This articles considers the concept of legal disputes in international law. On 5 October 2016, the International Court of Justice delivered judgments in three cases brought by the Marshall Islands against certain nuclear weapons States (against India, Pakistan and the United Kingdom). In all three of them, the Court decided that it did not have jurisdiction to entertain the case as the application was inadmissible due to the absence of legal dispute between the States. To put it short, for the first time in the history of the ICJ there has been no legal dispute about nuclear weapons between the Marshall Islands and the respective Respondents. With the large support of non-governmental organizations, the Marshall Islands instituted proceedings against the nuclear powers (the applications were admitted only against the above three States) for the alleged non-compliance with the treaty and customary obligation to pursue in good fait, and to bring to a conclusion negotiations leading to nuclear disarmament and cessation of the nuclear arm race. The Court made significant pronouncements on legal dispute which require careful examination. In particular, the narrow majority in this case developed an additional subjective criterion of the "awareness" of the Respondents regarding the claims of the Applicant, underlining a surprising and unwanted move towards increasing formalism and subjectivism of the International Court. Paragraph 41 of the judgment (UK) states: "a dispute exists when it is demonstrated, on the basis of the evidence, that the respondent was aware, or could not have been unaware, that its views were 'positively opposed' by the applicant". This article discusses legal and political disputes as well as the concept of justiciability of disputes. It further considers the reasoning of the Court with particular regard to the awareness criterion introduced by the Court. It is submitted that the new awareness criterion is not only at variance with the established jurisprudence of the Court, but also undermines the obligation of the Court to rely on objective conditions and facts and compromises judicial economy and sound administration of justice. One may wonder whether the ICJ introduced deliberately the awareness criterion in order to remove from the list a case which was highly political and might have discouraged the great powers from the optional clause system and the international adjudication as a whole.
This article, which is published in English, examines the ICJ’s order of 16 March 2022 which introduced provisional measures in relation to the application of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (Ukraine v. Russia). It discusses the criteria necessary for the International Court of Justice to grant provisional measures. The paper is based on the ICJ’s case law, in particular with respect to their binding character, following the judgment in the LaGrand case. The Court explained in that case that its orders on provisional measures are binding. Moreover, the ICJ took into consideration a new requirement – the credibility of protected rights – formulated by the Court for the first time in the case of Belgium v. Senegal.
PL
W artykule przeanalizowano zarządzenie MTS z 16 marca 2022 r. wskazujące środki tymczasowe w sprawie stosowania Konwencji o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa (Ukraina vs Rosja). Zostały wyjaśnione warunki, przy zaistnieniu których MTS wskazuje tymczasowe środki zabezpieczające, w oparciu o orzecznictwo MTS, szczególnie w odniesieniu do ich mocy wiążącej, po wydaniu wyroku w sprawie LaGrand, w którym Trybunał wyjaśnił, że jego postanowienia dotyczące środków tymczasowych są wiążące. MTS wziął również pod uwagę nowy wymóg – wiarygodności praw chronionych – sformułowany przez Trybunał po raz pierwszy w sprawie Belgia vs Senegal.
This paper argues that by delivering judgement and giving an advisory opinion, the International Court of Justice contributes to enhancement and promotion of the rule of law. First of all, it was necessary to explain the term ‘rule of law’ and its formal and substantive theories. It argues that the notion of rule of law in national legal systems should be distinguished from this concept in international law. Then it analyzes some judgements and advisory opinions of the International Court of Justice with regard to peaceful settlement of disputes, interpretation, uniform application and development of international law, as well as equality before the law. It was established that through peaceful settlement of disputes between States, the International Court of Justice helped maintain peace, friendly relations and prevent violent conflicts. Furthermore, the World Court consistently and impartially applies, clarifies and contributes to the development of international law. Unfortunately, individuals are not on equal footing in the advisory proceedings concerning revision of judgements of administrative tribunals. According to Article 34 paragraph 1 of the Statute of the Court, only States are entitled to appear before the International Court of Justice. What is more, there is also absence of equality of the parties in advisory proceedings because individuals are deprived of any access to the Court. But in the last advisory opinion rendered on 1 February 2012, the Court argued that it is obliged to ensure that this principle is adhered to as far as it possible.
PL
W artykule wykazano, że Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, wydając orzeczenia i opinie doradcze, przyczynia się do wzmocnienia i promocji koncepcji rządów prawa. W związku z tym, po pierwsze, wyjaśniono pojęcie „rządów prawa” oraz przedstawiono teorie formalne i materialne koncepcji rządów prawa. Ustalono, że idei rządów prawa w krajowych porządkach prawnych nie należy utożsamiać z koncepcją rządów prawa w prawie międzynarodowym. Następnie dokonano analizy wybranych orzeczeń i opinii doradczych Trybunału w odniesieniu zarówno do pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych, interpretacji, jednolitości stosowania, rozwoju prawa międzynarodowego, jak i zachowania zasady równości wobec prawa. Stwierdzono, że poprzez pokojowe rozstrzyganie sporów międzynarodowych pomiędzy państwami Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości przyczynia się do utrzymania międzynarodowego pokoju, przyjaznych stosunków oraz zapobiega wybuchowi konfliktów zbrojnych. Ponadto Trybunał w sposób jednolity, bezstronny stosuje, wyjaśnia i przyczynia się do rozwoju prawa międzynarodowego. Niestety, w postępowaniu doradczym dotyczącym rewizji orzeczeń trybunałów administracyjnych nie zagwarantowano jednostkom zasady równości stron. Zgodnie z art. 34 ust. 1 Statutu Trybunału jedynymi podmiotami uprawnionymi do bycia stroną w postępowaniu przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości są państwa. Jednostki nie mogą także uczestniczyć w postępowaniu doradczym. Jednakże w ostatniej opinii doradczej z dnia 1 lutego 2012 r. Trybunał stwierdził, że jest zobowiązany do zagwarantowania równości stron tak dalece, jak jest to możliwe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.