Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

“Politics” in the Meditations of Marcus Aurelius

100%

Gueye C. M.

|

tom 4

|

nr 6

79-93

EN

This paper proposes to examine the diverse ways that conceptions of politics can be retrieved from the Meditations of the philosopher-emperor Marcus Aurelius. It claims that the Meditations are in a certain sense an important work on politics, owing to the theoretical and practical insights into not only (political) leadership, but also the (political) system and arrangements. As a matter of fact, a number of principles and codes of conduct are proposed by the Stoic philosopher who is faithful to the understanding of philosophy as being primarily a “way of life.” However, despite the attractive and inspiring treatments of human nature, society, and virtues that are at the heart of the “political” agenda of Marcus Aurelius, the Meditations, due to its “dislocated” nature, does not offer a fully-fledged political theory, at least as “politics” is understood today.

2

Geneza światopoglądu cesarza Marka Aureliusza i postępowanie względem poddanych w latach 161-180

86%

Trzebuniak J.

|

tom 61

|

nr 4: Historia Kościoła

5-28

EN

This article is a historical and biographical study. It also presents a more general outline of the époque and the milieu in which Marcus Aurelius happened to live. The aim of the paper is to show how the Emperor put to practice his ethical code in his daily life: with its application to himself, to other people and to gods. Also presented in the article are the outcomes of Marcus Aurelius’ thought and the values he worked out as well their influences on his self-perception and his viewing other people and gods. The analysis presented in this article draws upon the Greek text of Meditations by Marcus Aurelius as well as on two Emperor’s bibliographies, composed by Charles Parain and Pierre Grimal. These main sources are complemented with other, numerous studies in the field.

PL

Praca ma charakter historyczny-biograficzny i opisuje tło epoki oraz środowisko, w którym wzrastał Marek Aureliusz. Pokazuje, w jaki sposób cesarz w latach 161-180 realizował zasady moralne w codziennym życiu, w stosunku do samego siebie, drugiego człowieka i do bogów. Przedstawiona jest zatem historia życia Marka Aureliusza i jej wpływ na formowanie poglądów autora Rozmyślań. Praca dowodzi, że geneza światopoglądu cesarza-filozofa ma swój początek w środowisku rodzinnym i wychowaniu, jakie otrzymał od swoich nauczycieli, którymi byli przeważnie stoicy. Wpłynęły na nią również wszystkie doświadczenia wojenne, jakie zdobył podczas walk z wrogami imperium. Liczne przykłady potwierdzają zaś, że myśliciel z wielką dyscypliną wewnętrzną stosował się do zasad moralnych i wykorzystywał je w praktyce zarządzania imperium. Przedstawione zostały również skutki wypracowanych przez myśliciela wartości oraz ich wpływ na stosunek do siebie, ludzi i bogów. Postępowanie cesarza było bowiem bardzo uzależnione od wypadków zewnętrznych, które go dotykały. W czasie dwudziestu lat jego panowania w charakterze augusta spadły na Rzym liczne nieszczęścia, katastrofy i wojny. Marek Aureliusz, mimo niesprzyjających okoliczności, pozostał wierny przekonaniu o niewzruszoności zasad etycznych w swoim życiu i był pewien, że dobro najwyższe, polegające na tryumfie sprawiedliwości, stanowi zarazem oparcie wszelkich cnót. Źródłami opisywanych zagadnień są zarówno spisane po grecku Rozmyślania autorstwa Marka Aureliusza, a także dwie podstawowe biografie cesarza napisane przez Charles’a Parain i Pierre’a Grimal oraz bogata literatura przedmiotu podana w załączniku. Mimo niektórych faktów historycznych, które ukazują Marka Aureliusza w złym świetle, praca przedstawia go jako filozofa ze zdecydowanymi przekonaniami moralnymi. Opierał się bowiem na wartościach, do których sam dochodził poprzez ciężką pracę nad sobą, głęboką refleksję nad życiem, a także dzięki wsparciu środowiska i ludzi, którzy go otaczali.

3

Marek Aureliusz i Zbigniew Herbert. Dwa światy

86%

Brykczyński M.

|

tom 49

|

nr 1-4

147-153

EN

Zbigniew Herbert’s poem “To Marcus Aurelius” bears dramatic witness to the imprisonment of the contemporary Western consciousness in the outdated, mechanistic, scientific worldview. Visions of an endless dead desert, a universe devoid of any meaning or point of reference, deepen Herbert’s existential pessimism, conditioned by his youthful experiences during the Second World War. In the poem, Herbert appears to be seeking solace in the harmony of ancient culture, embodied by the stoic emperor Marcus Aurelius. But this attempt is doomed to failure, because Herbert is actually faithful to the mechanistic worldview, the only legitimate one in our modern, technological civilization. By treating the ancient animistic worldview as a great illusion, we cease to understand not only Marcus Aurelius, but his entire era. At the same time, the poet is left helpless with his existential angst, for which there is no place in a world devoid of subjectivity. We can only “tremble …gnaw our fingers seek vain words drag off the fallen shades behind us”.

4

Between medicine and rhetoric: therapeutic arguments in Roman Stoicism

81%

Łapiński K.

|

nr 1

11-24

EN

In this paper, I intend to focus on some rhetorical strategies of argumentation which play crucial role in the therapeutic discourse of Roman Stoicism, namely in Musonius Rufus, Epictetus, Seneca, and Marcus Aurelius. Reference is made to Chaim Perelman’s view of ancient rhetoric as an art of inventing arguments. Moreover, it is pointed out that in rhetorical education (cf. Cicero, Ad Herennium, Quintilian, etc.) as well as in therapeutic discourse the concept of “exercise” and constant practice play a crucial role.

5

Praktyka i teoria wychowania w rodzinie w pismach Seneki, Epikteta i Marka Aureliusza

72%

Jundziłł J.

|

tom 8

51-62

EN

Roman stoics consider that having children was occasion to be happy.