Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Netanyahu Benjamin

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sekurytyzacja technologii nuklearnych na przykładzie irańskiego programu atomowego

100%

Siudak R.

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

2015

tom R. 5, Nr 8

79--99

Teoria sekurytyzacji stanowi jedną z najszerzej dyskutowanych propozycji teoretycznych w pozimnowojennych badaniach nad bezpieczeństwem międzynarodowym. Bazując na konstruktywistycznych oraz postmodernistycznych założeniach dotyczących areny stosunków społecznych, pozwala ona na nowe jakościowo ujęcie dynamiki bezpieczeństwa. Niniejszy artykuł, wykorzystując aparat pojęciowy tej teorii, analizuje proces sekurytyzacji technologii nuklearnych irańskiego programu atomowego. Badaniu poddany jest w pierwszej kolejności dyskurs medialny wokół kwestii technologii nuklearnych Iranu. Zwrócona zostaje przy tym uwaga na wątki orientalistyczne oraz uprzywilejowany dostęp określonych grup polityków do głównych kanałów komunikowania masowego. Następnie przedstawiona jest dynamika samego procesu sekurytyzacji. Jako aktor sekurytyzujący występuje premier Izraela Benjamin Netanyahu, zaś podstawę analizy stanowią akty mowy wygłaszane przez niego na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz podczas oficjalnych uroczystości państwowych. W zakończeniu podjęto próbę oceny skuteczności analizowanego procesu sekurytyzacji, zwracając uwagę na odmienne rezultaty na forum krajowym (Izrael) i międzynarodowym.

Securitization is one of the most discussed theoretical proposition in the Post-Cold War era of security studies. Building on constructivists assumptions on social world, securitization theory has been able to introduce a new framework for security analysis. This article examines securitization process of nuclear technologies on the example of Iranian Nuclear Program. Firstly it discusses media discourse on Iranian program followed by analysis of securitization process with Benjamin Netanyahu as a main agent. Netanyahu’s speeches to the UN General Assembly are taken as a main source of securitization moves. Finally, article examines the aftermath including different results on national and international levels.

Wpływ Arabskiej Wiosny na sytuację w Palestynie i Izraelu.

36%

Wach D.

Kultura i Polityka

2012

nr 11

115-126

Wystąpienia społeczne w świecie arabskim zapoczątkowane w Tunezji w styczniu 2011 roku diametralnie zmieniły układ sił w regionie. W zależności od kraju można zaobserwować różne formy społecznego nacisku na władzę i rozmaite reakcje rządzących na postulaty obywateli. Światowe media skupiły się na najbardziej spektakularnych i krwawych wydarzeniach, takich jak rewolucja w Egipcie, która doprowadziła do obalenia długoletniego prezydenta Hosniego Mubaraka czy wojna domowa w Libii, w wyniku której śmierć poniósł przywódca tego kraju Muammar Kaddafi. Wiele uwagi poświęcono również wydarzeniom w Tunezji, gdzie zapoczątkowano tzw. Arabską Wiosnę, jak również Syrii, w której nadal trwają krwawe starcia ludności z siłami rządowymi. Nieco rzadziej podnoszono kwestie związane z reformami w Maroku, protestami w Jemenie czy niepokojami w pozostałych państwach arabskich. Dynamiczny rozwój wydarzeń w poszczególnych krajach, a także zaangażowanie świata zachodniego w wydarzenia w regionie spowodował, że mniej uwagi poświęcono sytuacji w Autonomii Palestyńskiej i Izraelu, które od lat nie schodziły z pierwszych stron gazet. Nie ma jednak wątpliwości, że i tam Arabska Wiosna odcisnęła swoje piętno i miała ogromny wpływ na wydarzenia ostatniego roku. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu, jaki arabskie rewolty wywarły na graczy w Autonomii Palestyńskiej i Izraelu. Tekst prezentuje przyczyny i efekty poszczególnych działań, zmianę ich strategii i cele oraz możliwe skutki, jakie mogą przynieść społeczeństwom i rządom opisywanych podmiotów w najbliższej przyszłości. Tym samym pokazuje, w jaki sposób znacząca zmiana w regionalnej strukturze politycznych możliwości (McAdam i in. 1996, Wiktorowicz 2004, Gorlach i Mooney 2009) wpłynęła na transformacje w części Bliskiego Wschodu, gdzie z pozoru niewiele się zmieniło.

Social turmoil in the Arab world, which began in Tunisia in January 2011, drastically changed the balance of power in the region. Depending on the country, we can observe various forms of social pressure on the authorities, and various reactions of rulers to citizens' demands. Media around the world focused on the most spectacular and bloody events such as revolution in Egypt, which led to overthrow of long-time president Hosni Mubarak, and Libya's civil war, which resulted in the death of it's leader – Muammar Kaddafi. Much attention was also devoted to events in Tunisia, where the so called Arab Spring started, as well as Syria, where there are ongoing violent clashes between government forces and civilian rebels. Less frequently, media reported upon reforms in Morocco, protests in Yemen, and unrest in other Arab countries. Dynamic development as well as involvement of the Western world in the events in individual countries and the region as a whole caused less attention to be paid to the situation between the Palestinian Authority and Israel, which always had made the media headlines. There is no doubt that the Arab Spring left its mark and had huge impact on the events upon these entities. The purpose of this article is to present what influence the Arab revolts had on players within Palestinian Authority and Israel. The text presents causes and effects of individuals’ actions, changes in strategies and goals, and the possible consequences that may come to the societies and governments of the described entities. It shows how the significant changes in regional structure of political opportunities (McAdam et al. 1996, Wiktorowicz 2004, Gorlach and Mooney 2009) contributed to transformations in the Middle East.