Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Monasticism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 31
243-258
EN
The article presents the everyday life of cenobite monk starting from attempting to describe the ancient monastery itself, by showing the buildings in it, such as living quarters called “houses”. In monastery there were also everyday usable rooms like “the place of praying” where monks were praying and weaving baskets or “the chamber of sick”. Pachomius thought also about economic buildings such as workshops, store-rooms and many kinds of storehouses. Next part of the article is concerned about all functions, which monks could take charge of. First of all there was the superior of the monastery who had almost absolute authority, than his “second”, who was his substitute. Also each house separately had his superior and his “second”. In Pachomius’ monastery we can find a minister, who was taking care of things connected with work and a very important gate keeper and also workers like: gardeners, cooks bakers and raftsmen. In the final part article shows how does the prayers, which were very important in the monastery, look like and when they took place. We can get known with the work, almost as important as the prayers, which happened in the monastery and outside at the fields. Monks had also free time consisted of sleeping and the meals. Pachomius was a soldier so he put in his “Rule” much precepts about discipline and obedience to superiors, which checked up very good for his monks and later monastic life.
2
67%
|
|
nr 15
179-192
PL
Nieżyjący już mnich trapistów i płodny autor, Thomas Merton, intensywnie zajmowałsię jaźnią, a dokładniej mówiąc, pragnieniem uwolnienia się od tyranii jaźni, którą przyjął zaswoją tożsamość. Jego wczesne lata spędzone we Francji i Anglii naznaczone były poczuciemstraty i zwichnięcia. Po opuszczeniu Cambridge jego późniejsze życie w Ameryce(studiował w Columbia University) i decyzja o przyjęciu katolickiego chrztu w wieku 23 latdoprowadziły ostatecznie do złożenia przez niego ślubów zakonnych jako mnich cysterski.Przyjmując imię brat Louis, sądził, że pozostawił za sobą „świat” ze wszystkimi jegopokusami i nierozwiązanymi problemami. Tak mu się jednak tylko wydawało. Lata, którespędził jako trapista, doprowadziły do powstania bestsellerowej autobiografii, napisanejw posłuszeństwie swojemu opatowi i nawiązującej do wielu innych książek o naśladowaniuChrystusa. Porównanie tej publikacji z Wyznaniami św. Augustyna przyniosło Mertonowimiędzynarodową sławę właśnie pod dawnym nazwiskiem. Wyrażał zaniepokojenie „tymcieniem, tym sobowtórem, tym pisarzem, który [...] poszedł za mną do klasztoru... Niemogę go stracić”. Z czasem mnich zdał sobie sprawę – dzięki doświadczeniu, żarliwejlekturze Biblii, rozważań św. Augustyna i mistyków, a także pod wpływem procesu indywiduacjizapoczątkowanemu przez Junga, buddyzmu zen i innych – że „ja”, z któregopróbował uciec, było w rzeczywistości w dużej mierze „fałszywym ja”, napędzanym przezego. W niniejszym artykule autorka śledzi drogę Mertona, od jego dawnego „ja” do „jaautentycznego”, które znajduje się w Bogu, w transcendencji. Obsesja na tym punkcie,obecna w XXI w., sprawia, że badanie drogi Mertona do samodzielności staje się tymbardziej istotne. Pojawienie się „ja”, autopromocja, jaką dają media społecznościowei przykłady narcystycznych jednostek na stanowiskach władzy, ujawniają nieprawdziwośćżycia, w którym samoświadomość mylona jest z samorealizacją. Jak odkrył to Merton, jestto całkowicie błędny trop.
EN
The late Trappist monk and prolific author, Thomas Merton was intensely concerned with the self – or to be more precise, with a desire to break free from the tyranny of the self he took to be his identity. His early years in France and England were marked by a sense of loss and dislocation. After leaving Cambridge for Columbia, his subsequent life in America and decision to be baptised a Catholic at the age of 23 eventually led to his taking vows as a Cistercian monk. Given the name Frater Louis, the ‘world’ with all its temptations and unresolved issues had been left safely behind along with his old identity. Or so he thought. In fact, Merton’s years as a Trappist would lead to a best-selling autobiography written under obedience to his abbot with many more books to follow. Compared at the time of its publication to St Augustine’s Confessions, it would lead to his international renown as Thomas Merton. He voiced his disquiet over what he called ‘this shadow, this double, this writer who […] followed me into the cloister … I cannot lose him.’ In time, Merton came to the realisation through lived experience and his voracious reading of the Bible, St Augustine, the mystics, the individuation process propounded by Jung, Zen Buddhism and others that the ‘self’ he was trying to escape was, in fact, largely a ‘false’ self driven by the ego. This paper traces Merton’s journey from the that self to the authentic self which is found in God, in transcendence. Obsession with ‘the self’ as understood in the 21st century makes a study of Merton’s path to selfhood that much more vital. The advent of the ‘Selfie’, the self-promotion that social media affords and the examples of narcissistic individuals in positions of power gives the lie to lives where self-consciousness is confused with self-realisation. Nothing, as Merton discovered, could be further from the truth.    
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.