The primary aim of this article is to analyze the Twitter communication strategy and its efficiency. The authors took into consideration four Ministers of foreign affairs from Great Britain, Poland, Ukraine, and Russia (their private accounts have also been examined). However, considering that Ministers of Poland and Russia did not have their own Twitter accounts (Witold Waszczykowski and Siergiej Lawrow), authors decided to analyze private accounts of Great Britain’s and Ukrainian’s Ministers (Boris Johnson and Pavlo Klimkin). All examined profiles are accredited. Because of the popularity of Twitter and the appearance of the new type of diplomacy, which involves social networking sites, the authors attempted to make a qualitative and quantitative analysis of given accounts. The results present the effectivity index and also show that spontaneously published messages on social media have a significant impact on how state institutions convey content. What is more, the qualitative and quantitative analysis and the effectivity index allows to present the tools needed for e-diplomacy on Twitter.
Leon Wasilewski played a vivid role during the struggle for the independence of Poland as well as had a great influence on the formation of foreign policy of the Joseph Pilsudski. He is rightly called "the architect of the Eastern policy of Pilsudski". The article dedicated to the activities of Wasilewski as the Minister of Foreign Affairs of the first government of the restored Polish state, which played significant place in a series of all subsequent Polish governments. Although Wasilewski’s worked as Minister only two month, he managed to create an organizational structure of the ministry that could work in difficult and unstable conditions. The role of the first foreign minister of the state that had existed in a very difficult international situation was described. Wasilewski had challenges that were far beyond the competence of minister of the Ministry of Foreign Affairs in normal situation. Main attention is paid to Wasilewski’s activity in the process of setting the state boundary of the Republic of Poland as well as the establishing the international relations with neighbors. During Wasilewski short-term period on the position of the Minister, he showed himself as talented and visionary diplomat. Based on the idea of the federation, Wasilewski created the concept of the territorial form of the Polish state that Pilsudski was trying to put into practice in 1919–1920. Shown himself perfectly as the minister of foreign affairs, he gained more respect from J. Pilsudski and remained one of his most loyal adherent. The resignation did not mean the end of Wasilewski’s political activity. At the personal proposition of the “Commandant of the State”, he participated in the Paris Peace Conference (1919) as well as took part in the signing of The Treaty of Riga (1921).
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Based on new archival materials, the article reconstructs the picture of the Russian Church presence in Japan and the Holy Land at the end of the 1870s and early 1880s. This was a key period in the fate of the Japan and Jerusalem Russian Ecclesiastical Missions, when both Missions suffered crises that brought them to the verge of closure. The author considers the characteristic features and general patterns of the Russian Ecclesiastical presence abroad in the context of interfaith competition and inter-agency contradictions. The article reveals the reasons that hindered the effective work of Russian Church representatives abroad and pays special attention to the political importance of the Japan and Jerusalem REM.
Artykuł omawia zmiany jakie zaszyły w kancelarii centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych po wprowadzeniu bezdziennikowego systemu kancelaryjnego w 1933 r. Artykuł przedstawia wpływ wprowadzonych regulacji na miejsce i rodzaj kancelarii oraz na ich pracę.
EN
The contents of the presented article are the main aspects of Poland Foreign Affairs chancery and its reform in 1933. The main reason of reflection on this subject is the desire to develop and supplement the current state of research. The article is based on the subject literature and documents found in polish archives. The seconds reason is the show results of mentioned reform. Chancery and it’s reform allowed for effective functioning of Poland Foreign Affairs after 1933 year.
Artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych przez autora w ramach działania naukowego MINIATURA 4 Narodowego Centrum Nauki. Projekt miał charakter pilotażu, którego celem było opracowanie wstępnej diagnozy i kierunków rozwoju współpracy jednostek samorządu terytorialnego z rządem w zakresie dyplomacji samorządowej. W ramach badania zostało przeprowadzonych 11 wywiadów z przedstawicielami środowisk odpowiedzialnych za kreowanie polskiej paradyplomacji: samorządowcami, pracownikami administracji rządowej oraz ekspertami. Wyniki badań wstępnych wskazują, że polska dyplomacja samorządowa, postrzegana jako instrument polityki zagranicznej, przeżywa poważny kryzys. W celu jego przezwyciężenia należy zastanowić się nad modelem polskiej paradyplomacji szanującym interesy obu stron: rządu i samorządu terytorialnego.
EN
The article presents the results of the research conducted by the author within the framework of the National Science Centre action MINIATURA 4. This was a pilot project aiming to yield a preliminary diagnosis and suggest directions of development for the cooperation between local government units and the central government in the field of paradiplomacy. As part of the study, 11 interviews were conducted with the representatives of the milieus responsible for Polish paradiplomacy: local government officials, civil servants and experts. The results of the preliminary research indicate that approached as an instrument of foreign policy, Polish local diplomacy is experiencing a severe crisis. In order to overcome it, one should consider a model of Polish paradiplomacy that respects the interests of either side, namely the central and the local government.
The article is devoted to one of the founders of the Polish diplomatic service during the Second Polish Republic, and then the model of diplomatic education – Karol Bertoni. The author focuses on little-known threads from Bertoni’s rich biography and includes valuable illustrations. A significant part of the source materials used has not been studied so far.
PL
Artykuł poświęcony jest jednemu z twórców polskiej służby dyplomatycznej i konsularnej w okresie II RP, a potem współtwórcy modelu kształcenia dyplomatów – Karolowi Bertoniemu. Autor koncentruje się na mało znanych wątkach z bogatej biografii Bertoniego zamieszczając także cenne ilustracje. Opracowanie oparte jest na materiałach archiwalnych, a wiele wykorzystanych materiałów źródłowych nie było dotychczas badanych. Znaczną część opracowania poświęcono wątkom rodzinnym. Zaangażowanie w dydaktykę, w tym w powstanie z inicjatywy prof. Ludwika Ehrlicha przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza w 1930 r. Studium Dyplomatycznego jedynie zasygnalizowano, podobnie, jak kształcenie w zakresie dyplomacji i wiedzy konsularnej w Warszawie i Krakowie, odsyłając do literatury. Autor wskazał na obszary wymagające dalszych badań, w tym okres wojny i tuż powojenny, zanim opuścił Polskę.
Tekst zawiera syntetyczną analizę struktur koordynacji polityki europejskiej w Polsce, z naciskiem na elementy wykonawcze systemu. Celem artykułu jest wykazanie, iż polski model jest hybrydą, łączącą sprzeczne tendencje: z jednej strony widoczna jest kumulacja władczych prerogatyw europejskich skumulowanych w rękach Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ), sukcesora dawnego Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE); z drugiej występuje "rozproszenie procesu merytorycznego", pozostające w gestii właściwych komórek koordynacyjnych w poszczególnych ministerstwach.Analizę rozpoczyna charakterystyka dwóch ciał rządowych: Komitetu do Spraw Europejskich, podejmującego decyzje o charakterze politycznym oraz MSZ, odpowiedzialnego za koordynację stricte merytoryczną. Pozostałym kreatorom polityki europejskiej w Polsce poświęcono miejsce stosownie do ich roli rzeczywiście odgrywanej w funkcjonującym systemie. Są to: Stałe Przedstawicielstwo RP przy Unii Europejskiej, Rada Ministrów (RM), Prezes Rady Ministrów wraz z Kancelarią, Prezydent RP wraz z Kancelarią, urzędy centralne, a także organizacje społeczne i struktury lobbingowe.
The article is devoted to one of the founders of the Polish diplomatic service during the Second Polish Republic, and then the model of diplomatic education – Karol Bertoni. The author focuses on little-known threads from Bertoni’s rich biography and includes valuable illustrations. A significant part of the source materials used has not been studied so far.
PL
Artykuł poświęcony jest jednemu z twórców polskiej służby dyplomatycznej i konsularnej w okresie II RP, a potem współtwórcy modelu kształcenia dyplomatów – Karolowi Bertoniemu. Autor koncentruje się na mało znanych wątkach z bogatej biografii Bertoniego zamieszczając także cenne ilustracje. Opracowanie oparte jest na materiałach archiwalnych, a wiele wykorzystanych materiałów źródłowych nie było dotychczas badanych. Znaczną część opracowania poświęcono wątkom rodzinnym. Zaangażowanie w dydaktykę, w tym w powstanie z inicjatywy prof. Ludwika Ehrlicha przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza w 1930 r. Studium Dyplomatycznego jedynie zasygnalizowano, podobnie, jak kształcenie w zakresie dyplomacji i wiedzy konsularnej w Warszawie i Krakowie, odsyłając do literatury. Autor wskazał na obszary wymagające dalszych badań, w tym okres wojny i tuż powojenny, zanim opuścił Polskę.
The fundamental objective of this paper is to present the response of the Polish People’s Government to the political and institutional changes the European Community implemented from 1981–1987. The paper analyzes secret coded messages and confidential notes sent by Polish diplomats in outposts in Brussels, Rome, Cologne and London, among others, to the 4th Department of the Polish Ministry of Foreign Affairs which was in charge of relations with West European countries. The paper also stresses the opinions of Polish journalists published in Trybuna Ludu, Życie Warszawy and Rzeczpospolita on the topic of transformations of the uniting West Europe.
PL
Zasadniczym celem artykułu było przedstawienie reakcji władzy ludowej w Polsce na zmiany polityczne i instytucjonalne wprowadzone we Wspólnotach Europejskich w latach 1981–1987. W artykule analizie poddano tajne szyfrogramy i poufne notatki wysyłane przez polskich dyplomatów na placówkach m.in. w Brukseli, Rzymie, Kolonii, Londynie do Departamentu IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej odpowiedzialnego za kontakty z państwami zachodnioeuropejskmi. W publikacji uwypuklono również opinie publicystów prasy polskiej zamieszczone m.in. na łamach „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Rzeczpospolitej” o zmianach w jednoczącej się Europie Zachodniej.
The main goal of this article is to present the attitude of authorities of Polish People’s Republic towards the southern extension of the European Community of Greece between 1961 and 1981. In this article, among other things, the classified correspondence between the Polish diplomats who were allocated to posts in Athen’ s and the fourth department of Polish People’s Republic’s Ministry of Foreign Affairs, has been presented. This article has also presented the responses of the Polish press (i.e. “Trybuna Ludu”, “Życie Warszawy”, “Polityka”) to the cooperation of Greece to EWG.
PL
Zasadniczym celem artykułu było zaprezentowanie stanowiska władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wobec południowego rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Grecję w latach (1961–1981). W artykule przedstawiono m.in., korespondencję pomiędzy polskimi dyplomatami przebywającymi w Atenach a DEP. IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL (Europa Zachodnia), w której przybliżono polskie oceny długiego i skomplikowanego procesu adaptacji Grecji do wymogów wspólnotowych. W artykule zaprezentowano także reakcje prasy polskiej (m.in.: „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”, „Prawa i Życia”) na kooperację kraju z EWG.
The main goal of this article is to present the attitude of authorities of Polish People’s Republic towards the southern extension of the European Community of Spain and Portugal between 1962 and 1986. In this article, among other things, the classified correspondence between the Polish diplomats who were allocated to posts in Rome, Madrid and Paris, and the fourth department of Polish People’s Republic’s Ministry of Foreign Affairs, has been presented. Those materials showed the Polish estimated assessment of a long and complicated process of adaptability of both Iberian countries to the requirements of the European Community. This article has also presented the responses of the Polish press (i.e. Trybuna Ludu, Życie Warszawy, Polityka) to the cooperation of both countries and EWG.
PL
Zasadniczym celem artykułu było zaprezentowanie stanowiska władz Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej wobec południowego rozszerzenia Wspólnot Europejskich o Hiszpanię i Portugalię w latach (1962–1986). W artykule przedstawiono m.in., tajną korespondencję pomiędzy polskimi dyplomatami przebywającymi na placówkach w Rzymie, Madrycie, Paryżu a DEP.IV Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL (Europa Zachodnia), w której przybliżono polskie oceny długiego i skomplikowanego procesu adaptacji obu iberyjskich krajów do wymogówwspólnotowych. W artykule zaprezentowano także reakcje prasy polskiej (m.in., „Trybuny Ludu”, „Życia Warszawy”, „Polityki”) na kooperację obu krajów z EWG.
Powojenne losy Aleksandra Ładosia pozostają najmniej zbadanym okresem jego życia. Kiedy latem 1945 r. zakończył swoją misję kierownika Poselstwa RP w Bernie, pozostał na emigracji. Dzięki pozycji w środowisku ludowców został przedstawicielem mikołajczykowskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego na Europę Zachodnią. Pod koniec lat czterdziestych wycofał się z życia publicznego i w 1960 r. repatriował się do kraju. Dzięki bogatej dokumentacji wywiadu PRL, dostępnej od kilku lat, można bliżej poznać okoliczności związane z jego powrotem, a przede wszystkim odtworzyć przebieg kilkuletniego „dialogu operacyjnego”, który prowadzili z nim przedstawiciele bezpieki.
EN
T he post-war life history of Aleksander Ładoś remains the least-known period of his life. After completing his mission as head of the Mission of the Republic of Poland in Bern in summer 1945, he remained in exile. Thanks to his position in the communi- ty of the Peasant Party, he was selected the representative of the Polish Peasant Party headed by Mikołajczyk for Western Europe. At the end of the 1940s, he withdrew from the public life and was repatriated to his homeland in 1960. The rich documentation of the PRP’s intelligence service, made available several years ago, provides a clearer vier of the circumstances of his return, above all to restore his “operational dialogue” over several years with members of the Security Service.
The article shows the importance of the Polish Academy of Arts and Sciences (PAU) in building the prestige of the Polish state, reborn in 1918. It investigates primarily the first years of independence in which the Academy undertook actions aimed at gaining Polish science an international reputation. The scope and nature of the PAU’s cooperation with the authorities of the Republic of Poland – in particular with the Ministry of Foreign Affairs – was analyzed. The article is based on source materials – both archival and published – and literature on the subject. The information contained in the sources and published works has been critically evaluated, taking into account the specificity of the analyzed material. Based on the statutory objectives of the PAU, various forms of the Academy’s work were presented, which were related to building the importance of Polish science abroad. Reference was made to the involvement of the PAU in the work of international scientific organizations – the Conseil International de Recherches and the Union Académique Internationale de Recherches et de Publications. The influence of Polish national culture (supported and developed by the PAU) on the prestige of the Second Republic of Poland in the international arena indicated that the PAU’s actions were necessary in view of the desire to strengthen the position of the Republic of Poland in the circle of scholars from other countries – after years of Polish scientific and cultural achievements being underestimated, marginalized and attributed to others. The importance of support for PAU’s activities by the Ministry of Foreign Affairs was established, as well as the beneficial effects but also the dangers related to the entry of politics into the field of science.
PL
W artykule ukazano znaczenie Polskiej Akademii Umiejętności w budowaniu prestiżu odrodzonego w 1918 roku państwa polskiego. Artykuł dotyczy w głównej mierze pierwszych lat niepodległości, w których Akademia podjęła się działań, mających na celu zyskanie nauce polskiej międzynarodowej renomy. Operacjonalizując problem analizowano zakres i charakter współpracy PAU z władzami RP – w szczególności z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Artykuł powstał w oparciu o materiały źródłowe – zarówno archiwalne, jak publikowane – oraz literaturę przedmiotu. Informacje zawarte w źródłach i opublikowanych pracach poddano krytycznej ocenie – uwzględniającej specyfikę analizowanego materiału. W oparciu o statutowe cele PAU, przedstawiono różne formy prac Akademii, z jakimi wiązano budowę znaczenia nauki polskiej poza granicami kraju. Odwołano się do zaangażowania PAU w prace międzynarodowych organizacji naukowych – Conseil International de Recherches oraz Union Académique Internationale de Recherches et de Publications. Wpływ polskiej kultury narodowej (wspieranej i rozwijanej przez PAU) na prestiż II RP na arenie międzynarodowej, wskazywał, że działania PAU były konieczne wobec pragnienia ugruntowania pozycji Rzeczypospolitej w środowisku uczonych z innych państw – po latach niedoceniania, marginalizowania i przypisywania innym polskiego dorobku naukowego i kulturalnego. Ustalono znaczenie wsparcia działań PAU przez MSZ, korzystne efekty, ale i zagrożenia związane z wejściem polityki na grunt nauki.
Autor, analizując w artykule informacje archiwalne ujawnione przez Służbę Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, dochodzi do wniosku, że sowiecki wywiad w latach 30. XX w. posiadał agenturę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Rzeczpospolitej Polskiej. Przy czym, zarówno różnorodność informacji pozyskiwanych przez Sowietów, jak i ówczesny model prowadzenia wywiadu, wymuszający pracę sieci wywiadowczych, a nie pojedynczych szpiegów, wskazują na wielość źródeł uplasowanych w polskim MSZ. Autor, wychodząc z tej konkluzji, wysuwa hipotezy robocze co do tożsamości sowieckiej agentury i posługuje się przy tym modus operandi działań wywiadu oraz informacjami historycznymi na temat możliwych kontaktów pracowników MSZ z sowieckim wywiadem w okresie ich wcześniejszej służby w Oddziale II Sztabu Głównego Wojska Polskiego.
EN
Based on the archive information released by the Russian Foreign Intelligence Service, the author of the text comes to the conclusion that the Soviet intelligence had its agents in the Polish Ministry of Foreign Affairs in the 1930s. At the same time, a diversity of information gathered by the Soviets and the then model of intelligence that forced the activity of intelligence networks, not single agents, shows that there were many sources placed in the Polish MoFA. Coming from this conclusion, the author hypothesizes on the identity of Soviet agents and for this purpose he uses the intelligence modus operandi and historical information on the possible contacts of the MoFA’s employees with the Soviet intelligence during their previous service in the II Department of the Polish General Staff.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.