Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Redress
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
XX
Artykuł przedstawia analizę możliwości zastosowania koncepcji nadużycia prawa podmiotowego przy ocenie roszczeń odszkodowawczych, w tym w szczególności roszczenia o zadośćuczynienie pieniężne w razie śmierci osoby bliskiej (na podstawie art. 448 k.c.). Wyjaśniono w nim istotę nadużycia prawa podmiotowego oraz zastosowanie tej instytucji w praktyce, a następnie odniesiono się do dochodzenia roszczeń o zadośćuczynienie na podstawie art. 448 k.c.(abstrakt oryginalny)
EN
The article presents an analysis of possibilities of using the concept of abuse of subjective right in assessment of claims for damages, including, in particular, the claim for cash compensation in the case of death of a next of kin (pursuant to Article 448 of the Civil Code). It explains the essence of abuse of subjective right and use of this institution in practice, and then discusses pursuing claims for compensation pursuant to Article 448 of the Civil Code.(original abstract)
|
|
nr nr 3
3-22
XX
Celem artykułu jest analiza treści i znaczenia przepisu art. 4462 k.c., wprowadzającego do polskiego prawa roszczenie o zadośćuczynienie przysługujące osobie najbliższej w przypadku spowodowania ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia u osoby bezpośrednio poszkodowanej, która to szkoda skutkuje niemożnością nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej. Wyjaśniono podstawy aksjologiczne i funkcje nowego roszczenia o zadośćuczynienie oraz jego genezę. W artykule zaproponowano wytyczenie kręgu osób legitymowanych oraz sformułowano wskazówki interpretacji w odniesieniu do poszczególnych przesłanek roszczenia, w tym m.in. skoncentrowano się na nowej przesłance "niemożności nawiązania lub kontynuacji więzi rodzinnej". Zaproponowano także kryteria ustalenia zadośćuczynienia. Podkreślono, że art. 4462 k.c. ma charakter wyjątkowy, ponieważ wysławia normę rozszerzającą ochronę majątkową na sferę prawną osób pośrednio poszkodowanych.(abstrakt oryginalny)
EN
The purpose of this article is to analyse the content and meaning of the provision of Article 4462 of the Civil Code, which introduced into Polish law a claim for compensation of non-pecuniary loss to which a next-of-kin is entitled in the case of causing grievous and permanent bodily injury or health disorder to a directly injured person, which results in the inability to establish or continue a family relationship. The functions of the new claim for compensation of non-pecuniary loss and its genesis have been explained. A delimitation of the circle of legitimate persons has been proposed, and interpretation guidelines have been formulated in relation to the individual prerequisites of the claim, including, interalia, a focus on the new prerequisite of "inability to establish or continue a family relationship". Criteria for the determination of reparation were also proposed. It was emphasised that Article 4462 of the Civil Code is exceptional in nature, as it enunciates a norm extending pecuniary protection to the legal sphere of indirectly injured persons.(original abstract)
|
|
nr nr 4
93-107
XX
Glosa stanowi próbę analizy granic kompensacji szkody na gruncie uchwały Sądu Najwyższego z 22 października 2019 r. (I NSNZP 2/19). Na tym tle w sposób szczególny zarysowuje się zagadnienie zadośćuczynienia za uszczerbek na zdrowiu poniesiony przez osoby bliskie oraz problematyka konstruowania przedmiotu ochrony cywilnoprawnej w postaci więzi rodzinnej. Zgodnie z tą uchwałą osobie bliskiej poszkodowanego nie przysługuje zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w sytuacji naruszenia więzi rodzinnej na skutek uszczerbku na zdrowiu bezpośrednio poszkodowanego. W ocenie Sądu Najwyższego więź rodzinna nie jest dobrem osobistym i ze swojej natury ma charakter relatywny. Choć katalog dóbr osobistych na gruncie rodzimego prawodawstwa jest otwarty, nie oznacza to, że zawsze subiektywne i nieskonkretyzowane więzi międzyludzkie będą zasługiwały na ochronę prawną. Wreszcie, poziom satysfakcji z życia rodzinnego nie powinien uzasadniać przyznania zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową. Uchwała Sądu Najwyższego pozostaje także istotna na tle uchwały Sądu Najwyższego z 27 marca 2018 roku, w której Sąd Najwyższy wyraził całkowicie odmienne zapatrywanie i uznał, że osoby bliskie mogą żądać zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wskutek uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego.(abstrakt oryginalny)
EN
The hereby commentary is an attempt of analysis of limitations of liability in connection with judgment of Supreme Court of 22.10.2019 (I NSNZP 2/19). It should also be noted that it is problematic to delimit circle of people, who in principle could be entitled to compensation. Consequently, it may be difficult to appoint liability, when victim - after accident - is alive, but he/she has serious damage on his/her health. The Supreme Court assumed that closest family members aren't entitled to claim damages for mental harm in case of infringement of family ties due to a direct injury to the victim. In opinion of the Supreme Court, a family relationship cannot be qualified as a personal interest because of its interpersonal nature. The Polish Civil Code contains exemplary catalogue (article 23rd) and means of protection (article 24th) but it doesn't mean that subjective family bonds will be protect. Finally, dissatisfaction with family life doesn't justify granting damages for non-pecuniary loss. What is more, judgment of Supreme Court of 22.10.2019 is incompatible with judgment of Supreme Court of 27.03.2018.(original abstract)
|
|
nr nr 2
3-12
XX
Autor omawia i krytykuje projekt zmiany Kodeksu karnego w zakresie uregulowania prawa do dochodzenia odszkodowania, zadośćuczynienia lub nawiązki w razie obrażeń ciała doznanych na skutek popełnienia przestępstwa przez kierowcę lub inną osobę albo w razie śmierci poszkodowanego będącej następstwem popełnionego przestępstwa. W artykule wskazuje się, że zasądzając odszkodowanie, zadośćuczynienie lub nawiązkę na podstawie art. 46 k.k., sąd powinien kierować się przepisami Kodeksu cywilnego.(abstrakt oryginalny)
EN
The author discusses and criticizes the draft amendments to the Penal Code related to regulating the right to pursue indemnity, compensation or compensatory damages in the case of body injuries suffered as a result of a crime committed by a driver or another person, or in the event of the death of the injured party resulting from the crime committed. The article indicates that when adjudicating indemnity, compensation or compensatory damages pursuant to Article 46 of the Penal Code, the court should follow provisions of the Civil Code.(original abstract)
XX
Przedmiotem niniejszego opracowania jest ogólna charakterystyka instytucji zadośćuczynienia pieniężnego w razie wyrządzenia szkody na osobie. Uwagi zostaną ograniczone do przesłanek i zasad przyznawania odpowiedniej sumy pieniężnej za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia przewidzianych w art. 444-445 k.c.(fragment tekstu)
XX
Podstawowym przepisem ustawowym odnoszącym się do roszczenia o zadośćuczynienie za szkody niematerialne (w zasadzie: niemajątkowe - dosł. Immaterieller Schaden1) w prawie niemieckim jest przepis § 253 Niemieckiego Kodeksu Cywilnego (Bürgerliches Gesetzbuch - BGB). Został on wprowadzony w związku z drugą ustawą reformującą prawo odszkodowawcze z dniem 01.08.2002 r. Sam przepis został tym samym wprowadzony do ogólnej części prawa zobowiązań, a zakres roszczenia stał się przez to rozszerzony. Uprzednio podstawą dla zadośćuczynienia był § 847 BGB (w starej wersji), przez co roszczenie to miało wyłącznie deliktowy charakter.(fragment tekstu)
XX
Celem opracowania jest przedstawienie wyników badań przeprowadzonych przez Instytut Wymiaru Sprawiedliwości w latach 2009-2011, które dotyczyły kryteriów przyjmowanych przez sądy powszechne przy zasądzaniu na podstawie art. 445 § 1 k.c. zadośćuczynienia pieniężnego. Na mocy ww. przepisu, w sytuacji tam określonej (uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, pozbawienie wolności, doprowadzenia podstępem, gwałtem lub przez nadużycie stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu, naruszenia dóbr osobistych) sąd może przyznać poszkodowanemu zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę.(fragment tekstu)
XX
Zadośćuczynienie pieniężne jako sposób naprawienia szkody niemajątkowej zostało poddane w ostatnim okresie istotnym zmianom polegającym m.in. na rozszerzeniu zakresu stosowania2. Ponadto wzrost zamożności znaczącej części społeczeństwa, stałe zjawisko infl acji oraz rozwój techniczny generujący niedające się opanować masowe zjawiska szkód "na osobie" (np. wskutek wypadków drogowych oraz niepomyślnego leczenia) doprowadziły do wzrostu żądań zapłaty zadośćuczynienia.(fragment tekstu)
XX
We Francji prawo do zadośćuczynienia z tytułu urazów ciała doznanych przez ofi ary wypadków komunikacyjnych ma swoje źródło w prawie o odpowiedzialności cywilnej oraz w odrębnych przepisach przewidujących szczególne postępowanie odszkodowawcze. Postępowanie to zmierza ku szybkiej kompensacji szkód, stwarzając korzystny dla poszkodowanych system odpowiedzialności.(fragment tekstu)
XX
We Francji prawo do zadośćuczynienia z tytułu urazów ciała doznanych przez ofiary wypadków komunikacyjnych ma swoje źródło w prawie o odpowiedzialności cywilnej oraz w odrębnych przepisach przewidujących szczególne postępowanie odszkodowawcze. Postępowanie to zmierza ku szybkiej kompensacji szkód, stwarzając korzystny dla poszkodowanych system odpowiedzialności.(fragment tekstu)
11
80%
|
|
nr nr 41
44-66
XX
W artykule omówiona zostanie problematyka odnosząca się do tego, czy możliwe jest przyjęcie, poprzez odpowiednie zastosowanie przepisów art. 448 k.c. w zw. z art. 445 § 3 k.c. w zw. z art. 43 k.c, konstrukcji prawnej przejścia na następcę prawnego osoby prawnej (tak samo ułomnej osoby prawnej o której mowa w art. 33 1 k.c.) pod tytułem ogólnym roszczenia takiej osoby prawnej (ułomnej osoby prawnej o której mowa w art. 33 1 k.c.) o zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę doznaną w wyniku naruszenia jej dóbr osobistych w wypadku, gdy powództwo o zasądzenie tego zadośćuczynienia zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo o nie zostało wytoczone przed ustaniem bytu takiej osoby prawnej. W ocenie Autora, argumenty wskazane w artykule, przemawiają na rzecz tezy, iż na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Takiego samego zdania był Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 listopada 2017 r., III CZP 43/17. (abstrakt oryginalny)
EN
The article discusses whether it is possible to adopt, through the appropriate application of the provisions of Article 448 CC in conjunction with Article 445 § 3 CC in conjunction with Article 43 CC, a legal concept of transfer to a legal person's legal successor (and also of a quasi legal person referred to in Article 331 CC) - under universal succession - of the legal person's claim (or quasi legal person's claim as referred in Article 331 CC) for pecuniary compensation for the wrong suffered as a result of infringement of its personal interests in the case when the action for the award of that compensation has been recognised in writing or when the action had not been instituted before the termination of the existence of such a legal person. In the author's opinion, the arguments advanced in the article argue for such a thesis, and that such a question should be answered in the affirmative. The Supreme Court shared this opinion in its resolution of 9 November 2017, III CZP 43/17. (original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.