Przemysł metali szlachetnych i nieżelaznych podlega w ostatnich 2-3 latach gruntownym zmianom technologicznym i własnościowym. Staje się on nowoczesną branżą dzięki produkcji nie tylko surowców ale ich przetwórstwie, osiągając coraz lepsze wyniki finansowe. Sytuacja tego sektora jest o wiele korzystniejsza niż hutnictwa żelaza. Pomyślne też są prognozy zbytu polskich wyrobów z metali szlachetnych.
Po ubiegłorocznym wzroście o 18 procent średnie ceny metali nieżelaznych na giełdzie w Londynie spadły o 16 procent Niestety w najbliższej przyszłości nic nie zapowiada poprawy sytuacji w tej branży. Podobne prognozy dotyczą także USA, największego potentata w dziedzinie importu i przetwórstwa tych surowców.
W Polsce jest stosunkowo niskie zapotrzebowanie na metale kolorowe, szczególnie dotyczy to aluminium i miedzi, jednak oczekuje się stopniowego wzrostu popytu na wyroby z tych szlachetnych surowców. Nierostrzygniętą pozostaje kwestia, jaka będzie specjalizacja polskich zakładów, tak by nie produkowały one wyrobów ogólnego przeznaczenia, a specjalizowały się w określonym asortymencie.
Unia Europejska jest znaczącym importerem metali nieżelaznych. Import ten zaspokaja dużą część zapotrzebowania wciąż silnie rozbudowywanego sektora przetwórstwa metali. Według danych unijnych na terytorium 15 państw członkowskich funkcjonuje ok. 3 tys. przedsiębiorstw zaliczanych do tego działu przemysłu.
Wymieniono i scharakteryzowano najważniejsze ekstrahenty handlowe stosowane do otrzymywania metali metodą hydrometarulgiczną z wykorzystaniem ekstracji ciecz-ciecz. Główną uwagę poświęcono preparatom wykorzystywanym do produkcji miedzi. Zbadano szybkości ekstrakcji miedzi hydrofobowymi pochodnymi wybranych ekstrahentów. Stosowano następujące grupy związków: hydroksyoksymy aromatyczne, oksymy alkanali oraz hydrofobowe pochodne estrów i amidów kwasów pirydynokarboksylowych. Uzyskane rezultaty wskazują, że różnice szybkości ekstrakcji mogą być wyjaśnione głównie różną strukturą i hydrofobowością badanych związków. Zbadano także szybkość ekstrakcji mieszaniną ekstrahenta solwatującego i chelatującego oraz mieszaniną ekstrahenta solwatującego i modyfikatora. We wszystkich badanych układach zaobserwowano spadek szybkości ekstrakcji po wprowadzeniu dodatkowej substancji, co spowodowane jest blokowaniem powierzchni granicznej przez modyfikator lub ekstrahent chelatujący. Do badania procesu ekstrakcji zaproponowano wykorzystanie układu micelarnego. Stwierdzono bardzo podobny charakter zmian szybkości kompleksowania w układzie micelarnym i szybkości ekstrakcji w "klasycznym" układzie ekstrakcyjnym (oryg. streszcz.)
EN
The most important commercial extractants used to liquid-liquid extraction of metals were listed and discussed. Mainly attention was paid to copper extractants. The rate of copper extraction with hydrophobic derivatives of selected extractants was studied. The following groups of compounds were used: aromatic hydroxyoximes, alkanal oximes and hydrophobic derivatives of pyridine carboxylic acid amides and esters. Extraction rate obtained using the extractants investigated indicate that differences observed are merely due to the structure and to the different hydrophobicities of the compounds investigated. The rate of extraction was investigated using a mixture of a solvating and a chelating extractant and a mixture comprising a solvating extractant and a modifier. The rate of extraction was observed to fall after introducing an additional substance in each of the systems investigated. The rate decrease of metal extraction was mainly due to the interfa-cial area being blocked by the modifier or by the chelating extractant. Micellar solutions were used in order to investigate the details of metal ions extraction. The results obtained in micellar systems are in strong analogy with the behaviour reported for the rate of liquid-liquid extraction. (original abstract)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.