Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

La nuova traduzione in lingua Italiana del Messale Romano. L'Opportunità di celebrare al passo col tempo

100%

Di Marco E. M.

Roczniki Teologiczne

|

2021

|

tom 68

|

nr 5

55-73

PL

Nowe tłumaczenie Mszału Rzymskiego na język włoski Artykuł dotyczy nowego tłumaczenia Mszału Rzymskiego na język włoski. W pierwszą niedzielę adwentu 2020 r. we wszystkich wspólnotach włoskojęzycznych weszły w życie różne innowacje: oprócz aktualizacji modlitw i zwykłego porządku Mszy św., daje się zauważyć większą wrażliwość na związek między czasem a wiecznością. L'articolo parla della nuova traduzione del Messale Romano in lingua italiana. Alla prima domenica di Avvento del 2020 in tutte le comunità di lingua italiana sono entrate in vigore diverse novità: oltre ad una attualizzazione delle orazioni e dell'ordinario della Messa, si può notare una maggiore sensibilità al rapporto tempo / eternità.

EN

This article discusses the new translation of the Roman Missal into Italian. On the first Sunday of Advent, several innovative changes were introduced for all Italian-speaking cummunities: as well as an updating of the Prayers and the Ordinary of the Holy Mass, one can also observe greater sensitivity concerning the relationship between Time and Eternity.

IT

L'articolo parla della nuova traduzione del Messale Romano in lingua italiana. Alla prima domenica di Avvento del 2020 in tutte le comunità di lingua italiana sono entrate in vigore diverse novità: oltre ad una attualizzazione delle orazioni e dell'ordinario della Messa, si può notare una maggiore sensibilità al rapporto tempo / eternità.

2

Czy współczesny Kościół modli się o Paruzję? Inspirowana przez Ducha Świętego prośba o powtórne przyjście Chrystusa we współczesnej liturgii Kościoła w Polsce

94%

Smentek I.

|

2014

|

tom 13

|

nr 2

EN

Does the contemporary Church pray for the parousia? The article takes into account the contemporary liturgical texts. According to the words of Apocalypsis, the Holy Spirit inspires the joyful prayer for the parousia. That’s why this prayer, if actually present, can be treated as the source of light on the intrinsic activity of the Holy Spirit in the Church. In the Missal and Divine Office many texts concerning the final coming of Lord can be found. Predominantly in advent, claims like: “Maranatha. Come, Lord Jesus” are to be heard. Does it mean that the Church really requests the God to accomplish the story of this world? It seams difficult to distinguish, especially in the eucharistic worship, between the liturgical retrospection, the prayer for sacramental coming of our Lord here and now, His very presence in our history and the claim for eschatological fulfillment. Apart from this, we find numerous prayers for help, in order that we could prepare ourselves for the events next to parousia, that is for the Last Judgement and resurrection. The Church also humily asks the Lord Jesus and God the Father for overcoming the death, merciful judgement, for the final justice, for the elimination of every evil and resurrection in glory for the believers. But can we say that the voice of the Church – the Bride missing the final presence of the Saviour, is to be heard in contemporary liturgical worship? Theologians, like e.g. Joseph Ratzinger, suppose, we cannot dare to express this prayer nowadays as the author of “Didache” did. However, wherever even in timid form appears the prayer for parousia, we hear in it the joyful claim of the Holy Spirit who encourages the Church to desire the full presence of the Lord, the unique divine justice and to wait for the eternal fulfillment in the community of resurrection.

3

Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza

83%

Murawska A.

|

tom 9

|

nr 2

131-147

EN

The reflection of Hryniewicz concerning the fullness of the salvation concentrates first of all on the Paschal Christ, treated integrally in the Incarnation of the Son, in His Ascension, and the Parousia, and then embraces the man saved by Jesus Christ. In the cosmic perspective of Resurrection of Christ he takes into account the role of Holy Spirit. Hryniewicz thinks that all, what took place in the Body of Christ, is a prototype, a reason and an anticipation of this, what is supposed to take place in the entire cosmos. In the entire reflection the indistinct division is scratched on the eschatology individual and general. With the essential present motif in the reflection in the theology of Hryniewicz is the problem of the tension between times and eternity. In solution of the matter he uses the category of the time changed, what grants to statements with him related the hypothetical character.

PL

Pełnia zbawienia jako rzeczywistość ostateczna (finalna) jest ważnym tematem obecnym w nauczaniu Kościoła i w literaturze teologicznej. Różne nurty myśli teologicznej pokazują złożoność problemu oraz wielość dróg, na których poszukuje się coraz pełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych. Wśród nich obecna jest myśl Wacława Hryniewicza. Jego zasługą jest zaprezentowanie takiego ujęcia, w którym kosmiczny wymiar pełni zbawienia jest ściśle związany z Paschą Chrystusa, pojmowaną integralnie z innymi wydarzeniami paschalnymi, co też zostanie przedstawione w niniejszym artykule.

4

Postać podobna Synowi Człowieczemu z kobiecym biustem przepasanym złotym pasem (por. Ap 1,13) - Teologiczne konsekwencje zróżnicowania terminów sth/qoj oraz mastoi, w przekładzie apokalipsy arcybiskupa Jana Marii Michała Kowalskiego używanym w Kościołach Mariawitów w Polsce

83%

Wojciechowska K.

|

2017

|

nr 2

227-245

PL

W artykule przedstawiono różnice w znaczeniu greckich terminów oznaczających piersi – sth/qoj (odnoszące się zazwyczaj do klatki piersiowej oraz piersi męskich) i mastoi, (odnoszące się najczęściej do piersi kobiecych) oraz ich kontekst biblijny. W postaci podobnej do Syna Człowieka w Księdze Objawienia 1.13 użyto terminu mastoi,. Arcybiskup Jan Maria Michał Kowalski (1871–1942) – tłumacz Biblii używanej w Katolickim Kościele Mariawitów oraz w Starokatolickim Kościele Mariawitów – zauważył tę różnicę i zidentyfikował postać w Księdze Objawienia jako żeńską. Zdaniem Kowalskiego ktoś podobny do Syna Człowieczego obleczonego w szatę ze złotym pierścieniem wokół piersi to Maria Franciszka Kozłowska (zwana Mateczką), założycielka Mariawitów. Identyfikacja ta ma konsekwencje dla teologii, soteriologii, eschatologii i trynitologii.

EN

This article presents the differences in meaning of the Greek terms sth/qoj and mastoi, and their biblical contexts. In the description of the figure similar to the Son of Man in Revelation 1,13 was used the term mastoi,. Archbishop Jan Maria Michał Kowalski (1871-1942) – the translator of the Bible used in the Catholic Mariavite Church and in the Old Catholic Mariavite Church noticed this difference, and identified the figure in the Book of Revelation as female. According to Kowalski someone like a son of man dressed in a robe reaching down to his feet and with a golden sash around his breast is the founder of the Mariavitism – Feliksa Maria Franciszka Kozlowska (called by the Mariavites the Little Mother). This identification had consequences for mariavite theology – soteriology, eschatology and trinitology.