Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Formalne cytaty biblijne w "Regule zrzeszenia" z Qumran (1QS)

100%

Tronina A.

|

2001

|

tom 48

|

nr 1

53-61

PL

Dopo una breve introduzione nei problem litterali della “Regola della Communità”, l’autore passa all’analisi dettagliata delle citazioni scritturistiche formali, inseriti nel testo della Regola (Es 23, 7; Is 2, 22 e Is 40, 3). Alla fine si tratta della forma stessa di questa introduzione, molto simile alla formulazione nuovotestamentaria “secondo Scritture”. L’analisi qui presentata può facilitare una compresione migliore dell’argomentazione fondata sulla Scrittura Sacra, così nella Regola di Qumran, come anche nel NT.

2

Pneumatologia qumrańska

100%

Ordon H.

|

tom 40

|

nr 1

69-78

PL

Die Überzeugung der Gemeinschaft von Qumran, daß sie von Gott den Geist empfangen hat und unter seinem Einfluß lebt und wirkt, wurde u. a. zur Quelle der zahlreichen und vielfältigen Aussagen von diesem Geist. Ihre Pneumatologie ist jedoch nicht eindeutig und übersichtlich. Darum versucht der erste Teil des Artikels, die verschiedenen Bedeutungen des zu zeigen und anzuordnen. Im zweiten Teil wurde die Erteilung dieses Gottesgeistes besprochen. Es erfolgte durch den vollständigen Eintritt jedes Mitgliedes zur Gemeinde. Trotzdem erwartete sie noch eine eschatologische Ausgießung des Geistes.

3

Półwiecze odkryć w Qumran. Przegląd polskich publikacji

100%

Tronina A.

|

nr 1

91-100

PL

La prim a parte della rassegna (p. 95-97) contiene un’enumerazione delle principali pubblicazioni dei testi qumranici nella lingua polacca (Tyloch,Muchowski). La seconda parte fece un analisi critica della traduzione di 3Q 15 (cosid. Rotolo del Rame) preparata dal Muchowski nella sua dissertazione al dottorato.

4

Mądrościowe tło Jezusowych błogosławieństw

75%

Tronina A.

|

nr 1

169-175

EN

The author shows the literary background of the evangelical Beatitudes in the books of wisdom from the Old Testament (Psalms, Proverbs, and Sirach). He starts with an explication of the grammatical form of ashre (lit. „happiness”: status constructus dualiś). Finally, he discusses two Qumran parallels (4Q185 and 525). They illustrate the transition from individual beatitudes, found in the sapiential literature of the Old Testament, to the series of evangelical beatitudes.

5

Etymologia nazwy "esseńczycy"

75%

Tronina A.

|

2002

|

tom 49

|

nr 1

49-55

PL

L’autore vuole approfondire un’ipotesi gettata da H. Stegemann e acettata da J. Strugnell: il Maestro di Giustizia, fondatore del movimento esseno, era il Sommo Sacerdote sadocita, deposto dal’ufficio da Gionata Maccabeo. Gli essenni prendono il suo nome dal pettorale (essen) sacerdotale, che il Maestro ha preso con lui in esilio. Proprio da questo pettorale viene la fama degli esseni come „vedenti” e profeti.

6

Księga Rodzaju 12–50 w Qumran: interpretacja opowiadań o patriarchach w wybranych tekstach z Pustyni Judzkiej

75%

Parchem M.

Collectanea Theologica

|

2018

|

tom 88

|

nr 4

139-162

EN

The popularity that the Book of Genesis enjoyed among the membersof the Qumran community (28 or more copies) undoubtedly accounted forthe great number of the works inspired by its content that functioned as theparaphrase of the biblical material. Hence, in the scrolls interpreting thenarrative of Gen 12–50 there were found in the Dead Sea Scrolls there arerelatively many references and allusions to the patriarchs Abraham, Isaacand Jacob. Unfortunately, most of the texts – apart from the Genesis Apocryphon(1QapGen) – survived in a very fragmentary state only, thereforetheir interpretation meets serious difficulties and any conclusions should bedrawn with the extreme cautiousness. Nevertheless, it can be acknowledgedthat, in many cases, the authors of the Qumran texts paraphrasing Gen12–50, on the one hand enriched the biblical material with new elementsby extending and supplementing it and, on the other hand, as in the biblicalnarratives of Gen, portray the patriarchs in a standard sequence listing theirnames (i.e. Abraham – Isaac – Jacob) in the context of the covenant and ofthe divine promises, and present them as the models of obedience, loyaltyand faithfulness to God.

7

Mądrościowe tło Jezusowych błogosławieństw

75%

Tronina A.

Roczniki Biblijne

|

2009

|

tom 1(56)

169-175

EN

The author shows the literary background of the evangelical Beatitudes in the books of wisdom from the Old Testament (Psalms, Proverbs, and Sirach). He starts with an explication of the grammatical form of ashre (lit. „happiness”: status constructus dualiś). Finally, he discusses two Qumran parallels (4Q185 and 525). They illustrate the transition from individual beatitudes, found in the sapiential literature of the Old Testament, to the series of evangelical beatitudes.

8

Heinz-Josef Fabry – Ulrich Dahmen (red.), Theologisches Wörterbuch zu den Qumrantexten. Band I-III (Stuttgart: Kohlhammer 2011.2013.2016)

71%

Jasinski M. A.

|

nr 1

149-155

PL

Book review: Heinz-Josef Fabry – Ulrich Dahmen (eds.), Theologisches Wörterbuch zu den Qumrantexten. Band I (’āb – ḥātam) (Stuttgart: Kohlhammer, 2011). Ss. 556. EUR 198. ISBN 978-3-17-020429-4. Band II (ṭāher – str) (Stuttgart: Kohlhammer, 2013). Ss. 576. EUR 329. ISBN 978-17-020430-0. Band III (ʽābad – tšbwḥt) (Stuttgart: Kohlhammer, 2016). Ss. 602. EUR 349. ISBN: 978-3-17-020431-7.

9

A Preliminary Bibliography of Polish Publications Concerning the Dead Sea Scrolls (from 1947 to the Spring of 2022)

71%

Klukowski M.

|

nr 3

463-509

EN

This publication presents a preliminary bibliography of material on the Dead Sea Scrolls for the years 1947–2022 (spring), which includes only Polish authors’ works which were published. The bibliography has been divided into four parts. The first part gives a list of recent Polish bibliographies, the second one contains monographs and collective works, the third one comprises book chapters and articles appearing in collective works, and the fourth part – papers published in periodicals. The entire work is preceded by a list of abbreviations.

10

Lutz Doering, Ancient Jewish Letters and the Beginnings of Christian Epistolography (WUNT I/298; Tübingen: Mohr Siebeck 2012)

71%

Kowalski M.

|

nr 4

551-555

EN

Book review: Lutz Doering, Ancient Jewish Letters and the Beginnings of Christian Epistolography (WUNT I/298; Tübingen: Mohr Siebeck 2012). Pp. XIV+600. Cloth €129. ISBN 978-3-16-152236-9

11

Światłość Bożego mieszkania według pism qumrańskich w kontekście tradycji biblijnej i apokryficznej

63%

Targoński M.

|

tom 29

149-171

PL

Artykuł ukazuje sposób, w jaki obraz światła jest używany do opisania Bożego mieszkania w pismach pochodzących ze wspólnoty qumrańskiej. Pierwsza jego część kreśli tło zawarte w Biblii Hebrajskiej, pozwalające zrozumieć fundament, na którym była budowana teologia judaizmu drugiej świątyni. Druga część analizuje najważniejsze teksty niekanoniczne, które silnie oddziaływały na teologię wspólnoty z Qumran: 1 Księgę Henocha oraz Księgę Jubileuszów. Ostatnia część analizuje teksty pochodzące znad Morza Martwego, opisujące światłość Bożego mieszkania: Pieśni Ofiary Szabatowej, Błogosławieństwa i przekleństwa, Pieśń Mędrca oraz Dzieła Boże. Wskazane są również przykłady nawiązań o charakterze eschatologicznym w innych tekstach wspólnoty. Światło użyte do opisu miejsca przebywania Boga podkreśla przede wszystkim doskonałość niebiańskiego pałacu oraz niedostępność Stwórcy dla człowieka w czasie jego ziemskiego życia.

EN

The article explores the ways in which the writings of the Qumran community use the metaphor of light to describe God’s dwelling. The first part outlines the background contained in the Hebrew Bible, which permits an understanding of the theological foundations of Judaism in the Second Temple period. The second part considers the two important non-canonical texts of greatest importance to the Qumran community, namely First Book of Enoch and Book of Jubilees. The last part analyses the four Qumran sectarian works which employ the “light of God’s dwelling” imagery: Songs of Sabbath Sacrifice, Blessings and Curses, Songs of the Maskil and Works of God. Also examined are examples of the broader eschatological use of light in other texts of the community. Light, when used to describe God’s dwelling, emphasises the perfection of a heavenly palace and the unapproachability of the Creator by the man during his earthly lifetime.

12

Proces wyłonienia się kanonu biblijnego w świetle rękopisów z Qumran

63%

Klukowski M.

|

tom 31

|

nr 1

23-31

EN

The article deals with the emergence of the biblical canon in the light of the Qumran manuscripts. In the first part of the article, the author explains the terminology of the literature on the subject. In the second part, it presents the criteria on the basis of which a given book is considered authoritative. In the third part, it presents the issues of data interpretation based on these criteria.

13

Motyw tronu-rydwanu Bożego w pismach z Qumran i początki mistyki merkabah

63%

Parchem M.

|

2018

|

tom 52

282-302

EN

The theme of the divine throne shaped as a chariot (merkābāh), as it appears in the Ezekiel’s vision (Ezek 1:4-28; 10; see also 1 Kgs 22:19; Isa 6:1-4), was the main topic within the Jewish mysticism and its first elements appear in the apocalyptic writings (see Dan 7:9-10; 1 En. 14:18-23; Apoc. Abr. 18; Rev 4). The mystical interpretation current of the divine throne-chariot referred to as maʻăśēh merkābāh – “the work of throne-chariot” (Mishnah, Hag. 2:1) developed in the time directly posterior to Jesus’ birth and in the Middle Ages (see 3 Enoch, writings on the heavenly palaces). The discovery of the Dead Sea scrolls in the Judean Desert proves that mystical speculations were undertaken in some Jewish circles as early as in the pre-Christian times and that they form a kind of a bridge between their first occurrences (see 1 Chr 28:18; Sir 49:8) and the beginning of their full expansion (1-2 cent. AD). This essay explores and discusses the Qumran texts that testify to the merkābā mysticism, namely, Pseudo-Ezekiel (4Q385 frg. 6) and The Songs of the Sabbath Sacrifice (4Q405 frg. 20, col. 2 + frgs. 21-22).

PL

Obraz tronu Bożego o kształcie rydwanu (merkābāh) z wizji Ezechiela (Ez 1,4-28; 10; zob. też 1 Krl 22,19; Iz 6,1-4) stanowił główny przedmiot rozważań w mistyce żydowskiej, której pierwsze elementy pojawiają się w pismach apokaliptycznych (zob. Dn 7,9-10; 1 Hen 14,18-23; ApAbr 18; Ap 4). Nurt mistycznej interpretacji tronu-rydwanu Bożego określany jako maʻăśēh merkābāh, „dzieło tronu-rydwanu” (zob. Miszna, Chagigah, 2,1) rozwinął się w pierwszych wiekach po narodzeniu Chrystusa i w okresie średniowiecza (zob. 3 Hen, pisma na temat pałaców niebiańskich). Odkrycie zwojów na Pustyni Judzkiej nad Morzem Martwym wskazuje, że mistyczne spekulacje na temat tronu-rydwanu Bożego były podejmowane w pewnych kręgach żydowskich już w czasach przedchrześcijańskich i są swoistego rodzaju pomostem między pierwszymi wzmiankami o nich (zob. 1 Krn 28,18; Syr 49,8) a początkiem pełnego ich rozwoju (II-III w. po Chr.). W niniejszym artykule zostanie przeprowadzona analiza tekstów qumrańskich będących świadectwem mistyki, w których pojawia się termin merkābāh, mianowicie Pseudo-Ezechiel(4Q385 frag. 6) oraz Pieśni ofiary szabatowej(4Q405 frag. 20, kol. 2 + frag. 21-22).

14

Symbolika wody w pismach św. Jana Ewangelisty i w Qumran

63%

Szojda D.

|

1966

|

tom 13

|

nr 1

105-121

PL

Le rite l’introduction exigé par les règles de Qumran pouvait avoir sa genèse dans le baptême des prosélytes juifs. Le quatrième Évangile mentionne un baptême semblable quand il parle de S. Jean Baptiste. Les convergences qui existent entre les rites d’introduction de Qumran et le baptême des prosélytes ainsi que celui de Jean, indiquent la provenance de ces rites de l’Ancien Testament. Les Qumraniens, ainsi que S. Jean, unissent l’eau et l’esprit. Dans les écrits esséniens l’eau opère la purification du corps. Elle constitue aussi le symbole de la pureté morale chez S. Jean. L’eau forme l’image de la réalité nouvelle qui s’accomplit dans le baptisé par 1’opération de l’Esprit Saint. On peut trouver la genèse de 1’association de l’eau et de 1’Esprit dans les écrits de 1’Ancien Testament où l’eau en tant que symbole de la vie devient l’image de Dieu ou bien de son Esprit puisque Dieu donne la vie et opère la purification. L’association de l’eau à l’Esprit était faite par les prophètes. La dernière promesse, unissant l’eau à 1’Esprit fut donnée à Joël (3, 1). Elle fut accomplie le jour de la Pentecôte. Ce qui constitue un élément nouveau dans la doctrine de S. Jean, représentant 1’Esprit Saint à l’aide de 1’image de l’eau , c’est la liaison avec le Sacrifice de la Croix. La mort de Notre Seigneur sur la croix est à l’origine de la descente der Esprit Saint et du baptême chrétien. L’essai de comparaison entre le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean et dans ceux de Qumran laisse supposer la connaissance de la doctrine essénienne par S. Jean Évangéliste. S. Jean a pu connaître la doctrine des Esséniens concernant l’eau et son symbolisme rituel soit en Palestine soit à l’étranger. Le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean diffère pourtant complètement de la doctrine de Qumran. Cette différence exclut l’existence de dépendances directes entre les écrits de S. Jean Évangéliste et les manuscrits de la Mer-Morte.

15

An Introductory Bibliography for the Study of the Dead Sea Scrolls

63%

Drawnel H. J.

|

2019

|

tom 9

|

nr 4

629-654

EN

The present article contains an introductory bibliography for the use of students of the Dead Sea Scrolls. It focuses on the editions of the manuscripts and additional exegetical tools as well as resources necessary in initial and further research. Short notes added to some entries are intended to help the interested reader to get acquainted with the content and relevance of a particular publication. The second part of the article includes an updated list of archeological, philological and bibliographical sources needed for a proper exegetical approach to the scrolls.

16

Interpretation of Scriptural Texts in 11QMelchizedek and Its Theological Implications

63%

Cekiera A. P.

|

2021

|

tom 11

|

nr 3

411-439

PL

Manuskrypt 11Q13 należy do peszerowej twórczości wspólnoty z Qumran i służy następującym celom: Po pierwsze, ukazuje szeroką perspektywę teologiczną niektórych ważnych koncepcji, rozpowszechnionych wśród członków yaḥad - grupy powstałej pod kierunkiem Nauczyciela Sprawiedliwości. Te koncepcje to: czasy eschatologiczne, dualizm i determinizm. Po drugie, odsłania specyficzną metodę interpretacji autorytatywnych pism świętych, która doprowadziła do powstania wyżej wymienionych koncepcji. Melchizedek jawi się jako ten, który wymierza sprawiedliwość na rzecz qumrańskiej wspólnoty - „synów światłości”, która była pośród przewrotnego pokolenia „synów ciemności”. Tożsamość Melchizedeka pozostaje jednak enigmatyczna. Opierając się na częściowo zrekonstruowanej II kolumnie rękopisu 11Q13, artykuł jest próbą rozwiązania trudności, która dotyczy pochodzenia i statusu tej głównej postaci.

EN

Drawing on a partially reconstructed column II, the paper intends to offer a deepened analysis of the scriptural sources used by the author of 11Q13. The manuscript belongs to pesharic creations of the Qumran community and brings to light their deep theological perspective on some important ideas, such as eschatological times, final judgement, dualism and determinism. They were diffused among the members of yaḥad – a group united under the guidance of the Teacher of Righteousness. The pesharic method of interpretation is indispensable to understand the aforementioned concepts. It also exposes the importance of the figure of Melchizedek, who, despite the fact that his identity as an eschatological figure remains enigmatic, is perceived as the one who executes justice on behalf of the sectarian community.

17

Księga Ozeasza w Qumran: rękopisy biblijne (4Q78-79, 4Q82), cytaty w zwojach niebiblijnych (CD, 4Q163, 4Q177; 4Q434) i Peszer do Księgi Ozeasza (4Q166-167)

63%

Parchem M.

Collectanea Theologica

|

2016

|

tom 86

|

nr 4

139-171

EN

Like the rest of the prophetic books of the Bible, the Book of Hosea enjoyedmuch popularity and appreciation among the members of the Qumrancommunity. This fact is attested by three Biblical manuscripts of the book(4Q78-79, 4Q82), various quotations in “The Damascus Document”: CD1:13-14 (= Hos 4:16), CD 4:19 (= Hos 5:11), CD 8:3; 19:5-6 and par. 4Q266 (=Hos 5:10), CD 20:16 (= Hos 3:4), in the “Isaiah Pesher” (4Q163 frag. 23, col. 10, line 14 = Hos 6:9), in “The Midrash on the Last Days” (4Q177 col. 10, lines 13-14 = Hos 5:8), in the document “Bless, oh my soul, the Lord” (4Q434 frag. 7b, lines 2-3 = Hos 2:20) and, most of all, “Pesher Hosea” that remained in two scrolls (4Q166-167). It should be noted that quoting the book of Hosea with the introductory formula: “of which it is written” (CD 1:13) or “as it is said” (CD 19:15; 20:16) proves that this work, as in the case of the other biblical books, was considered to be an authoritative writing at Qumran. It is also worth pointing out that in most cases the quotations from the Book of Hosea were aptly and neatly chosen with a special regard to their original contexts (descriptions of and references to the Syro-Ephraimite War) – in the Qumran writings they are used to present the idea of the conflict between the community and its opponents. Discovering two manuscripts of “Pesher Hosea” (4Q166-167) in the Judean Desert at the Dead Sea testifies to the fact that the Biblical Book of Hosea was carefully studied by the community members and that its text served as a source of the commentary which not only mentions and alludes to historical events, but shows the eschatological aspect as well. Unfortunately, due to the miserable condition of both of the extant pesher manuscripts, drawing any final conclusions appears to be rather impeded, sometimes even impossible.

18

Pobożność wspólnoty qumrańskiej

63%

Wiszniewiecki P.

Studia Gdańskie

|

2021

|

tom 49

133-145

EN

The Qumran Community is still difficult to clasify, ducks out of being defined, doesn’t fit into rigid frameworks of scientific concepts and isn’t easy to describe. However, with no doubt, one of the features that possibly fully characterized that part of the Chosen People, which lived during the late Second Temple Period, was piety. This article shows that piety of the Community in it’s different aspects: cognitive, emotional and practical. Signalizes it’s tangent and separable points with piety of the rest of Israelites; explains how it shaped the identity of the Qumran people; finally analyses how piety regulated their lifes and steered it, becoming a constitutive value for the members of the Dead Sea Community.

PL

Wspólnota qumrańska wciąż nie daje się łatwo sklasyfikować, wymyka się próbom jej zdefiniowania, wykracza poza sztywne granice tworzonych przez naukowców pojęć i nie poddaje się prostemu opisowi. Bez wątpienia wszakże jedną z cech, którą można uznać za stanowiącą możliwie pełną i głęboką charakterystykę tego odłamu Narodu Wybranego, żyjącego w późnych wiekach okresu Drugiej Świątyni, była pobożność. Niniejszy artykuł przedstawia tę właśnie pobożność Zrzeszenia w jej różnych odsłonach: poznawczej, emocjonalnej i praktycznej. Wskazuje jej punkty styczne i rozłączne z pobożnością reszty Izraelitów; wyjaśnia, jak kształtowała tożsamość qumrańczyków; analizuje w końcu, w jaki sposób pobożność regulowała ich życie i jak nadawała mu kierunek, stając się konstytutywną wartością dla członków wspólnoty znad Morza Martwego.

19

The Tradition of the 364-Day Calendar versus the Calendar Polemic in Second Temple Judaism

63%

Klukowski M. J.

Verbum Vitae

|

2020

|

tom 38

|

nr 1

PL

The article presents the major hypotheses concerning the emergence of the 364-day calendar within Judaism and the related calendrical controversy, which presumably caused the separation of a certain group of Jews, known to us as the Qumran Community, from the temple cult in Jerusalem. It is not known whether the 364-day calendar tradition is older than that of the Astronomical Book, or whether the adoption of this tradition was accompanied by conflicts. The Qumran texts do not provide unequivocal evidence for any calendrical polemics. The only witness to these polemics is The Book of Jubilees, copies of which were found in the Qumran library. However, the Qumran Community itself did not share the radical line of The Book of Jubilees, which condemns reliance on the moon in time-keeping. The 364-day calendar is presumed to have been a distinctive feature of the Qumran Community, which however did not arouse any controversies within Second Temple Judaism.

20

„Idealny” kalendarz w Księdze Jubileuszy

63%

Tronina A.

Verbum Vitae

|

2020

|

tom 38

|

nr 1

EN

In the mid-2nd century B.C., Palestinian Judaism experienced a profound upheaval as, among other things, a pagan temple calendar was introduced to the cult. The Maccabean Uprising was one reaction to this revolution. Another consequence was the secession of a group of clergymen and worshipers to the desert, led by the Teacher of Righteousness. This group adopted their own liturgical calendar, which had been devised a bit earlier by the author of the Book of Jubilees. There, the basis for the calculation of festive dates is not the cycles of the moon, but rather a solar year consisting of 364 days. This number, divided by 7, allowed the celebration of the Sabbath and the other feasts of Israel in a regular order, with no disruption related to the calculation of lunar months.

PL

W połowie II w. przed Chr. judaizm palestyński doznał głębokiego wstrząsu, spowodowanego m.in. wprowadzeniem do kultu świątynnego kalendarza pogańskiego. Reakcją na tę rewolucję było powstanie machabejskie, a w konsekwencji secesja na pustynię części kapłanów i wiernych pod wodzą Mistrza Sprawiedliwości. Przyjęli oni własny kalendarz liturgiczny, poświadczony nieco wcześniej przez autora Księgi Jubileuszy. Podstawą obliczeń dat świątecznych nie są tam cykle księżyca, lecz rok słoneczny, liczący 364 dni. Liczba ta, podzielna przez 7, umożliwiła świętowanie szabatu i świąt Izraela w stałym porządku, bez zakłóceń związanych z nierównością miesięcy księżycowych.