Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Lutheran theology

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Souboj vůle s náklonností: teologické pozadí Kantovy antropologie v "Kritice čistého rozumu"

100%

Navrátilová O.

nr 4

597-615

In his practical philosophy, Kant reveals the principles of ethics that are based on pure reason and are therefore independent of both empirical anthropology and theology. Nevertheless, it can be argued that his reflections on the nature of morality are conditioned by the concept of humanity as it was shaped by Christian theology, especially in the Lutheran tradition. In this article, the author wants to show that this theological background is not only present in the work Religion within the Boundaries of Mere Reason, which offers Kant’s rational interpretation of the basic Christian theologoumena, but that Kant also builds on it in the Critique of Practical Reason and in his practical philosophy in general. Consequently, neither the concept of radical evil, which represents Kant’s interpretation of the doctrine of original sin, nor the concept of a “revolution in the disposition of the human being,” which is an interpretation of the theological concept of grace, can be understood as a denial of the principles of Kant’s practical philosophy. On the contrary, by elaborating both concepts, Kant makes explicit the implicit theological background of these principles, which does not deprive them, nevertheless, of their philosophical persuasiveness.

Kant ve své praktické filosofii odkrývá principy etiky, které jsou založené v čistém rozumu, a jsou tedy nezávislé jak na empirické antropologii, tak na teologii. Přesto lze tvrdit, že jeho úvahy o povaze mravnosti jsou podmíněny pojetím člověka, které zformovala křesťanská teologie, a to zejména v luterské tradici. V tomto článku chce autorka ukázat, že toto teologické pozadí není přítomné pouze ve spise Náboženství v hranicích pouhého rozumu, který představuje Kantův racionální výklad základních křesťanských theologumen, nýbrž že Kant z něho vychází i v Kritice praktického rozumu a ve své praktické filosofii vůbec. Proto také ani koncept radikálního zla, který představuje Kantovu interpretaci učení o dědičném hříchu, ani koncept „revoluce v smýšlení“, který je výkladem teologického pojmu milosti, jak je Kant rozvíjí ve svém spise o náboženství, nemohou být chápány jako popření dosavadních principů Kantovy praktické filosofie. Jde naopak o jejich domyšlení a zvýslovnění jejich implicitního teologického pozadí (což je však současně nepřipravuje o jejich filosofickou přesvědčivost).

Nazism and the Protestant Reformation – the Political Theology of Dietrich Bonhoeffer

80%

Kopiec P.

tom 2

133-144

Polityczna teologia Dietricha Bonhoeffera, jednego z najbardziej popularnych i wpływowych teologów XX wieku, stanowi doktrynalną bazę jego walki przeciwko niemieckiemu państwu narodowo-socjalistycznemu. Bonhoeffer należał do ważniejszych postaci Kościoła Wyznającego (Bekennende Kirche), struktury, która funkcjonowała jako wewnętrzne opozycja wobec oficjalnej postawy Kościoła luterańskiego w Niemczech, sprzyjającej raczej Hitlerowi. Główny rysy teologii politycznej powstały w latach 1933-1936, a więc w okresie zdobywania władzy przez narodowych socjalistów. Bonhoeffer poddaje krytyce tradycyjne rozumienie Reformacyjnej doktryny relacji między państwem i Kościołem, przekazującej temu pierwszemu ogół kompetencji związanych z porządkiem ziemskim. Wskazuje na luterskie zastrzeżenie o granicy ludzkiego sumienia, której państwo nie może przekroczyć. Wprowadzone już w początkach rządów Hitlera „paragrafy aryjskie” oraz „zasada wodza”, a więc konkretne akty legislacyjne, radykalnie zaprzeczają chrześcijańskiemu Objawieniu. Zmuszają Kościół luterański jako instytucję, po raz pierwszy właściwie w historii, do wyjścia z układu podziału kompetencji, jaką tworzyła doktryna o dwóch Regimentach i do przeciwstawienia się władzy świeckiej. Polityczna teologia Bonhoeffera jest teoretycznym odbiciem myślenia społeczeństwa niemieckiego w latach trzydziestych. Jest również świadectwem teologa, który później rozwinie program radykalnej chrystologii we współczesnym świecie, a swoją postawę przypłaci życiem.