Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Piotr Kwiatkowski
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
23-41
PL
Artykuł jest próbą interpretacji "Theatrum życia ludzkiego", XVIII-wiecznego zbioru egzemplów jezuity Piotra Kwiatkowskiego, i reprezentowanej w nim ludzkiej cielesności. Kwiatkowski prezentuje radykalną, steatralizowaną wizję życia jako nieuchronnego dążenia do wiecznego potępienia. Świat przedstawiony nieustannie się przeobraża, ale też jawi się jako pułapka. Choć Kwiatkowski chętnie sięga po obrazowanie przywołujące naturę i jej żywioły, szczególny niepokój budzi w nim raczej kultura. Jako najgroźniejszą pułapkę – więzienie dla duszy – traktuje ludzkie ciało, nagość zaś konsekwentnie kojarzy ze śmiercią. W "Theatrum życia ludzkiego" granica między życiem a śmiercią jest krucha i przenikalna, a człowiek znajduje się w stanie ciągłego zagrożenia – przy czym tutaj niebezpieczeństwo tkwi w tym, co stanowi fundament ziemskiej tożsamości: w jego własnym ciele.
EN
The article is an attempt at interpreting "Theatrum życia ludzkiego" ("Theatre of Human Life"), an 18th century collection of exempla, didactic moral book of poems, written by a Polish Jesuit Piotr Kwiatkowski. He offers a radical vision of life, both as a theatre and as a trap. The presented world is constantly transforming and the people who inhabit it are subordinated to the inescapable drive for eternal damnation. Though Kwiatkowski eagerly employs poetic images referring to the dangers of nature and its elements, he is particularly disquieted by culture. The most dangerous trap, however, is the human body, perceived as a prison for the soul. Hence, nudity consistently evokes in the author associations with death. In "Theatre of Human Life" the boundary between life and death is fragile and penetrable, and man finds himself in a state of constant danger which lies in that which is the foundation of earthly identity—in his own body.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.