Recenzja jest omówieniem dwóch publikacji naukowych: „Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968)” pod redakcją Sławomira Buryły, Doroty Krawczyńskiej i Jacka Leociaka oraz Bartłomieja Krupy „Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987–2003)”. Obydwie książki są obszernymi, bogatymi materiałowo monografiami piśmiennictwa poświęconego zagładzie Żydów. Recenzentka dokonuje rekapitulacji problematyki obydwu książek, ale również wchodzi w spór z niektórymi tezami, które zostały w nich sformułowane.
EN
The review discusses two academic publications, namely “Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968) (Polish Literature against Holocaust <1939–1968>)” edited by Sławomir Buryła, Dorota Krawczyńska and Jacek Leociak, and Bartłomiej Krupa’s “Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987–2003) (Relating Holocaust. Polish Prose and Historiography against the Holocaust <1987–2003>).” Both books are comprehensive monographs on writing about Jews extermination, richly illustrated with source materials. The reviewer offers a recapitulation of the problems contained in the two books and also enters into polemics with some theses expressed in them.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.