Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Graficzne elementy planu w świetle prawa do informacji o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego : (wybrane zagadnienia)

100%

Bąkowski T.

|

nr nr 9

24-29

XX

Prawo do informacji o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wynika z art. 61 Konstytucji o działalności organów władzy publicznej. Szczegółowe unormowania w tym zakresie zostały zawarte w przepisach ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Artykuł omawia tą ustawę ze szczególnym zwróceniem uwagi na rysunek, który jest integralną częścią planu.

2

Partycypacja społeczna w tworzeniu prawa na przykładzie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

100%

Goździewicz-Biechońska J.

Samorząd Terytorialny

|

2008

|

nr nr 7-8

32-42

XX

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawnym o szczególnym charakterze, jedną z jego cech jest uwzględnienie w procedurze jego sporządzania partycypacji społecznej. W rezultacie plan miejscowy, predestynowany ze względu na swój charakter do funkcjonowania jako modelowe narzędzie interwencjonizmu, uwzględnia jednocześnie w swojej genezie elementy dyskursywnego modelu tworzenia prawa. Niniejsze opracowanie stanowi próbę ukazania miejscowego planu zagospodarowania na tle owych zjawisk w aspekcie problematyki partycypacji społecznej w jego tworzeniu. Zagadnienie to jest szczególnie aktualne w kontekście trwających prac nad zmianą przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i dyskusji nad kształtem systemu planowania przestrzennego w Polsce. Dlatego też w artykule oprócz rozważań teoretycznych wskazano również praktykę funkcjonowania oraz przyszłość idei partycypacji w procedurze planistycznej w polskim systemie prawnym na tle doświadczeń państw zachodnich. (abstrakt oryginalny)

EN

The land use plan is an act of law of a specific nature. One of its features is social participation in the procedure of its preparation. As a result, the local land use plan, which is predestined by its nature to operate as a model tool of interventionism, simultaneously takes into account elements of discourse of the model of setting laws in its genesis. This study constitutes an attempt to portray the local land use plan in the tight of these phenomena in terms of the issue of social participation in its creation. This issue is particularly current in the context of the pending work on the amendment to the regulations of the Act on planning and land development and the discussion on the shape of land planning in Poland. Therefore, in addition to the theoretical considerations, this article also presents the practice of the functioning and the future of the idea of participation in the planning procedure in the Polish legal system in the light of the experience from western countries. (original abstract)

3

Kierunki zmian legislacyjnych : od ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

84%

Krajewska H.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

2004

|

nr nr 40

48-61

XX

Ustalanie przeznaczenia i zasad zagospodarowania przestrzennego zarówno w Polsce, jak i innych krajach dokonywane jest poprzez plany przestrzenne. Jeśliby przyjąć założenie, że "planowanie przyszłości powinno być wypadkową analizy i oceny procesów nieuchronnych i prawdopodobnych oraz celów strategicznych" - to mówiąc o planowaniu przestrzennym należałoby mieć na myśli nie tylko planowanie zagospodarowania terenu (planowanie miast), lecz także planowanie strategiczne i politykę regionalną. Takie oddziaływanie w zakresie zagospodarowania terenu, dokonujące się na wszystkich poziomach przestrzennych, od centralnego do lokalnego, pozwoliłoby w sposób bardziej skuteczny zapewnić wspólny interes społeczny przy jednoczesnym zachowaniu praw jednostki. Wizje przyszłości, świetlanej przyszłości, stanowią niezbędny element wszelkich zmian. Już dziś plany przestrzenne, funkcjonujące w Polsce na różnych poziomach, mają różne zastosowanie. Można generalnie powiedzieć, że plany wyższego rzędu koncentrują się przede wszystkim na określaniu pewnych wzorców, ich identyfikowaniu poprzez strategie, w których przejawiają się określone cele społeczne, gospodarcze i ekologiczne, zgodne z polityką wszystkich szczebli władzy. Plany niższego rzędu to plany szczegółowe, zawierające konkretyzację założeń zawartych w planach wyższej rangi. Spójność całego systemu planowania przestrzennego, począwszy od strategii ogólnonarodowych, poprzez poziom wojewódzki, do planów na szczeblu lokalnym włącznie, stanowi niezbędny element, zapewniający współzależność i pewność rozwoju. Niezbędna wydaje się również czytelność, przejrzystość, realność, a także akceptacja społeczna dla podejmowanych działań. (fragment tekstu)

4

Ranga i miejsce planu zagospodarowania przestrzennego w systemie form aktywności samorządu terytorialnego

84%

Jasiński W. J.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2007

|

nr z. nr 11

659-672

XX

Artykuł porusza jeden z najważniejszych problemów funkcjonowania samorządów. Porządek społeczny i gospodarczy, perspektywy awansu, a także zrównoważony rozwój danego terenu są uzależnione w sposób bezpośredni od prawidłowego uchwalenia i konsekwentnego przestrzegania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W artykule podejmuję próbę przedstawienia w sposób skondensowany procedury planowania przestrzennego na poziomie gminy, analizę najważniejszych elementów obowiązującej w tym zakresie ustawy oraz założeń najnowszego projektu aktu prawnego o zagospodarowaniu przestrzennym gmin. (abstrakt oryginalny)

EN

The article considers one of the most important problems in the functioning of territorial self-governments. The social and economic order, perspectives of the promotion of a local territory, as well as a balanced development, are made dependent on the properly created and then the consequently executed plan of the area development. So in this article I try to present briefly the procedures and the process of the planning of the area development on the level of the local community. I analyze the most important dements of the standing legal act and assumptions of the newest project the communes' area designing act. (original abstract)

5

Formalnoprawne wymogi ochrony środowiska w procedurze tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

84%

Ninard G.

|

2004

|

nr nr 9

49-63

XX

Celem artykułu jest wskazanie formalnoprawnych uwarunkowań ochrony środowiska w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w szczególności, w jakim zakresie procedury uregulowane w Prawie ochrony środowiska wpływają na realizację procedury planistycznej opisanej w art. 17 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W art. 17 wymienione są poszczególne etapy tej procedury, jakie muszą być zastosowane oraz kolejność, w jakiej należy ich dokonać, by plan ten mógł powstać.

6

Odstąpienie od sporządzania planu miejscowego dla terenu górniczego

84%

Szewc A.

|

nr nr 10

63-66

XX

Na przykładzie Rady Gminy Miasta Sosnowca przedstawiono spór między Radą a wojewodą śląskim w sprawie uchwał podjętych przez Radę dotyczących odstąpienia od sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu górniczego.

7

Odpowiedzialność gminy z tytułu szkód spowodowanych kształtowaniem ładu przestrzennego

84%

Świderski K.

|

2006

|

nr nr 9

23-38

XX

Planowanie przestrzenne jest jednym z ważniejszych zadań publicznych. Jest ono realizowane w interesie ogółu społeczeństwa i uwzględnia jego zobiektywizowane potrzeby. Uporządkowanie przestrzeni poprzez określenie przeznaczenia poszczególnych terenów i sposobu ich zagospodarowania stanowi konieczną podstawę rozwoju. Ponieważ gmina kształtuje ład przestrzenny na swoim obszarze na podstawie zasady samodzielności planistycznej, dlatego właśnie powinna ponosić odpowiedzialność za skutki podejmowanych działań planistycznych, czego problem został podjęty w niniejszym opracowaniu.

8

Współdziałanie organów administracji publicznej przy ustalaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu

84%

Bąkowski T.

|

nr nr 12

60-63

XX

Artykuł omawia ustawę o zagospodarowaniu przestrzennym z 7 lipca 1994 r.

9

Rozwój handlowych obiektów wielkopowierzchniowych w Polsce, w świetle ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

67%

Słomińska B.

|

nr nr 9

34-41

XX

Omówiono przepisy nowej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 roku. Przewiduje ona konieczność obowiązkowego sporządzania planu miejscowego dla obszarów, na których przewidziane jest rozmieszczenie obiektów handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 2000 metrów kwadratowych. Przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w połowie 2002 roku przez Instytut Rynku Wewnętrznego i Konsumpcji dotyczących rozpoznania problemów związanych z opracowaniem analizy i prognozy skutków budowy wielkopowierzchniowych obiektów handlowych.

10

Niektóre problemy wpływu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na wartość nieruchomości

67%

Miler A.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2005

|

nr nr 7

18-26

XX

Jednym ze środków prawnych służących ochronie środowiska jest zagospodarowanie przestrzenne. Jego głównym celem jest wskazanie przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenie sposobu ich zagospodarowania i zabudowy. Do niedawna tę problematykę regulowała ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Ten stan prawny uległ zmianie począwszy od 11 lipca 2003 r., gdy weszła w życie ustawa z 27 marca 2003 r. "o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym". Konsekwencją miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może być zmniejszenie lub wzrost wartości nieruchomości.