Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The genetic structure of hypoderatid mites (Actinotrichida: Astigmata) parasitizing Great Cormorant (Phalacrocorax carbo) during host post-breeding dispersal in Milicz, SW Poland

100%

Szudarek N. , Kanarek G. , Dabert J.

Acta Parasitologica

|

2017

|

tom 62

|

nr 1

2

Are changes in predatory species composition and breeding performance responsible for the decline of Coots Fulica atra in Milicz Ponds Reserve (SW Poland)?

100%

Rek P.

Acta Ornithologica

|

2009

|

tom 44

|

nr 1

EN

Both native and non-native predators should strongly affect resident fauna. Nevertheless, because of a lack of defensive mechanisms in potential prey, the influence of non-native predators should have longer-lasting and more deleterious repercussions. The breeding ecology of the Coot was studied in the Milicz Ponds reserve and compared with data from 20 years earlier. In the meantime, non-native, mammalian predators (American Mink Mustela vison, Raccoon Dog Nyctereutes procyonoides and Raccoon Procyon lotor) turned up in this area, while the numbers of Hooded Crow Corvus cornix, the main predator of Coot nests, decreased. Compared with 1980-1982, the number of Coots in 2002-2003 dropped by more than half and mean clutch size decreased. Breeding success and the number of hatchlings per pair remained unchanged; in the 1980s, however, Coots renested more frequently, there was greater nesting synchrony and breeding seasons were demonstrably shorter. Moreover, although predation still remained the main cause of losses, its numbers were decreasing. Coots nesting on islands were the most successful, which was due to the weaker predation on the part of Crows. In contrast, the mammalian (non-native) predators did not appear to play a significant role in the breeding success in 2002-2003. Nevertheless, taking into account the breeding parameters of the Coot population and the nature of the relationship between mammalian/bird predators and Coots, it does seem that the low density of Coots in 2002-2003 was a reaction to the pressure of mammalian predators.

PL

Badano ekologię lęgową łyski na stawie Słoneczny Górny w rezerwacie Stawy Milickie w Dolinie Baryczy (Fig. 1) w latach 2002-2003 i porównywano otrzymane wyniki z wcześniejszymi badaniami (Jankowski 1985) (Tab. 1). W okresie tym zmieniły się zarówno liczebność jak i skład gatunkowy potencjalnych drapieżników łyski. Pojawiły i rozprzestrzeniły się obce gatunki ssaków drapieżnych tj. norka amerykańska, jenot i szop pracz. Jednocześnie liczebność wrony, głównego drapieżnika gniazd łyski, spadła. W porównaniu z latami 1980-1982 liczebność łysek spadła przeszło dwukrotnie (z 90-180 do 53-70 par na rok). Zmniejszeniu uległa także wielkość zniesienia. Sukces lęgowy par (uwzględniając lęgi powtarzane) i liczba piskląt wyklutych na parę pozostały bez zmian, przy czym w latach 1980-tych łyski zdecydowanie częściej powtarzały lęgi. W efekcie, w proporcji do liczby złożonych jaj, w latach 2002-2003 badana populacja łyski produkowała znacznie więcej piskląt (Tab. 2). Długość sezonu lęgowego uległa znacznemu skróceniu (Fig. 2), a synchronizacja lęgów wzrosła. Ponadto w przeciwieństwie do wcześniejszego okresu, w latach 2002-2003 nie notowano drugich lęgów. W latach 2002-2003 poziom drapieżnictwa spadł w porównaniu do lat 1980-tych, jednakże wciąż stanowiło ono główna przyczynę strat w lęgach (Tab. 5). Pojawiła się także inna kategoria strat w lęgach, wynikająca ze śmiertelności ptaków dorosłych (Tab. 5). Łyski gniazdujące na wyspach rzadziej traciły lęgi (Tab. 3, 4), co było związane ze względnie niskim drapieżnictwem wrony. Mniejsze straty notowano także u par przystępujących do lęgów wcześniej (Fig. 3). Drapieżniki czworonożne nie odrywały istotnej roli w sukcesie lęgowym łysek. Niemniej jednak sugeruje się, iż niskie zagęszczenie w latach 2002-2003 mogło być konsekwencją i reakcją na presję tych właśnie drapieżników.

3

Wpływ szuwarów na warunki tlenowe stawu rybnego

100%

Jawecki B. , Malczewska B. , Kowalczyk T.

|

tom 548

|

nr 1

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu szuwarów na warunki tlenowe w stawie karpiowym. Badania tlenu rozpuszczonego w wodzie prowadzono w lecie, w 17 punktach. Określono różnice pomiędzy stężeniem tlenu rozpuszczonego w pasie szuwarów a częścią stawu od nich wolną. W pasie szuwarów stężenie tlenu rozpuszczonego średnio wynosiło 6,29 mg O2·dm-3, w części stawu położonej przy pasie szuwarów wynosiło przeciętnie 7,76 mg O2·dm-3 a w punkcie kontrolnym 8,74 mg O2·dm-3. Zwartość tlenu w punkcie kontrolnym była średnio o 10,2% wyższa niż w wodzie przylegającej do pasa szuwarów oraz przeciętnie o 27,6% wyższa niż w pasie szuwarów. Natlenienie wody w pasie przylegającym do pasa szuwarów było przeciętnie o 19,3% wyższe niż w pasie szuwarów.

EN

The results of research on rush influence on oxygen condition in carp pond are presented in this paper. The research on dissolved oxygen concentration was conducted in the summer season at 17 measurement points. Differences between dissolved oxygen concentrations in water with rushes as well as free from rushes part of pond, were defined. With rushes the mean of dissolved oxygen concentration amounted to 6.29 mg O2·dm-3, in the part of pond near the rushes it was 7.76 mg O2·dm-3, and at the control point it was 8.74 mg O2·dm-3. The average value of dissolved oxygen concentration at the control point was 10.2% higher than in pond near the rush part, and it was 27.6% higher than in the part with rushes. In the case of water free of rushes, and located near the rushes, the average value was 19.3% higher than in the rush part.

4

Dobowe ekstrema tlenowe w stawie rybnym

88%

Jawecki B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 528

PL

W artykule przedstawiono dobowe zmiany stężenia tlenu rozpuszczonego w wodzie, w różnych warunkach meteorologicznych. W eutroficznym stawie karpiowym „Staś Górny” letnie dobowe ekstrema tlenowe obserwowano między godziną 6⁰⁰ a 8⁰⁰ (minima tlenowe) oraz pomiędzy 18⁰⁰ a 20⁰⁰ (maksima tlenowe). W słoneczny, ciepły i bezwietrzny dzień obserwowano wysokie stężenia tlenu rozpuszczonego w wodzie, szczególnie w warstwach przypowierzchniowych przy silnym deficycie tlenowym w strefie przydennej. Zawartość tlenu mniejszą od wartości optymalnych odnotowano w dzień pochmurny i chłodny między godziną 5⁰⁰ a 7⁰⁰. Spadek ten nie przekraczał 0,5 mg O₂‧dms³. Różnice w natlenieniu wody obserwowane przy odmiennych warunkach pogodowych, prawdopodobnie wynikają z wpływu innych czynników, m.in. meteorologicznych (temperatura powietrza, usłonecznienie, prędkość wiatru) na warunki tlenowe.

EN

In this paper day and night changes of dissolved oxygen concentration are presented. Summer day and night oxygen extreme conditions were observed between 6-8 am (oxygen minimum) and 6-8 pm (oxygen maximum). In a sunny, hot and windless day a high dissolved oxygen concentration was observed, especially in the layer of water surface. At the bottom oxygen shortage was observed. Lower then optimum oxygen concentration for carp was observed in a cloudy and cold day between 5-7 am. This decrease was lower than 0.5 mg O₂‧dms³. Differences in oxygen condition observed in contrary meteorological conditions probably are the result of influence of meteorological factors (air temperature, insolation, wind speed) on oxygen condition in the carp pond.