Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

O głoszeniu Ewangelii i marketingu narracyjnym

100%

Hajduk R.

Studia Warmińskie

|

2012

|

nr 49

151-164

PL

Kościół jest powołany do głoszenia Ewangelii. Winien w tym celu użyć wszystkich dostępnych mu środków, aby dotrzeć do każdego człowieka z orędziem o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Dlatego może wykorzystać dzisiejszy marketing komunikacyjny, w którym nie tylko podkreśla się znaczenie treści orędzia, ale także rolę formy jego przekazu. Aby móc ludziom przekazywać Ewangelię na współczesnym „areopagu”, można posłużyć się zasadami marketingu narracyjnego. Odwołuje się on do ludzkiej zdolności wykorzystania opowiadań do kształtowania tożsamości osobowej i ustanawiania relacji z innymi. Teoria marketingu narracyjnego głosi, że opowiadane historie uczą postrzegać rzeczywistość i poruszają siłę wyobraźni. Pozwalają one na zasugerowanie w sposób niedyrektywny określonego rozwiązania oraz zmniejszają u odbiorców komunikatów opór wobec dokonania jakichś zmian. Opowiadania ułatwiają ludziom zapamiętanie określonych treści. Wywierają one wpływ na słuchaczy, pomagając im czegoś doświadczyć i skłaniając do podjęcia decyzji etycznych w duchu Ewangelii. Narracyjne głoszenie dobrej nowiny nie jest jedną z wielu opcji dla Kościoła, lecz zadaniem, które wypływa z historycznego charakteru objawienia się Boga w Jezusie Chrystusie, Jego Synu.

EN

The Church is called to proclaim the Gospel. She should do it with all the means and methods that guarantee to transmit to all people the message of salvation in Jesus Christ. In this purpose, she can use today's marketing communications, which not only emphasizes the role of the contents of the message but also highlights the style of its transfer. In order to preach the Gospel to people on the contemporary "Areopagus", the Church can put into practice the rules of narrative marketing. It refers to the human ability to redefine itself through the narrative and to establish relationships with others using stories. In the theory of the narrative marketing, stories teach the listeners to see the reality and stimulate the human imagination. They are able to suggest a particular solution in an indirective mode and they reduce the resistance against any change in the life of the communication recipients. Stories help people to anchor something in the memory for a long term. They influence the listeners when they move their emotions and allow them to make ethical decisions according to the Gospel. The narrative preaching of the good news isn’t one of the many options for the Church, but a task that grows out of the historic character of the revelation of God in Jesus Christ, his Son.

DE

Die Kirche ist berufen das Evangelium zu verkünden, indem sie Methoden und Mittel verwendet, die garantieren, mit der Botschaft vom Heil in Jesus Christus alle Menschen zu erreichen. Dazu kann sie sich das heutige Kommunikationsmarketing zunutze machen, das nicht nur die Rolle des Inhalts der Botschaft betont, sondern auch ihre Vermittlungsart hervorhebt. Die Regeln des narrativen Marketings können der Kirche helfen, den Menschen auf dem gegenwärtigen „Areopag“ das Evangelium zu verkünden. Das narrative Marketing bezieht sich auf die menschliche Fähigkeit, sich durch die Erzählung zu definieren und mit anderen Personen Beziehungen zu stiften. Geschichten regen die menschliche Vorstellungskraft an und lehren die Wirklichkeit neu zu sehen. Sie lassen eine bestimmte Lösung indirekt suggerieren und erlauben den Widerstand gegen irgendeine Veränderung bei den Empfängern des Kommunikates zu vermindern. Erzählungen erleichtern im Gedächtnis etwas auf Dauer zu verankern. Sie wirken sich auf die Hörer aus, indem sie sie etwas erfahren lassen und zu ethischen Entscheidungen im Geiste des Evangeliums bewegen. Die frohe Botschaft narrativ in der Welt zu verkünden scheint keine der vielen Optionen für die Kirche zu sein, sondern eine Aufgabe, die aus dem historischen Charakter der Offenbarung Gottes in Jesus Christus, seinem Sohn, herauswächst.

2

Grzech i kara w nauczaniu księdza Józefa Stagraczyńskiego w świetle kazań "Biblioteki kaznodziejskiej. Czasopisma poświęconemu kaznodziejstwu" (t. IX) [Przyczynek do badań polskiego kaznodziejstwa XIX wieku]

88%

Szałanda T.

Studia Warmińskie

|

2012

|

nr 49

67-79

EN

The subject of this paper is to show how the Polish nineteenth-century preaching understood the concept of sin and punishment. The author referred to the source material as they are the sermons of Father Joseph Stagraczyńskiego. Also raised the question: how should they return to the contemporary preaching. The proclamation of this period is characterized by a sharp preacher of the word of God. The preacher is not seen as a witness or participant of the daily life of the faithful, but as the guardian of souls. So it is not a good shepherd, but strict teacher. In light of the analyzed sermons the greatest threats to contemporary people were uncleanness, drunkenness, misconduct children against parents, false testimony, staying in sin, dancing and having fun. However, the inevitability and severity of the punishment for the sinful life in the form of the eternal torments of hell, combined with the extraordinary plasticity of communication, aroused certainly intended by the preacher anxiety. Now, however, the word of God requires a real concern to the listener - not objurgation, a preacher needs definitely other ways of leading of souls than in the nineteenth century. Today's proclamation of the Good News, where is undoubtedly a place for sin and punishment, should lead to the love of God and neighbor. Because the essence of faith is not fear, but love.

DE

Das Thema dieses Aufsatzes ist zu zeigen, wie das polnische Predigen im neunzehnten Jahrhundert das Konzept der Sünde und Strafe verstand. Der Autor bezeichnet das Ausgangsmaterial, das die Predigten von Pater Joseph Stagraczyńskiego sind. Die Frage ist: wie soll diese Formel zur zeitgenössischen Predigt zurückkehren. Die Verkündigung dieser Zeit wird vom scharfen Prediger des Wortes Gottes geprägt. Der Prediger ist nicht als Zeuge oder Teilnehmer des täglichen Lebens der Gläubigen, sondern als Hüter der Seelen gesehen. So ist er nicht ein guter Hirte, aber strenger Lehrer. Im Lichte der analysierten Predigten die größte Bedrohung für die zeitgenössischen Menschen waren Unreinheit, Trunkenheit, Fehlverhalten Kinder gegen Eltern, falsches Zeugnis, Bestehen in der Sünde, Tanzen und Spaß zu haben. Stagraczyński unterstreicht die Unausweichlichkeit und die Schwere der Strafe für das sündige Leben in Form des ewigen Hölle, was zusammen mit der außerordentlichen Plastizität der Kommunikation, sicher eine grosse Angst erregte. Nun erfordert aber das Wort Gottes ein echtes Anliegen für die Leute - nicht Tadel, darum der Prediger andere Möglichkeiten der Erziehung der Seelen als im neunzehnten Jahrhundert haben muss. Die Verkündigung der Frohen Botschaft, wo zweifellos ein Ort für Sünde und Strafe ist, soll zu der Liebe Gottes und des Nächsten führen. Das Wesen des Glaubens ist doch keine Angst, aber Liebe.

3

Obrzęd egzorcyzmu większego źródłem przepowiadania

75%

Szałanda T.

Studia Warmińskie

|

2015

|

nr 52

163-175

PL

Posługa egzorcysty istniała w Kościele od jego początku. Jednakże w wiekach nowożytnych uległa widocznej degradacji. Dopiero na przełomie XX i XXI w. przeżywa swój renesans. Pomimo że prawie po 400 latach, w 1998 r. wydano nowy Rytuał (poprzedni obowiązywał od 1614 r.), to obecnie, na mocy specjalnego pozwolenia Stolicy Apostolskiej, można przeprowadzać egzorcyzmy także według „starego”. Obie więc księgi liturgiczne równolegle „funkcjonują” w Kościele. Dla współczesnego kaznodziejstwa są one ważnym źródłem, którego nie powinno się zaniedbywać. Z nich bowiem wypływa mądrość Kościoła, który w Trójjedynym Bogu znajduje pomoc i obronę w walce z Szatanem i demonami.

EN

The ministry of an exorcist has existed in the Church from the beginning, but went into visible decline in the early modern centuries. It is only now, at the turn of the 20th and 21st centuries, that this ministry is having a renaissance. Although the new Rite was published in 1998, after nearly 400 years (the previous one had been in force since 1614), exorcisms can still be performed according to the “old” rite under special permission from the Holy See. Thus, both liturgical books “function” in the Church. For contemporary preaching, both of them are an important source that should not be neglected. After all, it is them that contain the wisdom of the Church, which finds help and protection in the Triune God in its struggle against Satan and demons.

DE

Das Mysterium des Exorzismus war von Anfang an Teil Kirche. Doch in der modernen Zeit gab es eine sichtbare Verschlechterung. Erst um die Wende vom 20. zum 21. Jahrhundert erlebt er eine Renaissance. Obwohl fast 400 Jahre alt, wurde im Jahr 1998 ein neues Ritual veröffentlicht (das vorherige Ritual war seit 1614 gültig). Heute ist es möglich, dass unter Sondergenehmigung des Heiligen Stuhls Exorzismen nach dem „alten“ Ritual durchgeführt werden. Also „funktionieren“ die beiden liturgischen Bücher in der Kirche. Für eine moderne Predigt sind sie wichtige Quellen, die nicht vernachlässigt werden sollten. Mit ihnen kommt die Weisheit der Kirche, in der sich der Dreieinige Gott, die Hilfe und die Verteidigung im Kampf gegen den Satan und Dämonen findet.

4

Aufgeklärt Predigen im Kontext von Theologie als Wissenschaft und Rechtfertigungslehre

51%

von Kriegstein M.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

tom 62

|

nr 12: Homiletyka

115-143

EN

The author explains his understanding of an enlightened academic theology regarding homiletic aspects. He sets up three thesisses: Firstly this kind of theology works in an general academic understandable way. It is related to functions and structures of faith and religious ways of life as well. Secondly homiletics and preaching take aim at salutary and solidary practise of life. Thirdly the doctrine of justification is part of implicit theological behaviour and explicit topic of preaching. It’s enlightened reflection shows it’s connection with basic processes of communication and learning. So it gives impulses to didactics of homiletic education in preaching and feedback-culture. This kind of theology makes an understandable offer for interpretation of religion and values in various contexts and could be a basic element for intercultural and inter-religious dialogues. The following practice can help to improve the spiritual and social life of people in their environment.

DE

Der Verfasser erläutert sein Verständnis einer aufgeklärten Theologie im Bezug auf die Homi-letik. Er stellt drei Thesen auf: Diese Form der Theologie arbeitet erstens. in einer humanwissenschaftlich nachvollziehbaren Weise. Sie ist bezogen auf die Funktionen und Strukturen des Glaubens und religiöser Lebenswelten. Homiletik und Predigt zielen zweitens auf eine heilsame und solidarische Lebenspraxis. Und drittens: Die Rechtfertigungslehre ist Teil impliziter Theologie und expliziter Inhalt der Verkündigung. Ihre wissenschaftliche Reflexion zeigt sie in Verbindung mit allgemeinen Kommunikations- und Lernprozessen und gibt damit Impulse für eine Didaktik der Predigtausbildung und einer homiletischen Feedbackkultur. Diese Art der Theologie bietet eine nachvollziehbare Interpretation von Glauben und Religion in verschiedenen Kontexten und kann ein Basiselement für interkulturelle und interreligiöse Dialoge bilden. Die daraus folgende Praxis kann helfen, das spirituelle und soziale Leben von Menschen in ihrer Umwelt zu verbessern.

PL

Autor wyjaśnia swoje rozumienie nowoczesnej teologii teoretycznej, rozważając aspekty homiletyczne. Formułuje trzy tezy. Po pierwsze, ten rodzaj teologii oddziałuje w sposób zrozumiały na gruncie czysto teoretycznym. Odnosi się do funkcji i struktury wiary, jak również do religijnych sposobów życia. Po drugie, homiletyka i przepowiadanie obierają sobie za cel zbawienną i wspólnotową praktykę życia. Po trzecie, doktryna o usprawiedliwieniu jest implicite częścią teologicznego zachowania oraz explicite tematem przepowiadania. Nowoczesna refleksja teologii teoretycznej ukazuje jej powiązanie z podstawowymi procesami komunikacji i uczenia się. Dlatego dostarcza ona impulsów dla dydaktyki homiletyki, edukacji w przepowiadaniu i feedback- -culture. Ten rodzaj teologii daje też zrozumiałą propozycję dla interpretacji religii, oceny różnych kontekstów oraz może być podstawowym elementem dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego. Praktyka ta może pomóc w ulepszeniu duchowego i społecznego życia wszystkich ludzi oraz środowiska.