Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nietypowe gniazdo sroki, Pica pica (L.)

100%

Michalak I.

Przegląd Zoologiczny

|

1988

|

tom 32

|

nr 1

2

Liczebnosc i preferencje siedliskowe sroki Pica pica w Bialej Podlaskiej w latach 1998-1999

86%

Mitrus C. , Wozniak B.

Notatki Ornitologiczne

|

2002

|

tom 43

|

nr 4

262-266

3

Próba drapieżnictwa stada srok Pica pica na dorosłej sierpówce Streptopelia decaocto

86%

Dombrowski A.

Kulon

|

2020

|

tom 25

4

Gniazdowanie sroki Pica pica w srodowisku miejskim oraz w krajobrazie rolniczym srodkowo-wschodniej Polski

86%

Kasprzykowski Z. , Olton M.

Notatki Ornitologiczne

|

2008

|

tom 49

|

nr 1

29-38

5

Magpie Ecology and Behaviour: East meets West

86%

Trost C. H.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

3

6

Czy już czas, aby regulować liczebność sroki?

86%

Jerzak L. , Bochner J. , Bochenski M.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2010

|

nr 2

7

Rozwoj populacji sroki Pica pica w peryferyjnej i podmiejskiej zabudowie Warszawy w latach 1983-1998

86%

Lesinski G.

Kulon

|

1998

|

tom 03

|

nr 2

185-193

8

The potential role of nests of Black-billed Magpie Pica pica L. in accumulation and dispersal of seeds in agricultural landscape

81%

Czarnecka J. , Kitowski I.

Polish Journal of Ecology

|

2008

|

tom Vol. 56, nr 4

673-682

EN

The study aimed to describe the seed pool accumulated in the nest material of Magpie Pica pica, and to determine the importance of this mechanism of seed dispersal for such ecological processes as colonization of new habitats and expansion of alien plants. The seedling germination and seed extraction methods were used to determine seed abundance in the soil layer, the inner layer, and in the lining of 9 nests collected in three types of agricultural landscape: the first with domination of arable fields; the second with similar shares of arable fields and other landscape elements such as meadows of different types, shrubs, tree clumps and rushes; and the third with domination of lowland hay meadows. In all the nests, considerable numbers of diaspores were found (from 26 to 371 seeds per nest, belonging to more than 80 taxa). The main plant groups found in the nests are species connected with field roads, weeds and ruderal species, but also meadow and brushwood species were found there. The soil was gathered by birds from habitats with low vegetation cover and large areas of bare soil. Although the structure of seed pool of nests suggests that soil was mainly collected in the close vicinity of the nests. future location, this mechanism of seed dispersal can probably be involved in long distance dispersal. Seeds of two rare kenophytes: Erucastrum gallicum (Willd.) O. E. Schulz and Diplotaxis tenuifolia (L.) DC were found in the material of nests localized more than 100 m away from their closest populations. It can be assumed that this mechanism of seed dispersal can play a potential role in the expansion of alien plants and colonisation of new habitats.

9

Agresywne zachowanie stada srok Pica pica wobec zajaca Lepus europaeus i bazanta Phasianus colchicus

72%

Wiehle D.

Notatki Ornitologiczne

|

2001

|

tom 42

|

nr 1

65

10

Wing plumage variation and genetic, relatedness in the European Black-billed Magpie Pica pica

72%

Parrott D.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

87-92

EN

Black-billed Magpies possess distinctive patterns of black and white on their flight feathers which have been suggested to be family-specific. Such a phenomenon could potentially provide a simple field-method for recognising related or unrelated offspring. Using a combination of wing plumage patterns and multilocus DNA fingerprinting the relationship between plumage variation and genetic relatedness in the European Black-billed Magpie was investigated. The plumage of nestmates was more similar to each other than to young in other nests. However, extra-pair offspring could not be identified from nestmates through plumage differences. Within brood similarity may be explained by full-siblings sharing plumage characteristics through random inheritance, or through a shared rearing environment. Extra-pair offspring may resemble their half-sibs due to shared maternal plumage characteristics and a common rearing environment.

PL

Sroki mają charakterystyczny, czarno-biały rysunek na lotkach, który jest uważany za specyficzny dla spokrewnionych ze sobą ptaków. W pracy zbadano, stosując kombinację ubarwienia skrzydeł i analizę DNA badano zależność zmienności ubarwienia i genetycznego pokrewieństwa u srok. Prace terenowe prowadzono od marca do czerwca (1992-1994) w Anglii (dolina Rivelin) i w Hiszpanii (Hoya de Guadix). Próbki krwi były pobierane od piskląt srok. Później, w terminie możliwie najbliższym dnia wylotu, analizowano ubarwienie ich skrzydeł. Dla każdego podlota określano „sumę plam” stanowiącą łączny rozmiar białych plam na lotkach. Dla przykładu wartość wynosząca 10,9 (ryc. 1a) oznacza 11 piór posiadających białe plamy, a w tym 10 piór o „pełnym rozmiarze białych plam i 11-ste pióro z dużą białą plamą (wartość 0,9). Gdy wartość „sumy plam” wynosiła 11,1 (ryc. 1b) oznacza to 12 piór z białymi plamkami, w tym 11 piór z „pełnym” rozmiarem białej barwy oraz 12-ste pióro z małą białą plamką (wartość 0,1). Stopień podobieństwa ubarwienia pomiędzy rodzeństwem w jednym lęgu był określany przy użyciu indeksu podobieństwa dla każdej kombinacji dwóch potomków (Burley & Bartels 1990): mniejsza wartość „sumy plam” była odejmowana od większej i dzielona przez maksymalną rozpiętość wartości. Średni indeks podobieństwa pomiędzy każdym podlotem i jego rodzeństwem był określany przez uśrednienie uzyskanych wskaźników dla par badanych osobników. Wartości „sumy plam” pomiędzy lęgami były znacząco bardziej zróżnicowane, niż w obrębie lęgu (ryc. 2) Wyniki uzyskane w Hiszpanii ( n = 12, H = 32,85, df = 11, p<0,001) i Anglii (Rivelin, n = 7, H = 13,425, df = 6, p<0,05) wskazują, że ubarwienie podlotów było bardziej podobne do swego rodzeństwa, niż do piskląt z innych gniazd. Podobieństwo pomiędzy rodzeństwem można wytłumaczyć jako efekt przypadkowego dziedziczenia cech upierzenia rodziców. W Hiszpanii stwierdzono negatywną korelację pomiędzy średnimi indeksami podobieństwa ubarwienia poszczególnych podlotów z ich rodzeństwem oraz średnim współczynnikiem zróżnicowania pasków DNA (rs = -0,266, n = 64, p<0,05), co oznacza, że im więcej pasków jest wspólnych tym pisklęta są bardziej podobne do swego rodzeństwa. Chociaż wartość „sumy plam” była mniej zmienna w obrębie lęgu niż pomiędzy lęgami, to ubarwienie piskląt z kopulacji pozamałżeńskich nie wyróżniało się od ubarwienia innych piskląt z tego samego lęgu. W porównaniach par piskląt z kopulacji pozamałżeńskiej (EPY — extra-pair young) i małżeńskiej (WPY — within-pair young) — (EPY/WPY) i (WPY/WPY) nie stwierdzono różnic (p<0,05) w zakresie indeksów podobieństwa (ryc. 3). Podobieństwa pomiędzy przybranym rodzeństwem mogą być określone dzięki rozdzielonym cechom upierzenia rodziców. „Wyróżniające się” pisklęta zdarzały się w 31,6% (n = 19) lęgów będących pełnym rodzeństwem. Tak więc „odstające” od innych ubarwienie piskląt nie było świadectwem kopulacji pozamałżeńskich.

11

The potential role of nests of Black-billed Magpie Pica pica L. in accumulation and dispersal of seeds in agricultural landscape

72%

Czarnecka J. , Kitowski I.

Polish Journal of Ecology

|

2008

|

tom 56

|

nr 4

673-682

EN

The study aimed to describe the seed pool accumulated in the nest material of Magpie Pica pica, and to determine the importance of this mechanism of seed dispersal for such ecological processes as colonization of new habitats and expansion of alien plants. The seedling germination and seed extraction methods were used to determine seed abundance in the soil layer, the inner layer, and in the lining of 9 nests collected in three types of agricultural landscape: the first with domination of arable fields; the second with similar shares of arable fields and other landscape elements such as meadows of different types, shrubs, tree clumps and rushes; and the third with domination of lowland hay meadows. In all the nests, considerable numbers of diaspores were found (from 26 to 371 seeds per nest, belonging to more than 80 taxa). The main plant groups found in the nests are species connected with field roads, weeds and ruderal species, but also meadow and brushwood species were found there. The soil was gathered by birds from habitats with low vegetation cover and large areas of bare soil. Although the structure of seed pool of nests suggests that soil was mainly collected in the close vicinity of the nests’ future location, this mechanism of seed dispersal can probably be involved in long distance dispersal. Seeds of two rare kenophytes: Erucastrum gallicum (Willd.) O. E. Schulz and Diplotaxis tenuifolia (L.) DC were found in the material of nests localized more than 100 m away from their closest populations. It can be assumed that this mechanism of seed dispersal can play a potential role in the expansion of alien plants and colonisation of new habitats.

12

Czy sroki Pica pica korzystają ze śmietników jako źródeł pokarmu antropogenicznego w mieście? Analiza na przykładzie Poznania

72%

Kaczmarek K.

Ornis Polonica

|

2023

|

tom 64

|

nr 1

PL

W celu określenia, czy sroki Pica pica wykorzystują śmietniki jako źródła łatwo dostępnego pokarmu antropogenicznego, w okresie od grudnia 2021 do listopada 2022 obserwowano kosze na śmieci na dwóch osiedlach mieszkaniowych w Poznaniu. Dwa razy w miesiącu kontrolowano 252 kosze pojedyncze oraz 30 śmietników zbiorczych składających się z kilku kontenerów. Łączny czas obserwacji srok na koszach pojedynczych tylko w dwóch miesiącach przekroczył 1% ogólnego czasu obserwacji tego typu pojemników. Częstotliwość wizyt śmietników zbiorczych, ogólnodostępnych dla ludności, była zwykle na poziomie ponad 10% ich miesięcznego czasu obserwacji. W każdym miesiącu sroki były stwierdzane głównie na 2–5 koszach. Sroki odwiedzały śmietniki przede wszystkim pojedynczo lub parami. Nie znaleziono pozytywnego związku między liczbą koszy lub ich jakością a stabilnością terytorium srok. Zarówno obserwacje koszy, jak i dodatkowe dane pozyskane w wyniku obserwacji srok żerujących na wyrzucanych przez mieszkańców resztkach wskazują, że w okresie jesienno-zimowym wrona siwa Corvus cornix może być konkurentem pokarmowym sroki. Niska ogólna częstość odwiedzin koszy sugeruje, że pokarm antropogeniczny znajdowany w śmietnikach nie jest tak istotny dla srok, jak się na ogół przypuszcza, lub sroki mogą efektywnie wykorzystywać inne źródła takiego pokarmu.

EN

: In order to determine whether Magpies Pica pica use dustbins as sources of readily available anthropogenic food, litter bins were observed in two housing estates in Poznań city (532,000 inhabitants; W Poland) between December 2021 and November 2022. Twice a month, 252 single baskets and 30 collective rubbish bins, consisting of several containers, were inspected. The total time of Magpies observation on single baskets exceeded only in two months 1% of the total observation time for this type of bins. The same indicator for collective baskets, generally available to the public, was usually above 10%. Each month Magpies were found mostly on 2–5 baskets. Observations revealed that the garbage cans were visited by single individuals or pairs of Magpies. No positive correlation was found between the number of trash bins or their quality, and the stability of the Magpie territory. Both the observation of baskets and additional data obtained as a result of observations of Magpies feeding on the food left by the inhabitants indicate, that in autumn and winter, the Hooded Crow Corvus cornix may be a food competitor for Magpies. The low overall level of observations suggests that anthropogenic food from trash bins does not serve as an important diet component for Magpies as it is generally believed, or that they use other sources of such type of food.

13

On the abundance of the Magpie Pica pica during breeding and winter season in Berlin

72%

Witt K.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

121-126

EN

Magpie Pica pica is widely distributed over the built-up areas of Berlin. A population increase is observed at least from the 60s up to now. Over about 20 years population changes are documented in different parts of Berlin. Some main lines of increase are shown for two different habitat types: residential district and closed built-up zone of the city. The method of territory mapping was applied including search for nest stands. The population changes are different for both parts (less steep in the residential district). Recent abundances in the central block building districts exceed those from the residential districts, however, the new top number ist 32 p/km² for a high-rise building area. Since 1991, winter birds were censused in different habitats of Berlin since 1991, during the winter periods 1991 and 1992 with varying plot size, and from 1993 to 1995 on 5ha plots. Magpie uses the residential district with high frequency and abundance. There is some concern about comparability of abundances from winter and breeding seasons. The daily range of a roosting winter community of up to 420 birds is estimated at about 12 km², which means an abundance of up to 3,5 ind./10ha rather near to numbers found on 5ha plots, however, exceeding numbers expected from the breeding season. Henceforth, during winter time Magpies may prefer other habitat types than in the breeding season.

PL

Sroka jest szeroko rozpowszechniona w obszarach zabudowy w Berlinie. W różnych częściach miasta obserwuje się wzrost populacji przynajmniej od końca lat sześćdziesiątych po lata dziewięćdziesiąte (tab. 1, ryc. 1). Zmiany liczebności badano metodą mapowania terytoriów połączoną z szukaniem gniazd wczesną wiosną, głównie w kwietniu przed pełnym rozwojem liści. Wzrost liczebności na dużych powierzchniach zabudowy willowej był mniej gwałtowny niż w centralnych częściach miasta (tab. 2). Typowe zagęszczenia w zabudowie willowej zwiększyły się z 2,7 do 4,7 p/km² w ciągu 10 lat (1984-1994), podczas gdy w centralnych rejonach wynosiły 2,4-6,6 p/km2 (1982-1992) i obecnie znacznie przekraczają liczebności w zabudowie willowej. Najwyższe obecnie notowane zagęszczenie wynosi 32 p/km² na 2,7ha obszaru wysokiej zabudowy (Schwarz et al. 1992, ryc. 3). Lehman et al. (1994) stwierdzili, że wzrost populacji w centrum miasta (dzielnica Prenzlauer Berg) wiązał się z zasiedlaniem wewnętrznych dziedzińców zabudowy blokowej, które obok terenów zielonych stały się głównym siedliskiem sroki (ryc. 2). Zimujące ptaki liczono w różnych środowiskach Berlina od 1991 roku: podczas zim 1991/92 i 1992/93 głównie na powierzchniach o zmiennej wielkości i w 1993/94 i 1994/95 na 5ha powierzchniach (tab. 1, 3).

14

The ecology of the Black-billed Magpie Pica pica sericea in Japan

72%

Eguchi K. , Takeishi M.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

33-37

EN

The Black-billed Magpie, Pica pica sericea, was introduced in Japan from Korea about 400 years ago. It inhabits a restricted area in northern Kyushu, but has relatively high nesting density in some areas (> 20 pairs per km²). Most nests are built in the vicinity of human habitation, even in the midst of cities. Most clutches are laid in March and April. Mean clutch size (6.2) and mean number of hatchlings (4.2) are within the ranges of values for European and North American races. Nesting success is low, with only 18% of clutches surviving to fledge. Predation, mainly by crows, is a major cause of failure, accounting for 81% of clutch loss and 84% of brood loss. Low nesting success may have taken place in recent years. Nests on utility poles are more successful than those in trees. Nesting on utility poles has been increasing, occupying more than 50% of total number of nests. The range of the Black-billed Magpie has been gradually expanding in Japan.

PL

Sroki, wprowadzone do Japonii z Korei przed około 400 laty, występują jedynie na bardzo ograniczonym obszarze północnej części Kiusiu (prefektury Saga, Fukuoka, Nagasaki i Kumamoto), gdzie lokalnie osiągają bardzo duże zagęszczenia, przekraczające 20 par na km². Typowym ich siedliskiem są małe wioski otoczone polami zbóż, głównie ryżu, ale w dużym zagęszczeniu par występują także na terenie miast; 10,6 gniazd/km² na terenach podmiejskich o charakterze rolniczym, 5,4 gniazd/km² w terenach podmiejskich o charakterze leśnym oraz 10,7 gniazd/km² w centralnych częściach miast. Ekologia okresu lęgowego była badana w mieście Saga w prefekturze Saga (ryc. 1). Większość jaj było składanych w marcu i kwietniu (tab. 1). Średnia wielkość lęgu wynosiła 6,2 jaj, średnia liczba wyklutych piskląt 4,2 a średnia liczba podlotów 2,2 na gniazdo z sukcesem lęgowym (dane z lat 1988-1993). Z 293 lęgów, 144 (49%) uległo zniszczeniu przed kłuciem, 97 (33%) na etapie piskląt, a 52 (18%) zakończyło się sukcesem w postaci piskląt opuszczających gniazdo. Niski sukces lęgowy był przyczyną stopniowego obniżania się zagęszczenia gniazd; 19,5/km² w 1992, 15,0/km² w 1993 i 13,8/km² w 1994 roku. Niski sukces lęgowy mógł jednak mieć miejsce tylko w ostatnich latach, gdyż w badaniach z lat 60. lub 80. stwierdzano wyższe wartości. Drapieżnictwo było najważniejszą przyczyną strat w lęgach; 81% na etapie jaj i 84% na etapie piskląt. Najczęstszym drapieżcą były wrony. Sukces lęgowy srok był istotnie wyższy w gniazdach umieszczanych na sztucznych konstrukcjach niż na drzewach (ryc. 2). W przypadku gniazdowania na drzewach, sroki preferowały gatunki najłatwiej dostępne w danym siedlisku. Wśród gniazd nadrzewnych, gniazda z lęgami zakończonymi sukcesem były umieszczone wyżej niż gniazda ze stratą w lęgach. Na północy miasta Saga gniazdowanie srok na sztucznych konstrukcjach stało się częstsze od roku 1991, sięgając 50% wszystkich kontrolowanych gniazd (ryc. 3). Wzrost liczby gniazd budowanych na sztucznych konstrukcjach był także obserwowany na terenie prefektury Saga; od 10% gniazd w roku 1975 do 65% w roku 1989 (ryc. 3). Liczebność srok wzrosła w latach 80. (ryc. 3). Wcześniej udział gniazd budowanych na sztucznych konstrukcjach był znikomy. W ostatnich latach wiele konstrukcji na budynkach stało się bardziej skomplikowanych pod względem budowy, co sprzyjało srokom budującym w nich swe gniazda. Budowanie przez sroki gniazd z wykorzystaniem sztucznych konstrukcji jako podstaw, umożliwiło im osiedlanie się w okolicach górskich, gdzie drzewa były wycięte przez ludzi. Większa częstotliwość budowania gniazd na sztucznych konstrukcjach, może być jedną z przyczyn, obserwowanego w ostatnich latach, wzrostu liczebności srok i rozszerzania ich areału lęgowego.

15

Masowa infestacja Menacanthus eurysternus [Mallophaga: Menoponidae] u sroki [Pica pica L.]

72%

Fryderyk S.

Wiadomości Parazytologiczne. Suplement

|

2007

|

tom 53

141

16

Lęgowa populacja sroki (Pica pica) w Poznaniu w latach 1978-1997

72%

Ptaszyk J.

Badania Fizjograficzne nad Polską Zachodnią. Seria C:Zoologia

|

2004

|

tom 50

17

Numbers and distribution of the Magpie Pica pica in Lvov [Ukraine]

72%

Bokotey A. A.

Acta Ornithologica

|

1997

|

tom 32

|

nr 1

5-7

EN

Research on the Magpie Pica pica was conducted in the limits of urbanized part of Lvov (66.5km2) in the summer of 1994-1995, and the winters of 1993/94 and 1994/95. The work was based on an ecological (landscape mosaic) division of the city. The number of breeding Magpies was estimated to be 520 pairs (0.8 pair/10ha). The highest density of birds was recorded in parks and areas of one family houses (1.2 pair/10ha), less in the modem housing estates (0.7 pair/10ha), and the lowest in the central and industrial districts (0.4 pair/10ha). The number of wintering Magpies in Lvov is about 2000 (3 ind./10ha). The highest density was recorded in rural zones of the town (8.4 ind./10ha), the least in the industrial zones (1.8 ind./10ha). In winter outside of the town Magpies were counted at a communal roost, which gathered up to 1700 individuals.

PL

Sroka rozpoczęła zasiedlanie Lwowa prawdopodobnie na początku lat 70-tych XX w., a w latach 80-tych kilka par gnieździło się już w samym centrum miasta. Liczenia srok we Lwowie przeprowadzono w zurbanizowanej części miasta (66,5km²) wiosną 1994-1995 i w czasie zim 1993/94 i 1994/95. Opierano się na podziale miasta na środowiska (ryc. 1 i 2). Populację lęgową oceniono na 520 par (0,8 pary/10ha). Najwyższą liczebność stwierdzono w parkach i na terenach domków jednorodzinnych (1,2 pary/10ha), niższą w dzielnicach bloków mieszkalnych (0,7 pary/ 10ha), a najniższą w dzielnicach centralnych i przemysłowych (0,4 pary/10ha). Zimująca populacja srok liczy około 2000 osobników (3 os./10ha). Najwyższą liczebność stwierdzono na obszarach rolniczych (8,4 os./10ha), najniższą na terenach przemysłowych (1,8 os./10ha). Zimą, poza miastem, liczono także sroki na masowym noclegowisku, skupiającym do 1700 osobników, z czego 10-20% stanowiły ptaki spoza miasta.

18

Survival rates of young Magpies Pica pica in a mountain population of eastern Spain

72%

Ponz Miranda A. , Gil-Delgado Alberti J. A. , Lopez Iborra G. M.

Acta Ornithologica

|

2007

|

tom 42

|

nr 1

63-68

19

Liczebność, zagęszczenie i charakterystyka miejsc lęgowych sroki Pica pica w Białymstoku

72%

Zbyryt A. , Banach J.

Ornis Polonica

|

2014

|

tom 55

|

nr 2

20

Lokalizacja i sposob umieszczenia gniazd sroki [Pica pica] w Karpatach Wschodnich

72%

Kunysz P.

Badania nad Ornitofauną Ziemi Przemyskiej

|

1994

|

tom 02

95-102