Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pneumatology
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
184-197
EN
In this paper an attempt is made to discuss the importance of the Holy Spirit in the development of an Orthodox political theology, by bringing into critical dialogue the recent contributions of two of the most known Orthodox theologians of the young generation, namely A. Papanikolaou and P. Kalaitzidis. It is commonly recognized that the Holy Spirit is closely related both to the very “constitution of the whole Church” in virtue of the Eucharistic event, as well as to the everyday charismatic lives of individual Christians due to the various forms or stages of ascetism. In this respect a careful comparative examination of these two important works, would highlight some invaluable elements (Eucharistic perspective, eschatological orientation, historical commitment, ethical action, open and critical dialogue with modernity etc.) toward a formulation of a comprehensive and urgently necessary political theology. This sort of political theology should have inevitable implications for the Christian perception of the communal and the individual ecclesial life. This “theo-political” program proposed by the two thinkers and founded on a robust Pneumatology, could be perfectly included, following the apostolic kerygma and the patristic ethos, into a new way of doing (Orthodox) Christian theology, that takes as its starting point the grammar of the self-Revelation of God in the ongoing history of salvation (“Church and World Dogmatics”).
|
|
nr 2
198-210
EN
The question of the place of the Holy Spirit in the Orthodox Ecclesiology is not a new one, but it still remains open. In this article special attention is devoted to the Eucharistic Ecclesiology of Nicholas Afanasiev, in which he has tried to give to the Person of the Holy Spirit an essential place, and to the ecclesiological ideas of George Florovsky, who in his theological constructions has been extreme Christocentric and has avoided to give a special place to the oikonomia of the Spirit. A particular remark is made also about the possibility of using the neo-patristic synthesis in the discussion (with special reference the texts of St. Basil the Great, St. Athanasius of Alexandria and Didymus the Blind).
3
58%
EN
This article traces the role of the Holy Spirit throughout Augustine’s De Trinitate. In God the name “Love” (amor) can be taken both with respect to the essence and with respect to a person. Insofar as it is taken with respect to a person, it is a proper name of the Holy Spirit in the same way that “Word” is a proper name of the Son. The Holy Spirit is, in the Holy Trinity, the love of Both, of the Father and of the Son. Augustinian thinking on the relationship of the Trinity can thus be summed up as Lover, Love and Beloved. Elsewhere he uses these terms to describe the relationship, but if the Father is the Father, the Son is the Word of God and the Holy Spirit is both the Gift of God and the Love of God, then the Father is the Lover, the Spirit is Love itself and the Son is the Beloved. In contrast with the dominant Western and Eastern traditions, for Augustine the Holy Spirit comes to be thought of as God in a privileged sense, that is, as the person of the Trinity who is the most proper bearer of certain privileged names of God, most notably Love.
PL
Potrzeba było wielu lat i związanych z nimi uporczywych poszukiwań, aby św. Augustynowi udało się przejść od „nieznanego” Boga do Boga nie tylko umiłowanego, ale i będącego samą Miłością. Jako „Wielki Nieznany” prezentował się bowiem początkującemu kapłanowi z Hippony Duch Święty, a objawiona prawda, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8–16), trudna do pogodzenia z podstawową zasadą wiary o Trójcy Świętej, tj. o Bogu jedynym w swej istocie i troistym w Osobach. Problematyka pochodzenia i imienia „Duch Święty” znajduje obszerne omówienie w De Trinitate, i to tam zwłaszcza, w ostatniej księdze biskup Hippony wyjaśnia, z jakich powodów Ducha Świętego nazywamy zwłaszcza Jednością, Miłością i Darem.
4
58%
|
|
tom 12
261-282
FR
La dimension pneumatologique de la sacrementologie de Saint Ambroise nait de sa comprehension historique et salvatrice de la Sainte Trinite.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.