The program of contemporary public spaces continues to add new functions. As is the awareness of using the design of common spaces to speculate on property values, the use of architecture and public spaces of the second decade of the 21st century as political paraphernalia – used by both civic initiatives and official administrative bodies – is also growing in popularity. The author’s goal in this paper was to examine the impact of political initiatives on public spaces, and because of the timeliness and multifaceted ambitions of the New European Bauhaus (NEB), it was this initiative that was chosen for analysis. The paper describes the implementation potential of the NEB Compass, a tool that the New European Bauhaus initiative is currently proposing as a concrete aid to realizing abstract ambitions. During the research , an extensive literature study of the subject was carried out, which provided an overview of official EU documents describing the New European Bauhaus initiative and the principles of the NEB Compass. The “research by design” method was then used to transform the Compass from an evaluation system into an instrument for formulating design guidelines. The studied multimodal interchanges of the city of Warsaw and the guidelines for their revitalization, formulated through the NEB Compass, showed that an audit tool can be transformed into a design instrument. Testing the resulting evaluation sheet in a project on transforming Warsaw’s interchanges into sustainable and inclusive public spaces made it possible to define effective ways of transforming urban infrastructure into public space, and to diagnose the potential impact of the chosen policy initiative on shaping contemporary public spaces.
PL
Program współczesnych przestrzeni publicznych wciąż uzupełniają nowe funkcje. Podobnie jak świadomość wykorzystywania projektów przestrzeni wspólnych do spekulacji wartością nieruchomości, rośnie także popularność wykorzystywania architektury i przestrzeni publicznych drugiej dekady XXI w. jako akcesoriów politycznych – używanych i przez inicjatywy obywatelskie, i oficjalne organy administracji. Celem autorki pracy było przebadanie wpływu inicjatyw politycznych na przestrzenie publiczne, a ze względu na aktualność i wie loaspektowość wartości Nowego Europejskiego Bauhausu (NEB) to właśnie tę inicjatywę wybrano do analizy. W artykule opisano potencjał wdrożeniowy Kompasu NEB – narzędzia, które inicjatywa Nowego Europejskiego Bauhausu obecnie proponuje jako konkretną pomoc w realizacji abstrakcyjnych ambicji. Podczas pracy badawczej przeprowadzono rozległe studia literatury przedmiotu, które pozwoliły na zapoznanie się z oficjalnymi dokumentami unijnymi opisującymi inicjatywę Nowego Europejskiego Bauhausu oraz zasady działania Kompasu NEB. Następnie wykorzystano metodę „badania przez projektowanie” w celu przekształcenia Kompasu z systemu oceny w instrument do formułowania wytycznych projektowych. Zbadane multimodalne węzły przesiadkowe m.st. Warszawy i wytyczne ich rewitalizacji, sformułowane dzięki Kompasowi NEB, pokazały, że narzędzie służące audytowi można przekształcić w instrument projektowy. Testowanie powstałej karty oceny w projekcie dotyczącym przekształcenia warszawskich węzłów przesiadkowych w zrównoważone i inkluzyjne przestrzenie publiczne umożliwiło zdefiniowanie efektywnych sposobów przekształcenia miejskiej infrastruktury w przestrzeń publiczną oraz diagnozę potencjalnego wpływu wybranej inicjatywy politycznej na kształtowanie współczesnych przestrzeni publicznych.
The article outlines – using the Literature Analysis Tool – the socio-residentialsettlement references of historical Bauhaus thoughts and practices leading to the emerging message of the New European Bauhaus (NEB). NEB introduces – like the work of Walter Gropius – a climate of hope. The current reflections indicate that without a real bolder departure from the capitalist paradigm of the market economic growth, NEB will remain – like the historical Bauhaus – an ambitious, in a good sense of the word utopian, proposition of a holistic, humanistic civilization based on social management. In order to prevent this from happening with the NEB, one cannot abandon the attempts to repair the entire sphere of settlement and living space, i.e., repairing the world. Therefore, it is necessary to promote through NEB, also existent in interwar Poland, the cultural and technological values of architecture and urban planning extended to the concepts of housing, settlement and dwelling beyond cities and urbanized areas not only in the EU and Europe. Only then will there be opportunities for the implementation of a holistic, long-term fix of the daily living of inclusive communities and societies. We do not know much about NEB, which additionally provides us with an opportunity to outline its roots, expectations, opportunities and threats related to it.
PL
W artykule naszkicowano – przy zastosowaniu metody analizy literatury przedmiotu – społeczno-mieszkaniowo-osadnicze odniesienia myśli i praktyki historycznego Bauhausu prowadzące do rysującego się przesłania Nowego Europejskiego Bauhausu (NEB). NEB wprowadza – jak dzieło Waltera Gropiusa – klimat nadziei. Podjęte tu rozważania na ten temat wskazują, iż bez rzeczywistego śmielszego odchodzenia od kapitalistycznego paradygmatu rynkowego wzrostu ekonomicznego NEB pozostanie – jak historyczny Bauhaus – ambitną, w dobrym tego słowa znaczeniu, utopijną propozycją holistycznej, humanistycznej cywilizacji opartej na społecznym gospodarowaniu. Aby temu spróbować zapobiec, w NEB nie można wyzbyć się prób naprawiania całej sfery osadnictwa i przestrzeni zamieszkiwania, tj. naprawiania świata. Należy zatem promować w NEB sprawdzone także w międzywojennej Polsce kulturowe i technologiczne wartości architektury i urbanistyki rozszerzone o koncepcje mieszkalnictwa, osadnictwa i zamieszkiwania wykraczające poza miasta i obszary zurbanizowane nie tylko na obszarze UE i Europy. Tylko wtedy pojawią się szanse na urzeczywistnianie holistycznej, długookresowej naprawy codziennego zamieszkiwania inkluzywnych społeczności i społeczeństw. O NEB jeszcze niewiele w sumie wiemy, co dodatkowo upoważnia do zarysowania jego korzeni, związanych z nim oczekiwań, szans i zagrożeń.
The aim of the article is to analyse Albert Einstein’s villa in Caputh (1929) designed by Konrad Wachsmann in the context of the theory and history of contemporary architecture, including aspects of tradition and modernity in the adopted aesthetic, functional and spatial solutions. The research was carried out in two stages. In the first stage, based on a literature review and in situ analyses, the main features of the building were determined against the background of the functional and aesthetic tendencies prevailing during the period of the building’s construction. This allowed us to determine to what extent the design of Einstein’s villa referred to the building traditions of the region and which features reflected an innovative way of thinking, anticipating modernism in architecture. In the second part of the research, the building was characterized in the light of the latest trends in the theory and history of contemporary architecture, taking into account the principles of sustainable development, resilience of the built environment to climate change, circularity, bioclimatic design and the New European Bauhaus. The main conclusions from the conducted research concern the compromise and balance between the aspects of tradition and modernity in the Einstein’s villa, manifested in the choice of the location and adopted functional and structural solutions. The applied connection system enabling quick assembly of the building represents a very early example of prefabrication. Important innovative features include: the way of shaping the space, the use of wood as the main building material, the creation of viewing axes and the use of daylight to modulate the interiors’ ambience.
PL
Celem autorki artykułu jest analiza zaprojektowanej przez Konrada Wachsmanna willi Alberta Einsteina w Caputh (1929) w kontekście teorii i historii architektury współczesnej, w tym aspektów tradycji i nowoczesności w przyjętych rozwiązaniach estetycznych, funkcjonalnych i przestrzennych. Badania przeprowadzono dwutorowo. W pierwszym etapie, na bazie kwerendy literaturowej i analiz in situ określono główne cechy budynku na tle tendencji funkcjonalnych i estetycznych dominujących w okresie powstania obiektu. Pozwoliło to ustalić, w jakim stopniu w projekcie willi odnoszono się do tradycji budowlanych regionu oraz które cechy odzwierciedlały nowatorski sposób myślenia, będący zapowiedzią modernizmu w architekturze. W drugiej części badań dokonano charakterystyki budynku w świetle najnowszych tendencji w teorii i historii architektury współczesnej, z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju, odporności środowiska zbudowanego na zmiany klimatu, cyrkularności, projektowania bioklimatycznego oraz Nowego Europejskiego Bauhausu. Najważniejsze wnioski z przeprowadzonych badań dotyczą kompromisu i równowagi między aspektami tradycji i nowoczesności w architekturze budowli, przejawiających się w wyborze lokalizacji obiektu, przyjętych rozwiązaniach funkcjonalnych i konstrukcyjnych. Zastosowany system połączeń umożliwiający szybki montaż budynku stanowi bardzo wczesny przykład prefabrykacji. Do istotnych cech nowatorskich należą: sposób kształtowania przestrzeni, zastosowanie drewna jako głównego materiału budowlanego, tworzenie osi widokowych oraz wykorzystanie światła dziennego do kreowania nastroju we wnętrzach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.