Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Istota protekcjonizmu w dziewiętnastym wieku oraz współcześnie

100%

Kłosowicz-Toborek K.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego

|

2018

|

tom 18(33)

|

nr z. 1

88-99

XX

Pomimo działalności WTO idea protekcjonizmu jest wciąż aktualna. Większość państw oficjalnie opowiada się za liberalizmem, a przy tym ogranicza wymianę handlową. Działalność ta ulega nasileniu w okresach stagnacji gospodarczej oraz w związku z różnicami rozwojowymi między uczestnikami rynku światowego. To właśnie zacofanie gospodarcze XIX-wiecznych Niemiec wpłynęło na stworzenie wielu oryginalnych myśli, a wśród nich tych, które odnosiły się do sposobu prowadzenia handlu zagranicznego. Warto zatem zbadać i porównać neoprotekcjonizm z protekcjonizmem prezentowanym przez XIX-wiecznych ekonomistów. Analiza współczesnego i XIX-wiecznego protekcjonizmu wskazuje, że istota tych pojęć nie różni się bowiem neoprotekcjonizm i jego XIX-wieczny odpowiednik realizują te same cele, aczkolwiek przy wykorzystaniu innych środków. (abstrakt oryginalny)

EN

Despite the buoyant activity of the WTO, the idea of protectionism is still valid. Most countries officially support liberalism while limiting trade. This activity is intensified during periods of economic stagnation and in relation to the developmental differences among the participants in the world market. The economic backwardness of nineteenth-century Germany influenced the development of many original ideas, including those related to foreign trade. Therefore, it is worth examining and comparing neoprotectionism to the protectionism presented by nineteenth-century economists. The analysis of contemporary and nineteenth century protectionism indicates that the essence of these concepts does not differ, because neoprotectionism and its nineteenth-century equivalent fulfill the same aims, but using different measures. (original abstract)

2

Non-Tariff Dimension of Neoprotectionism in World Trade in Agri-Food Products

84%

Pawlak K.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2022

|

tom 24

|

nr z. 1

209-224

XX

Celem artykułu jest określenie zakresu wykorzystania barier pozataryfowych w światowym handlu produktami rolno-spożywczymi w 2020 roku. W badaniach wykorzystano dane Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) oraz Global Trade Alert. Posługując się metodyką opracowaną przez UNCTAD i WTO, wyznaczono trzy wskaźniki opisujące wykorzystanie barier pozataryfowych w handlu, tj. indeks częstości, indeks pokrycia i wskaźnik powszechności. Zmierzono także liczbę preferencji handlowych i restrykcji handlowych zastosowanych przez największych światowych eksporterów i importerów produktów rolno-spożywczych. Na podstawie zrealizowanych badań można stwierdzić, że zakres wykorzystania środków protekcji pozataryfowej w światowym handlu produktami rolno-spożywczymi jest dużo większy niż w innych branżach. W krajach prowadzących wysoce protekcjonistyczną politykę handlową, takich jak Brazylia, Chiny, Indie, Indonezja, Kanada, USA i Wietnam, środki pozataryfowe stosowano w odniesieniu do wszystkich linii taryfowych i całej wartości importu. W największym zakresie instrumenty protekcji pozataryfowej były stosowane w handlu nieprzetworzonymi produktami pochodzenia roślinnego, takimi jak zboża, nasiona i owoce oleistych, owoce i warzywa, oraz produktami mleczarskimi. Wśród krajów najczęściej wprowadzających restrykcje handlowe wobec swoich partnerów, a zarazem najbardziej narażonych na działania odwetowe z ich strony, znalazły się trzy kraje: UE, USA i Chiny.(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of this paper was to determine the scope of non-tariff measures used in the world agri-food trade in 2020. This study used data of the United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD) and the Global Trade Alert data. Applying the methodology developed by the UNCTAD and the World Trade Organization (WTO) three indexes were established to describe the use of non-tariff measures (NTMs) to trade, i.e., the Frequency Index, the Coverage Ratio and the Prevalence Ratio. The number of trade preferences and trade restrictions used by the largest exporters and importers of agri-food products was also measured. The analysis showed that the scope of use of non-tariff protection measures in world trade in agri-food products is much greater compared to other branches of the economy. In countries implementing a highly protectionist trade policy, such as Brazil, China, India, Indonesia, Canada, the USA and Vietnam, non-tariff instruments were used in relation to all tariff lines and the entire value of import. To the greatest extent, non-tariff protection measures were adopted in the trade of non-processed plant origin products, including cereals, oilseeds and oleaginous fruit, fruit and vegetables, as well as dairy products. Countries most commonly implementing trade restrictions against their partners and, at the same time, at greatest risk of retaliatory actions on their part included EU countries, the USA and China.(original abstract)

3

Wokół osłabiania neoprotekcjonizmu rolnego Unii Europejskiej w ramach i poza WTO

84%

Puślecki Z. W.

Ekonomia / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2013

|

nr nr 2 (23)

30-48

XX

Celem głównym opracowania było przedstawienie problemu osłabiania neoprotekcjonizmu rolnego Unii Europejskiej w ramach i poza WTO. Cele szczegółowe natomiast to ukazanie konsekwencji neoprotekcjonizmu rolnego UE, jego łagodzenia przez WTO, stymulowania rozwoju rynków towarowych poza WTO, nowych celów perspektywicznych WPR, a także omówienie kwestii zrównoważonego rozwoju rolnictwa europejskiego. Wspólna zewnętrzna taryfa celna UE, stosowana selektywnie wobec wybranych towarów, może hamować liberalizację handlu międzynarodowego. Podkreślane jest to szczególnie przez partnerów handlowych z krajów nie należących do tego europejskiego ugrupowania integracyjnego, jako oznaka neoprotekcjonizmu handlowego. Odporność UE na cięcia taryf celnych dotyczących produktów rolnych wielokrotnie blokuje postęp w negocjacjach handlowych WTO. Ponadto kraje rozwijające się wskazują na neoprotekcjonizm w rolnictwie, usprawiedliwiając równocześnie stosowanie przez UE barier wobec importu oraz produkowanych dóbr i usług. Ograniczanie unijnych selektywnych zewnętrznych taryf celnych może być ważnym wkładem do liberalnego systemu handlowego, dostarczającego wysokich zysków nie tylko dla UE, ale też skutecznego narzędzia w walce z globalnym ubóstwem. Należy także podkreślić wysoki poziom subsydiowania budżetowego unijnego rolnictwa, co w poważnym stopniu ogranicza możliwości eksportowe krajów najsłabiej rozwiniętych. Inaczej natomiast sytuacja wygląda w bogatszych krajach rozwijających się, które paradoksalnie przyjmują podobne działania, jakie stosuje UE, polegające na zwiększaniu subsydiowania budżetowego własnego rolnictwa, co w konsekwencji wzmaga zniekształcanie światowej wymiany handlowej. W konkluzjach rozważań wskazuje się, że w perspektywie funkcjonowania WPR istotna jest potrzeba osłabienia neoprotekcjonizmu rolnego w ramach i poza WTO. W wyniku niezbędnych reform WTO powinna nadal stymulować liberalizację handlu międzynarodowego, a także bardziej niż dotychczas wspierać rozwój krajów trzeciego świata, szczególnie poprzez aid for trade. Ostatni etap wielostronnych rokowań handlowych w sprawie liberalizacji handlu międzynarodowego w ramach Rundy Doha należałoby poświęcić przede wszystkim problemowi zmniejszania kosztów krajów rozwijających się przy ich wchodzeniu na rynek światowy z towarami przemysłowymi, rolnymi i usługami. Wszystko wskazuje na to, że podjęte reformy będą kontynuowane, co stworzy korzystne warunki umożliwiające zakończenie Rundy Doha, jeżeli nie nastąpi dalsze różnicowanie stanowisk negocjacyjnych i nie pojawi się wyraźny konflikt interesów, także w grupie krajów rozwijających się. Unia Europejska powinna przy tym sama, niezależnie od perspektyw negocjacji handlowych w ramach WTO, rozważyć, jakie dalsze posunięcia liberalizacyjne związane z WPR byłyby korzystne zarówno dla Unii, jak i dla krajów trzecich, zwłaszcza najsłabiej rozwiniętych. W wyniku osłabienia roli WTO w rezultacie braku porozumienia końcowego Rundy Doha wrosło znaczenie bilateralnych porozumień handlowych, a także innych instytucji międzynarodowych, takich jak grupa G20. Należy podkreślić, że we współczesnym wielobiegunowym świecie coraz większego znaczenia nabierają porozumienia i więzi regionalne. Ponadto, co jest także ważne z punktu widzenia teoretycznego, osłabieniu ulegają uzasadnienia względów praktycznych, a zwiększa się znaczenie rozwiązań normatywnych.(abstrakt oryginalny)

EN

The main aim of the article is the presentation of the problem of the European Union agriculture new protectionism weakening within and outside the WTO. The specific objective was to show the consequences of EU agricultural new protectionism, its mitigation by the WTO to stimulate the development of commodity markets outside the WTO, new perspective aims of CAP as well as issues of sustainable development of European agriculture. Common external EU customs tariff applied selectively against selected goods, may limit the liberalisation of international trade. This is particularly highlighted by trading partners from countries not belonging to this European integration grouping and it is a sign of trade new protectionism. The resistance of the EU to cut tariffs for agricultural products has repeatedly blocked progress in WTO trade negotiations. In addition, developing countries show there is a new protectionism in agriculture justifying at the same time the use of barriers to imports and manufactured goods and services by the EU. Reducing EU selective external tariffs may be an important contribution to a liberal trading system, which provides high profits not only for the EU, but also an effective tool in the fight against global poverty. It is also important to emphasise a high level of subsidisation of the budget of EU agriculture, which seriously restricts the export capacity of the least-developed countries. The situation looks different in wealthier, developing countries, which paradoxically adopt similar measures used by the EU to increase financial subsidisation of own agriculture, which consequently affects the growth of falsification of world trade. In the conclusions of the considerations, in the form of generalisations and applications it is shown that the need to weaken agricultural new protectionism within and outside the WTO is important in the functioning of the CAP. As a result of the necessary reforms, the WTO should continue to stimulate the liberalisation of international trade and also, more than in the past, support the development of third world countries, particularly through aid for trade. The last stage of multilateral trade talks on the liberalisation of international trade within the Doha Round should be paid above all to the problem of reducing the cost of developing countries with their entrance on the world market with industrial goods, agricultural pro- ducts and services. Everything indicates that taken steps of the reforms will continue, which will create favourable conditions enabling the completion of the Doha Round, if there is not further differentiating of negotiating positions and there is not a clear conflict of interest also in the group of developing countries. The European Union should on its own, irrespective of the prospects of trade negotiations in the framework of the WTO, consider what further liberalization movements associated with the CAP would be beneficial for both the union and third countries, especially the least developed ones. As a result of the weakening of the WTO, because of lack of agreement of final Doha Round, there was the increase of importance of bilateral trade agreements as well as other international institutions such as G20. It should be emphasized that in contemporary, multipolar world, agreements and regional ties become more and more important. Furthermore, what is also important from the theoretical point of view, the justifications of practical reasons become weaker and normative solutions become more significant.(original abstract)

4

Znaczenie środków i barier pozataryfowych dla polskiego eksportu na rynkach rozwiniętych krajów kapitalistycznych

84%

Wieczorek J.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Planowania i Statystyki

|

1989

|

nr nr 273

275

XX

Na podstawie przeprowadzonych w niniejszej pracy rozważań można sformułować szereg wniosków i postulatów. Należy zatem zauważyć, iż w wynika ewolucji zagranicznej polityki ekonomicznej rozwiniętych krajów kapitalistycznych po II wojnie światowej, zwłaszcza w latach siedemdziesiątych 1 osiemdziesiątych, powstał obszar wspólnych rozwiązań dwóch zasadniczych nurtów w tej polityce: neoliberalizmu i neoprotekcjonizmu. Przyczyn sprawczych tego zjawiska było wiele; wiązały się one zarówno z teorią, jak i z praktyką międzynarodowych stosunków gospodarczych. W tej mierze należy odnotować fakt, iż w okresie powojennym proces liberalizacji wymiany handlowej rozwiniętych krajów kapitalistycznych zachodził w sposób niekonsekwentny i wybiórczy. Głównymi beneficjentami korzyści wynikających z tego procesu były rozwinięte kraje zachodnie. Tempo postępu, zakres przedmiotowy i podmiotowy tej liberalizacji był w danym przedziale czasu funkcją istniejącego w gospodarce światowej układu korzyści komparatywnych, stąd postępujące zmiany w tym ostatnim zakresie, polegające na utracie przewag komparatywnych krajów zachodnich w pewnych dziedzinach produkcji przemysłowej, w połączeniu z Innymi czynnikami, spowodowały wzrost tendencji protekcjonistycznych, zwłaszcza o charakterze pozataryfowym, w zagranicznej polityce gospodarczej tych krajów w ostatnim dziesięciolecia. Praktyka wskazuje, iż bariery pozataryfowe "karzą" tych eksporterów, którzy mają w danym momencie największe przewagi komparatywnej są również zdecydowanie gorszym rozwiązaniem dylematu protekcjonizm defensywny czy polityka pozytywnych przemian strukturalnych. (fragment tekstu)

5

Protekcjonizm w teorii ekonomii i w polityce handlowej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

67%

Rymarczyk J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Seria : Monografie i Opracowania (nr 100)

|

1992

|

nr nr 629

343

XX

Celem pracy było zbadanie łącznego wpływu barier taryfowych i pozataryfowych na handel międzynarodowy, zwłaszcza protekcjonizmu klasycznego i neoprotekcjonizmu na przykładzie handlu zagranicznego krajów EWG. Oprócz uwzględnienia bogatego materiału faktograficznego (materiałów statystycznych, opracowań źródłowych i dokumentów organizacji międzynarodowych - GATT, UNCTAD, EWG) oparto się na literaturze polskiej, oraz głównie anglo- i niemieckojęzycznej literaturze przedmiotu.

6

Interwencjonizm państwa na rynku

59%

Garbarski L. , Rutkowski I. , Wrzosek W.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Handlowa

|

1994

|

nr nr 395

100

XX

Celem pracy jest sformułowanie podstawowych zasad i kierunków działania interwencjonizmu w sferze rynku jako całości. Omówiono istotę interwencjonizmu państwa na rynku oraz warunków jego skuteczności, następnie zidentyfikowano i scharakteryzowano instrumenty interwencjonizmu państwowego na rynku dóbr konsumpcyjnych oraz przedstawiono problematykę jego mechanizmów i społeczno-ekonomicznych konsekwencji. Autorzy skoncentrowali swoją uwagę na interwencjonizmie, który towarzyszy rozwiniętej oraz kształtującej się gospodarce rynkowej.