Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Schelling

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

State and Freedom by F. W. J. Schelling

100%

Schmiljun A.

nr 2

118-130

This paper examines the two terms 'state' and 'freedom' in the work of F. W. J. Schelling. It will be argued that, although Schelling refuses the general role of state, criticizing it as 'mechanism', he accepts the fact that the state is the only guarantor - considered as 'second nature' – to restore the 'lost unit', to secure the freedom of men and to realize a 'Höheres Lebens'. For this purpose, Schelling uses powerful metaphors of the state as 'organism' and 'artwork', postulating his ideal of a political community.

Przezwyciężenie dualizmu pojęcia "Natur" w pismach teoretycznych Friedricha Hölderlina z lat 1794–1795

94%

Matysiak A.

nr 76

75-105

Celem artykułu jest umiejscowienie filozoficznej refleksji Friedricha Hölderlina względem istotnego w klasycznej filozofii niemieckiej problemu relacji między obiektywną przyrodą/naturą a subiektywną wolnością. W pierwszej części wskazuję na zależność refleksji teoretycznej Hölderlina od ówczesnej sytuacji w filozofii niemieckiej. W drugiej zaś podejmuję się rekonstrukcji problemu dualizmu między przyrodą/naturą a wolnością w Krytykach Kanta, wczesnej teorii wiedzy Fichtego oraz wczesnych pismach Schellinga. Przedstawiam przy tym związane z propozycjami dwóch ostatnich myślicieli ograniczenia, które w swojej refleksji próbuje przekroczyć Hölderlin. Trzecia część tekstu zawiera szczegółową analizę trzech wczesnych tekstów filozofa, napisanych w latach 1794–1795, na których podstawie wskazuję na rozwój myśli ich autora od problematyki filozofii praktycznej ku ontologii przyrody/natury. Powiązanie ze sobą tych dwóch porządków w monistyczną koncepcję filozofii dostępnej estetycznemu oglądowi intelektualnemu jest oryginalnym wkładem Hölderlina w klasyczną filozofię niemiecką, rozwijającą się potem pod jego silnym wpływem.

The aim of this article is to place the philosophical thought of Friedrich Hölderlin in relation to an essential problem of classical German philosophy – namely that of the relation between objective nature and subjective freedom. In the first part of the article, I note the reliance of Hölderlin philosophical thought on the context of the German philosophical situation contemporary to him. In the second part, I attempt to reconstruct the problem of dualism between nature and freedom in Kant’s Critiques, Fichte’s early theory of knowledge and Schelling’s early writings. Subsequently, I present the limitations connected to the latter two thinkers proposed solutions to the problem, which Hölderlin attempts to overcome in his own thought. The third part consists of a detailed analysis of three early texts by the philosopher, written in the years 1794–1795, on the basis of which i point at the development of their author’s thought from the problematic of practical philosophy towards an ontology of nature. Relating those two orders within a monistic concept of philosophy, which is accessible only through aesthetic intellectual intuition is Hölderlin’s original input into classical German philosophy, profoundly influencing its later development.

Schellings Reflexion des Kantischen Begriffs Weisheit

84%

Jacobs W. G.

nr 32

91-99

Kant characterizes wisdom as knowledge of the will of the highest good and appropriateness of the will to this good. He understands the highest good as a union of morality and happiness. Since these are not to be conceived upon the same lawfulness (Gesetzlichkeit), Kant thinks of the mediation of the postulates of immortality and of the existence of God. To determine, in a sufficient form, the idea of the highest good practically, i.e., as the maxim of our rational behavior, is for Kant the wisdom doctrine; in scientific reflection it is philosophy. Schelling agrees with that; for him, too, philosophy is the will of wisdom. Wisdom looks at the ultimate goal, the one which should actually come about. To know this and to make it the determining reason of the will is wisdom for Schelling.

Kant bestimmt Weisheit als Erkenntnis des und Angemessenheit des Willens zum höchsten Gut. Dieses versteht er als Vereinigung von Moralität und Glück. Da diese nicht aus derselben Gesetzlichkeit zu begreifen sind, denkt Kant zur Vermittlung die Postulate Unsterblichkeit und Gott. Die Idee des höchsten Guts praktisch, d. i. für die Maxime unseres vernünftigen Verhaltens, hinreichend zu bestimmen, ist für Kant die Weisheitslehre, wissenschaftlich reflektiert die Philosophie. Schelling schließt sich dem an; auch für ihn ist Philosophie Wollen der Weisheit. Diese sieht auf das letzte Ziel, auf das, was in Wahrheit sein soll. Dieses zu wissen und zum bestimmenden Grund des Willens zu machen ist für Schelling Weisheit.