Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Ostreidae

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The Upper Cretaceous Ostreidae from the Middle Vistula Region (Poland)

100%

Pugaczewska H.

tom 22

nr 2

Twelve species of pelecypods representing the subfamilies: Pycnodonteinae, Exogyrinae and Ostreinae are described. The growth changes in Pycnodonte (Phygraea) vesicularis and in Gryphaeostrea vomer are reported. The "fingerprint shell structure"', has been found on the shell of. P. (Phygraea) vesicularis, and it is interpretrd as the remain of conchiolihe membrane in the subnacreous layer. In earlier stages of the Upper Cretaceous in, the Middle Vistula region the ostreids dominate, while in the later ones brachiopods and belemnites are more aboundant.

Ostrygi z osadów górnokredowych przełomu środkowej Wisły (fig. 1) są bogate ilościowo i zróżnicowane gatunkowo. Opisano 12 gatunków należących do 8 rodzajów i 3 podrodzin: Pycnodonteinae, Exogyrinae i Ostreinae (pls 11-16). Pycnodonteinae reprezentowane są najliczniej (7 gatunków). Najbogatsza ilościowo fauna pochodzi z kampanu w Nasiłowie, stanowiąc 80% całego materiału. Obejmuje ona głównie dwa gatunki: Pycnodonte (Phygraea) vesicularis (Lamarck, 1806) i Gryphaeostrea vomer Stephenson, 1941, na których przeprowadzono obserwacje dotyczące zmian wzrostowych. Na wewnętrznej powierzchni skorupki Pycnodonte (Phygraea) vesicularis zidentyfikowano brunatny ślad przypominający linie papilarne (fingerprint shell structure) jako ślad błonki konchiolinowej w warstwie perłowatej (subnacrée — według Ransona 1966). Z analizy fauny towarzyszącej w omawianych utworach wynika, że w starszych poziomach górnej kredy dominowały Ostreidae, zaś w młodszych ramienionogi i belemnity. Praca wykonana w ramach problemu MR. II/3.

В районе Центральной Вислы (фиг. 1) встречаются в большом многообразии и в большом количестве устрицы отложений верхнего мела. Было описано 12 видов, которые принадлежат к 8 родам и 3 подсемействам: Pycnodonteinae, Exogyrinae и Ostreinae (табл. 11-16). Самое многочисленное подсемейство Pycnodonteinae (7 видов). Большая часть фауны, которая составляет 80% всей коллекции, относится к кампану из Насилова. Она состоит, главным образом, из двух видов: Pycnodonte (Phygraea) vesicularis (Lamarck, 1806) и Gryphaeostrea vomer Stephenson, 1941, на которых были проведены наблюдения изменения роста раковины. На внутренней поверхности раковины Pycnodonte (Phygraea) vesicularis обнаружен коричневый след, похожий на папиларные линии (fingerprint shell structure), который является следом конхиолиновой плёнки в перламутровом слое (subnacrée - по Рансону 1966). Из анализа фауны, сопутствующей устрицам следует, что в древних толщах верхнего мела преобладали Ostreidae, в то время как в более молодых - плеченогие и белемниты.

Wspomnienia z podróży po Peru. Kraj i przyroda (Dokończenie)

70%

Sztolcman J.

nr 24