was an isolate of S. hypericinum D 1224, as well as ten fungicides belonging to different chemical groups. The studies on the toxic effect were conducted in vitro by means of poisoning the media with the use of 1, 10 and 100 μg a.i./cm3 of the tested preparations. The obtained results showed that the compounds of thiophanatemethyl and triadimephon caused complete inhibition of the growth of S. hypericinum, when the dose of 10 and 100 μg a.i./cm3 was used, while in the case of mancozeb the effective dose was 100μg a.i./cm3. These compounds, as well as trifloxystrobin, can be therefore regarded as a prospective means of limiting growth and development of S. hypericinum and protecting St. John’s wort from this pathogen. The effect of the other compounds on S. hypericinum was less toxic.

PL

Obiektem badań był izolat S. hypericinum D 1224 oraz dziesięć fungicydów należących do różnych grup chemicznych. Badania toksycznego oddziaływania przeprowadzono in vitro, stosując metodę zatruwania podłoży przy użyciu 1, 10 i 100 μg s.a./cm3 badanych preparatów. Uzyskane wyniki wskazały, że tiofanat metylu oraz triadimefon powodowały całkowite zahamowanie wzrostu S. hypericinum przy zastosowaniu 10 i 100 μg s.a./cm3, mankozeb natomiast przy użyciu 100 μg s.a./cm3. Związki te, a ponadto trifloksystrobinę, uznano za perspektywiczne w wypadku ograniczania wzrostu i rozwoju S. hypericinum, a być może także w celu ochrony dziurawca zwyczajnego przed tym patogenem. Oddziaływanie pozostałych związków na S. hypericinum było mniej toksyczne.

4

Possibilities of growth and development suppression of Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton on artificial media and Hypericum perforatum L.

84%

Zimowska B.

Herba Polonica

|

2006

|

tom 52

|

nr 4

EN

Biological activity of chitosan in the form of a microcrystalline gel and of a hydrogel, as well as the activity of grapefruit extract were evaluated in vitro by means of measuring the growth inhibition and formation of morphological structures of four isolates of Seimatospo- rium hypericinum, obtained from leaves and stems of St. John's wort (Hypericum perforatum). In addition, the effect of acybenzolar S-methyl was tested in climatic chamber conditions, when plants inoculated by S. hypericinum were protected. The studies carried out in vitro showed that both chitosan and grapefruit extract inhibited growth of pathogen colonies significantly. The studies confirmed the protective effect of chitosan, grapefruit extract and acybenzolar S-methyl in the case of St. John's wort plants inoculated by S. hypericinum. Chitosan and grapefruit extract proved to be the most effective when used preventively.

PL

W warunkach in vitro badano wpływ chitozanu w postaci mikrokrystalicznego żelu i formy żelopodobnej oraz wyciągu z grejpfruta na wzrost i tworzenie struktur morfologicznych czterech izolatów Seimatosporium hypericinum, uzyskanych z liści i łodyg dziurawca zwyczajnego z objawami nekrozy. Ponadto w komorze klimatyzacyjnej testowano skuteczność ochronnego oddziaływania tych biopreparatów oraz acybenzolaru S-metylu na dziurawiec zwyczajny inokulowany S. hypericinum. W doświadczeniu in vitro każdą formę chitozanu testowano w trzech stężeniach - 1000, 500 i 250¡jg s.a./cm3 - przy zastosowaniu pożywki maltozowej o zmniejszonej o połowę ilości maltozy na 1 1, natomiast wyciąg z grejpfruta testowano w stężeniach 990, 660, 330 i 165 jug s.a./cm3 przy użyciu pożywki PDA. Dla każdej formy chitozanu i wyciągu z grejpfruta w badanych stężeniach, traktowanych jako obiekt, oraz jednego izolatu grzyba badania powtórzono czterokrotnie. Kolonie grzyba wzrastające w szalkach z pożywką maltozową lub PDA bez biopreparatów były materiałem kontrolnym. Po czterech i ośmiu dniach dokonywano pomiaru średnicy kolonii patógena wzrastających w obecności biopreparatów oraz kolonii kontrolnych, po czym obliczano procent zahamowania wzrostu grzyba w obecności chitozanu i wyciągu z grejpfruta w stosunku do kolonii kontrolnych. W warunkach in vivo chitozan testowano w stężeniu lOOOjug s.a./cm3, wyciąg z grejpfruta w stężeniu 330/Jg s.aVcm3, a acybenzolar S-metylu w stężeniu 250 /Jg s.aycm3. Dla każdej formy chitozanu oraz wyciągu z grejpfruta uwzględniono dwie kombinacje, stosując biopreparaty do oprysku roślin 24 godziny przed inokulacją i 24 godziny po inokulacji. W wypadku acybenzolaru S-metylu pierwszy oprysk roślin wykonano osiem dni przed inokulacją roślin i powtórnie dzień po inokulacji. Przeprowadzone badania in vitro wykazały, że średnica cztero- i ośmiodniowych kolonii poszczególnych izolatów S. hypericinum wzrastających na podłożu z chitozanem oraz wyciągiem z grejpfruta, niezależnie od formy i stężenia badanego biopreparatu, była znacząco mniejsza niż średnica kolonii kontrolnych. Zaobserwowano ponadto negatywne zmiany makroskopowego wyglądu kolonii i budowy struktur morfologicznych badanych izolatów S. hypericinum wzrastających w obecności testowanych biopreparatów. Podczas badania ochronnego działania chitozanu, wyciągu z grejpfruta oraz acybenzolaru S-metylu na dziurawiec zwyczajny inokulowany S. hypericinum najefektywniejszymi okazały się chitozan oraz wyciąg z grejpfruta, stosowane profilaktycznie.

5

Biotic effect of phyllospheric fungi on the growth and development of Seimatosporium hypericinum (Ces.) Sutton

67%

Zimowska B.

Electronic Journal of Polish Agricultural Universities. Series: Horticulture

|

2004

|

tom 07

|

nr 2