Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Świat i Słowo

2 2013

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: SLOVENE

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

NON-NOMINAL DIMINUTIVES IN SLOVENE: A SHORT OVERVIEW

100%

Sicherl E.

tom 11

nr 1(20)

242-254

W języku słoweńskim, podobnie jak w innych językach słowiańskich, formacje deminutywne należą do podstawowych elementów tworzących znaczenie, które oznaczane są głównie przez różne elementy morfologiczne, ale mogą być także oznaczane przez inne elementy, głównie składniowe. Prototypowo formy deminutywne stanowią złożone rzeczowniki odrzeczownikowe, mogą być także zaobserwowane w czasownikach, przymiotnikach i ich derywatach przysłówkowych, rzadziej w wykrzyknieniach, a nawet liczebnikach. W tych ostatnich mają jednakże ograniczoną produktywność i frekwencyjność. Deminutywom odrzeczownikowym w językoznawstwie słoweńskim poświęcono wiele uwagi, natomiast formy nieprototypowe, czyli inne niż odrzeczownikowe, wymagają dokładnego omówienia. Niniejszy artykuł wypełnia tę lukę. Autorka dokonuje przeglądu nieprototypowych form deminutywnych, ilustrując ich użycie w oparciu o korpusy języka słoweńskiego Fidaplus i Nova beseda oraz na podstawie słoweńskich tłumaczeń książki Matilda Roalda Dahla.

The event of emotional change in Slovene in the light of Leonard Talmy’s typological framework

80%

Będkowska-Kopczyk A.

tom 11

nr 1(20)

221-240

W artykule zastosowano typologię integracji zdarzeń Leonarda Talmy’ego do opisu słoweńskich konstrukcji wyrażających zmianę stanu emocjonalnego, tzn. początek i koniec stanu emocjonalnego. Talmy szeroko rozumie zdarzenie wyrażające zmianę stanu (fizycznego, mentalnego) obiektu jako: 1) zmianę danej cechy związanej z określonym obiektem (czyli to, co potocznie określane jest jako „zmiana”) i 2) trwanie danej cechy (czyli „stan”). Zauważa, że w wielu językach zdarzenie wyrażające zmianę stanu konceptualizowane jest w sposób analogiczny do zdarzeń wyrażających ruch, przy czym ruch także rozumiany jest zarówno jako zmiana danego położenia jak i trwanie w tym samym położeniu. W językach słowiańskich zmianę położenia i stanu wyrażają prefiksy czasownikowe, określane przez Talmy’ego jako satelity czasownika (np. słow. vz-leteti ‘wzlecieć’ przy ruchu i vz-ljubiti ‘pokochać’). W artykule przedstawiono słoweńskie przykłady językowe, w których cecha (uczucie) wyrażona jest poprzez: 1) czasownik, np. ljubiti ‘kochać’, 2) rzeczownik, np. jeza ‘złość’, 3) konstrukcję przymiotnikową, np. biti jezen ‘być zły’ (stan) i 4) konstrukcję przysłówkową, np. biti (komu) žal ‘być (komu) przykro’. Zastosowanie teorii Talmy’ego pozwoliło na systematyczny opis przestrzennych podstaw konceptualizacji uczuć i ukazanie gramatycznych i semantycznych podobieństw w konstruowaniu dynamicznej sytuacji „zmiany położenia” i „zmiany stanu emocjonalnego” (np. spraviti koga v jezo ‘wprawić kogo w złość’), jak również w konstruowaniu statycznej sytuacji „trwania w danym położeniu” i „trwania w danym stanie emocjonalnym” (np. živeti v sovraštvu ‘żyć w nienawiści’).