Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: SAXS method

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Morfologia lednorodnych kopolimerów polietylen-1-okten w trakcie obróbki termicznej

100%

Rabiej S. , Janicki J. , Włochowicz A.

tom Vol. 50, nr 23

319-322

Przedstawiono wyniki prowadzonych w czasie rzeczywistym badań struktury nadcząsteczkowej jednorodnych kopolimerów polietylen-1-okten w trakcie procesów wygrzewania, chłodzenia i izotermicznej krystalizacji. Badania wykonano metodami SAXS i DSC. Dane SAXS interpretowano w oparciu o analizę jednowymiarowej funkcji korelacyjnej K(x).

Morphology of homogeneous copolymers polyethylene-1-octene was investigated as a function of thermal treatment by means of SAXS and DSC methods. SAXS data were analyzed in terms of correlation function K(x). Changes of crystallinity, long period, crystalline and amorphous layers thickness were discussed. Good consistency between SAXS and DSC crystallinity values was found.

Badania grubości warstwy pośredniej w materiałach porowatych metodą SAXS

100%

Pikus S. , Kobylas E.

Archiwum Nauki o Materiałach

1999

tom T. 20, nr 3

177-190

Metodę SAXS zastosowano do wyznaczania grubości warstwy pośredniej w szkłach porowatych pokrytych warstwą dekstranowo-poliiminową. Materiały te rokują nadzieję na powszechne ich wykorzystanie w wielu dziedzinach nauki i przemysłu. Często na swojej powierzchni wykazują istnienie warstwy pośredniej. W pracy szczegółowo omówiono podstawy teoretyczne różnych sposobów analizy efektu SAXS w materiałach z warstwą pośrednią. Wykazano dużą dokładność oznaczania metodą SAXS grubości tej warstwy w badanych materiałach porowatych. Na podstawie uzyskanych wyników badań dwiema metodami wyznaczania grubości warstwy pośredniej dla różnych materiałów stwierdzono, że istnieje wpływ zmian przebiegu gęstości elektronowej w warstwie na dokładność otrzymanych wyników.

A series of porous glasses covered with polysaccharide-polyimine copolymers were studied by SAXS method. These materials can be employed in many fields of science and industry. In the studied materials the transition layer was found on the surface of the polymer. The paper presents the theoretical concepts of the SAXS effect analysis for materials with transition layer. Excellent precision for transition layer thickness estimation by SAXS method was confirmed. The SAXS results of transition layer thickness determination obtained in two different ways allowed to examine the influence of electron density changes in transition layer on the precision of SAXS measurements.

Nanostructure of some porous materials studied by SAXS

75%

Pająk L. , Jarzębski A. B. , Mrowiec-Białoń J. , Bierska B.

tom T. 22, nr 2

107-114

Struktura większości materiałów porowatych jest zazwyczaj złożona. Porowatość materiałów (część objętości materiału zajmowana przez pory) może się zmieniać w szerokim zakresie, osiągając w aerożelach nawet wielkość powyżej 99%. W ostatnim dwudziestoleciu osiągnięto znaczący postep w opisie złożonych, nieuporządkowanych struktur materiałów porowatych poprzez wprowadzenie geometrii fraktalnej. Obecnie przyjmuje się, że modele fraktalne struktury por lepiej opisują rzeczywistą strukturę aniżeli klasyczne, proste modele. Metoda małokątowego rozpraszania promieni rentgenowskich (SAXS) jest szczególnie użyteczna w badaniach materiałów porowatych, niejednorodnych w skali 10-1000 angstremów. Badania struktury wybranych materiałów porowatych wykonano dla aerożeli o szkielecie zbudowanym z SiO2 i ZrO2, żelu krzemionkowego, krzemionki pirogenicznej, szkła porowatego, elektroosadzanego metalu i różnych materiałów węglowych. Natężenie małokątowego rozpraszania analizowano głównie na podstawie prawa potęgowego rozpraszania. Podano przykłady materiałów porowatych o strukturze typu fraktali masowych, powierzchniowych i porowych. Wyznaczono odpowiednio wartości masowych, powierzchniowych i porowych (Dm, Ds i Dp) wymiarów fraktalnych.

The structure of most porous materials is quite complex. The porosity of materials (total volume fraction of material occupied by pores) can vary in a very broad range, from much less than 1% up to more than 99% in the case of aerogels. In the last two decades the characterisation of the complex, disordered structure of porous materials has made a milestone progress owing to the use of fractal geometry. At present it is generally accepted that the fractal models of pore structure describe the real structure better than the classical models which assume the existence of macro-, meso- and micropores of simple geometry. The small-angle X-ray scattering (SAXS) method is specially useful in the studies of porous materials in the length scale 10-1000 angstroms. The SAXS studies were performed on dry, porous materials like silica and zirconia aerogels, conventional silica gel, fumed silica, porous glass, electrodeposited metal and different carbonaceous materials. The scattering intensities I(q) were tested mainly in terms of power-law equation . The examples of porous materials with mass, surface and pore fractal morphology are given. Mass surface and pore fractal dimensions (Dm, Ds and Dp) were estimated, respectively.