Nel rinascimento letterario italiano la tematica legata all’ars memorativa assume forme e contenuti diversi, in relazione alla specificità del genere letterario e, conforme all’intenzione dell’autore, riveste un ruolo caratteristico per la realizzazione dell’obiettivo artistico e soggettivo dell’opera. Il presente studio si concentra sull’individuazione dei caratteri e delle funzioni del fenomeno della memoria nella letteratura del rinascimento italiano in base alle opere di Lodovico Ariosto, Niccolò Machiavelli e Giorgio Vasari. Questi autori, ricorrendo al tema della memoria, nelle opere appartenenti alle correnti letterarie diverse: epico-cavalleresca, politica ed artistica, trasmettono un’immagine dell’epoca in cui il denominatore comune è l’uomo con la sua psiche e la ricerca del proprio spazio nella società e nella storia.
The article presents Niccolò Machiavelli’s contribution to the development of the modern concept and language of politics. I embark on an analysis of the key concepts Machiavelli brought into the language of politics to show that his view of the state and raison d’état gave rise to the modern theory of the state and law, even though he had been nurtured on the medieval tradition of political thought. Unlike the medieval theoreticians of politics, Machiavelli put special emphasis on the endurance and growth of the state, making them the primary objectives of political activity and replacing the common good – the concept which was the cornerstone of the classical tradition – with the concept of raison d’état. For him the basic criterion for the assessment of political action and the way the state worked was no longer the concept of justice, harmony or the good life, but effectiveness.
PL
Artykuł przedstawia wkład Niccolò Machiavellego w wykształcenie nowożytnej idei oraz języka polityki. Poprzez analizę kluczowych pojęć wprowadzonych do języka politycznego przez florenckiego myśliciela, autorka stara się udowodnić tezę, że chociaż wyrastał on ze średniowiecznej tradycji myśli politycznej, jednak opracowana przez niego idea państwa oraz racji stanu dały początek nowożytnej teorii państwa i prawa. W odróżnieniu od średniowiecznych teoretyków polityki, w myśli Machiavellego przetrwanie i rozwój państwa stały się najważniejszymi celami podejmowanych działań, a kluczowe dla tradycji klasycznej poję cie dobra wspólnego, zostało zastąpione przez pojęcie interesu państwa. Podobnie też podstawowym kryterium działań politycznych oraz oceny funkcjonowania państwa stała się już nie idea sprawiedliwości, harmonii czy dobrego życia, lecz skuteczność.
The purpose of this article is to show the impact of Niccolò Machiavelli’s idea on Łukasz Opaliński’s “A Parish Priest’s Conversation With a Landowner”. The author of article noticed that for both of these political writers, virtue, good laws and customs were very important. First of all, however, the article presented examples of references by the Polish poet and writer of the baroque to such works as “The Prince” and “Discourses on the First Decade of Titus Livius”. The author also pointed out what influence this reception of Niccolò Machiavelli’s writings.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.