Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Pamiętnik Literacki

1 2015

1 Dybek D.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Piotr Pirecki's "Szlacheckim i ludowym piórem"

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Szlacheckim, ludowym i (nie-)naukowym piórem... Rec.: Piotr Pirecki, Szlacheckim i ludowym piórem. Szkice o literaturze polskiej doby renesansu i baroku. Łódź 2013

100%

Dybek D.

nr 1

243-254

Piotr Pirecki’s book is a collection of 8 articles which refer to the creativity of Piotr Ciekliński, Łukasz Opaliński and anonymous rouges from the turn of the 16th and 17th c. Its fairly eclectic form might be acceptable were it not for the numerous drawbacks which are observable already at the orthographic-punctuation level. The style of the papers is also no better, as it often hampers (and even makes it impossible) to grasp the author's intention. Most serious objections, though, pertain not to the form but to the content. Apart from simply commonplace statements we find either clearly naïve interpretations or unjustified overinterpretations. All that makes that oftentimes interesting ideas (referring either to the presence in rouge poetry such motifs as stimulants, anxiety of black humour) are presented in the way which leaves much to be desired. In sum, Pirecki's book is a mere collection of sketches but not scholarly analyses.

Książka Piotra Pireckiego stanowi zbiór 8 artykułów dotyczących twórczości Piotra Cieklińskiego, Łukasza Opalińskiego oraz anonimowych sowizdrzałów z przełomu XVI–XVII wieku. Dość eklektyczna formuła pracy byłaby do przyjęcia, gdyby nie bardzo liczne mankamenty. Zaczynają się one już na poziomie ortograficzno-interpunkcyjnym. Nie lepiej jest ze stylem artykułów – często utrudnia (a nawet uniemożliwia) on zrozumienie intencji autora. Największe zarzuty należy mu jednak postawić nie za formę, lecz za treść pracy. Obok po prostu banalnych konstatacji, pojawiają się tu albo wyraźne uproszczenia problemu, albo nieuargumentowane nadinterpretacje. Wszystko to sprawia, że niekiedy interesujące pomysły (odnoszące się zwłaszcza do występowania w dziełach sowizdrzałów takich motywów jak: używki, lęk czy „czarny humor”) przedstawiono w sposób pozostawiający bardzo wiele do życzenia. Książka Pireckiego okazuje się więc tylko zbiorem szkiców, a nie dogłębnych naukowych analiz.