Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

In vitro differential sensitivity of Penicillium italicum causing postharvest rot to citrus fruits in Jordan to chemical fungicides and their combinations

100%

Kanan G. J. M. , Al-Najar R. A. K.

|

tom 49

|

nr 1

77-86

EN

In this study we evaluated "in vitro" the efficacy of six chemical fungicides and their mixtures as a strategy for the control of Penicillium italicum. The antifungal efficacy against four P. italicum isolates of thirty-one concentrations (0.01-3000 μg/ml) of each of the tested fungicides (Vydan, Blin exa, Canvil, Ranvil, Benomyl and Topsin M), in addition to six combined concentrations from each of ten fungicide mixtures were tested using agar well diffusion method. Regression analysis, one way ANOVA, and Post Hoc Multiple comparisons were carried out to test the significance of these treatments. Our results showed that benomyl completely inhibited the growth of tested isolates (Pi.1; Pi.3; Pi.5; and Pi.6) with MIC values of: 1000; 300; 150 and 40 μg/ml respectively. Canvil as compared to Blin exa, Ranvil and Vydan (no complete inhibition) showed high efficacy against isolates Pi.1 and Pi.5 (MIC values of 5 and 25 μg/ml respectively). The mixtures of Blin exa/Vydan and Topsin M/Canvil were the only mixtures that generated synergistic effects against tested isolates at all tested concentrations. The above mentioned mixtures showed at the first four tested combined concentrations (50:50, 100:100, 100:500 and 500:1000 μg/ml) either the largest inhibition zones (in the range of 47±1.40 mm to 51±1.49 mm) or complete inhibition of fungal growth at the last two (1000:1000 and 1000:2000 μg/ml) combined concentrations. The mixtures of Blin exa/Canvil and Blin exa/Ranvil as compared to the effect of each as singles showed additive effects against tested isolates. The mixtures of Benomyl/Vydan; Benomyl/Ranvil; Benomyl/Blin exa; Topsin/Vydan and Topsin/Blin exa (i. e. mixture of benzimidazole and DMI members) all generated antagonistic effects against tested isolates.

PL

Oceniano "in vitro" skuteczność sześciu fungicydów oraz ich mieszanin w zwalczaniu grzyba Penicillium italicum. Zbadano przeciwgrzybowe działanie w stosunku do czterech izolatów P. italicum trzydziestu jeden koncentracji (0.01-3000 μg/ml) każdego fungicydu z osobna (Vydan, Blin exa, Canvil, Ranvil, Benomyl i Topsin M) oraz sześciu koncentracji tych samych fungicydów zastosowanych w formie mieszanin, stosując metodę dyfuzji w agarze. Wykorzystano analizę regresji, jednokierunkową metodę ANOVA oraz wielokrotne porównania Post Hoc do oceny istotności różnic zastosowanych kombinacji. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że benomyl całkowicie hamował wzrost kolonii testowanych izolatów (Pi.1; Pi.3; Pi.5 oraz Pi.6) odpowiednio przy minimalnej inhibicyjnej koncentracji rzędu: 1000; 300; 150 i 40 μg/ml. Fungicyd Canvil w porównaniu do fungicydów Blin exa, Ranvil i Vydan (gdzie obserwowano brak całkowitej inhibicji wzrostu kolonii grzyba) wykazał wysoką skuteczność przeciwko izolatom Pi.1 oraz Pi.5, a wielkości minimalnej inhibicyjnej koncentracji wynosiły odpowiednio 5 i 25 μg/ml. Mieszaniny fungicydów Blin exa/Vydan oraz Topsin M/Canvil były jedynymi mieszaninami wykazującymi synergistyczne działanie we wszystkich zastosowanych koncentracjach przeciwko testowanym izolatom grzyba. Wyżej wymienione mieszaniny fungicydów zastosowane w przypadku czterech pierwszych koncentracji (50:50, 100:100, 100:500 oraz 500:1000 μg/ml) powodowały największą strefę zahamowania wzrostu kolonii patogena (w zakresie od 47±1.40 mm do 51±1.49 mm) lub całkowitą inhibicję dla dwóch ostatnich koncentracji (1000:1000 oraz 1000:2000 μg/ml) Porównując skuteczność mieszaniny fungicydów Blin exa/Canvil i Blin exa/Ranvil do skuteczności każdego z zastosowanych preparatów oddzielnie stwierdzono, że mieszaniny te wykazały addytywne działanie przeciwko badanym izolatom patogena. Mieszaniny fungicydów: Benonyl/Vydan; Benomyl/Ranvil; Benomyl/Blin exa; Topsin M/Vydan oraz Topsin M/Blin exa (jak na przykład mieszaniny benzymidazoli z prepararatami należącymi do grupy DMI) wykazywały antagonistyczne działanie w stosunku do testowanych izolatów P. italicum.

2

In vitro and in vivo activity of selected plant crude extracts and fractions against Penicillium italicum

100%

Kanan G. J. M. , Al-Najar R. A.-W. K.

|

nr 4

341-352

EN

The objective of this study is to evaluate (in vitro and in vivo) seven plant extracts and their liquid fractions against four Penicillium italicum isolates. The in vitro study revealed that a concentration 520 μg/ml of crude extract of sticky fleabane leaves or cinnamon bark generated maximum percentage inhibition of 54% and 43%, respectively, against tested fungal isolates. A concentration of 130 μg /ml from each extract (except harmal and garlic where, 390 μg/ml were required) caused complete inhibition of fungal growth of isolates Pi.1 and Pi.3 infecting orange fruit. A concentration of 130 μg/ml of nightshade fruit, fenugreek or sticky fleabane extract inhibited completely the growth of isolates Pi.3 and Pi.5 infecting lemon fruits, whereas a concentration of 390 μg/ml was required to inhibit the growth of isolate Pi.1. Methanolic fractions of cinnamon, garlic or sticky fleabane completely inhibited the growth of fungal isolates. The IC50 values for these fractions were found to be in the range of: 11.2-24; 30.25-31.50; 25.0-36.0 μg/ml, respectively. A concentration 20 μg/ml of cinnamon hexane fraction inhibited the growth of the fungal isolates, with IC50 values of 13, 13.75, 14 and 13 μg/ml, respectively, obtained against isolates Pi.1, Pi.3, Pi.5 and Pi.6. The nightshade hexane fraction completely inhibited the growth of isolates Pi.1 and Pi.3 with IC50 values of 80 and 37.5 μg/ml, respectively. Cinnamon aqueous fraction completely inhibited the growth of isolates Pi.1 and Pi.5 (IC50 were 61.25 and 58.5 μg/ml, respectively).

PL

Oceniano działania (in vitro i in vivo) siedmiu rodzajów wyciągów roślinnych i ich płynnych frakcji przeciwko izolatom Penicillium italicum. Badania in vitro wykazały, że surowy wyciąg z liści Inula viscosa lub kory cynamonu w stężeniu 520 μg/ml, wykazywał maksymalne właściwości inhibicyjne przeciwko badanym izolatom grzyba, które wynosiły odpowiednio 54% i 43%. Każdy z wyciągów użyty w stężeniu 130 μg/ml powodował całkowitą inhibicję wzrostu izolatów grzyba Pi.1 i Pi.3 infekujących owoce pomarańczy (wyjątkiem był Peganum harmala i czosnek, dla których konieczne było stężenie 390 μg/ml). W przypadku wyciągów z owoców Solanum nigrum, Trigonella foenum-graecum i Inula viscosa stężenie 130 μg/ml wywołało całkowitą inhibicję wzrostu izolatów Pi.3 i Pi.5, infekujących owoce cytryny, a do inhibicji wzrostu izolatu Pi.1 potrzebne było stężenie 390 μg/ml. Frakcje metanolowe wyciągów z cynamonu, czosnku i I. viscosa inhibitowały całkowicie wzrost grzybów. Stwierdzone wartości IC50 dla wyżej wspomnianych frakcji wynosiły odpowiednio: 11,2-24; 30,25-31,50; 25,0-36,0 μg/ml. Stężenie 20 μg/ml heksanowej frakcji cynamonu inhibitowało wzrost testowych izolatów, a stwierdzone wartości IC50 przeciwko izolatom Pi.1, Pi.3, Pi.5 i Pi.6 wynosiły odpowiednio 13, 13,75, 14 i 13 μg/ml. Heksanowi frakcja S. nigrum całkowicie inhibitowała wzrost izolatów Pi.1 i Pi.3 (wartości IC50 wynosiły odpowiednio 80 i 37,5 μg/ml). Wodna frakcja cynamonu całkowicie inhibitowała wzrost izolatów Pi.1 i Pi.5 (wartości IC50 wynosiły odpowiednio 61,25 i 58,5 μg/ml).

3

Channeling of vanadium in two species of fungi

100%

Abu-Seidah A. A.

|

tom 47

|

nr 4

4

Ocena wrazliwosci wybranych grzybow srodowiskowych na fosforan mocznika

85%

Krzysko-Lupicka T. , Grata K.

|

nr 3

243-248

PL

W pracy przedstawiono efekt działania różnych stężeń fosforanu mocznika na 6 szczepów grzybów środowiskowych różniących się intensywnością wzrostu, sposobem zarodnikowania i typem tworzonych zarodników (Penicillium italicum, Aspergillus fumigatus, Aspergillus niger, Cladosporium resinae, Mucor hiemalis, Rhizopus nigricans). Fosforan mocznika już w stężeniu 3% w sposób statystycznie istotny ograniczał wzrost masy grzybni wszystkich testowanych grzybów.

EN

In this paper the authors presented the influence of various urea phosphate doses, 1-12%, on the environmental fungi growth depending on its intensity and the type of created spore e.g .(Penicillium italicum, Aspergillus fumigatus, Aspergillus n iger, Cladosporium resinae, Mucor hiemalis i Rhizopus nigricans). The result of urea phosphate effect on fungi was estimated by static culture method using dry mass increase change [g. dry mass/ldm3]. The control was created by the growth of the above mentioned fungi on the basis of urea phosphate free soil. The obtained results were worked out by a statistic method using Duncan 's test. The tested fungi showed different senstivity to the various urea phosphate doses. In the presence of 1% urea phosphate the fungi sensitivity depended on their growth intensity (Aspergillus niger, Mucor hiemalis i Rhizopus nigricans). Additionally, the stimulation of fungi growth with rapid vegetative structure progress was observed. Independently of their physiological properties, significant inhibition of dry mass increase in the range of 3-12% concentration urea phosphate was observed. The result of the use of 3% urea phosphate was the reduction of dry mass growth of all tested fungi.

5

Production of hormones by fungi

70%

Hasan H. A. H.

|

nr 3-4